Þjóðviljinn - 03.05.1968, Blaðsíða 10

I
10 SfÐA — ÞO<toVIELJEMlN — F'Ö3fcuda©2T 3. oaaí Í968.
ELIZABETH SALTER:
RODD
PÁFUGLSINS
h’ugaTd'U'nd að fingur han® fylgdu
háismálinu. Hamm vissi hvemig
hörundirt vseri viðkomu, mjúkt
t>g stánnt og síðan taetai við dá-
lítáð mýkra sem stséði fram og
sprinigi ú±....
— Krðnu fyrir hugsanir þínar,
Don? \
Hann brosti og pírði augiun
saman undir úfnum brúnunum.
— Þær eru mieira virði, telpa
min. MiMu meira virði ...........
Eödddn .... það er öþarfi_ að
lýsa páífiugld. Hinn skínandi litur
hans er svo vel þekktur að
hann heifiur verið tekinn upp í
litaskalann sem .. páfuglablár.
E5n hvað þá um páfiuglahænuna?
Hafið þið efeki einmitt velt því
fyrir ykkur. Því miður verð ég
að upplýsa yfefeur um það, kaeru
frúr, að fevenfuglinn 'í þessari
fjölsikyldu er hreint ekfei nedtt í
sarrranburði við hanann. Hún er
heiimafeær húsmóðir. Fötin henn-
ar eru grábrún til þess að eng-
imn verðd hennar var þegar hún
urngar ú^ kjúfelingunum. En þetta
liífear hananum bezt. Hann breið-
ir úr dýrlega stélinu, svo að
hver einasta fjöður deplar auga
tH hennar, óg litla grábrúna pá-
fuglahænan getur aiis efeki stað-
izt hann ......
‘— Hvað er' þessi hál'fviti nú
að þrugla?
— Æsti maðurinn sem stóð
einh við gluggaskotið í stofunni
sinni, gefek yfir gólfið og að út-
varpinu. Hann stóð og hlustaði
á hermannavisu, með hendur á
baiki og dálítið gleiðstígur. Með-
an hann hlustaði blossaði reiðin
upp í honum og hann roðnaði í
framan óg á háTsdnum. Orðin
gusuðust út úr honum og mánntu
é hundgelt
— Hvern fjandann veizt þú
um páfugTa, fíflið þitt. Hvemig
vogarðu þér að segja bessa vit-
leysu .... djöfuls ósvífni. Hvað-
an ‘hefur hann þessar upplýsing-
ar .... hálfviti! Hálfviti!
Röddin .... það er furðuTegt,
ert páfuglar eru ekki í sérlega
. Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistola
Steinu og Dódó
Laugav 18. III- hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistola
Garðsenda 21. SÍMT 33-968
Rrimiglátfca hafuðað sn«S sér
að honum með spurn í augunum.
— Til Ramatta. Núna. Við
báðir.
MáHa/usi maðurinn hvarf og
oíuirstinn beið eftir því að stóri
svarti bíUinn æki að 'dyrunum.
— Ógæfa. Ég skal kenna hon-
um hvað ógæfa er!
Hann siteig inn í bílinn og
skellti á efifcir sér. Hann var ,svo
æsfcur að hann gleymdi að fara
inn í húsið og slökfeva á útvarp-
imu.
Röddin hélt áfram að tala.
Eftif tíu eða tólf mínútur þagn-
aði bún og lokatónamir í edn-
kennislaginu bárust um tóma
setustofuna.
2. kafli.
mifelum metum hér á landi. En
í Indlandi. sem er upprunaland
þeirra og reyndar einnig í Kína,
eru þeir í hávegum hafðir. Komd
rnaður tíl furstahailla í norður
Indlandi má sjá þá spdgsipora milli
trjánna eins og þeir ættu allt
saman. En við Astralíubúar lok-
um þá yfirleitt inni í dýragörð-
um, svo að bömdn geti skoðað þá
á sunnudögum .............. •
—•’Kjaftæði. Ég heif alltaf sagt
að þessd mannfýla væri asni!
