Þjóðviljinn - 10.01.1968, Qupperneq 8

0
g SÍÖA — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 10. janúar 1968.
sem &SEd3 sifcllatr eför á borðinu.
Þes&i náungi með skeggið haim
beœgiaði fyrir fyrsta drykkinn
með tttttugu dollara seðli. Ég
gaf honum tU. baka og hann ýtir
að. mér fimirri doBurum. — Settu
hanai í krukfcana, segir hann, —
handa munaðarleysingjunum. Og
það gerði ég, bg ég bakkaði
honum fyrir. Þess vegna man
ég Mfca eftir honum. Enginn
annar hefur gefið mér fimm
doilara í krufckuna.
— Hvaða fcvöld var þetta,
herra Cleary? spurði O'Brien allt
í einu.
— Þann 14. september, herra
mken.
— Ætlið þér að halda því
fram, herra Cleary, að þér mun-
ið nákvæmlega hvaða kvöld það
var fyrir tveimur mánuðum sem
maður fékk sér drykk í bam-
um yðar og gaf yður fimm
döHara handa bömum Lorett-
os?
— J'á, ég held nú það. Það
var nefnilega kvöldið sem
heimsmeistarakeppnin var. Ég
hafði dregið hring utanum dag-
setninguna svo að ég myndi
eftir því að stilla sjónvarpið
efcki á kvifcmynd eða skemmti-
dagskrá í staðinn , fyrir keppn-
ina. Og svo kemur þessi ná-
ungi inn, eins og ég sagði —
De Angelus saksóknari sat á
stólbrikmni sinni, studdi oln-
boganum fram á borðið og hlust-
aði með. eyrun spénnt f eins
konar heimspékilegu ofvæni.
— Við skulum ekki fara of
hratt yfir, herra Cleary. Gott
og vel, það var kvöldið sem
heimsmeistarakeppnin var 14.
HARÐViÐAR
DTIHURDIR
TRÉSMIÐJA
Þ. SKOLASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistoís
Steinu og Dódó
Laagav 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16 /
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Garðsenda 21. SIMI 33-968
ELLERY QUEEN:
fjórða
hliðin
a
mtmnaðarleysmgjunwm, sagíS'hangi,
og það gerði ég.
— Ein spurning í lokin, berra
Cleary: Þér og gráhærði maður-
inn voruð að horfa á sjónvarp
frá sjáWri keppninni, efcki end-
ursýningu á bandi?
Cleary var handviss um það.
Keppnin hafði farið fram í Den-
ver en henni hafði verið sjón-
varpað beint til austurfylkjanna
og böndin voru hvergi sýnd fyrr
en daginn eftir.
Saksóknarinn gerði heiftarlega
tilraun til að gera að engu
vitnisburð Cleary um að hann
þekkti Stone lækni. En þarna
hitti skrattinn ömmu sína. Því
illskeyttari sem Le Angélus
varð þeim mún ákveðnari varð
Cleary. Þegar harkan var orðin.
fullmikil, greip O'Brien í taum-
ana: — Mér virðist, yðar náð,
sem vitnið hafi svarað hverri
þríhyrningnum
september, og þess vegna muniðeinustu spurningu saksóknarans
þér eftir dagsetningunni. En
hvemig getið þér verið svona
vissir um að það hafi verið það
kvöld sem maðurinn með skegg-
ið kom? Gat það ekki verið
eitthvert annað kvöld?
— Nei, ónei, sagði Cleary
föstum rómi. — Af þvf að hann
og ég fórum að tala um keppn-
ina. Ég sagði: — Bráðum byrjar
keppnin mikla, og hann segir:
— Keppnin mikla? rétt eins og
hann hefði aidrei heyrt talað
um hnefaleikakeppni. — Hver
keppir? segir hann — og það
er' heimsmeistarakeppnin! Og ég
segi honum að meistarinn eigi
að berjast við þennan Kid
Aguirre frá Puerto Rico og hann
gónir á mig eins og ég væri að
tala hebresku.
— Og hvemig getið þér
munað að það var þessi tiltekni
maður þetta ákveðna kvöld?
— Það er ekki hægt annað
en muna annað eins! En hvað
sem -því lfður, þá kveiki ég á
sjónvarpinu og við horfum á
keppnina. Eftir fyrstu lotuna
segi ég við hann —
— Við mannlnn með gráa
skeggið? *
— Auðvitað, vorum við ekki
að tala um hann? Ég segi við
hann: — Hvað finnst yður? Og
hann segir: — Þessi piltur —
Kiddi — hbnum lánast það
aldrei- Hann vantar það sem við
á að éta. Heimsmeistarinn malar
hann, segir hann við mig.
