Þjóðviljinn - 07.05.1965, Blaðsíða 10

iQ SlÐA
ÞJÓBVILIINN
Föstudagur 7. maí 1965
UNDIR
MÁNASIGÐ
Skáldsaga eftir M. M. KAYE
langþráða hvíld þennan dag.
Hann var að minnsta kosti
hreinn aftur. Hann hafði ekki
gert sér vonir um að verða nokk-
urn tíma hreinn aftur, heldur
myndi hann deyja útataður,
sveittur og með blóðstorku um
andlitið.
Abyrgðin á konunum þremur
hvíldi þungt á honum; þær gátu
ekki verið hér endalaust, aðeins
einn eða tvo daga, ef til vill ögn
lengur. Þær virtust hafa sópað
og lagað til, því að flata þakið
var að öllum jafnaði þakið visnu
laufi og kvistum. Slíkt höfðu
hann og Niaz ekki sinnt um.
Hann bægði þreytulega frá sér
umhugsuninni um þær.
Vetra steig út á þakið og
geislaflóð frá hækkandi sólinni
sem gægðist gegnum trjá-
krónumar. helltist yfir hana.
Alex virti hana fyrir sér undr-
andi, eins og hún væri framandi
vera sem hann hefði aldrei séð
fyrr. Blár hjúpurinn lagðist í
mjúkum fellingum um grannvax-
inn, fagurskapaðan líkamann.
Hörundið var gullið og svart hár-
ið með bláum ljóma í sólskininu.
Smurt brauð
Snittur
brauðbœr
við Óðins^rg.
Sími 20-4-90
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- ag snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18. III hæð (lyfta>
SfMI 24 0 16.
P E R M A
Garðsenda 21 - SÍMl 33 9 68
— Hárgreiðslu- og snyrtistofa
DÖMUH!
Hárgreiðsla við allra hæfi —
T.TARNARSTOFAN - Tjaraar
götu 10 — Vonarstrætismegir
— SfMl 14 6 62
Hársreiðshistofa
A"«turbæjar
Maria Guðmunrlsdóttir Lauga
vegi 13 - SÍMl 14 «56 WTDD
oTOFAN er á sama stað
Án allrar geðshræringar hugsaði
hann með sér, að hún væri það
fegursta sem hann hefði nokkru
sinni séð — og framandi.
Litla, þunglyndislega, fáláta
stúlkubamið sem hann hafði hitt
á Ware, sjóveika stúlkan um
borð í Sirius, condesa de los
Aguilares, frú Barton — allar
voru þær horfnar. Þunglyndið
og dapurleikinn voru á burt og
stór, dökk augun voru ekki leng-
ur kviðin, heldur róleg og á-
95
hyggjufull. Það var eins og ham-
ingjan stafaði frá henni.
Hvernig er þetta hægt? Hvern-
ig getur hún litið svona út?
hugsaði Alex dálítið gramur.
Eins og hún væri fullkomlega
ánægð og engin vandamál væru
framar til. Hafði kvenfólk þá
ekkert fmyndunarafl? Skildi hún
þá ekki, þrátt fyrir allt sem hún
hafði horft upp á, að líf hennar
— og allra hinna — héngi á blá-
þræði og það þyrfti heppni,
bragðvísi og guðs náð til að
skrimta frá degi til dags?
— Morgunmaturinn er tilbú-
inn, sagði Vetra.
Þessi hversdagslega, óskáldlega
setning í þessu umhverfi og við
þessar aðstæður, þótti Alex svo
fráleit ,og furðuleg, að hann
skellihló i fyrsta sinn um_ lang-
an tíma.
— 34 —
Alex lá á maganum f lágskóg-
inum fyrir utan dálítið rjóður.
í annarri hendi hélt hann á
langri, mjórri snúru og virti fyr-
ir sér páfuglana með hænuhóp
á eftir sér sem nálgaðist með
hægð. Snúran var í sambandi við
frumstæðan útbúnað á gildru
sem á tveimur síðustu vikum
hafði veitt nokkur bankiva-
hænsni, tvær grænar dúfur, pá-
fuglahænu og broddgölt.
