Þjóðviljinn - 08.03.1967, Page 8

Þjóðviljinn - 08.03.1967, Page 8
0 SlÐA — ÞJÓÐVXLJINN — Miðvíkudagar S. meæz t963. JOHN FOWLES: SAFNARINN 8 Hún leit til mín hvössu, snöggu augnaráði. — Það er ekki satt, sagði hún. Ég mundi að ég var með veskið mitt í jakkanum með fanga- markinu mínu með gylltum stöf- um og ég sýndi henni það. Hún gat ekki vitað að F var stytt- ing á Frederick. Mér hefur allt- af þótt nafnið Ferdinand fallegt, jafnvel áður en ég kynntist henni. Það er eitthvað fram- andi og tígulegt við það. Dick fraendi kallaði mig það stundum í gamni. Ferdinand Clegg lávarð- ur, Skordýramarkgreifi, sagði hann oft. Það er bara tilviljun, sagði ég. — Ég geri ráð fyrir að fólk kalli yður Ferdie. Eða Ferd. Bara Ferdinand. — Heyrið mig, Ferdinand, ég veit ekki hvað þér sjáið við mig. Ég veit ekki af hverju þér eruð ástfangnir af mér. Kannski gaeti ég orðið ástfangm af yður ein- hvers staðar annars staðar. Ég... Það var eins og hún vissi ekki vel hvað hún aetti að segja, og það var nýtt... Mér fellur vel við kurteisa og góða menn. En ég get bókstaflega ekki orð- ið ástfangin af yður í þessu herbergi, ég gæti ekki orðið ást- fangin af neinum hér. Aldrei. Ég svaraði: Mig langar bara til að kynnast yður. Allan tímann sat hún á komm- óðunni og virti mig. vandlega fyrir sér til að athuga áhrif orða sinna. Og ég var á verði. Ég vissi að þetta var prófraun. — Maður rænir ekki fólki til þess eins að kynnast því! Mig langaði svo mikið að kynnast yður. Ég hefði ekki haft neina möguleika til þess í London. Ég er ekkert fyrir aug- að eða neitt þess háttar. Ég er ekki úr yðar stétt. Þér mynduð ekki sýna yður með mér í Lond- on þótt þér væruð dauðar. — Nú eruð þér ósanngjarn. Ég er enginn snobb. Ég hata snobba. Ég hef enga hleypidóma gagn- vart fólki. Ég er ekki að ásaka yður, sagði ég. — Ég hata snobb. Hún var fok- reið. Hún gat lagt feikna á- herzlu á sum orð. — Margir af beztu vinum mínum í London eru úr — já, áumir kalla það verkamannastétt. Þar eru þeir upprunnir. Og enginn hugsar einu sinni um það. Eins og til að mynda Peter Catesby, sagði ég. (Hann hét það náunginn í sportbílnum). — Hann! Ég hef ekki séð hann EFNI SMÁVÖRUR TÍZKUHNAPPAR Hárgreiðslan Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu og Dódó LaugaV. 18, III. hæð (lyfta) Sími 24-6-16. PERMA Hárgreiðslu- o? s.''vrlír*ofa Garðsenda 21 SÍMl 33-968. í marga mánuði. Hann er ekki annað en smáborgaralegur auli, dæmigerður millistéttarungling- ur. Ég sá hana fyrir mér þegar hún fór inn í gljáandi MG-bílinn hans. Ég vissi ekki hvort hægt væri að treysta henni. — Það mætti segja mér að þetta stæði í öllum blöðunum. Ég hef ekki gáð að því. — Það væri h'ægt að dæma yður í margra ára fangelsi. Það væri þess virði. Þótt það væri ævilangt, sagði ég. — Ég lofa, ég sver, að ef þér sleppið mér þá skal ég ekki segja neinum frá þessu. Ég skal finna upp á einhverju. Ég skal koma því þannig fyrir að við getum hitzt eins oft og þér vilj- ið, eins oft og ég get þegar ég er ekki að vinna. Enginn skal nokkurn tíma fá að vita um þetta nema við tvö. Ég get það ekki, sagði ég. Ekki núna. Mér fannst ég vera eins og einhver grimmur harð- stjóri þegar hún sárbændi mig á þennan hátt. — Ef þér sleppið mér núna, þá fer ég að dást að yður. Ég hugsa með mér: Hann hafði mig á valdi sínu, • en hann sýndi riddaramennsku og hagaði sér eins og sannur hefðarmaður. Ég get það ekki, sagði ég. Biðjið mig ekki um það. Gerið svo vel að biðja mig ekki um það. — Ég myndi hugsa sem svo að slíkan mann væri gaman að þekkja. Hún sat þarna uppi á