Þjóðviljinn - 24.04.1968, Síða 8

2 SÍÐA — ÞJÓÐVItJlNN — Miðvikudagúr 24. aipníl 1968.
SAKAMÁLASAGA
Eftir
J. B. PRIESTLEY
51
BMcert sérstaTot og sfciptu þér
ekki af þvi. Alan tók eikki eftir
neinu, tottaði pípu sína, horfði
nueð velvilja á stúlkumar tvær
og sagði siðan. — Ðf þetta verð-
' tcr úr, há leysir það allam vanda.
Við eiruim mjög þakldát Salt
tókni.
— Þú hetfur þá ekkert á móti'
því ■ að hann leiki guð ataáttug-
an? spurði Maggie sykursætri
röddu.
Bróðir heninar brá ekki svip.
— Það var Jill sem sagði það,
eíkki ég. Hvar er :hanm ammars,
Magga?
Hún sagði þeim frá. því sem
gerzt háfði hjá Buzzy. — Og
ég verð að segja. lauk hún máli
sínu, að það var hræðilegt að
sjá Ericu Donningfon, en Salt
hélt að þeir hefðu náð henni í
tæka' tíð. Og ef hamm hefði ekki
verið þama og svona fljótur að
átta sig — þá væri húm senni-
lega dáin núna. Ó, — og svo
er anrnað. Salt sagði Aricsom að
segja við Sir Aroold Donning-
tom að strax og hanen vissi að
dóttír hans væri úr allri hættu,
þá ættí hann — Sir Amióld —
að korna hingað, á hvaða ttaa
sem væri. Sailt nefndi það ekki,
ém ég er viss um að það stendur
í sambandi við Noreen Wilks
málið. Hann ætlar einhverm veg-
fnm að leiða það til lyktaíkvöld.
Hann segist ætla að fara burt á
mánudagsmorgum.
— Hamn kærir sig þá ekki
um að við séum hér, sagði Jill
í flýtí. Hún var dálitið skelfd á
svipinn.
— Það er aldrei að vita með
Salt, sagði Maggie. — Það get-
ur meira en verið að hanm vilii
hafa ykkur hér. tada bjTst ég
við honuim á hverri stundu.
— Ég kom með whiskýlögg.
Alam reis á fætur. — Ég á það
élrki---héldur JiU. —
— Ef satt skal segja á ég það
ekki einu sinni heldur,~sagði JiU
Og brosti við. — Samieimuðu
brezk-belgísku verksmiðjumar
keyptu það og borguðu fyrir það
— og-.það er það síðasta. —
—•' Sérðu eftir því? spurði
Maggie þegar Alan fór fram til
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18 III hæð flyfta)
Stai 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtístofa
Garðsenda 21 SÍMl 33-968
að sækja flöskuna í frakkavas-
ann sinn. — Ég á við — risma
— dásamleg íbúð og aUt hitt —
ha?
— Góða mín, ef ég hefði ekki
hitt Alan, hvislaði hún, — og
vertu viss, Maggie, — ég myndi
giftast homjum strax á morgun
þótt við áettum ekki til nema
tíkall til samans — ef ég hefði
ekki hitt hann og ég hefði þurft
að lifa þessu klúbblífi í svo sem
ár í viðbót, þá veit ég núna, að
ég hefði verið á góðri leið með
að verða ein af þessum hörku-
legu, harðbrjósta útsmogmu tæf-
um.
— Og þú gerir þér líka Ijóst,
er það akki, sagði Maggie um
leið og Alan kom aftur inmmeð
flöskuna, — að ef Salt læknir
hefði ekkd kamið tíl að smuðra
í sambandi við Noreen Wilks óm
þess að láta neitt hiridra sig,
þá hefði ekkert af þessu komið
fyrir. Þið eigið honum allt að
þakka, bæði tvö. Hún ‘horfði á
þau naestum ögrandi.
— Við drekkum hans skál,
sagði Alam. — Hvemig væri að
fá glös, Magga. Ratarð-u í þess-
um salarkynmim?
— Ég ættí að vera farin t.il
þess. Þegar hún fór fram í eld-
húsið heyrði hún að þau voru
að tala saman í lágum hljóðum,
ef til -vill 'Um-hana. Hún—koim
j til baka með fjögur glös og
j vatnskömmu. — Það er emginn
: söti til. Satt að segja er ekki
j mibið til, við skulum horfast í
j augu við það.
| Og áður en Maggie var sezt
heyrði hún í leigubíl fjrrir utam,
| vissi að það. hlaut að vera Salt
; og flýtti sér til dyramma á móti
i honum. Hann var þreytulegur.