Þau höfðu töluverðar birgðir
af ýmiss konar matvöru sem
geymdist vel, en þau urðu að fá
nýmeti, og Alex þorði ekki að
skjóta vegna þess að skothvellir
heyrðust langt, að. Þau höfðú Ííka
veiðist'engúr, sem höfðu komið
að góðu gagni.
Erfiðast var að matreiða, því
að þau voru hrædd um að reyk-
urinn kæmi upp um þau, þegar
hann liði upp yfir trjákrónurnar
i kyrru loftinu. Trúlega leyndust
fleiri flóttamenn í skóginum og
leitinni var naumast hætt. Þau
matbjuggu því í neðra herberg-
inu eftir sólsetur og fyrir dögun.
Það var kæfandi verk, því að
bau höfðu breitt frumstætt hengi
fyrir innganginn, fléttað úr
bambus og grasi, en Vetra og
Lou Cottar unnu það án þess
að mögla.
Lotta var enn eins og í leiðslu
og mundi aðeins það sem gerzt
hafði áður en hún slapp nauðug-
lega úr tveim blóðböðum. Þótt
hún talaði án afláts um Eðvarð,
trúði hún hverjum uppspuna og
róaðist við að vera í návist Vetru
og Alexar. Þegar Eðvarð kæmi
aftur heim frá æfingunum, gætu
þau aftur flutt inn í húsið sitt
í Meerut. Hún skyldi bara vera
þolinmóð og kvarta ekki.
Lou hafði aðeins hugsað um
skemmtanir og karlmenn til
þessa. Hún þráði birtu, háreysti,
hljóðfæraslátt og hlátra, hið
fjöruga og glaða líf. 1 fyrstu
hafði það verið henni nóg að
vera á lífi — lifandi og nokkum
veginn örugg, þegar svo margir
höfðu fallið eða lifðu á stöðug-
um ótta og hæt.tu. En eftir bví
sem dagarnir liðu — þau höfðu
nú dvalizt í Hirren Minar í meira
en hálfan mánuð — fór hún að
þrá að komast burt úr frum-
skóginum og reyna að minnsta
að kosti að komast aftur í sið-
menminguna. Það var óhugsandi
að allir Englendingar væru dán-
ir. Ef þau gætu bara komizt
burt, myndu þau sjálfsagt kom-
ast að raun um að annars stað-
ar gengi lífið sinn vana gang
svona næstum eins og áður. Josh
var í Calkúta og hún var sann-
færð um að Calcútta væri enn
í höndum Breta. Henni hafði
aldrei þótt sérlega vænt um eig-
inmann sinn og þau höfðu hald-
ið hvort sína leið, en Josh var
fulltrúi lífshátta sem voru henni
vel að skapi. Hún hafði aldrei
verið hrifin af kynsystrum sín-
um og henni þótti leiðinlegt og
hvimleitt að búa með tveimur
ungum konum, sem hún átti
enga samleið með. En Lou bjó
yfir heilbrigðri skynsemi og
hugrekki og henni var Ijóst að
þau gátu ekki lagt í neina tví-
sýnu vegna Lottu. Sjálfri sér
til undrunar var hún farin’ að
finna til undarlegra tilfinninga
í garð hinnar litlu, ófæddu veru;
tilfinninga sem minntu á vissan
hátt á móðurkennd. En ef ein-
hver hefð’ haft orð á slíku við
hana, he' i hún vísað slíkum
aðdróttunum háðlega á bug.
Lotta fór oft í taugamar á henni,
en hún vissi að þau gátu ekki
yfirgefið hana. Ekkert þeirra
gæti það.
Ef Alex hefði sýnt einhvern
áhuga á henni, hefði Lou átt
betra með að sætta sig við að-
stæðurnar. Hún hafðj alltaf dreg-
izt að- Alex, bæði sem karl-
manni og persónu. En hann
veitti henni enga athygli. Hann
sá ekki neina þeirra, nema sem
byrði, myllustein um háls sér.
