Þjóðviljinn - 14.06.1968, Blaðsíða 2

2 SlÐA — ÞJÖÐVXLJrNÍÍ — PBstuidaguir 14. júrní 1968.
18 valdir til æfinga fyrir Norðurlandamótið
Unglingalandslðið í knattspyrnu
hefur æft af kappi að undanförnu
18 unglingar hafa nú veriö
valdir til- að leika í ungTinga-
landsliðániu í kmattspyrmiu á
Norðurlandamótinu sem . fram
fen- í lok júlímánaðar hér ó
landi. Upphaflega voru 35 ung-
lingar valdir til aefinga eftir
tUnefningiu þjáifaira viðsvegar
að af laindinu. ' Frá apríl hafa
sivo' 32 unglingar aeft að sitað-
aldri í Hafnarfirði í urtnsjá Am-
ar Steinsens. Láðið hefur ledk-
ið marga æfingailedki og það
meira að segja vdð vedþekkt
meisitaraiflokkslið edns og FH,
KR og Breiðabdik. Sigruðu
unglingarnir FH með 2:1 og
einnig KR með sömu marka-
tölu. Fyrirhugaðdr eru leilcir
við Vestmamnaeyinga og Fram
og loks ber að geita þess að
þann 28. júní leika unglinigarn-
ir við lið landsliðsnefndar.
Nú hafa sem sé verið valdir
18 af þessum 32 tii frekari aef-
inga fyrir Norðurlandaimótið,
en í þvi táka Pólverjar þátt
fyrir utan Norðurlandaþjóðim-
ar.
Þessir 18 eru: Sigfús Guð-
mundsson Viking, Þórsteinn
Ólafsson Breiðablik, Sigurður
Ólafsson Val, Jón Pétursson
Víking, Magnús Þorvaldsson
Val, Sverrir Guðjónsson Val,
Rúnar Vilhjálmsson Val, Mar-
teinn Geirsson Fram, Pálmi
Sveinbjömsson Haukar, Þór
Hreiðarsson Breiðablik, Björn
Árnason KR, Óskar Valtýsson
ÍBV, Tómas Bálsson IBV, Frið-
rik Ragnarsson IBV, Snorri
Hauksson Fram, Helgi Ragn-
arsson FH, Ágúst Guðmundsson
Fram, Kári Kaaber Val.
Til athugunar
Iþróttasíðunná hefur borizt
athyglisvert bréf, sem íþrióibta-
sdðan vill hér með korna á
framfæri við rétta aðila. Bréf-
ið hljóðax svo:
„Mig lan>gar að viita hvem-
ig stendur á því að jafnmarg-
ar og kannsiki fleári. æfingar
eru hjá íþróttafólögunum í
upplestranfríi uingliiniganna (seim
við erum fegin að hafa í í-
þróttum)? Er ékkert samband
á .rntfli skólaima og fþróttafé-
laganna? Varla eru íþrótta-
menn svo „blankir“, að tíedr
viti ekki um vorpróf. Islands-
mótá t.d. í sundi strax eftdr
próf; geta þjálfanar örvað til
æfinga með umtali og jafmivel
loforðuim uim útanlandsflerðir
íþróttafloiklka — á sama tíma
og óvist er, hvort bömin fái
sumarvinmu og gjaldeyrir er
af sSkomum sikamimiti? Hvaða
vandamál sikaipast á hedmiihim
vegna þessa, Foreldrar enu
spurðir: „Á ég að svíkja alit
li&ið, við kannski vininum X“
eða: „Það fara allir í þessa
ferð, af hverju eklki ég?“. Ég
hef alla tfð haiflt áhuga á í-
þróttum, en tel hinsvegar að
aðgát skuii viðihöfð — þar
sem annians sitaðar.
Móðir".
£■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Metþátttaka í tvíliða
keppni Golfklúbbs R.
