Þjóðviljinn - 21.01.1968, Qupperneq 8

Búinn að athuga þetta nákvæm-
legá, bera það saman við, —
hm, bréf sem ég hef undir hönd-
um. Það er s'kriftin hennar. Eng-
in svipbrigði sáust á honum.
Röddin ein kom upp um geðs-
hraeringu hans.
Ellery renndi augunum yfir
bréfið. Skriftin var skýr óg
greinileg og kom vel fram á
Ijósmyndinni.
— Ungfrú Walsh. Hann rétti
henni blaðið — Lesið þetta upp-
hátt. Ég vil heyra kvenrödd lesa
það.
— Herra Queen.
— Viljið þér gera svo vel.
Judý tók við því af hönum
eins og það vseri atað í óþverra.
Hún byrjaði að lesa og tvisvar
varð hún að þagna til að kyngja.
— Dane McKell spurði mig
í kvöld hvort hann mætti koma
með mér upp og fá kvölddrykk,
las Judý. — Ég sagðist þurfa
að vinna, en hann lét sig ekki.
Þegar upp kom neitaði hann að
fara burt aftur, og ég gat með
eiígu móti fengið hann til þess,
hvað sem ég saeði. Ég reiddist
og sló hann utanundir- Þá reyndi
hann að ....
Þama brást rödd Judý alger-
lega. Ellery sagði hrjúfri röddu:
— Gerið svo vel að haldá áfram.
— Þá reyndi hann að kyrkja
mig, hvíslaði Judý. — Þetta er
engin móðursýki í mér, —hann
reyndi í alvöru að kyrkja mig1.
Hann tók höndunum fyrir kverk-
ar mér.... og herti að.... og
virtist vera frávita.... af æðis-
legri bræði. — Ég get ekki hald-
ið áfram, herra Queen, mér er
það ómögulegt!
HARÐVIÐAR
UTIHURÐIR
TRÉSMIÐJA
Þ. SKÚLASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
Hárgreiðslan
Hárereiðslu og snyrtistoís
Steinu og Dódó
Laugav 18 III hæð (lyfta'
Síml 24-6-16
PERMA
Hárgreiðskp- og snyrtistola
Garðsenda 21 STMl 33-968
ELLERY QUEEN:
fjórða
hliðin
a
eftir að ég fór, sagði Ashton. —
Ég kom þangað rétt fyrir klukk-
an tíu og það var ekkert sem
gaf til kynna að hún hefði ver-
ið að skrifa. Hún var grátandi.
— Hún hefur þá skrifað það
á þessurh fimmtán mínútum sem
liðu frá þvi að þér fóruð, sagði
Ellery. — Og þangað til morð-
inginn kom. Hann fór að róta í
litla umslaginu. — Hvað er
þetta?
— Lestu það, tautaði Dane, —
og gráttu síðan.
Eliery tók fram bréf skrifað
með upphafsstöfum og blýanti á
miða sem virtist hafa verið rif-
inn úr ódýrri minnisbók.
Bréfið var svohljóðandi:
HERRA DANE MCKELL:
BRÉF SHEILU GREY VERÐ-
UR SENT LÖGREGLUNNI
hríhyrningnum
Ellery las sjálfur það sem eft-
ir var. — Og á méðan öskraði
hann að hann skyldi kála mér
og hann hellti yfir mig alls
konar fúkyrðum. Síðan lét hann
mi,g falla niður í gólfið t>g þaut
burt úr íbúðinni. Ef hann hefði
haldið áfram andartaki lengur,
þá hefði^ég kafnað. Ég er sann-
færð um að hann er hættulegur
maður og ég endurtek nafn han.s:
Dane McKell. Hann reyndi
örugglega að verða mér að bana.
Sheila Grey.
— Og ég hélt að McKell ætt-
flokkurinn væri horfinn úr skóg-
inum, sagði Dane holum rómi.
Hann hló-
Enginn tók undir hlátur hans.
Judý deplaði augunum til þess
að stöðva tárin og hún ein-
blíndi út um herbergisgluggann;
Ashton horfði þunsbúinn á Ell-
ery og þó var eins og hann sæi
hann ekki. Ellery lagði bréfið
frá sér.
— I fyrsta lagi, sagði hann.