kommóðunni og gaumgæfði mig. Ég verð að fara núna, sagði ég. Ég flýtti mér svo að ég hrasaði í efsta þrepinu. Hún fór niður af kommóðunni og stóð og horfði á mig % í dyrunum og svipur hennar var einkennilegur. — Gerið þér það, sagði hún. Svo innilega og kurteislega. Það var erfitt að standast það. Það var alveg eins og þegar maður er háflaus og þarf að ná sjaldfeæfu eintaki sem hann hef- ur lengi langað í milli þumal- og vísifingurs (ég hef alltaf verið býsna laginn við það), maður nálgast það hægt aftan frá, en verður að klípa um brjóstið á því og þar titrar það alltaf. Það er miklu auðveldar.a að nota aflífunarglas. Og með hana var það helmingi erfiðara, því að ég vildi ekki drepa hana; það vildi ég sízt af öllu. Hún var alltaf að tala um hvað henni væri illa við allan stéttamismun, en hún gabbaði mig ekki. Fólk kemur upp um sig með því hvemig það talar, ekki með því hvað það segir. Það var nóg að sjá fas hennar til að vita hvers konar uppeldi og menntun hún hafði fengið. Hún var ekki tilgerðarleg eins og svo margir eru, en það leyndi sér ekki samt. Ég fann það greinilega þegar hún varð háðs- leg og óþolinmóð við mig vegna þess að ég gat ekki tjáð mig eða gerði eitthvað öfugt. Hættið að hugsa um stéttamismuninn, sagði hún oft. Alveg eins og þeg- ar ríkur maður segir fátæklingi að hætta að hugsa um peninga. Ég láði henni það ekki, senni- lega sagði hún og gerði ýmis- legt af þessu hneykslanlega sem hún gerði tSI að sýna mér að hún væri ekki sérstaklega fín, en það gerði hún. Þegar hún varð reið átti hún auðvelt með að setja sig á háan hest og troða á mér, rétt eins og hinár. StéttEarmrmrmn stóð aíltaf á miTli okkar. Ég fór ta Leswes iama morg- uninn. Mig langaði líka til að sjá blöðin, ég keypti þau ölL Það stóð eitthvað í þeim öll- um. í sumum sorpblöðunum stóð heilmikið, í tveim þeirra voru myndir. Það var undarlegt að lesa frásagnimar. Það var ýmislegt sem ég vissi ekki áður. „Miranda Grey, nemandi á listaskóla, 20 ára, með sítt, ljóst hár, sem á síðast liðnu ári hlaut stóran styrk hjá Slade listaskól- anum í London, er horfin. í haust bjó hún á Mannett-vegi 29, N.W.3, hjá frænku sinni, ung- frú C. Vanbrugh-Jones, sem til- kynnti lögreglunni um þetta seint í gærkvöld. Eftir skólatíma / á þriðjudag hringdi Miranda heim til að segja að hún ætlaði í bíó og kæmi heim rúmlega átta. Síðan hefur enginn séð hana“. Það var stór mynd af henni og hjá myndinni stóð: Hafið þér séð þessa ungu stúlku? Ég hló dátt að því sem stóð í öðru blaði. „Þeir sem eiga heima í Hamp- stead hafa undanfarna mánuði verið kvíðandi vegna vaxandi fjölda af „úlfum“ í bílum. Piers Broughton, skólafélagi og náinn vinur Miröndu sagði mér í veit- ingastofunni, þar sem hann og Miranda voru vön að borða, að hún hefði verið i bezta skapi daginn sem hún hvarf og þau hefðu ákveðið að fara saman á sýningu í dag. Hann sagði: „Miranda þekkir London. Henni kæmi aldrei til hugar að fara upp í bíl hjá ókunnugum manni eða eitthvað í þá átt. Þetta veld- ur mér miklum áhyggjum“. Kennari við Sladeskólann Sagði: „Hún er með efnilegustu nemendunum í öðrum bekk. Við erum sannfærðir um að það er einhver einföld skýring á þessu hvarfi. Ungu listafólki dettur svo margt í hug.‘ Lejmdardómurinn er óleystur énn. Lögreglan hvetur alla sem séð hafa Miröndu á þriðjudagskvöld eða hafa séð Og heyrt eitthvað óvanalegt á Hampstead-svæðinu, til að setja sig í samband við hana.