Þriðjudaginn 4. júní fór fram
á Grafarholtsgolfv'elii keppnd,
sem opin var öllum kylfimgum
innan Gólfsamb. íslands. Fjór-
liða- eða tvíliðaleikur fer þann-
ig fram, að keppemdur keppa
■ I
--------------------------------©
Eddy Ottoz hljóp
110 m. gr. á 13,6
Á frjálsíþróttamióti í Pairís
um helgina hlj'óp ffæknasiti
grindahlaupari Evrópu Eddy
Ottoz frá Italíu 110 m grind á
13,6 sek. Til Mdðsjónar skalþess
getið að heimsmetið er 13,2
sek. Á sama inóti varan Fraklk-
inn Texeraeu 3000 m. hindrun
á 8.36,8 mín. og Bondarstjúk
frá Sovétr. sleggjukastið á
70,60 m. Heimsmietihafdnn Zsi-
votskí frá Ungverjalandi varð
arnmair með 70,02 m.
saman tveir og tveir sem sam-
herjar en Jeiika þó. hver sánium
eigin bolta. Lægri höggafjöldi
samiherjanna gildir fyrir hverja
holu, sem léikin er. Síðan eru
gefnir punktar fyrir áranigur
miða við vissam höggafjöida á
holu. Þeir tveir, er flestum
punktum safna i uimiflerðinni
(að þessu sinni 12 holur) bera
svo sigur úr býtum. Met-þátt-
taka var í þetta simin. Alls voru
44 kylfingar mæt/tir tdl leiks
þar af 6 frá Golfkilúbbi Suður-
nesja. Kylfimgar höfðu vaJið
sdg firjálst saman og leiikmar
voru 12 holur án forgjafar.
Tveir kylfingar báru af og léku
af mdikílu öryggi. Báðdr tvedr
eru nýliðair, sem tekið hafa
sitórsitdgum framförum og eru
nú í röð beztu kylfimga G.R.
Þessir kylfinigar, þ.e. Gunmilaiug-
ur Ragnarsson og Jón Þór‘ Öl-
afsson hlutu 21 pumfct, sem er
mjög góður áramgur, og urðu
því sigurvegarar í þessari
keppmii.
6 nýliðar komu síðan næsit-
ir með 19 pumlkta. Þedr emu:
Hafsiteámn Þorgeirsson og Jó-
hanm Eyjólfsson. Haukur Guð-
mundsson og Sveint GísJason.
Amkell B. Guðmumdsson og
Ólafur Ágúsit ÓJafsKon. HóJm-
geir Guðmumdsison og Jón Þor-
steinsson frá G.S. Hörður Guð-
mumdsson og Jóhamm Beme-
di'ktssom eimnig frá G.S. Þor-
varður Ároason ogTómasÁma-
son.
Keppni þessá mæltist afar
vel fyrir emda er hún sú eina
sinmar tagundair á keppmisskrá
G.R. SjaJdam heflur keppmds-
tímabil G.R. hafizt með því-
líkum Jcrafti og í ár og vonamdi
heldur þassd vænlega þróun á-
fram út sumarið, sem nú fer
í hönd.
0
Blessaður dómprófastur-
inn er dálítið ruglaður
Það fór að líkiuim, að bless-
aður dómprófasiturinn ættá i
erfiðieiikum í summudagshug-
vekju simini í Mbl. 9. júní. Hafi
Guð ekíki valið hann úr hópi
miamma til þess að gæta kristi-
Jegs sdðgæðds, þá Iiefur hamnþó
að miinnstá kosti valið sér það
hlutskipti sjálfur, og þvi smýr
morðið á Robert Kenmedy ó-
þægilegar að homum en flesit-
um öðrum á Ísiliaíndá. R. Kenne-
dy verður óuamdeilanlega að
teijast vei kristinn maður, og
barátta hans gegn fátækt, kyn-
þáttakúgun og stríðinu í Viet-
rnaim, er öll í anda kristileigs
siðgæðis, og harnn hiaut að
launum píslarvættisdauða fyrir
barátrtu sína. Tæplega mun hr.
