Þjóðviljinn - 14.12.1961, Blaðsíða 9

Handknattleiksmótið:
Bráðskemmtilegir leikir
Cnrola
eftir Joan Grant í þýðingu Steinunnar Briem. Joan Grant
vann sér heimsfrægð fyrir fyrstu bók sína: Vœngjaöur Faraó,
Margvíslegar tilgátur hafa komið fram um „ævisögu“ henn-
ar. Eru þær raunveruleg&r minningar höfundarins, ósjálfráð
skrift eða sögulegar skáidsögur ? Þar getur hver trúaö því, sem
honum þykir trúlegast. Þessar bækur eru nú þýddar víða um
heim, lesnar af hundruðum þúsunda og ritdómarar hefja þær
til skýjanna. Lesið bókina CAROLA. Hun yerður umræðuefni
margra um langan tíma.
Yo^alieimspeki
í þýðingu Steinunnar Briem. Hér er leitazt við að vekja menn
til sjálfstæðrar hugsuar og benda á leiðir til dýpri skilnings
á ráðgátum lífs og dauða.
S»«r<u vikudagiii'itir
eftir Ásgeir Jónsson. Skáldsaga úr Réykjavíkurlífinu. Höf-
undurinn kemur víða við. Hann fer méð langferðábíium og
strætisvögnum, lítur inn í skrifstofur og hiðstofur, talar við
og iögfræðinga og sér margt, sem -öðrum sést yfir.
íslrnzk iVndiii «r Iwmin i bóhav-erslauir. ISún er jólm^estar allra bóUamanaa.
; Fimmtudagur 14. desember 1961. — ÞJÓÐVILJINN -r- £0
siðasta kvöldið
Það verður ekki annað sagt
en að þetta Reykjavíkurmót í
handknattleik hafi verið eitt
það skemmtilegasta sem um
getur til þessa. Virðist sem
meistaraflokkarnir séu orðnir
svo jafnir að vart megi á milli
sjá þegar liðunum tekst upp.
Þetta síðasta kvöld sýndi einnig
að óvænt tíðindi gerðust, og að
þar reis „spenningurinn" hærra
en nokkru sinni á mótinu, og
þó var ekk'i um úrslitaleikinn
að ræða, en það var leikur Vík-
ings og ICR.
• Ármann náði sér ekki upp
og tapaði 15:13 fyrir Val
Til að byrja með virtist sem
Ármann ætlaði að taka leikinn
í sínar hendur, því þeir skoruðu
fyrsta markið og höfðu til að
byrja með forustuna um að
skora. Þetta stóð þó ekki lengi,
því Valur hafði jafnað 3:3 og
eftir það höfðu þeir forustuna,
í hálfleik stóðu leikar 7:5 fyrir
Val. Rétt eftir hálfleik jöfnuðu
Ármenningar nokkuð sakirnar
og munaði þá aðeins einu marki
9:8.
En það var eins og þeir hefðu
óftekið sig því nú skora Valj-
menn 4 mörk í röð 13:8. Aftur
á móti áttu Ármenningar betri
endasprett, og lokastaðan varð
15:13.
Lið Vals hefut’ eflzt mjög við
það að fá Egil í markið, en
hann varði oft skemmtilega.
Samleikur liðsins er líka örugg-
ari en í fyrra vetur, og það
brá fyrir mjög skemmilegum,
hröðum og óvæntum leikflétt-
um, ein-s og það er orðað í tafl-
inu. Það er líka meiri hraði í
liðinu og samleiknum en áður
og allt þetta gefur liðinu gildi.
Ármannsliðið er stöðugt að
koma framávið, þó er eins og
manni finnist, að það gæti geng-
ið hraðar, en flest eru þetta
ungir menn, og það liggur ef
til vill ekki meira á. Traust
undirbygging verður það bezta
er fram líða stundir, og hana
eiga þeir í hinum ungu mönn-
um. Þeir sýndu oft góðan leik,
og ágengan, og mjög var gam-
an að sjá samstillingu þeirra
Hans og Árna, en Hans er
meistari í því að „gefa upp“
knöttinn inn yfir teiginn, á
réttan punkt fyrir Árna sem er
tilbúinn til „flugsins1^ og ,að
þrýsta knettinum í markið.
