Þjóðviljinn - 28.03.1962, Blaðsíða 11

„Veriu öldungis rólegur, við
erum ajltaf að gera eitthvað eins
og þú kallar það. Á morgun
segir eitthvert dagblaðið að við
séum á ákveðinni síóð og annað
blað segir að við séum ekki á
neinni slóð. En við erum að
vinna, — ég get fullvissað þig
um það. Ég tek þetta segulband
með mér. Þakka þér fyrir að
þú útvegaðir það.“
Við risum allir á fætur.
„Ég skal aka þér heim, Eirík-
ur,“ sagði Kristján.
Eiríkur svaraði ekki, hann
bauð víst ekki einu sinni góða
nótt þegar hann fór.
dágóðut’ píanóleikari og hann
hefur ferðazt mikið erlendis. Það
mætti segja mér að hann væri
eftirsóttur í samkvæmislífi bæj-
arins. Hann kann vel að skylm-
ast og var einu sinni Noregs-
meistari í skylmingum.“
Innst í huga mínum bærðist
einhver minning. Það var eitt-
hvað fleira sem Preben Ring-
stad kunni fyrir sér. Það var
einhver m.inning sem var í þann
veginn að lyfta sér upp í með-
vitu.ndina, — en mér tókst ekki
að hand.sama hana og svb sökk
hún aftur niður í gleymskuna.
„Ef ég ætti að lýsa skapgerð
hans,“ hélt hlutiausa röddin á-
fram, jiþá myndi ég segja að
hún væri dálítið reikul. Hann
hefur býsna margt, svona næst-
um því, en ekkert til fullnustu.
Hæfileikar hans eru ekki nógu
hversdagslegir til þess að hann
geti látið sér lynda venjulega
vinnu. Á hinn bóginn eru þeir
hinir sömu hæfileikar ekki nógu
miklir til að veita honum full-
nægingu. Hann hefur fengið
margar góðar ,.gjafir“, eins og
móðir mín myndi segja. en eng-
in þejrra er nógu góð. Hann er
og verður hringlari.“
Dósentinn leit ósjáífrátt á
klukkuna, — það var auðséð 'að
fyrirlestrinum var lokið. Hann
fór dálítið í taugarnar á mér,
en það leit út fýrir að Karl-
Jörgen væri ánægður.
,|Getur verið nokkur ástæða til
að veitá frú Karenu eftirför,
vegna þess sem P. M. Horge
kallaði stefnumót hennar?“ sagði
hann.
),Það er yfirleitt algerlega á-
stæðulaust að láta, veita kven-
fólki. eftirför," sagði Eiríkur
æstur.“ Það er hreint út sagt við-
bióðslegt. Ég tala nú ekki um
Karenu. Auk þess, — ef dæma
Fastir liðir eins og venjulega.
13.00 „Við vinnuna".
17.40 Prambuirðarkennsla i dönigku
og ensku.
18.00 CTtvarpsslaiga barnanna:
„Leitin að loftsteininum".
20.00 Varnaðarorð: Priðþjófur
Hraundal eftirlitsmaður tal-
ar um meðferð rafmagns-
tækja á sveitabýlum.
20.05 Harmonikulög: Picosarnir
tveir leika.
20.20 Kvöldvakla: a) Lestur forn-
• rita: Eyrbyggja saga. XIV.
(Helgi Hjörvar rithöfundur).
b) fslenzk tónlist: Lög eftir
Sigfús Einarsson. c) Dr. Sig-
urður Nordal prófeKsior les
gamlar og nýjar bjóðsögur;
II: Sagnir af sýnum og
draumum.
21.15 Föstulguðsiþjónusta í út-
varpssal (Prestur: Séra Em-
il Björnsson. Organleiklari:
Jón G. Þórarinsson. — I lok-
in les séra Sigurður Stefáns-
son vifiJglubiskup úr passíu-
sálmum (32).
22.10 Veraldarsaga Sveins frá
Mælifellsá.