Allt í oimu og í fyrsta sinn fann
Maggie að hún sá gegnurn kæru-
Ieyéisfasið, uppgerðartillitsleysið,
I sérvizkuina og gerði sér ljóst
með mokkurri sjálfsásökum, að
j þessi maður, sem hafði ofgert
sé- árum samam <?g hafði heitdð
sjálfum sér leyfi, hafði_búið við
vaxandi álag og taugaspenmu
alla vikuma... Hún h'efði fúslqga
viljað faðma hann að sér, þrátt
fyrir blauta frakkann, og þrýsta
hlýjum vangamum að köldum
vanga hans.
— Við náðum henmd í tfma.
Hún jafnar sig — lfkamOega að
minnsta kosti. Eru einhverjir
gastir? t
— Alan og Jill. Hana langar
til að þakka þér fyrir að Alice
bauð henni starfið.
— Og ég er þakklát, hrópaði
Jill urni leið og þau gengu inn.
— Það er satt, reglulega pg inmi-
lega þakklát — niieira að segja
full af auðmýkt — ég á við eftir
gasprið í mér í fyrrakvöld. Svona.
Hún var.. staðin. upp, og nú
kysstí hún hann á vangann.
— Við ætlum einmitt að fa-ra
að skála fyrir þér, sagði Alan og
brostí. . ,
— Og í ykkar eigin whiskýi,
sagði Salt. — Jæja, nú getum
við skálað fyrir éimlhverjum eða
einhverju öðru,
— Má ég skenkja, sagði Jill.
— Hamingjam samtna, — ég aetti
að vera.farin að kunna það nú
orðið. En eftir nokkra stiund,
þegar þau 'höfðu öll dreypt á
glösumum nokfcrum sirunum, leit
hún tvíráð á Saffit. —
sagði ofktour, að þú hefðir heimt-
að að Sir Amold Donmim'giton
kæmd hingað. Verðum við Alam
efcki fyrir? ' *
— Ég sagði þeim að ég gæfti
ekkert um það sagt, sagði Magg-
ie.
—. Hann hefur ef tíl vill eiitt-
hyað /Við það að athuga, sagði
Salt með hægð. — En ég held
að við getum látið okkur það í
léttu .rúmi liggja'.' Ég vil gjaman
að þið verðið kyrr. Þið hafið
bæði komizt í snertimgu við þetta
leiðindamál. Ef þið væruð ekki
kyrr, mynduð þið aldrei fá að
vita hvernig það leystist. Hann
leit á þau öll. — Ég sagði þetta
vegna þess, að ég vil ekki að
mimmzt verði á það ein-g orði ut-
an þessarar stofu, Með öðrum
orðum. Ég vil binda ykkur þagn-
arheiti hér og nú. Það skiptir
miklu máli — og mér er alva.ra.
Maggie, viltu lofa þessu.
— Já, auðvitað, Salt. Ég lofa
því hátíðlega.
— l>ú, Jill? >ú Alan? Gott.
Donnington ætti að fara að koma
hingað. Hamn veit nú að ’ dóttir
hams er úr allri hættu. Á hinn
bógimm er hún ekki komdn til
meðvitundar og hann getur þess
vegna farið frá hemni. En nú
skulum við tala um eitthvað
amnað.
— Állt í ’la.gijsagði Maggie. —
Þegar ég fór fram í eldhús að
sækja glösin, þá uppgötvaði ég
allt í einu að það er ékkert tíl í
morguiniverðinn, Salt.
— En, góða mín, sagði Jill
mjúkmál. — Þú þarft nú varla
að hafa áhyggjur af því, er það?
— Þurfa kartaenn ekki morg-
unverð? Og það mættí segja mér
að þú hefðir sitt af hverju tíl-
tækt í staðgóðan morgunverð
homda Alam. Bjúgu, vona ég.
Þau vill hamm hélzt á sunrvudög-
um.
— Þú hefur tekið skakkan pól
í hæðina, Maggie mín, sagði Jill.
— Við Allan erum engu betri en
þeir gerspilltu. En þú aftur á
móti, —
— Æ, hættu þessu. t Maggie
spratt á fætur,. gekk að einum
bókhlaðanum og 'fitlaði að ó-
þörfu við efstu bækumar. Henini
virtist heitt í-. hamsi.
— Ef satt skal segja, Maggie,
sagði Salt, — þá mam ég núna
að ég skildi eftir poka með ný-
lenduvöi-um inmi í gestaherbie.rgi.
