Þjóðviljinn - 02.03.1966, Síða 6

0 SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 2. rnarz 1966.

Skattlagning síldveiði-
siómanna er óeðlileg og
••
WMm.
tiáðvík Jósepsson
„Nefndin varð ekki sammála
um afgreiðslu frumvarpsins.
Ég er andvígur frumvarpimi
og vil fella það. Fulltrúar
Framsóknarflokksins virðast
Oráðnir í málinu, en fulltrúar
stjómarflokkanna í nefndinni
vilja samþykkja það.
40 kr. af síldarmáli
Aðalefni frumvarpsins er
það, að lagt er til að hækka
útflutningsgjöld á sildarafurð-
um um 40 miljónir króna á
ári, en lækka jafnframt út-
flutningsgjöld á þorskafurðum
um sömu fjárhæð. Sá nýi síld-
arskattur, sem frumvarpið ger-
ir ráð fyrir, mun lækka í verði
hvert síldarmál um 10 krónur.
Verði frumvarpið samþykkt,
komast útflutningsgjöld á síld-
armjöli og síldarlýsi upp í 8%
af fob-verðmæti. eða verða um
40 krónur á hvert síldarmál.
Slíkur útflutningsskattur mun
hvergi þekkjast. Með frum-
varpinu á að leggja á alla
síldveiðisjómenn aukaskatt,
sem nemur um 20 miljónum
osanngjorn
■ Eins og skýrt var frá í fréttum blaðsins í gær, var
frumvarpið um tilfærslu á útflutningsgjaldi af sjávar-
afurðum afgreitt sem lög frá Alþingi í fyrradag. Stóð
stjómarliðið að samþykkt frumvarpsins, Framsóknar-
menn voru hvorki með því né móti en Alþýðubandalag-
ið lagðist gegn frumvarpinu.
■ Á öðrum stað hér á síðunni er greint frá umræðum
sem urðu á þinginu í fyrradag um það á hvern hátt sjó-
mannasamtökin gætu fengið hliðstæða upphæð af út-
flutningsgjaldinu og útgerðarsamtökin hafa. Hér fer á
eftir hið ítarlega nefndarálit Lúðvíks Jósepssonar um
fyrrnefnt frumvarp, en þar lýsir hann afstöðu sinni til
málsins.
króna á ári, en það mun nema
tum 8000 króna meðalskatti á
hvem síldveiðisjómann. Skatt-
urinn lendir ekki aðeins á
tekjuhæstu sjómönnunum,
heldur einnig á þeim tekju-
lægstu.
Jafnháan skatt, eða um 30
miljónir króna á ári, á að
leggja á síldarútgerðarmenn,
og lendir sá skattur ekki aðeins
á þeim útgerðarmönnum. sem
góðan rekstur hafa, heldur
einnig á hinum, sem óumdeil-
anlega reka með tapi.
Þessum nýja síldarskatti á
að verja að langmestu leyti til
stuðnings við stærstu fiskkaup-
enduma í landinu, þar á með-
al þau stóru frystihús, sem gef-
ið hafa upp til skatts á und-
anfömum árum allverulegan
rekstrargróða.
Síldarútgerð greiði
200 milj. króna
Með breytingum þeim, sem
felast í frumvarpinu, er gert
ráð fyrir, að síldarútgerðin
greiði um 200 miljónir króna á
ári í útflutningsgjöld. en önn-
ur útgerð aðeins um 80 milj-
ónir króna.
Samkvæmt áætlunum, sem
fyrir liggja, er ráðgert, að síld-
arútgerðin greiði í vátrygging-
arsjóð fiskiskipaflotans um 145
miljónir króna á ári, en öll
önnur útgerð, og þar á meðal
togaraútgerðin, aðeins um 50
miljónir króna.
Þau rök eru einkum færð
fram fyrir hinum nýja síldar-
skatti, að um s.l. áramót hafi
orðið samkomulag í yfimefnd
verðlagsráðs sjávarútvegsins
um að hækka fiskverð um 17%
frá því, sem áður var, og að í
ljós hafi komið, að fiskkaup-
endur gætu ekki greitt alla
þessa hækkun. Talið var, að
fiskkaupendur gætu greitt um
13% fiskverðshækkun, en að
4% verðhækkjjn yrði að fást
annars staðar. 4% fiskverðs-
hæk-kun var talin nema 40
miljónum króna á ári.