22.30 Nseturhljómleiikar: Prá tón-
listarhátiðinni í Liége í
Belgiu í sept. s.l. (Sinfóniu-
ihljómsveit borgarinnar leik-
ur og, kór belgiska útvarps-
ina syngur.).
23.55 Dagskrárlolc. ; , - i ; j. j-
má eftir allskonar skáldsögum,
ætti það að vera eiginmaður-
inn sem léti gera svona lagað.
Hvers vegna í fjandanum ætti
Sveinn að gera það?“
„Ég er sammála Eiríki,“ sagði
ég. „Það er sérlega andstyggi-
■legt þar sem Karen er annars
vegar. Karen er bezta og elsku-
legasta kona sem nokkurn tíma
hefur gengið um götur þessarar
borgar. Henni dytti aldrei svo
mikið sem í hug að líta á ann-
an karlmann, hvað þá ...“
Ég fann að ég var líka farinn
að æsa mig upp.
„Hvernig getur þú vitað það?“
sagði Karl-Jörgen í skyndi.
Ég fann að ég kafroðnaði, en
mér stóð alveg á sama.
|.,Gott og vel,“ sagði ég. „Ég
slcal segja þér það, þú færð
víst að heyra það fyrr eða síð-
ar hVort sem er. Ég veit það
vegna þess, að ég var hrifinn
af Karenu löngu áður en hún
hitti Eirík, og hún hefur aldrei
nokkurn tíma — við höfum
aldrei... ég ... ég þekki hana
betur en flestir aðrir ...“
„Eiginkona Cæsars,“ sagði
Kristján.
Það lá við að mig langaði til
að gefa bróður mínum á hann.
„Læknar," sagði ég. „Þið berið
ekki virðingu fyrir neinu. Ykk-
ur dettur ekki í hug, að til séu
konur sem lifa eftir gömlum
hugsjónum og leikreglum."
„Dyggð einnar konu fer aðeins
eftir því. í hve ríkum mæli hún
verður fyrir freistingum," sagði
Kristján.
„Farðu til...“ byrjaði ég, en
svo áttaði ég mig. Mér datt allt
í einu í hug, að , kannski kynni
Kristján líka aðferð Sókratesar.
Ef spurni.ngin v'ar borin fram á
réttan hátt, hlaut rétta svarið
að koma.
„Mér þykir leitt að við skul-
um ræða um konuna þína á
bennan hátt,“ sagði Karl-Jörg-
en við Eirík. :.En þú veiz.t. áð
síðasta kvöldið, sem Sveinn lifði,.
sagði hann að einhver þyrfti að
hafa gætur á henni. Það hefur
verið framið morð og Preben
Ringstad er kominn inn á svi-
ið.“
|.,Það gerir ekkert til,“ sagði
Eiríkur þreytulega. „Ég vona að
þú hafir fengið einhverja hug-
mynd um hana.“
„Já, svaraði Karl-Jörgen. „Það
hef ég fengið. En eitt verð ég
að spyrja þig um. Var hún
eyðslusöm?"
„Ne.ý“ sagði Eiríkur. „Ekki í
hlutfalli við tekjur mínar, — því
fast-
alltaf
Ég hugsaði um Karenu mína,
svo látlausa og rólega. Um
granna, hringlausa fingur henn-
ar. Um einföldu perlufestina sem
hún var álltaf með. Ég ætlaði
að fara að segja eitthvað, en
hætti við það. Sókrates sjálfur
hefði ekki getað togað upp úr
mér fleira.
„Jaeja," sagði Kari-Jörgen. „Ég
býstviðað þetta sé nóg í kvöld.“
Hann reis á fætur.
,.En hvað...“ sagði ég. (,,Ég
á við... ætlarðu ekki að gera
eitthvað?" ý i iPitrif
fór -svo
Hún hafði
fjarii.
ai\
þóít Kun æcaiTéga hmsc
hefur

Ég opnaði gluggana og fór að
tæma öskubakka og bera fram
flöskur og glös. Kunnugleg
hljóð bárust aftur inn af göt-
unni, bíll var ræstur og það
marraði og urgaði í járnbraut-
arvögnum.
