Þjóðviljinn - 21.02.1962, Blaðsíða 7

1
1
. . • : '
íííííx^AWíiíSíí
:■
■
;ÍÍÍ||||
í flóðunum. 1
Bíll hartnær á kafi í vatni á
sem hlauzt af náttúru
Rottuher og nólykt á
-■’zr-- ---S&SS&SEBskSEkL
þýzka flóðasvœðinu
.. -,*3gSESSSSa5SZ£ki.
HAMBORG 20/2 — Til-
kynnt er opinberlega aö vit-
a‘ö sé meö vissu aö 272 hafi
farizt í flóöunum miklu í
noröurhluta Vestur-Þýzka-
lands undanfarna daga.
Óttast er aö tala dauöra
fari upp fyrir 500.
Um 20.000 manns eru enn
he'milislausir í Hambo-rg af
völdum flóðanna, en þúsundir
hafa getað horfið aftur til hý-
býla sinna eftir að vatnið tók
að sjatna. Ekkí hefur enn borið
á neinum farsóttum í kjöifar
flóðanna, en í öryggisskyni er
haldið áfram að bólusetja fólk
gegn taugaveiki.
Búizt er við að hundruð dauðra
manna muni íinnast þeg-
ar lögreglumenn og björgunar-
sveitir taka að kanna þau svæði
í úthverfum Hamborgar, sem
fólk yfirgaf og verið hafa ein-
angruð og undir vatni síðustu
dagana. Einkum er óttast að
mikið manntjón hafi orðið í
Wjlhelmsburg. Þar hefur verið
fjögra metra djúpt vatn, og borg-
arhlutinn hefur verið algerlega
I' einangraður.
Talsmaður yfirvaldanna í Ham-
, borg tilkynnti í dag, að Hollend-
j ingar myndu senda sérstakt dælu-
(skip til að hjálpa til við að ná
vatni af flæddum svæðum. Her-
skarar af rottum lögðu í dag
! undir sig þau svæði, sem komu
undan vatni. Ráðast rotturnar
með græðgi á fjölda dýraskrokka
og mannslíka, sem dre.fð eru um ;
flóðasvæðin.
í Wilhelinsburg hafa mörg lítil j
einbýlishús farið algjörlega á kaf. i
og er óttast að þar hafi margir j
far'zt. Þaðan er nú farjnn að
berazt mikill fnykur af rotnandi j
líkum. Svipaður óþefur gerir 1
einnig vart við sig á svæðinu
sunnan megin Saxeifar, en þar :
hafa m.a. 4000 húsdýr drukknð.
Borgarstjórinn í Hamborg, i
Nevermann, segir í dag, að yf-
irvöldin verði að taka húsnæði |
traustataki hjá þeim sem rúm-
lega búa, til þess að konia hús- i
l Framhald á 11. síðu.
I
Hjónin Auður (Herdís Þorvaldsd.) og Olafur (Róbert Arnfinnss.) |
I
sóma — fátæklegt loftherbergi
stúdentsins skýr og skemmtileg
andstæða ríkmannlegrar, rúm-
góðrar og nýtízkrar íbúðar
hinna efnuðu hjóna; en flygill-
inn í stofunni sönn hryggðar-
mynd. Ljósum er mjög smekk-
lega beitt, e:g; sízt á nöktu
leiksviðinu I lokin; um hljóm-
listina er bezt að tala sem i'æst.
Hlutverkin fimm eru öll í
góðum höndum, og hvergj um
svikinn tón að ræða; leikhúsið
bregzt ekki hinum nýja höf-
undi. Herdís Þorvaldsdóttir er
Auður, Róbert Arnfinnsson er
Ólafur maður hennar og Gunn-
ar E.yjólfsson stúdentinn kven-
sam;; þótt ekkert þeirra vinni
nein stórvirki eða virðist hafa
sérstakan áhuga á viðfangs-
efnum sínum, tekst þeim oft-
lega að gæða tilsvörin óvæntu
líf'i. Því er auðvelt að trúa að Her-
dís sé mjkilhæf teikkona eins
og segir í lejknum, en ást henn-
ar og Gunnars í fyrsta þætti
ætti að vera þrungin meiri
glóð: síðan vex túlkun hennar
að innlifun og þrótti. Róbert er
mjög eðl'legur og traustur sem
hinn góðgjarni Qg meinhægi
maður hennar. og Gunnar lvsir
elskhuganum nafna f.ínum á
skýran og hnitmiðaðan hátt,
náunga þennan skortir hvorki
gervile ka né álit á sjálfum sér,
en reynist ekki annað en e:g-
ingjöm gunga þegar á hólminn
kemur. Þá er Kristbjörg Kjeld
verulega sannfærandi og
skemmtileg Rúna, unga nútíma-
stúlkan sem fer sínu fram og
lætur sér ekki allt íyr'r brjósti
brenna; fersk og rnjög hug-
þekk túlkun.
Mesta athygli og ánæg.iu
vakti nýliðinn Gísli Alfreðsson
í hlutverkj Jóhanns, hins kostu-
lega leikstjóra, enda eru ný'r
efniieg'r leikendur of sjaldséðir
gestir á fjölum leikhússins.