Röddin... Og þess vegna,
vinir mínir, erurn við ekki hrif-
in af pófugLum hór á landi. Bn
það er önnur ástæða og ofekar
á milli sagt er hún þýðingar-
mest. Við Ástralíumenn érum
hjátrúarfiullir. Við höldum að
páfuglafjaðrir séu óheillamerki.
Ef þið festið fáeinar fjaðrir yf-
ir arinhilluna þá getið þið sjálf-
um ykfeur um kennt. Já, vinir
minir, fallegi fuglinn með dýr-
lega' litskrúðið, dásamlega stél-
ið og hása gargið er ekfei ann-
að en óheiUiafugl.' Hér landd
væri eins hægt að kalla hann
dómsdagsfugl... ,
Sfeapmikli, rauðhærði maöur-
inn þaut tíl dyra og hrópaði
út.í tunglsljósið.
— Chap. Hvar í fjandanum
ertu, Cbap?
Stór skuggi fcom í ljós með-
fram gljáandi vimetinu sem
umgirti fuglabúrið. Þrekinn
maður með kringlótt höfuð eins
og skóladrengur og þunglama-
legt göngulag hnefaleikamanns-
ins kom eftir stígnum í átt til
ofurstans. Hann nam staðar í
lotningarfullri fjarlægð, lét
handleggina sfga og augrun varu
hið eina sem sýndist lifandi í
litla, búlduleita andlitinu.
— Páfuglar Chap. Hann er
svo ósvífinn að tala um páfugla.
Gegnum opinn gluggann
heyrðist röddin í útvarpinu
greinilega. Mállausi maðurinn
srjeri til höfðinu og hlustaði.
Meðan hann stóð þannig, hnykl-
uðust vöðvamir í öxlum og
höndum og handleggimir urðu
grafkyrrir.
— Manstu Chap. Manstu hvað
hamn sagði um þig?
Qhap kinkaðl kolli.
— Nú eru það páfuglar. Okk-
ar fuglar, , Sbap. Eintómt kjaft-
æði og lygar um fuglana okkar.
Chap gekk feti framar og
lyfiti höndunum eins og hann
ætlaði að taka tækið sem út-
varpaði röddinni og mola ■ það
mélinu smærra. Hann stanzaði
þegar hann heyrði hljóð frá
fuglabúrinu. Eitthvað virtist
hafa vakið ótta eins af pá-
fuglunum og hann kom í áttína
til þeirra meðfram glampandi
netinu. Hanm var með kórónu
eins og konungur og langur
hálsinn skein eins og atlask-
silki í tunglsljósinu. Lan>gt stél-
ið dróst á eftir honum. skraiit-
legt og skíniandi.
— Enin edn móðigiun, Chap. í
þetta skipti skal hann ekki kom-
ast upp með það. Komdu með
bílinn.
Salcofct Brown skrúfaði fyrir
útvarpið sitt — Þettá var at-
hyglisvert spjall. Ég er ekki að
balda því fram að páfuglinn sé
fugl sem... en Norman hefur
lag á að gera allt skemmtilegt.
Hann sneri sér að gesti sínum.
— Þótti yður þetta ekkj athygl-
ísvert, Homsley sakamálafull-
trúi?
LögreglufuUtrúiinin silapp við
að svara. Eins og flestir forstjór-
ar útvairpsstöðva hafði Salcott
Brawn byrjað feril sinn sem
þulur og stýrðd samræðum rneð
leiikandi' ldpurð og sjálfsöryggi,
sem einklennir otfit þá sem vanir
eru að hlusta á sína eigin rödd.
— Furðuileguir náungi hann
Free. Hairm er búinn að gera
„StofuspjalU" að bezta dagskrár-
liðnum hjá 31 Z .... befcfca er að-
eins hálftiima rabb og bví er
endurvampað firá öMum landshdut-
um. Þetta gefcur maður kalllað
yinsæddir ....
Orðim ' streymdu flrá honum.