Jón Auðuns hætta lífi símu fyrir
málstað samnleikans, ekki einu
simmi embætti sinu. Það er því
varla hægt að búast við, að
hamm. risii mót þedim öfiluim sem
R. Kenmedy barðdst gegn í landi
sínu, en á því áttá að sjálf-
sögðu enginn von. Hinsvegar er
ekki óeðldlegt, að immra með hon-
um bærðist sú spurn vegma
þessa voðaatbumðar: Hvað vedd-
ur? Hann segist gjóa augun-
um stundum í vesturveg, til
þeirrar þjóðar sem hann télur
miáttugasta útvörð lýðræðis í
heirnd hér, og fyllast undrun
og harmi. En hann grætuir ékki
lemgi yfir þeirri Jerúsalem. Or-
sök þess medns, sem ledddi til
afsiðunar bandaríslkrar þjóðar
finmur dómprófasturinn ekki
þar í landi, þó R. Kennedy
léti lifið í baráttu sinni gegn
þeirri óáran, eða grætur dóm-
prófasturinn svo mjög að hom-
um glepjist sýn? Þvi gjóar
hanin augunum hieiim aftur, þó
ekki niður fyrir tæmar ásjáif-
um sér, sem eðiilegast hefði
verið, til þess að sjá hvort
nókkjuð fari aÆIaga f eigin ná-
vist hans, og spyr: „Við hvað
elst unga kynslóðin upp í dag?“
og hann svarar: „Það ermargt
talað um grósku í listum. Ekki
veit óg við hvað er mdðað,
þegar þess er gastt, að ldsifám-
ar verða með hverju ári gróf-
ari, ruddalegri“. Það skdptirsvo
minna miáli, að biessaður dóim-
prófasturinm verður dálítið rugl-
aður í rímimu þegar hamn fér
\ að teygja lopann í framhaldi
þessarar fullyrðingar, og geri
eitt úr listum, cowboyimyndum
og klámi, og er það útaf fyrir
sig akki ólfcristilegt að vera ein-
faldur.
Herra dómprófastur.
fslenzík unigmenni á glap-
stigum hafa eklki lent þar á
vegi vegna grósku í listum
í landi voru, og ég er viss um
að Guð er ekki ánægður með
það svar yðar. Þó hamn lieggi
fyrir yður próf, og ætlist aldred
tíl þess að þér svarið uppá 10,
mium þó hægt að flalla á því
próf. Listamenn emu fláir
é lamdii hér, og áhrifa þeirra
gastir því miður Mtið, en þedr
vinna allir í þágu fegurðairinm-
ar og sannledkams. — amnars
væru þeir eklki listaimenn. Þeifri
láglkúru sem þér haldið að sé
lisit, mælir engimn listamaður
bót. Sóriwer allþýðumaður veit,
xað um alddr og fram á þenman
dag hafa kirkjam og lisitamiemn
átt náið samstarf við fegrun
guðslhúsa, svo það er varla til
of mikils maslzt, að þér vitið
það líka.
Herra dómpróflastur.
Þér megið eklki afklæðast
svoma á almiammafæri.
Einhverntíma saigði frægt
ljóðskáld að hið forma Ijóð-
form væri dautt. Það var mó-
síki eklká alveg sammlejkamum
saimikvæmt, og valctí miMaöjldu
miótmæla. Ef afturámóti ein-
hver segði að sú sitofnum sem
þér þjónið sé dauð, væri það
að vísu héldur éklci alveg sanm-
leilcamnum samikvæmit, en þvi
myndu sarnt tóir mótmœda. Víst
er það, að kristilegu sdðgæðá
væri betur bargið á Islamdi ef
þjónar kirkjunmar værfj köll-
un sinni trúir til dauðans eins
Framlhald á 7. síðu.
NatópistiII
1 tilefni þedrra móUmeelaað-
gerða sem Saimitök hernáms-
andstæðinga hafa ákveðið að
bedta sér fyrir veigna fyrirhug-
aðs ráðherrafumdar Atlamzhafs-
bandalagsins hér í Reykja-
vík, hafa nókkrir stuðndngs-
menn samtaikanna fengið Þjóð-
viljann til þess að Ijá rúm
grein,arkomum sem hélguð
verða málefnum hamaðar-
bamdalagsdns og þeim rökum.
sem mæla gegn áframlhald-
andi aðild okkar íslendinga
að því. Munu þessdr greinar-
stúfar bártast reiglulega fram
að Keflavíkurgöngu sem sam-
tökin efma til 23. júní n.k. Er
það von þeirr*a sem leggja
mumu til þetta efni, að það
meigi verða lesendum til nokk-
urrar glöggvunar á aðdrag-
anda, starfsemii og hlutverki
bandalagsdns, eins og það hef-
ur birzt í verki á undan-
fömum árum.