Gísli ber sum einkennj bvrjand-
ans um framsögn, svipbrigði
og látbragð sem vænta má, en
sýnjr um leið að hann hefur
mikið lært í góðum skóla; vel á
sig kom’jnn og viðfeldinn leik-
ari. Um framtíð hans skal ekki
spáð ai' þessu eina hlutverki,
en ég íæ ekki betur séð en
hann sé réttur maður á réttum
stað. .Tóhann verður ánægjulega
ljóslifandi í meðförum hans,
ungæðislegur og spjátrungsleg-
ur. en sýnílega góður náungi
inn vjð beinið. vindbelgur sem
talsvert hefur lesið og lært, en
ekki melt þann lærdóm að
neinu ráði, o.rð hans og ræður
sem hvelland: bialla; flestir
hljóta að þekkja þennan unga
listamann. Ég vejt ekki til þess
að nýliða hafi nokkru sinni ver-
ið tekið með jafnm'klum fögn-
uði, og hlýt að vona að hann
bregðist ekkj trausti og áliti
leikgesta.
íslenzk leíkritun vex aldrei
úr grasi nema dyggilega sé
unnið á akrinum — það er ekki
nóg að hvetja unga höfunda
t:l dáða, bað verður að sýna
þau verk þeirra sem einhver
ve'gur er í, ala þá upp í skóla
re.yns!unna,r. Ég minntist í upp-
hafi á leikritakeppni Mennta-
málaráðs; verk Einars Pálsson-
ar. Bjarna Benedjktssonar og.
Odds Björnssonar bíða enn
sviðsljósanoa. og svo mun um
l'leir'. Þjóðleikhúsinu er sú
skylda á herðar lögð að hlúa
að innlendri leikritun af
fremsta megni. og má ekki
ligg.ia á liði sínu þótt v.ð marga
erfiðleika sé að etia, leiksvið-
ið aðejns eitt og starfsliðið ó-
trúlega fámennt. Ung og óreynd
leikskáld geta ekki vænzt þess
að baða í rósum, en þær ágætu
viðtökur sem frumsmíð Sigurð-
ar A. Magnússonar hlaut á
fyrstu sýningu ættu að benda
til þess að reykvískir lejkgestir
sýní viðleitni þeirra áhuga og
fullan skilning, látj ekkj sitt
eftir iiggja. Á. Hj.
Alíslenzkefnisskrá á
Uamförunum tilkynnti lögreglan, að hver scm staðinn væri að ránunt eða gripdeiidum í mannlaus-
um húsum eða farartækjum yrði skotinn umsvifalaust.

Sl-tónleikum annað kvðld
Annað kvöld, fimintndag, klukk-
an 9 heldur Sinfóníuhljónisveit ís-
lands 9. hljómleika sína á þessu
starfsári. Að þessu sinni mun
hljómsveitin leika cingöngu verk
eftir islenzka höfunda. Þetta cr
gert fyrir ácggjan stjórnanda
sveitarinnar, Jindrich Rohan.
A þessurn hljómleikum verða
lei.kin sjö verk eftir jafnmarga
höfunda en eitt verk. sem flytja
átti varð að hætta við vegna þess
að ekki gafst nægur tími til æf-
inga á því, þetta verk er i Punkt-
ar“ eftir Magnús Blöndal Jó-
hannsson, elektróniskt verk og
mjög nýtízkulegt.
Verkin sem verða flutt, eru:
Hátíðamars eftir Pál ísólfsson.
Hann var saminn fyrir háskól-
ann og endar á ættjarðarljóði,
sem er að finna í hátíðakantötu
Davíðs Stefánssonar. Svíta í
nmnastíl nr. 1 fyrir fiðlu, strok-
hljómsveit, pákur og trommur
eftir Sigursvein D. Kristinsson.
Svíta þessi er alveg ný og heíur
aldrei verið flutt fyrr. Einleikari
í verki.hu er Ingvar Jónsson.
Dimmalimm kóngsdóttir, ballett-
svíta eftir Skúla Halldórsson.
Svítan er í sjö köflum, sem fylgja
þræði ævnntýris Muggs. Næsta
verkið á efnisskránni er Konsert
fyrir píanó og hljómsveit eftir
Jón Nordal og hefu.r hann jafn-
framt á hendi einleikshlutverkið.
Verk þetta er samið á árunum
1953—1954 og hefur verið flutt
hér áður árið 1957, einnig hefur
það verið flutt í Dresden og
Osló. Fjórða verklð er Landsýn
eftir Jón Leils og verður það
frumflutt. Verkið var samið 1955
og speglar gleði höfundar yfir
heimkomu úr ensku fangelsi,
Næsta verk er lagafiokkurinn Of
Love and Death eftir Jón Þór-
arinsson. Lagaflokkur þessi var
saminn árið 1950 við ljóð eftir
ensku 19. aldar skáldkbnuna
Christina Rossetti. Þetta verk
hefur verið flutt nokkrum sinn-
um áður bæði með undirleik
hljómsveitar og píanós. Einsöngv-
ari að þessu sinni verður Guö-
mundur Jónsson, en hann söng
einnig við frumflutning verksins
1950. Síðasta verkið á efnis-
skránni er, Á krossgötum, svíta
eftir Karl O. Runólfsson. Svíta
þessi var samin árið 1938, en
nafnið varð til vegna þess að þá
íannst tónskáldinu hann og ís-
lenzk tónmennl yfirleitt standa
á krossgötum. Verkið hefur verið
flutt 3—4 sinnum áður.
Á blaðamannafundi, sem út-
varpið hélt í tilefni þessara tón-
leika kváðu tónskáld sig standa
í hinni rnestu þakkarskuld við
Fritz Weisshappel vegna þess
brautryöjendastarfs sem hann
hefur unnið í þágu íslenzkra tón-
skálda.
Miðvikudajgur 21. fcbrúar 1962 — ÞJÓÐVILJINN —