Hainn tallaði í sig hdta, stikaði
firam ag aftur um dagsitofunia
með stuttuim, liðuguim skrefum
sem hæfðu smávöxnum, vel bún-
um ldikamanum. Hann var klædd-
ur af miasdiu vandfýsni, klæð-
skerasaumaður frá hviirflli til iija,
jafnt stuittitólippt, silfiurgrátt hórið
og vel snyrtar neglumar á
grönniuim, kvenleguim böndunum.
Meðan hann vár að tala beindi
hann stórum og dóh'tið útstæðum
vatnsbláum augum til dyra eins
oig hann æfcfci van á eiinhverju.
Bftir stutta stund voru dymair
opnaðar. Hávaxinn, magur mað-
ur kam inn og gekk bednt að
hægindastól úti í horrai. Og þar
sat hann í keng og miinnti á
spum in'jprmerki.
Saloott Brown brást engan veg-
inn við kornu hairus; það gerðist
aðeins það að nú helgaðd hann
Homsely affla athyglli sína. Hinn
niýkamni hefði þess vegna eins
getað verið húsvinurinn sem
heimtaðd sætið sitt.
— .... vegna „StofiuspjaHs“
höfium við hlustendaskýrslur flrá
öllum útvarpsstöðvum í Astralíu.
Ég er ekfci með tölumar hér ....
Horaði maðuirinn liedt upp. — En
í Ramatta hlusta næstum 90°/n
á útfjendinguina.
— 86,6%, S.B.
— Þafcfc fyrir, John. Og þessi
tala, herra Homsley, felur í sér
milli fimimtíu og átta og fimm-
fcíu og níu þúsund útvarpstæki ..
— Fimmtíu og átta þúsund og
sjö hundruð nákvæmlega, S.B.
— Þakk, John. 1 300 kflló-
metra fjarlægð ....
— 379 kflómetra, S.B.
Salcott Brown hætti sem
snöggvast til að dáðst að hön-
um. — Hvað ættuim við að gera
án bókhafldaranma akkar, sem
hafa tölur í höfðinu, rétt eins ag
við höfium smáimynt í vösun-
uim .... en það sem ég vildi
segja
Homsley hætti að hlusta á
orðaflauminn. Haran hafðd verið
að veiða í árand í heila viiku og
hafði slakað á lífcama og sál og
laragaði ekfci vifcgnd til að sitja
og hlusta á sitthvað þreytandi og
Jeiðiralegt. En sköm.mu seinna tók
hann eftir þvi að gestgjafi hans
horfði á hamn með efitirvæntingu
{ svipnum og hamn reyntE að
segja edtthvað viðeigandíi.
— Övenjuleg rödd ....
— Já. Það er svo sannariesa
rétt hjá yður, Hannsley.
Af énægjusvipnuim á andliti
Salcofcts Bmwri varð Hamsley
ljóst að hann hafði hdtt á að
segja hið rétta.
— Líka óvonjulegt útlit ....
eins ag ljón, ef þór skdljið hvað
ég á við. Stertour lífcami, fal-
legir andlitsdræfcfcir og þyfckur
háriubbi. I dag er hann að sjálf-
sögðu grár .... Nartman er kom-
inn að sextugu, bófct hairm við-
uirfcermi bað aldrei sjálflur . —
Við gerum oklkur mifclar vomir
um hanra okkur, þegar við
sendum út fyrsta sjónvarps ....
— Það er síminn til þín.
Konan hans kom inn í stofi-
una og greip fraim í fyrir honum
á þennan sjálfsagða hátt siem
suimuim konum er lagið.
— Það eru skilalboð til þfn firá
Jim Lake: Eitthvað um tækmilegt
óhapp. Ég sagði Jas að ég skyldi
nó í þig.
— Þakka þór fyrir, góða mín.
Tæfcnidegt óhapp .. já, það
getur kom'ið sér illa .... afsafcið
iraig, herra Homsléy, en þetta
kann að vera áríðandi.