— Andartak, herra Cleary.
Herra McKell, viljið þér gera
svo vel að standa upp — þér
þurfið ekki að koma hingað —
og snúa að þessu vitni? Viljið
þér nú segja með eðlilegri
röddu: — Þessum piilti lánast
það aldrei. Heimsmeistarinn
malar hann. -
— Þessum pilti lánast það
aldrei, sagði Ashton McKell. —
Heimsmeistarinn malar hann.
— Herra Cleary, er þetta rödd
gráhærða mannsins sem þér töl-
uðuð við á barnum yðar að
kvöldi hins 14. september?
— Auðvitað er það sama rödd-
in, er það ekki það sem ég er
að segja yður?
— Eruð þér viss um, að það
sé sama röddin?
— Ég heyri hana óma í eyr-
um mér, sagði Cleary skáldlega.
— Einmitt núna.
0‘Brien flýtti yfirheyrslunni.
Cleary sagði að þeir hefðu horft
á keppnina og í annarri lotu
hefðu þeir veðjað. tíu dollurum
um úrsitin, Cleary hefði haldið
því fram að Kid Aguirre myndi
endast fullar fimmtán lotur, en
gráhærði maðurinn stóð á því
fastar en fótunum að hann yrði
barinn í gólfið. Og hann fékk
rothögg, eins og allir muna, í
þriðju. lotu, mér til mikillar
hryggðar.
— Borguðuð þér manninum
tíu dollara?
— Hann tók það ekki í mál.
— Setjið hana í krukkuna handa
ekki einu sinni hedur tíu sinn-
um. Ég held við séum að nálg-
ast orðaskak og ég leyfi mér að
vekja athygli yðar á því.
Dómarinn leit illilega á
O'Brien, en hann stöðvaði De
Angelus.
Nú var efcki annað eftir fyrir
0‘Brien en ríða lokahnútinn.
Hann skýrði frá hinum opin-
bera tíma þegar Kid Aguirre
hefði verið barinn í gólfið, sam-
kvæmt skýrslum hnefaleika-
nefndarinnar.
24
Tíminn var: 10:27:46 —
fjörutíu og sex sekúhdum eftir
tuttugu og sjö mínútur yfir tíu
síðdegis, austarríkjatími.
Robert 0‘Brien hélt áfram:
Ég veit að þess gerist ekki þörf,
herrar mínir og frúr í kvið-
dómnum, að minna ykkur á að
við erum ekki hingað komnir til
að refsa. . fyrir. siðferðisarbrot-
Ykkur ber ekki að úrskurða,
hvort um er að ræða synd,
heldur sekt. Það er aöeins ein
spurning, sem hans náð ætlast
til að þið veitið svar við og hún
er þessi: Var hinn ákærði, Ash-
toi. McKell, sekur um morðið á
S-heilu Grey méð s'kotvopni
klukkan tuttugu og þrjár mín-
útur yfir tíu að kvöldi hins 14.
september? Þið hafið heýrt
sannfærandi vitnisburð um það,
að óhugsandi er að herra Mc-
Kell hefði getað framið það af-
brot. Hann hefði ekki getað það,
vegna þess að á þeim tíma sat
hann í bar í hálfrar mílu fjar-
lægð frá morðstaðnum og sat
þar alllengi eftir það.
— Það er ekki nóg með það,
að Ashton McKell hefði ekki getað
skotið Sheilu Grey, heldur er
óhugsandi að hann hafi verið
nálægt morðstaðnum, þegar hinu
banvæna skoti var hleypt af.
— Ég endurtek: Engin önnur
hlið á þessu máli varðar ykkur
— né kemur til ykkar kasta —
og það veit ég að Suarez dóm-
ari rrfcin einnig brýna fyrin ykk-
ur. Og af þeim sökum er óhugs-
andi að úrskurður ykkar geti
orðið á aðra lund en: EKki sek-
ur.
Biðin var erfið, efti*rvænting-
in geysileg. Fréttamenn höfðu
upp á Lutetiu McKell t>g ruddust
kringum hana, henni til mikillar
armæðu, þar til Richard M.