Hörður er líka mjög virkur og
vöxtur hans gefur honum mikla
möguleika, sem hann notar oft
skemmtíléga. I
Ekki sáust mikií ellimörk á
aldursforsetanum Kristni Karls-
syni sem var stálharður á lín-
unni og skoraði oft.
Mörkin fyrir Val skoruðu:
Bergur 6, Geir, Halldór og
Gvlfi Hjálmars 2 hver, Gylfi
Jónsson 1.
Fyrir Ármann skoruðu: Krist-
inn, Hörður og Árni 4 hver og
Gunnar 1.
Dómari. var Daníel Benjamíns-
son og dæmdi vel.
• KJR réði ekki við Víkiing
Það muh ekki hafa þótt sér-
lega alvarlegt fyrir KR þótt
Víkingar næðu því að skora 2
mörk áður en KR komst á
blað. Það mun heldur ekki hafa
þótt gæfuleg byrjun hjá Víking-
um að „brenna af“ tveim víta-
köstum í röð!
Þetta var þó staðreynd. En
þeir létu þetta ekkert á sig fá,
og gáfu ekki eftii’. Það reynd-
ist erfiðara fyrir KR að jafna
en búizt var við, eða réttara
sagt að taka forustuna. Þeim
tókst að jafna á 3:3 og svo aft-
ur á 4:4. Eftir það voru það
Víkingar, sem höfðu yfir hvað
mörkin snerti. 1 hálfleik stóðu
leikar 5:4 fyrir Víking. 1 síðari
hálfleik komust Víkingar upp
í 11:8, en KR-ingar jöfnuðu
nokkuð, og höfðu tækifæri til
að jafna er Karl hafði mark-
manninn einan til að kljást við,
en vandaði sig ekki og datt
knötturinn á þverslána, er
hann lyfti honum yfir mark-
manninn!
Rétt áður var Reynir líka
einn með markmanninn en
skaut beint á hann. Úrslitin
verða þó að teljast sanngjörn,
því Víkingur hafði forustuna
allan tímann og sýndi oft góðan
leik og unafram allt sýndu þeir
mikla hyggni og það er eins og
þeir fái meira út úr leik sínum
en maður býst við.
Eins getur maður sagt unv
KR-liðið að maður búist við
heldur meiru af því en það
sýnir. Ekki svo að skilja að
hér hafi verið slappur leikur,
nei ekki alveg. Áhoi’fendur
munu sjaldan hafa komizt í
annan eins æsing í góðri merk-
ingu þess orðs. Það var eins
og hér væri um að ræða sjálfan
úrslitaleikinn með öllum þeim
„spenning" sem honum fylgir
þegar jöfn lið eigast við.
I liði Víkings var það eins
og fyrri daginn Pétur Bjarna
er stjórnaði og var nokkurs
konar miðdepill. Rósmundur er
stöðugt í framför. Ungur örf-
hentu.r maður, Sigurður Hauks-
son, sýndi oft góðan skilning á
samleik og svo skoraði hann
nokkur meistaraleg mörk. Sig-
urður er mjúkur í öllum hreyf-
ingum og eins og hann sé háll
viðkomu. Markmaður Víkings
stóð sig betur en undanfarið.
Björn Bjarnason er líka mikið
efni og gerir margt laglega og
á vafalaust eftir að láta meira
að sér kveða.
Af KR-ingum voru það Reyn-
ir og Karl sem bezt léku. Karl
var þó ekki í sínurn bezta ham.
1 heild er KR-liðið ekki búið
að finna „tóninn“ ennþá.
Dómari var Valur Benedikts-
son og hafði erfiðan leik að
dæma. Hann slapp þó mjög
sæmilega frá honum.
Þeir sem skoruðu fyrir Vík-
ing voru: Pétur 4, Sigurður
Hauksson 3, Rósmundur 1,
Björn Bj.y Sigurður Bjarnason
og Jóhann 1 hver.