Segium svo að Sheila Grey hafi
skrifað frumritið að þessu bréfi
— Dane, er þetta þá satt sem
hún skrifar?
\
Dane starði á hendur sínar. —
Þegar ég var strákur f skóla,
bá var þar ’drengur sem hét
Philbrick. ósköo þunnur náun.si,
ég man ekki einu ,sinni hvemig
hann leit út, nema hvað hann
var alltaf með nefrennsli. Hann
sagði við mig: — Fyrst pabbi
binn heitir Ashton, bá ættir þú
að heita Rasston. Bara barna-
skapur og vitleysa. En hann hélt
bessu áfram. Rasston. í hvert
skipti sem hann sá mig: Rasston.
Hann vissi hvað mér var illa
við það. Eitt kvöldið vorum við
í þahn veginn að fara í rúmið.
Og eins og hundrað sinnum áðyr
hrópaði hann: Rasston, bú
gleymdir handklæðinu bínu
frammi í baði- Ég trylltist. Stökk
á hann, barði hanní gólfið, greip
um kverkamar á honum og herti
að. Ég hefði áreiðanlega drepið
hann, ef hinir strákamir hefðu
ekki dregið mig burt. Þú manst
betta pabbi. Það munaði minnstu
að ég væri rekinn.
— Já, bað er allt satt sem
Sheila skrifaði í bréfinu, Queen,
tautaði Dane. — Ef ég hefði
ekki vitkazt í tíma....
— Dane var alltaf mjög bráð-
lyndur, herra Queen, sagði Ash-
ton. — Við áttum Dft í vand-
ræðum í sambandi við það þegar
hann var drengur. Hann bagnaði
eins og til að melta hið liðna.
glennti síðan út finguma eins
og hann væri ringlaður. — Ég
hélt að betta væri úr sögunny
sonur minn.
— Það hélt ég líka. Farið það
kolað. En bað er það ekki.
— Ég hélt svo sannarlega að
bú hefðir sigrazt á því. Það hélt
ég sannarlega. t
Ellery starði á Ijósprentunina.
— Mér þætti fróðlegt að vita
hvenær kvöldsins hún skrifaði
þetta. '
— Það hlýtur að hafa verið
EF. SETJIÐ 100 20 DOLL-
ARA SEÐLA ÓMERKTA I
PAKKA OG PÓSTSENDIÐ
HANN TIL HERRA I. M.
ECKS AÐALPÓSTHÚSINU,
POSTE RHSTANTE. SÍÐAN
SKAL SENDA 1000 DOLL-
ARA í TUTTUGU DOLLARA
SEÐLUM ÓiyiERKTUM HINN
15 HVERS MÁNAÐAR A
SAMA STAÐ, ANNARS
VERÐUR' LÖGREGLUNNI
TILKYNNT ALLT: ÞETTA
ER ALVARA.
— Herra I. M. Ecks, frægur
háðfugl, sagði Ellery. — Ég skil
þó vel að þú kunnir ekki að
meta fyndni hans.
— Fjárkúgun. Dane hló gleði-
snauðum hlátri. — Hvað geri ég?
— Það sem ég gerði, sagði
faðir hans hljóðlega.
— Hvað þá? sagði Dane.
— Voruð þér líka beittur fjár-
kúgun, herra McKell? Ellery
sneri sér frá glugganum.
— Ég fékk sams konar bréf
— ég er viss um að það hefur
verið frá sömu persónu, orða-
lagið, pappírinn er sams konar
— skömmu eftir að ég fór að
heimsag-kja ungfrú Grey. Ashton
McKell kyngdi. — Þáð var
heimskulegt af mér, ég veit það.
En mér ægði tilhug.sunin um
bneyksli. Svo að ég bDrgaði —
2000 dollara útborgun, 1000 doll-
ara á mánuði. Mér fannst það
þess virði að losna við að nafn
mitt og ykkar yrði atað auri
í blöðunum.
— En þú hélzt áfram að hitta
hana, sagði Dane með hægð.
— Sheila var mér mikils virði
og á þann hátt sem enginn gæti
víst skilið.