Svo settist ég niður með ein-
manalega whiskylögg. Til að
reka burt óttann,“ var mamma
mín vön að segja. Aldrei slíku
vant fannst- mér ég þurfa eitt-
hvað til að reka burt óttann. Ég
reyndi að rifja upp fyrir mér
viðburði dagsins.
En það sem stöðugt var að
brjótast í mér, var þessi ó-
ljósa ' ' minning um eitthvað,
sem Preben Ringstad hafði gert..
„Góður píanóleikari.“ hafði
Kristján sagt. „Og eitt.sinn var
hann Noregsmeistari í skylming-
um.“ Ég gat ekki komið því
fyrir mig. Auk þess var ég eitt-
hvað hræddur.
Ég reykti sígarettu til enda,
svo tók ég upp símann og
hringdi í Karl-Jörgen.
„Þú verður að afsaka, Karl-
Jörgen, þér finnst þetta sjálfsagt
átroðningur. En ég er alltaf að
hugsa um þetta. Sveinn sagði að
einhver þyrfti að gæta Karenan
og... Sveinn var drepinn. Held-
urðu ekki... ætti ekki einhver
að hafa gætur á henni?“
„Við gefum henni auga, vin-
u.r.“ sagði Karl-Jörgen með sinni
rólegu röddu. „Auk þess er mað-
urinn hennar heima í nótt. Góða
nótt, Marteinn."
„Góða nótt,‘ sagði ég.
Það var ókristilega hugsað, en
samt sem áður, — einhverra
hluta vegna þótti mér ósköp lít-
ið öryggi í þvi að Eiríkur gætti
hennar. Sem snöggvast flaug mér
í húg að það væri kannski alls
ekki öruggt að hún væri ein
með Eiríki.
SKÓLINN bvrjaði mánudaginn
18. ágúst og 5. enskudeild upp-
hóf síðasta skólaár sitt. Að vori
vrðu þau rússar, tækju próf og
hyrfu úr skólanum fyrir fullt
og allt. Bernskan og leikurinn
vrðu. úr sögunni að eilífu: Og ef
til vill höfðu þau þegar óljós-
an grun, angurvært hugboð um
að eitthvað sem til þessa hafði
verið traust og öruggt, þrungið
draumum og ævintýrum, væri nú
að hverfa að eilífu.
Ég hafði kviðið fyrir að hitta
bau aftur.
Þau höfðu lesið blöðin, þau
höfðu rætt málin, — og þau
höfðu áreiðanlega dregið álykt-
anir. Kennarinn þeirra.' sem
beim fannst sjálfsagt allra skikk-
anlegasti náungi. hafði fundið
mvrtan mann. Kennarinn beirra
hafði síðastur mannji talað við
myrta manninn. Lögreglan hafði
ekkert ákveðið að byggja á.
Andlitin þrjátíu störðu á mig
með nýjum og óvenjulegum á-
huga.
Ég lét eins og ekkert væri. Ég
gaf þeim stundatöflu, sagði þeim
hvaða nýjar bækur þau þyrftu
að kaupa og hélt þessa skyldu-
prédikun sem tilheyrir í upphafi
nýs skólaárs. Að ég vonaði að
þetta yrði ánægjulegt skólaár og
það væri þýðingarrhikið að þau
Krabhinn verður sigraður
Framhald af, 7. síðu
í maga eða legi. Lyfið tio-tef
hefur verið notað með nokkr-
um árangri vi<Vw» toiáctjarahþæ ^
Omain er notað fe
Enn sem komið er hofúm vio
þó ekki nema tiltölulega fá lyf
til umráða. En mestu máli
skiptir að nokkur eru þó fund-
in og gera gagn.
Lœkna má
krabhamein
— Er maður læknaður af
krabbameini ef öll merki um
illkynjað æxli eru horfin eftir
meðferð þá sem þér hafið lýst?