Nú er það ekkert nýtt við
fiskverðsákvörðun. að fiskkaup-
endur telji sig ekki geta greitt
þá fiskverðshækkun, sem fisk-
seljendur fara fram á. 1 ýms-
um slíkum tilfellum hefur rfk-
issjóður komið til hjálpar og
brúað bilið.
Nú var ekki talið fært. að
ríkissjóður brúaði þetta bil, en
þess í stað var fundið það ráð,
sem í frumvarpinu felst, að
leggja sérstakan aukaskatt á
sildveiðisjómenn og síldarút-
gerðarmenn og láta þá aðstoða
frystihúsin í landinu til að
greiða það fiskverð, sem talið
var óhjákvæmilegt, að fiski-
menn fengju.
Ósamræmi

i.
| þrjátíu Spánver'ja, sem handteknir voru í fyrri viku
J í bænum Baiza, þar sem halda átti minningarhátíð um
® skáldið Antonio Machado, sem lézt í útlegð 20. febrú-
I ar 1939. Mikið lið lögreglu kom 1 veg fyrir hátíða-
‘ höldin.
Enn gistír skáidið Carlos
Aivarei fangelsi Spánar
Spænska skáldið Carlos Alvarez var einn hinna
í
Alvarez hefur nokkrum
sinnum verið handtekinn áð-
ur, m.a. fyrir hið heimsfræga
Ijóð sitt um spænsku frels-
ishetjuna Julian Grimau, sem
tekinn var af lífi á Spáni ár-
ið 1963.
Sjónarvottar segja, að 2—3
þúsund manns h,J:i komið til
minningarathafnarinnar í Ba-
iza, en lögreglan hefði hindr-
að jafnmarga í að komast
þangað. Þótt dagblöð hefðu
lýst því yfir, að hátíðinni
væri aflýst, streymdi margt
manna til Baiza, rithöfundar,
listamenn. stúdentar og aðrir
menntamenn. Komu margir í
áaetlunarbifreiðum frá stærri
borgum, en þeir voru stöðv-
aðir af lögreglunni nokkra
kílmetra frá borginni, og
komust aðeins einkabílar leið-
ar sinnar.
Þegar þátttakendur byrj-
uðu að safnast saman, spruttu
fram margir tugir lögreglu-
hermanna og skipuðu þeim
að yfirgefa bæinn. Þegar
þeirri skipun var ekki fylgt.
tóku lögreglumenn upp kylf-
ur sínar og réðust á mann-
fjöldann. en þar voru fyrir
margar konur og böm. Hlutr
margir áverka er lögreglar
hrakti fólkið undan sér, er
viðstöddum læknum var
meinað að hjálpa þeimsærðu
Margir voru handteknir, en
flestir látnir lausir fljótlega
En með þó nokkra var fari^
til Jean. nálægrar borgar. n'
var Alvarez meðal þeirra.
1 Jean munu hinir hand
t^knu hafa komið fyrir dóm
Carlos Alvarez.
og verið dæmdir í sektir. en
ekki er ljóst af fréttum hve- L
nær eða hvort þeir hafa ver- "
ið látnir lausir.
I

„Lciðin út úr vandanum er ekki að skattleggja síldveiðisjómenn
eða einstaka þætti framleiðslukerfisins, heldur að snúa sér að
orsökum meinsins, dýrtíðarstefnu ríkisstjórnarinnar".
Ég tel slíka skattlagningu
sem þesisa óeðlilega og ósann-
gjama og mjög hættulegt að
faira inn á þá braut að skatt-
leggja eina grein útgerðarinn-
ar til stuðnings annarri. Slíkt
hefur aldrei verið gert áður,
svo að mér sé kunnugt.
Á tímum uppbótakerfisins
voru greiddair misjafnar upp-
bætur til hinna einstöku greina
framleiðslunnar, eftir þvi sem
talið var að þörf væri á. Það
fé. sem til uppbótagreiðslnanna
fór, kom úr almannasjóði eða
hafði verið aflað með almennri
skattlagningu. Þá kom ald,rei
til mála að leggja sérstakan
skatt á þær greinar framleiðsl-
unnar, sem betur gekk, til
stuðnings hinum, sem verr
gekk.