Faðir hans virtist eiga erfitt
um mál. — En hvað sem þyí
leið. þá hélt ég áfram að senda
þessu þrælmenni peninga i
hverjum mánuði þangað. til ég
var tekinn fastur. Eftir það
hafði hann auðvitað ekkert tang-
arhald á mér lengur og éghætti
að borga honum. Éf? hef ekkert
heyrt frá honum síðan.
— Eigið þér nokkurt bréf frá
honum?
— Ég fékk aðeins þetta eina
bréf — bréf eins Dg þetta, herra
Queen. Ég brenndi ,það.
Ellery var hugsi á svipinn. —
Dane, við skulum rifja þetta upp
aftur í þessu nýja Ijósi. Þú fórst
frá Sheilu fyrir klukkan tíu
betta kvöld- þú skildir við hana
á lífA Þú komst ekki heim til
foreldra þinna fyrr en eftir mið-
nætti. Jæja. Hvað varstu að gera
þessa tvo tíma?
— Ég fór fyrst í smágöngu
til að kæla mig. Ég var skelf-
ingu lostinn yfir þvf sem ég
hafði næstum gert. Ég vissi að
ég hlaut að hafa meitt hana
illa, svo hafði ég flúið rétt eins
og ég hefði myrt hana. Tjoks
ákvað ég að fara þangað afttir.—
— Þú fórst bangað aftur?
hrónaðí Ellery. Faðir Danes og
Judý stóðu með opna munna.
— Ég er víst í laglegri að-
stöðu, eða hvað? sagði Dane og
brosti út í annað munnvikið. —
En það gerði ég nú samt. Mér
fannst ég þurfa að gefa henni
skýringu á þessu. segja henni
frá þessum ofsaköstum. biðja
hana fyrirgefningar þótt ekki
væri annað. Og ég fór aftur
inn f húsið —
— Sá þig nokkur?
— Ég held ekki, en ég veit
bað ekki með vissu.
— Haltu áfram.
— Ég fór með lyftunni upp
í 1»pphúsið og stóð fyrir fram-
an dyraar- Ég Ivfti hendinni —
ég lyfti henni í alvöru talað
til að hringja biöllunni. Og....
ég gat *það ekki. Ég gat það
með engu móti. Ég gat ekki
hringt eða barið eða opnað með
lyklinum mínum. Ég gugnaði. Ég
gat. ekki horft framan í hana.
Þetta síðasta var eins og hann
segði við Judý í bænarrómi,
eins og hann væri að vona að
hún myndi skilja þetta. Svipur
hennar mýktist.
— Dane, hlustaðu á. Þetta gæti
skipt máli. Þú segist hafa far-
ið í smágöngu, komið síðan aftur
að toppíbúðinni — að minnsta
kosti í ganginn fyrir framan.
Hugsaðu þig nú vel um. Hve
lengi varstu í burtu? Geturðu
sagt mér það?
Forstöðumaður eðu konu
óskast til að annast rekstur mötuneytis í Hafnar-
húsinu.
Umsóknir sendist hafnarstjóra fyrir laugardaginn
3. febrúar 1968.
Hafnarstjórinn í Reykjavík.
ÚTSALA -- ÚTSALA
Stórfelld verðlækkun á öllum vörum verzlunar-
innar. — Notið þetta einstaka tækifæri og gerið
góð kaup.
ALLT Á AÐ SELJAST!
VERZLUN GUÐNÝJAR
Grettisgötu 45
MA\SIO!V-rósabón gefar þægUegan ilm í stofuna
SKOTTA
Líttu á eintounnabókina mína, þá skilurðu e.t.v. af hverju ég
spila svona dapurleg lög.
Hafnarfjörður
Þjóðviljann vantar umboðsmann í Hafn-á
arfirði nú þegar.
Upplýsingar gefur framkvæmdastjórinn í
síma 17500.
ÞJÓÐVILJINN
BÍLUNN
Gerið við bíla ykkar sjálf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJÓNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
Láfið stilla bílinn
Önnumst hjóla-. ijósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti. platínur, Ijósasamlokur
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100
Hemlaviðgerðir
• Rennun; bremsuskálar.
• Slipum bremsudælur
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 - Simi 30135.
Bifreiðueigendur
Þvoið, bónið og sprautið bílana ykkar sjálfir Við
sköpum aðstöðuna Þvoum oe bónum ef óskað er
Meðalbraut 18, Kópavogi.
Sími 4-19-24.
I