Ég hlýt að hafa verið eitthvað
annars hugar. Síðan þagnaði
hann af því að hanm heyrði í
bíl-. — Ég heid að þetta hljótí
að vera Sir Donmington.
Maggie smieri sér víð, hemmi
var allt í ednu orðið kalt og
það fór hrollur um ham-a.
SEXTÁNM kafli.
1.
Sir Arnold Domminigton var
ldæddur dölkkum frakfca, sem
hamn neitaði að fara úr. Hamn
hristi lfka höfuðið þegar homurn
var boðið sæti. Hamm stóð baira
þama, eins og hamm ætiaði að
fara að bragði — stirðlegur, rosk-
inm maður með mjótt höfluð.
Hamm horfði ékki á hana, ekki
heldur á Alan eða Jill, aðedns
á Salt sem stóð líka upprétturl
— Ég ætla elkfci að stanza lemgi,
tílkynmti Sir Arinoild. — Þetta
var rnjög tvísýnit á sjúkrahúsinu
og ég er orðinm gamall maður.
Ég hefði alls ekki kornið hdmigað,
ef mér hefði ekki fumdizt ég
eiga yðu.r nokkuð aðþakka. Harr-
isson læknir sagði, að déittirmin
hefði sennilega dáið, ef þérhefð-
uð ekki verið svona fljótur að
átta yður. Og því famnst mér
rétt að tala við yður f nokkrar
mínútur. En samit var ekkert
mimmzt á að allir vimir • yðar
ættu að vera viðstaddir.
— Ek'ki allir. Ég á fáeima f
viðbót ammars staðar. Én leyfið
mér að kýnna umgfrú Ouilworth,
ungfrú Frintan og doktor Cul-
worth. Ungfrú Frinton er — eða
var — í þjónustu yðar. Það var
hún sem -skipuilagði samkvæmin,
sem, sonur yðar og Norem Wilks
komu svo oflt í. Og Cuilworth hét
maðuriirm sem varðmaður yðar
KROSSGATAN
1 1 3
é' J
? s m
10 H *
IZ H 13
■ r ,
J
Lárétt: 2 Mtlar, 6 hruimíleiki, 7
reykir, 9 öðlast, 10 ferð, 11 ó-
viljug, 12 tveir eins, 13 aukasól,
14 viðkvæm, 15 vesalinga.
Lóðrétt: 1 afl, 2 kveikur, 3 fita,
4 snemma, 5 reikar, 8 sorg, 9
til sölu, 11 festa, 13 ljós, 14
forsetmimg.
Lausn á siðustu krossgátu.
Lárétt: 1 volgar, 5 áar, 7 LM, 9
skrá, 11 jök, 13 art, 14 urra, 16
ræ, 17 ota, 19*aftaka.
Lóðrétt: 1 viljug, 2 lá, 3 gas, 4
arka, 6 fátæka, 8 mór, 10. rrr,
12 krofl, 15 att, 18 AA.
RAZNOIMPORT, MOSKVA
VEGIR
EÐA
EGLEVSUR
RUSSNESKI H JOLBARÐINN ENDIST
Hafa enzt 70.000 km akstur samkvaoml
vottorðl alvinnubllstföra
Fæst hjá flestum hjölbarQasölum á Irrtöinu
Hvergi lægra verö ^
1

SfMI 1-7373
TRADING
CO.
HF.
I
RARPEX lireinsar gólfteppin á angabragói
SKOTTA
— Afvopnaðu hamm.
FÍFA auglýsir
Ódýrar gaílabuxur, molskinn&buxur, terylene-
buxur, stretchbuxur, úlpur og peysur. — Regn-
fatnaður á bör'n og fullorðna.
Verzlunin FÍFA
LAUGAVEGI 99 —
(inngangur frá Snorrabraut).
• •
Skolphreinsun mm i Sótthreinsum að verki loknu. — an sólarhringinn. Niðursetning á brunnum og smá Góð tæki og þjónusta. nguti Vakt all- viðgerðir.
RÖRVERK — Sími 81617. •
BÍLLINN
Gerið við bíla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJÓNUSTAN
Auðbrekku 53, Kópavogi — Sími 40145.
Lótið stiila bílinn '
Önnumst hjóla- ljósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti. platínur. ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100
Hemlaviðgerðir1
• Rennum bremsuskálar.
0 Slípum bremsudælur.
r Límum á bremsuborða.
^Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 - Sími 30135