“ Sagt var frá því hvernig hún hefði verið klædd og svo var mynd af henni. í öðru blaði stóð að lögreglan ætlaði að slæða tjarnirnar á Hampstead Heath. í einu blaði var talað um Piers Broughton og gefið t skyn að þau væru leynilega trúlofuð. Ég velti fyrir mér, hvort það væri þessi bítnik sem ég hafði séð hana með. í enn öðru blaði stóð: „Hún var með vinsælustu nem- endum skólans, alltaf reiðubúin til að hjálpa öðrum.“ í öllum blöðunum stóð að hún væri lag- leg. Og það vom margar mynd- ir. Hefði hún verið ófríð, hefðu aðeins staðið um þetta tvær línur á öftustu síðu. Ég sat í bílnum við vegar- brúnina á heimleiðinni og las allt sem stóð um þetta í blöð- unum. Það gerði mig einhvern veginn mikinn og máttugan, ég veit ekki hvers vegna. Allt þetta fólk sem var að leita, og ég einn vissi svarið. Þegar ég ók aftur af stað var ég staðráðinn í að segja henni ekki neitt um þetta. Það vildi svo til að hún spurði fyrst af öllu um blöðin þegar ég kom til baka. Stóð nokkuð um hana? Ég sagðist ekki hafa gáð að því og ætlaði ekki að gera það. Ég sagðist ekki hafa áhuga á blöðum og í þeim stæði ekki annað en óþverri. Hún hélt því ekki til streitu. Ég lét hana aldrei fá nein blöð. Ég lét hana ekki fá út- varp eða sjónvarp. Einn daginn áður en hún kom las ég af til- viljun bók sem hét Leyndarmál Gestapos — allt um pynding- arnar og það sem þeir urðu að beita á stríðsárunum ■ og hvernig þeir gættu þess að fang- arnir fengju ekki að vita neitt um það sem gerðist utan fang- elsisins. Ég á við það, að þeir létu fangana ekki fá að vita neitt, þeir fengu ekki einu sinni að tala saman til að skera þá algerlega frá gamla umhverf- inu. Og það gerði , þá meyra. Auðvitað kærði ég mig ekki um að gera hana meyra á sama hátt og Gestapo. En ég hugsaði með mér, að það væri bezt að hún hefði ekkert samband við um- heiminn, þá neyddist hún til að hugsa meira um mig. Þess vegna lét ég hana aldrei fá dagblað eða útvarp, þótt hún reyndi hvað eftir annað að telja mig á það. Fyrstu dagana vildi ég ekki að hún læsi um það sem lögreglan var að gera, það hefði aðeins komið henni í uppnám. Þetta var í rauninni tillitssemi við hana, þegar allt kom til alls. Sama kvöldið gaf ég henni nýjar frystar baunir og hrað- frystan kjúkling í hvítri sósu í kvöldmat og hún borðaði það og virtist þykja það gott. Á eftir sagði ég: má ég vera hérna dá- litla stund? — Ef þér viljið, sagði- hún. Hún sat á rúminu með teppið brotið saman eins og púða við bakið, hallaði sér að veggnum og hafði dregið fæturna undír sig. Stundarkorn sat hún að- eins og reykti og fletti einni af listaverkabókunum sem ég hafði keypt handa henni. — Hafið þér nokkra þekkingu á listum? spurði hún. Ekki það sem þér mynduð kalla þekkingu. @ntlnental SNJOHJÓLBARÐAR MEÐ NÖGLUM sem settii eru í, með okkar full- komnu sjálfvirku neglingarvél. veita fyllsta öryggi í snjó ög halku. Nú er allra veðra von. — Bíðið ekki eftir óhöppum, en setjið CONTINENTAL' hjólbarðá, með eða án nágla, undir bílinn nú þegar. Vinnustofa vor er opin alla daga frá kl. 7,30 til kl. 22. Kappkostum að veita góða þjón- ustu með fullkomnustu vélum sem völ er á. GÚMMÍVINNUSTOFAN h.f. Skipholfi 35 — Sími 3-10-55. €---------—t SKOTTA Mér finnst að það ætti að senda þau í vinnubúðir á sumrin, þetta er ein ökuferð allt sumarleyfið! EINKAUMBOÐ HJOLBARÐAR FRA RASNOIMPORT MOSKVA 500x16 hjólb. kr. 625,— slöngwr kr. 115,— 650x20 kr. 1.900,— kr. 241,— 670x15 kr. 1.070,— kr. 148,— 750x20 kr. 3.047,— kr. 266,— 820x15 kr. 1.500,— kr. 150,— mars trading coi - _____SIMI 17373 TRYGGID ADUR EN ELDÚR ER LAUS Á EFTIR CR ÞAD OF SEINT IE®GAFELAGm HEIMIRE REYKJAVÍK • SÍMI 22122 21260

x

Þjóðviljinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.