Þjóðviljinn - 03.01.1962, Blaðsíða 1

1. tölublað
Miðvikudagur 3. janúar 1982
7. argangur
VIÐURK ENNÍNG BJARNA BENEDIKTSSONAR
Fréttum ber saman um að
menn hafi kunnað uð sti’la
áramótagleðinri í hóf venju
fremur að bessu sinni, látið
eér rægja að horfa á myndar-
iegar brennur og skjóta mein-
lausum fiugeldum, cn liaft lít-
il ærsl eg ó'.æti í frammi.
Myndin var tekin hér í
Reykjavík við eina af ára-
mótabrennunum á gam’árs-
kvöld. Fleiri fréttir og myrdir
af áramótagleðinni eru á 12.
og 3. síðu.
(Ljósm. Þjóðv. A. K.)
I ræðu sinni á gamlárs-
kvöld lýsti Bjarni Bene-
aiktsson þáverandi for-
sætisráðherra stuðningi
sínum við 8 stunda
vinnudag verkafólks með
óskertum árstekjum, en
þingsályktunartillaga frá
Alþýðubandalaginu um
ráðstafanir til þess að ná
því marki var nýlega
samþykkt einróma á al-
þingi. Skýrslur sýna að
l i 1 þess að verkafölk
haldi óskertum árstekj-
um með 8 stunda vinnu-
degi þarf tímakaup að
hækka um a.m.k. 50%.
Ummæli Bjarna Benediktsson-
ar um þetta eíni voru svohljóð-
andi:
Bjarf yfir
Grímsey á
gamlárs-
kvöld
Á gamlárskvöld, begar Sigl-
firðingar voru staddir upp við
brún Ilvanneyrarskálar að
tendra skrautblys, sáu þeir
brennur og skrautflugelda út í
hafsauga. Þóttust beir vita að
þar væru Grímscyingar að
verki. Þeir töldu fjórar brenn-
ur og margir flugeldar klufu
náttmyrkrið.
Það fréttist síðar til Siglu-
fjarðar, að bcir í Grímsey
hefðu líka haft auga mcð
beim, er beir unnu að lýsiingu
brekkunnar upp að skálinni.
fbúar Grímseyjar, munu
vera milli 50 og 100, svo bar
hefur verið ein brenna á
hvcrja 18 til 20 íbúa, en hlut-
fallið í Ucykjavík er nálægt
bví að vera 1 á móti 800.
Geri aðrir betur.
Þing Alþjóðasambands
verkalýðsfélaga ^
OPNA
Ráðherrar Efnahagsbandalagsins náðu
ekki neinu samkomulagi fyrir áramot
Þeir sátu á fundi í Brussel samfleytt í heilan sólarhring, en engar
sættir tókust, gera lokatilraun samkomulags á fundi á morgun
BRUSSEL 1/1 — LandbúnaÖarráðherrar Efnahagsbanda-
lags Evrópu slitu viöræöum sínum aðfaranótt sunnu-
dagsins og höföu þá setiö á fundi í nær samfleytt 24
klukkustundir. Enginn árangur varð af viöræöum þeirra
og fyrirhugaðar ráöstafanir bandalagsins um lækkun
tolla og aðrar ráösta-fanir til aukinnar samvinnu komu
því ekki til framkvæmda um áramótin.
Það hefu.r verið ákveðið að streng; iýst andstöðu sinni við
ráöherrarnir komi enn saman á frekari ráðstafanir til aukinnar
fund í Brussel á fimmtudag og samvinnu aðiidarríkjanna fyrr
verði þeir látnir sitja á honum
þar til endanleg niðurstaða er
íengin. Enn þykja litlar líkur á
því að ráðherrunum takist að
semja sín á milli, en fari svo
þrátt fyrir allt, er ætlunin að
samkomulagið fái afturverkandi
gildi frá áramótum.
Frakkar hafa lagzt eindregið
gegn því að gert. verði bráða-
birgðasamkomulag, eins og Belg-
ar hafa t.d. viljað, þannig að
skotiö yrði á frest endanlegum
ákvörðunum um erfiðustu deilu-
atriðin, og tollalækkanirnar látn-
ar koma til framkvæmda, þótt
þau væru enn óleyst.
Hollendingar hafa tekið í sama
en gengið hafi verið endanlega
frá samningi sem tryggði hags-
muni holienzka mjólkuriðnaðar-
ins.
Ágreiningur er einnig miili
Itala og Vestur-Þjóðverja, og þá
einkum um verzlun með ávexti
og grænmeti, sem ítalir flytja
mikið út af, en Þjóðverjar kaupa
erlendis frá.
Vesturþýzka stjórnin hefur
Framhald á 10. síðu.
UndirbuningsYÍÖræður
m Berlínarmálið hafnar
MOSKVU 2/1 — Sendiherra
Iiandaríkjanna í Moskvu. Llew-
ellyn Thompson, ræddi í dag í
hálfa þriðju kliikliustund við ut-
anríkisráöherra Sovétríkjanna,
Andrei Gromiko, og var Berlín-
armálið á dagskrá.
Það var Thompson sem hafði
farið fram á þessar viðræður og
ætlunin að athuga hvort búast
megi við að formlegar samninga-
umleitanir gætu leitt til sam-
komulags milli stórveldanna um
Beriínarmálið.
Ekkert hefur verið látið uppi
um hvað geröist á fundi þeirra,
en víst þykir að hann hafi ekki
Framhald á 7. síðu.
.,Nú fyrir skemmstu tók ríkis-
stjórnin fegins hendi og beitti
sé!r fyrir samþykkt á tillögu til
þingsályktunar um ráðstafanir
til að koma á 8 stunda vinnudegi
verkafólks, sem flutt var af
Birni Jónssyni, Eðvarð Sigurðs-
syni. Hannibal Valdimarssyni og
Gunnari Jóhannssyni. Ýmsir aðr-
ir höfðu áður bent á, að væn-
legasta ráðið til raunverulegra
kjarabóta fyrir almenning væri
betri vinnutilhögun og þar með
stytting þess vinnutíma sem
þarf til að vinna fyrir þeim tekj-
um, er allur þorri verkafólks
aflar sér nú. Skattskýrslur og
önnur gögn sanna, að á árinu
1960 höfðu tímakaupsmenn yfir-
leitt miklu meiri launatekjur en
svaraði til lágmarkstaxtanna,
sem í gildi voru. Tal um neyð
vegna örðugleika við að komast
af á þeim tekjum einum var
þessvegna ærið villandi. Hitt er
annað mál að menn þurftu að
vinna langan tíma^ lengur en yf-
irleitt tíðkast í nágrannalöndum
okkar, til að ná þeim tekjum, er
þeir raunverulega höfðu. Sæmi-
leg afkoma manna nú, sem m.a.
lýsir sér í óvenju mikilli verzlun
nú um jólin, bendir til þess, sem
önnur rök styðja einnig, að
vinnutími í ár ha.fi sízt verið
skemmri. Viðfangsefnið hlýtur
að vera að stytta þennan tíma
án þess að launþegar eða vinnu-
veitendur missi nokkurs í. E£
marka má reynslu annarra hlýt-
Framhald á 3. siðu.