Það hafur vakið athygli
oikkar hernámsandsitæðiniga, og
raunar margra annarra ró-
semdarmanna sem eru ella á
öndverðum meiðd við okkur
í utanríkismiálum — að ekki
höfðu samtök okíkar fyrr birt
fréttatílkynningu umáfonmaðla
Keflavíkurgönigu en skriffinn-
ar Morgunblaðsins xuku upp til
handa og fóta og hrópuðu:
komimúnistar boðaskrílslætiog
ofbeldi. Kommúnistastimpill-
in.n kom okkur hvergi á óvart,
við eigum honum að vicnj-
ast frá upphafi baráttu cikk-
ar. Þar sem við vitumn 1 af
reynslumni að á hinu grófa
tákmmáli Morgum'blaðsins heit-
ir hver sá komimiúnlsti serri'
leyfdr sér að hafa aðra skoð-
un á utanrikiismiálum en hús-
ráðendur í Kapitólu og Penta-
gon, teljum við okkur fremur
hedður að þeirri nafinigiflt en
vanivirðinigu. Hins vagar get-
um við eíklki annað en látið
í ljós undrun okkar, þegar
umdirsátamir við Aðalstnætí
kenma fyrirhugada mófcmæia-
gönigu oklkar við slkirílsiLæti og
ofbéldi. Við fáum hreint ckki
séð, hvað gefur þeim efni tíl
slíkrar túlkunar. Fróledtt erað
þeir hafi sófct það í frótita-
tilk. samfcakanna. Þar stend-
ur skýrum stöfum: „ ... þau
(samtökin) hvetja alla þá,
sem munu skipa sér undir
merki samtakanna þenoan dag,
að stuðla að því, að ganigan
og útiflundurinm takisit sem
bezt og fari friðsamlega framá*.
Þessi viljayifirlýsiing er í sam-
ræmi við þá stefnu sem sam-
tök okkar hafa jafinan fyigt
við svipuð tækifæni. Þauhafa
oflt áður gengizt fyrir mót-
nnælagönigum og þess eru eng-
in dæmi, að þáfcfctakemdur i
þedm hafii sýnt af sér flram-
flerði sem mieð nokkru móti
vierður fliókloað undiir oílbeidd.
Þvert á móti hefiur öll ilram-
koma þeárra einkennzt af
stíllingu og háfctvísi, enda hef-
ur jafiniam tékizt hám ágætasta
samvimma með lögreghmni og
forstöðuimönnum saimtakanna.
Fyrir h'itt er ékki að synja,
að stunduim hafa unggæðinigs-
legir sólufólagar Morgunlbdaðs-
ins reynt að æsa til óedrða
á útifit|ndMim og rmeiima þáfct-
takendum hans aðneyta þedrra
lýðrébtijnda sem álkvæði stjóm-
arskráriinmar um fumdafrélsd á
að tryggja lamdsirmönnum. Þess
erú þvi miður dæmi að ung-
menni, andvíg málstað sam-
taJka okkar, hafi með ofbeld-
islhuigarfari sinu, sitoflnað til
skrílsláta og spellvirkja í
hjarba höfluðborgarinnar.
