Þjóðviljinn - 26.07.1968, Qupperneq 8

3 SlÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Föstudagur 26. júlí 1968.
AGATHA CHRISTIE:
EiLIF
NÓTT
14
legt eða glæpsamlegt sem mig
langar til að gera.
'Þegar við vorum búin að
Vrveðja hann og vorum á ledð
til Aþenu, sagði Ellie við mig.
— Hann er furðuleg persóna.
Veiztu bað, að stundum er ég
hrædd við hann.
— Hrædd við Rudolf Santonix
— hvers ve.gna?
— Vegna bess að hann er. ekki
eins og annað fólk og vegna
þess að hann býr yfir — hvað
á að kalla bað — hroka og
miskunnarleysi innst inni. Og ég
held að hann hafi í rauninni ver-
ið að reyna að segia okkur, að
vitneskja um bað að' hann muni
devia innan skamms, hatfi aukið'
á hroka hans. Set.jum nú svo,
sagði Ellie og horfði á mig ann-
arlegu augnaráði, með einskonar
hrifningaruppnám í svipnum. —
setjum nú svo að hann reisi
handa okkur désamlegt hús,
draumáhúsið okkar á klettabrún-
inni á milli furutriánna og seti-
um svo að við værum að koma
til að setjast bar að. Og svo stæði
hann á þröskuldinum og byði
okkur vel komin og svo —
— Já, Ellie?
— Setium svo að hann kaemi
inn á eftir ok'kur. lokaði með
hæ',ð á eftir okkur oa fórnaði
okkur á bröskuldinum. S-kæri
okkur á háls eða eitthvað bess
háttar.
— Þú gerir mig hræddan, Ellie.
Hvað þé“ getur dottið í hug.
— Gallinn á þér og mér. Mike,
ér sá að við lifum ekki í raun-
verulegum heimi. Við hugsum
okkur furðulegustu hluti sem
gerast ef til vill aldrei.
— Láttu þér ekki detta mann-
fói*nir í hug í sambandi við Sí-
gaunahagann.
— Ætli það sé ekki nafnið og
bölvunin sem hvílir á staðnum.
— Það er alls engin bölvun.
hrópaði é". — Það er eintómur
þvættingur og vitleysa. Hættu að
hugsa um bað.
Þetta var í Grikklandi.
10
Ég held það hafi verið daginn
eftir. Við votum í Aþenu. Ajlt.
í einu rakst Ellie á fólk 'sem
hún þekkti á þrepum Akropolis.
Það var að koma í land úr einnd
EFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofs
Steinu og Dódó
Laugav 18 í11 hæð (lylta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- ug snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMl 33-968
af þessum hringferðum. Kona um
hálffertugt kom út úr hópnum.
og baut til móts við Ellie og
hrópaði:
— Nei, sem ég er lifandi. Ert
þetta í rauninni þú, Ellie Gute-
man! Jæja, hvað ertu að gera
hér? Ég hafði enga hugmynd um
að þú værir hér. Ertu á sjóferð?
— Nei. sa',ði Ellie. — Ég dvelst
hér um tíma.
— Mikið var garnan að hitta
big. Hvemig líður Coru, er hún
héma?
— Nei, ég held að Cora sé í
Salzburg.
— Ja héma. Konan var að
horfa á rhig og. Ellie sagði ró-
lega. — Má ég kvnna — herra
Rogem, frú Renningtnn.
— Sælir. Hvað verðurðu héma
lengi ?
— Ég fa" á monaun. sagði Ell-
ie.
— Almáttugur. Ég missi af
ef ég fer ekki og ég vil ekki
tapa einu einasta orði úr fyrir-
lest.runum og lýsingunum. Það
er svoh'tið óðag’ot á beim skil-
urðu. Ég er alveg í rusli eftir
daginn. Getnm við hitzt og feng-
ið okkur drykk saman?
— Ekki í dag. sagði Ellie. —
Við erurn að fara í fenðalaíg,
sacraí F.úie.
Frú Bennington baut burt til
að ná að ná ferðahópnum. Ellie
hafði verið á leið upp brepin með
mér og nú sneri hún sér við
t>g gekk af stað niður aftur.
— Já, þetta ræöur eieinleea
úncii+.'iTn, er það ekki. sagði hún
við mig.
— Úrslitum um hvað?
EVHe cva-aði ekki stundarkom
«n c'öari h ’.ir, og andvarp-
aðj. — Ée verð að skrifa í kvö'ld.
— .ovrífa hverjum?
— Nú. Coru og Frank frænda,
býst ée við, og Andrew frænda.
— Hver er Andrew frændi?
Hann er nýr.