Þegar uppbótárkerfið var
lagt niður með viðreismarstefn-
unni, var því mjög haldið fram
af efnahagsráðunautum ríkis-
stjórnarinnar, að varhugavert
væri að styrkja hinar ýmsu
greinar framleiðslunnar mis-
jafnlega, en nú bregður svo
við. að aðalefnahagsráðunautur
ríkisstjómarinnar stendur að
tillögugerð um það að ganga
enn lengra í mismunun í þess-
um efnum en nokkru sinni
fyrr, með því að leggja til að
ein framleiðslugrein verði
beinlínis að standa undir
rekstrargjöldum annarrar.
Röskun á samníngs-
rétti sjómanna
Verði haldið áfram á þess-
ari braut, má búast við því, að
næst komi tillaga um að skatt-
leggja einhvern þátt bátaút-
gerðarinnar til stuðnings tog-
araútgerðinni. Og svo má bú-
ast við tillögu um að skatt-
leggja síldarsöltun á Norður-
og Austurlandi til stuðnings
síldarsöltun við Faxaflóa. Slík
skattlagning er alger fjarstæða,
og auðvitað hlýtur að koma að
því, að sjómenn, sem fyrir
slíkri skattlagningu verða neiti
að þola hana.
Þó að svo kunni að fara, að
dýrtíðarstefna ríkisstjómar-
innar leiði til þess, að fisk-
kaupendur geti ekki greitt
fiskibátaeigendum og sjómönn-
Framhald á 9 síðu.
Allir sjómenn eiga sama
rétt til fjárstuðnings
hvort sem þeir eru í Sjómannasambandinu,
Farmanna- og fiskimannasambandinu eða ASÍ
Frirmvarpið um útflutnings-
gjald af sjávarafurðum gerir
ráft fyrir aft 0.8% útflutnings-
gjaldsins, efta á þriðju miljón
króna renni til Landssambands
útgerftarmanna. Farmanna- og
fiskimannasambandið og Sjó-
mannasamband Islands sendu
alþingi sérstakar kröfur um að
þau fengju hliðstæðan hluta
útflutningsgjaldsins og útgerð-
armcnn, og gaf sjávarútvegs-
málaráfthcrra yfirlýsingu um
að möguleikar á því yrðu at-
hugaðir við umræður í neðri
deild í fýrrad. Lúftvík Jóseps-
son lagði áhcrzlu á að þó að
slíkur stuðningur fengist fram
til sjómannasamtakapna, scm
væri vitanlega sanngjarnt,
stæði aðalatri'ði frumvarpsins
óhaggað, og gæti því ekki
breytt afstöðu neins til máls-
ins. En ef fara ætti þá Ieið
að styrkja sjómannasamtökin
væri ekkí síður ástæða til að
styrkja þá sjómenn, sem eru
innan Alþýðusambandsins, en
ekki í sjómannasambandinu.
Pétur Sigurðsson ræddi þetta
mál einnig og kvað hann 4000
fiskimenn innan Farmanna- og
fiskimannasambandsins en 6000
fiskimenn væru samtals í land-
inu. Kvað hann nú standa yf-
ir athuganir á breyttum skipu-
lagsformum sjómannasamtak-
anna og væri viðurkennt að
sjómannasambandið væri for-
ystuaðili innan sjómannasam-
taka, þó það næði aðeins til
Faxaflóasvæðisins. Væri það
hliðstætt og Verkamannasam-
bandið, sem ætti innan sinna
vébanda verkalýðsfélög í land-
inu.
Eðvarð Sigurðsson kvað þann
grundvallarmun á Verka-
mannasambandinu og Sjó-
mannasambandinu, að Sjó-
mannasambandið kysi menn á
ASl þing, sem félag væri, en
hin einstöku félög innan Verka-
mannasambandsins kysu sjálf-
stætt inn á ASl-þing. Eðvarð
kvað það fagnaðarefni, ef í at-
hugun væri að samræma skipu-
lag sjómannasamtakanna.
Sjávarútvegsmálaráðherra
lýsti því yfir við umræðumar
að hann myndi beita sér fyrir
að sjómannasamtökin fengju
eitthvað af útflutningsgjaldinu
en lét ekkert uppi um það
hvemig það kynni að skiptast
á milli viðkomandi aðila þrátt
fyrir ítrekaðar spurningar m.a.
frá Lúðvík Jósepssyni.
Frumvarpið var svo sam-
þykkt með 0.8% í herkostnað
til útgerðarmanna sem áður, en
sjómenn fá engan stuðning.
1.