Heatofi bjargaði henni; ekkert
þeirra þorði að hverfa úr réttar-
salnum meðan kviðdómurinn réð
ráðum sínum;.. þau sátu og töl-
uðu saman eða þögðu og hugs-
uðu sitt. Heaton var bjartsýnn,
0‘Brien lét efckert uppi (— Ég
brýt aldrei heilann um hvað
kviðdómurinn gerir eða gerir
ekki), en benti þó á að De Angel-
us saksóknari hefðd ekki farið
úr salnum sem gæti bent til
þess að kviðdómurinn yrði efcki
lengi í burtu — hvað svo sem
það táknaði. De AngeQus fékk
skilaboð með sendiboða og hann
hripaði svar í s'kyndi og hallaði
sér síðan aftur á bak í stólinn
og var næstum samstundis trufl-
aður af öðrum sendiboða með
nýtt umslag.
— Ösköp hefur hann að gera,
sagði Lutetia. Síðan fór hún að
fitla við vasaklútinn sinn-
Og Dane og Júdý reyndu að
ná afhygli hennar með þvi að
segja henni frá ' qrangurs-
lausu leit þeirra í upphafi og
heimsókn þeirra til Ellerys
Queen.
— Þetta er pabbi hans, Queen
lögreglufulltrúi, sem kom inn
rétt í þessu og talaði við sak-
sóknarann, sagði Robert 0‘Brien.
Og síðan sögðu þau henni frá
því sem gerzt hafði eftir það.
Lutetia var snortin. — Marg-
aret er svo trygglynd, sagði
hún. — Þú veizt það, Dane, að
hún dáir hann föður þinn. Ég
býst við að hún hafi frá upp-
hafi vitað talsvert meira en við
hin. Hún hlýtur að hafa gert
sér Ijóst, að eitthvað undarlegt
yar á seyði, þegar hún farin
þessi undarlegu ljósbrúnu föt í
skápnum hans Ashtons. Hún
tæmir alltaf vasana hans eins
og þú veizt.
Og í vöntun á öðru betra fóru
þau að ræða athafnasemi Marg-
aretar gömlu í sambándi við
farangurskvittunina og svörtu
töskuna. Þau þóttust viss um að
hún hefði fundið kvittunina í
Ijósbrúnu fötunum skömrnu eftir
fyrstu heimsókn lögregíunnar; og
Maggie gamla hafði vanizt þvi
heima á Irlandi að líta á lög-
regluna 'sem erkióvininn og þar
sem hollusta hennar gagnvart
A-shton var einstök, þá vakti
þessi miði tortryggni hennar og
hún ákvað einfaldlega að leyna
honum fyrir vörðum laganna.
Eftir handtöku Ashtons hafði
hún laumazt niður á Grand
Central jámbrautarstöðina, og
ótti hennar virtist á rökum
reistur, þegar líenni var afhent
ljtla svarta taskan, og hún leit-
aði á náðir systur sinnar og
faldi töskuna þar, til þess eins
að lögreglan næði ekki í hana,
en hún var nú að hnusa í allt
sem var McKell viðkomandi.
— Henni gefck gott eitt til,
sagði Dane. — Blessuð Maggie
gamla-
— Það fer eitthvað að gerast,
sagðiO‘Brien allt í einu. — Það
er eitthvað um að vera kringum
safcsókn'arann .... Þetta kemur
heim. Þama fer réttarþjónninn
til dómarans. Kviðdómurinn hef-
ur sennilega komizt að Aiður-
stöðu.
t>að stóð heima.
Ekki sekur.
Anvill - gallalwxur
Ámerísk úrvalsvara. — Fæst aðeins
hjá okkur.
O. L. Laugavegi 71
Sími 20141.
Þvoið hárið íír LOXENE-Shampoo — og flasan fer
SKOTTA
Áttu nokkrar gamlar buddur sem ég má athuga?
Hafnarfjörður
Þjóðviljann vantar umboðsmann í Hafn-
arfirði nú þegar.
Upplýsingar gefur framkvæmdastjórinn í
síma 17500.
ÞJÓÐVILJINN
BfLLINN
Gerið við bíla ykkar sfólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
f
BILAÞJÓNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
(Látið stifla bílinn
Önnumst hjóla-. Ijósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti. platínur, ljósasamlokux
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100
Hemlaviðgerðir
• Rennun: bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Suðarvogi 14 - Sími 30135.
Bifreiðaeigendur
Þvoið, bónið og sprautið bílana ykkar sjálfir Við
sköpum aðstöðuna. Þvoum oe bónum ef óskað er
/
Meðalbraut 18, Kópavtígi.
Sími 4-19-24.
i
I