Reymi miemm að Ieiða lílkur
að oflbelddsupphrópuimum Morg-
ujníblaðsims í samlbandi vdð
fyrinhugaðar mófcmælaaðgerð-
ir, er arðugt að verjast þeirri
hugsun að skriflfinnar þess
séu sjálfir haldnir svipaðri of-
beldishneigð og þessir. aumk-
uinarverðu ungldngar. Er ledtt
taU þess að vlta að þefcta „á-
byrgasita" blað lands'ims sfculi
gam>ga fram fyrir sikjö'ldu með
því að rækta með lesendum
sinum það cfstækisihugarfar
sem ékki hefur aðeins kom-
ið f,ram hjá áðurnefndum ung-
mennum, heldur rmeira að
segja hjá nökkrum fulltíða
möninum sem kvaddir hafa
verið til umsagnar um mót-
miælaaðgerðir heima og heim-
am í Ríkisúfcvarpinu að undan-
förnu. OÆstækið hefur borið
dómigreind þeirra (og lýðræðis-
ást!) svo algjöriega ofurldði
að þeir hafa jafnað hvcrs
kyms mótmælaaðgerðum við
oEbeldi og sœrt verði dóms
og laga tíl að koma í veg
fyrir aðra eins ósviinnu og þá,
að menn saflnist saman umdir
beirum hiimmi til þess að und-
irstrika afstöðu síina til þýð-
ingarmiikilla þj'óðrmála. And-
spæniS offorsd eilrus lögverod-
arans, sem kom fram í út-
varpsþætti s.l. lauigardag, sé
lagaprófessor við Háskólann
sig knúinn til að minna hann
á,' að emigimn gæti bamnað fs-
lendiingum að fá sér gömgu-
túr. Það er eklci nema von-
legt að miemm spyrjd af hvaða
rótum þau hugarferii eru
sprottin sem kornia skyni-
gæddum mönnum til þiess að
opimlbera þammig Iftilsivirðinigu
síma á hefðþundnum og lög-
vermduðum réttindum okkar
íslendiniga.
Það væri verðugt verkefni
að greina ástæður fyrir því
1 ' ofsitækishu'garfari sérir' liggur
hór að bafci. Noklkuð beint
liggur við að álykta að þár
birtist kviðd þeirra mammasem
fimma jörðina vena að gliðna
undan fótum sér. Jafln freðnir
og forsivarsimieinn herstöðva-
stefnunmar hér á lamdi eru
enm í hugsanagamgi kalda
striðsins, ef miðað erviðýmsa
svarábrseður þedrra úti í
Evrópu, hafa þeir samt ekki
■ með öllu getað lokað aug-
unum fyrir þeim breytimigum
sem orðið hafla — á tæpum
tvedm áraituiguim — á því hug-
arfari sem lá ttl grundvallar
sfcefnu Atíanzlháfsibandalaigp-
ins. Þeir hafa, þrátt fyriv
strútsihétt sdnm, ékki gefcað
lokað augunum fyrir þeim
ölduim mófcmæla og redði sem
risið hafla æ hærra að undan-
fömu f sjálflum aðildarríkjum
bandalaigsdns. Þessi redðialda
er svo samnairiega ekki sprofct-
im af einlhvieirri óúfcskýranlegri
„ofbcIdishncigð“ umigu kyn-
slóðarinnar í EvrópuogBanda-
rífcjunum, eins og ýmsdr æðstu
ráðaimenm þjóðarinmar hafa
gefið í skym, heldur einfald-
lega af því að hún neitar að
eiga áfram1 hemaðarfélag við.
þá ríkisstjóm sem sló stgridd-
ara flrélsisins með stofinun At-
lanZhaflsbandalaigsins og hef-
ur siíðan sleiltulifcið uomið að
því að kæfa með þjóðunum
hrærimgar frélsis og lýðræð-
is sem þær télja sifcg róttbom-
ar til. Unga _kynslóðin í Evr-
ópu, þ.á.m. fslandi, neitar að
eiga vopnalaig við hið her-
búna auðvald Bandaríkjanna
sem átti þéfct í að kæfla frels-
ið í GrikMandS í gapr og á-
sfcundar vþjóðarmorð f Víet-
nam í dag. Það er trúllaga
ekki sízt af þessum söteum
sem áhamigendur Aflamzhafs-
bandalagsilns á lslandí fyllast
ofstæki þegar samtök okkar
leyfla sár að mótimiæla þvi að
fsland edgi heima í slfku banda-
E.G.