Hann gekk hraðstígur útúr
stafunni ag bókháldarinn á hæl-
uraum á honum eins oig hundur
sem eltir húsbónda siinn. Homs-
ley hafði risið á fætur þegar
kona Browns kom inn. Hún_sendi
lögreglufuiUtrúanum v auignaráð
6om gerði hann dáldtíð órólegan.
Hún var hávaxin, næstum jafnhá
honium, og virtist töluvert yngri
en eigiramaðurirm. Hún vair með
faHega andilitsdrætti og ttlfinn-
iragu í svipnum, en það voru
þreyfcuhruktour kringum munn-
iran.
— Meira kaffi, herra Hamsiey?
Hún saigði þetta lóigt og hvísl-
andi, þannig að orðdn urðu mun
immilegri en iranihaldið gaf til-
efni tiL
— Eg held að lestin mín ....
— Lestin yðar fer efcfci fyrr en
effcir hálftíma. Það er tíu mdn-
útna aksfcur niður að sfcöðánmi.
S.B. er með bíldran tilbúiran.
— Þebta er mjög vinsamilegjt,
en ....
— Þykir yður kaffið mitt vont,
herr Hamsley?
Rödd heranar var ögrandli og
staðfesfci eggjunina í dökkum
augum heranar. Homsiey hafði
allfcaf helzt viljað forðast þessa
gerð af konum og sagðd festuiega:
— Ég vil hetet vera komdnn 1
tæka tíð. Það er ekki um aðra
lest að rasða ag ég lafaði ritara
mánum að kama á skriSsfcofiuna
snemma í ....
— Lögregluimaður mieð ritara.
Það var vantrúairhreimur í rödd
hennar. — Það er dálítið óvenju-
legfc, er efcki svo?
SKOTTA
KROSSGATAN
Lárétt: 1 hlaði, 5 huggun, 7 sam-
stæðir, 9 heimshiuibi, 11 um-
hyggja, 13 viðkvæm, 14 tímamót,
16 edns, 17 stór, 19 verst.
Lóðrétt: 1 fu.gl, 2 frá, 3 augrahár,
4 nabbi, 6 útdautfc dýr, 8 hávaða,
10 fálim, 12 auðlirad, 15 kveikur,
18 guð.
Lausn á siðustu krossgátu:
Lárétt: 1 alsæla, 5 emm, 7 reit,
8 ýt, 9 nisti, 11 nn, 13 rauk, 14
eys, 16 stíflnar.
Lóðrétt: 1 Akranes, 2 sein, 3
æmtir, 4 Im, 6 stikuir, 8 ýtu, 10
safn 12 nyt, 15 sí.
GOLDILO€fiS pan-cleaner
poftasvampnr sem getur ekkl ryðgað
— Ég er viss um aö þér lízt vel á foreldra mina. Þetta eru mestu
imdælis maraneskjur enda þótt þau beiralínis veLti sér upp rár úr-
eltum sköðunum.
FÍFA auglýsir
Ódýrar gallabuxur, molskinnsbuxur, terylene-
buxur, stretchbuxur, úlpur og peysur. — Regn-
fatnaður á börn og fullorðna.

Verzlunin FÍFA
LAUGAVEGI 99 -
(Inngangur frá Snorrabraut).
I
;iS
BfLLINN
Gerið við bíla ykkar sjálf
i ’ 1 ■ ■ ■ "
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJÓNUSTA N
\
Auðbrekku 53, Kópavogi — Sími 40145.
Látið stilla bílinn
Onnumst hjóla- ljósa- og mótorstillingu
Skiptum um-kerti, platínur, ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skýlagötu 32. sími 13100
Hemlaviðgerðir
• Rennum bremsuskálar.
• Slípum bremsudselur.
• Límum á bremsuborða.
HemlastiHing hf.
Súðarvogi 14 — Sími 30135
SmurstöBin Sætúni 4
Seljum allár tegupdir smurolíu. Við smyrj-
um bílinn vel. — Opið til kl. 20 á föstudög-
um. Pantið tíma. — Sími 16227.