Hann var hlekkjaður við Hirren
Minar, þar til hann gæti komið
þeim á annan öruggan stað — ef
yfirleitt var nokkurs staðar um
öryggi að ræða framar í þessu
landi.
Það var svo margt sem gera
þurfti fyrir utan þennan skóg.
Það þurfti að vinna Delhi á nýj-
an leik. Einhvers staðar fyrir
utan Lunjore var William sjálf-
sagt að vinna tíu manna verk,
og sömuleiðis John Nicholson, en
um hann var sagt að hann gæti
einn látið herdeild lúta sér.
Henry Lawrence í Lucknow og
John Lawrence í Peshawar. Her-
bert Edwards, Alex Taylor, Jam-
es Abbott — og hundruð ann-
arra. Enginn þeirra myndi sitja
auðum höndum og þeim veitti
ekki af hverri hendi og heila,
hverju einasta hugprúðu hjarta
til að vemda landið fyrir stjóm-
leysi. Og þó sat hann, Alex
Randall, hér aðgerðalaus með
hendur £ skauti, bundinn í báða
ekó vegna þess að hann bar
ábyrgð á lífi og limum þriggja
kvenna.
Ef hann gæti aðeins losnað við
þær, komið þeim á öruggan stað,
þá gæti hann komizt til Henrys
Lawrence eða til hersveitanna
sem nú hlutu að vera á leið til
Delhi!.... En hann gat ekki-flutt
þær úr stað, fyrr en hann hafði
fengið áreiðanlegri fregnir um
ástandið.
Hann hafði sofið megnið af
fyrsta degi sínum í rústunum,
og hann hafði verið argur og
hundskammaað Vetru, þegar
hann komst að raun um að hún
hafði verið að matbúa um miðj-
an daginn og harðbannað að eld-
ur væri kveiktur að degi til.
Vetra hafði brosað hlýlega til
hans eins og fullorðin mann-
eskja sem lætur undan kenjótt-
um, ósanngjömum krakka, og
afsökun hennar hafði verið svo
áhyggjulaus, að það hafði aukið
á reiði hans, því að hann leit
svo á að hún væri algerlega
skilningslaus á þá hættu sem
þau voru í. Hann mátti til að
vera um kyrrt og gæta þeirra.
Alla næstu nótt og daginn
eftir hafði hanm skilið þær ein-
ar eftir án þess að geta þess
hvert hann hafði farið. Vetra
BRUNATRYGGINGAR
á húsum í smíðum,
vélum og áhöldum,
effni og iagerum o. ffl.
JOT
Heimistrygging hentar yður
Heimilisfryggingar
Innbús
Valnsffjóns
Innbrots
Glertryggingar
I
TRYGGINGAFELAGÍÐ HEIMIRE
UNDARGATA 9.REYKJAVIK SlMI 21260 SlMNEFNIiSURETY
CONSUL CORTINA
bllalelga
magnúsar
sklpholtl 21
símars 21180-21185
^iaukur <§uömundóAon
HEIMASÍMI 21037
Gallabuxur — Molskinnsbuxur
Nylonúlpur — Gallonjakkar — Lopapeysur
á mjög hagstæðu verði.
Verzlunin Ó. L. —
Traðarkotssundi (á móti Þjóðleikhúsinu)'.
Guð minn góður . . . ég get ómögulega munað hver þeirra það
er, sem ég er með.
FERÐIZT
MEÐ
LANDSÝN
# Selium farseðla með flugvélum og
skipum
Greiðsluskiimálar Loftleiða:
# FLOGIÐ STRAX - FARGJALD
GREITT SÍÐAR
# Skipuleggjum hópferðir og ein-
staídingsferðir
REYNIÐ VIÐSKIPTIN
FERÐASKRIFSTOFAN
LAND SVIM
SÍMI 22890. — P.O. BOX 465 — REYKJAVfiL
CMBOÐ LOFHJEIÐA.