Fyrir KR skoruöu: Reynir 5,
Heins og Karl 2 hvor og Pét-
ur 1-
* ÍR vantaði endasprettinn.
hann hafði Fram og vann
19:11
Fyrir þennan úi'slitaleik var
erfitt að segja hvor mundi fá
bæði stigin í leiknum, og hélzt
svo raunar. allan fyrri hálfleik-
inn, því ekki munaði nema
tveim mörkum 8:6. Áhorfendrts.*
voru í keppnisskapi éftir
spenninginn í leiknum á undan
og með því ekki meiri mun gat
allt skeð. Fram hafði alltaf for-
ustuna 1—2 mörk. og hélzt það
nokkuð fram yfir hálfleik og
stóð þá eitt sinn 9:8 fyrir Fram.
En þá var sem IR hefði misst
meira tökin á leiknum og eftic
skamma stund stóðu leikar 13:9,
en ÍR bætir einu við 13:10. Eft-
ir þetta tóku Framarar leikinn
algjörlega í sínar hendur og
skoruðu 6 mörk í röð, án þes;
að IR fengi nokkuð að gert.
Rétt fyrir leikslok skoraði ný-
liði í liði IR, Þórarinn að nafni,
svo leiknum lauk með 19:11.
Yfirleitt kom það áhorfendum
á óvart hve skyndilega ÍR gáf
eftir, og gæti skýringin ef til
vill verið sú, að liðið sé ekki I
þjálfun til þess áð halda þeim
hraða sem í leiknum var. Vafa-
laust hefur það líka haft sí-n
áhrif að markmaður ÍR var
vægast sagt mjög óheppinn
með markvörzluna, en það er
ekki nóg til áfsökunar fyrir
þeirri uppgjöf sem liðið sýndi
í lok leiksins. iR-liðið er ekki
búið að fá þá festu sem þaö
hafði og þarf að hafa. Það sýn-a
hinar misjöfnu leikir liðsins I
mótinu. Með hina fjóra marg-
reyndu liðsmenn eins og Gunn-
laug, Matthías, sem aldrei hefur
verið sterkari, Hermann og Þor-
geir, sem hefur mikla þýðingu
fyrir liðið, og meiri en menn
almennt gera sér grein fyrir,
ætti þessi fe-sta að koma, og
svo eru ungir menn sem afl
Framhald á 10. síðu
Góðar bæknr. j<
jólagjafir. Leiftur h.f.
llá^nr ásíai'ínnar
Heimsókn
eftir Ólöfu Jónsdóttur. Þetta er ljómandi falleg
bók. Fögur ævintýri og ljóð. Ólöf hefur ótví-
ræða hæfileika sem rithöfundur. Því ber vitni
efni það, sem birzt hefur eftir hana í bloðum,
tímaritum og útvarpi.
Lærisveiftiaaiiinft
eftir lngibjörgu Jónsdóttur. Ingibjörg er ung,
reykvísk húsmóðir. Þetta er fyrsta skáldsagan
hennar og fjallar um ástarævintýri ungrar
stúlku. Hér er skáldkona á ferðinni, dugmikil,
djörf og hugmyndarík. Lesið þessa bók og ykk-
ur mun ekki leiðasL
Fannry á FnriivöEIuna
eftir Hugrúnu. Hugrún er fyrir löngu orðin
þjóðkunn sem ljóðskáld og rithöfundur. — Á
undanfqrnum árum hefur hún sent frá sér
hverja bókina af annari og hefur þeim verið
ágætlega vel tek ð. Hún er ein af mest lesnu
höfundum þjóðarinnar.
eftir Sholem Asch í þýðingu Magnúsar Joch-
umssonar. Shoelm Asch er haimfrægur rithöf-
undur og fræðimaður. Lærisveinninn (sem er
önnur bók af þremur samstæðum, Rómverjiiin
kom út I fyrra og Gyðingurinn kemur að áriþ,
„er talinn með því bezta sem hann hefur ritað.