— Sem skurðlæknir og æxla-
fræðingur, sem hef haft undir
höndum nokkur hundruð
krabbameinssjúklinga, get ég
sagt; Lækning krabbameins í
ýmsum myndum með skurðað-
gerðum og geislalækningum er
staðreynd. Fjöldi fólks sem
hafði margvísleg krabbamein og
var meira að segja komið með
meinvarp hefur lifað áratugum
saman eftir læknisaðgerð og er
enn við beztu heilsu. Hvað lyr-
in snertir hafa þau læknað þó ~
nokkurn fjölda, enda þótt
skammt sé umliðið síðan þau
komu til sögunnar. Við fylgj-
umst með fólki sem er laust
við öll sjúkdómseinkenni þótt
liðin séu fjögur ár eða fimm
síðan beitt var við það lyf-
lækningum við krabbameini.
Er hægt að telja að þetta fólk
hafi læknazt? Já, skilyrðislaust.
Það þarfnast engrar frekari
meðferðar. Samt get ég auðvitað
ekki ábyrgzt að sjúkdómurinn
taki sig ekki upp hjá einhverj-
um þeirra. Einmitt þess vegna
er fylgzt með krabbameinssjúk-
lingum, hver sem verið hefur
veikur af krabbameini á að
koma til eftirlits með ákveðnu
millibili.
I lokin langar mig enn til að
leggja áherzlu á þetta: Það er
■
rétt að krabbamein ér hættú
legur og viðsjáll sjúkdómuv.i
eru afbrigði af krabbameinjí
tegundum æxla, og við stönd*:
um sterkt að vígi gagjivarfi
nokkrum öðrum tegundum.
Okkur tekst að lækna fyllilegat
um þriðjung sjúklinga meí
magakrabba sem skornir ertg
upp. Hefjist meðferð á krabbar
meini í leghálsi nógu •shemma#
ná 80°/Cl af sjúklingunum fulW
um bata. Af sjúklingum meí§
húðkrabba fá nú 95% fulla bóL
Og hundraðstala þeirra senp
tekst að lækna hælckar ár fn§
éri.
Það er unnt að læknít
krabbamein — vísindin haf®
sannað það og reynslan sýnti
Fullur sigur á þessum sjúk*
dómi er enn langt undan, enS.
er mörgum þýðingarmikluní
spurningum ósvarað, og vísr
indamenn á mörgum og ólíkurfc,
sviðum þurfa að sameina krafta*
sína til mikilla átaka. En vií
erum á réttri leið. Ég er samp
færður um að við sigrurf
krabbameinið.
© Sammncíaviðræð-
ur stzandaðaz
Tilkynnt var í Londof
snemma í síðustu viku, á&
samningaviðræður þær sent
að undanförnu hafa staðií
milli Englendinga og Sovébí
manna um fiskveiðar hinnS
fyrrnefndu 'í landhelgi. hinnfi
siðarnefndu, hefðu nú strandí
að og brezku fulltrúarnif
væru komnir heim. Ekkerf
væri ákveðið um framhalá
viðræðnanna.
Fimmtugsafmæli
Fimmtugur er í dag, mið
vikudaginn 28. marz. Óiaful
Tryggvason matreiðslumaðurv
Kaplakrika við Hafnarfjörð.
Jarðarför eiginkonu minnar
SIGURLILJU BJARNADÖTTUR
fer fram frá Fpssvogskirkju föstudaginn 30. marz kl.
10.30 f. h.
Blóm afþókkuð, en þeim sem vildu minnast. hennar er
vinsamlega bent á líknarstofnanir.
Athöfninni verður útvarpað.
Fyrir hönd fjarstaddra ættingja og annari’a vándamanna
Jónmundur Einarsson.
LANDS-
RAÐSTEFNA
Landsráðstefna Alþýðubandalagsins með full-
trúum frá ölium kjördæmum landsins hefst í
félagsheimilinu í Kopavogi 30. marz kl. 8.30.
Ráöstefnan veröur sett meö ræöu formanns Al-
þyöubandalagsins, Hannibals Valdimarssonar.
\ .
Reykjavlk, 24. marz 1962.
. S V. i
Miðstjórn og þingflokkur Alþýðubandalagsins.
Miðvikudagúr 28. marz 1962 ÞJÓÐVILJINN — Q"J]

h.jivö

T—