— Andrew Lippincott. Hann
er í rauninni ekki frændi. Hann
er aðaifiárhaldsmaður minn eða
hvað hú vilt kalla bað. Hann er
lögfræðingur — mjög vel bekkt-
ur.
— Hvað ætlavðu að segja?
— Ég ætla að segia beim að
ég sé gift. Ég gat ekki saret upp
úr burru við Noru Bennington:
— Má ée kynna eiginmann minn.
Hún hefði rekið upp hljóð og
hvi og hrónað: ,.Ég vissi ekki að
bú varst gift. Segðu mér allt um
það elskan“, ogsvoframvegis. Það
er ekki nema sanngiamt að
stiúoa mfn og Frank frændi og
Andrew frændi fái að vita þetta
fvrst. Hún andvarpaði. — Jæia
okkur héfur Íiðið ó'köp vel fram
að þessu.
— Hvað segja þau og gera
þau? spurði ég.
— Geua uppistand, býst ég við,
sagði Ellie með mestu ró. — Það
skintir ekki máli bótt. bau geri
það og þau ættu að h-afa vit á
að láta það vera. Við verðum
víst að halda fund. Við gætum
farið til New Vork.' Myndirðu
yilja það? Hún leit spyrjandi á
mig.
— Net, sagði ég. — Ég. myndi
ekki kæra mig um það.
— Þá koma þau sennidega til
Lóndon eða einhver þeirra. Ég
veit ekki hvort þér fellur það
betur.
Mér fellur hvorugt. Ég vil
vera með þér og sjá húsið okkar
rfsa af grunni strax og Santonix
kemur á vettvang.
— Það getum við líka gert
sagði Ellie. — Þesisi fjölskyldu-
ráðstefna þarf ekki að vera löng.
Sennilega dugar eitt gott rifrildi.
Það er ágætt að ljúka þvi af.
Annað hvort fljúgum við yifirum
eðá þau koma hingað.
— Varstu ekki að segja að
stjúpa þín værd í Salzburg?
— Jú, ég sagði bað reyndar.
Mér fannst kjánalegt að segja
að ég vissi ekki hvar hún væri.
Já, saiaði Ellie og andvarpaði.
— Við förum heim og hittum
þau öúl saman. Mike, ég vona
að þér falli það ekki allt of
þungt.
— Falli hvað þungt — fjöl-
skyldan þín?
— Já. Þú tekur ekki nærri þér
þótt þau séu hvefsin við þig.
— Ég býst við að bað sé
gjaldið sem ég verð. að gredða
fvrir að giftast bér. saeði ég. —
Ætli ég afberi bað ekki.
— Oa svo er bað móðdr þín,
sagðd Ellie ' huigsandi.
— t hamingiu bænum, Ellie,
þú ætlar þó ekki að reyna að
koma í krinig fundi milli stjúpu
bjnnar í silki og loðckinnum og
móður minnar úr öngstrætinu.
Hvað heldurðti að haer hefðu -að
segja hvor við aðra?
— Ef Cora væri raunverudeg
móðir mín, þá hefðu bær ýrniis-
legt saman að tala, sagði Ellie.
— Ég vildi að þú værir ekki
með stéttamismun á heilanum,
Mi;ke.
— Ég. caaði ée með vawbókn-
un. — Hvað segið bið í Banda-
ríkjunum — ég er fæddur öfugu
megin við grindverkið, er það
ekki?
— Það er. óþarfi að letra það
á spjald og festa bað utaná sdg.
— Ég kann ekki einu sinni
að klæða mig. sagðd ég bitur í
bragði. — fty kann ekki að tala
um hlutina á réttan hátt og í
rauninni veit ég ekki neitt um
kvikmynðir eða myndlist eða
tónlist. Ég er rétt að byria að
læra hverjum á að gefa b.iórfé
og hve mikið!
— En finnst bér bað ekki gera
titverúna spennandi. Mike? Mér
finnst bað. • ...
^ — Hvað sem því líður, sagði
éc, — þá kemur ekki til mála
að bú dragir mömmu inn í bessa
ijoiskvldúráðstefnu.
— Ég ætlaði ekki að draga
neinn inn í neitt. en mér finnst,
Mike, að ég ætti að fara og
heimeækja móður þínai beear
við komum aftur til Englands.
— Nei, sagði ég ákafur.
Hún leit á mig dálítið hissa.
— Hvers vegna í ósköpunum
ek'ki, Mike? Burtséð frá öllu öðru,
þá finnst mér dónalegt að gera
það ekki. Ertu búinn að segja
henni að við séum giíft?
— Ekki enn.
— Af hverju ekki?
Ég svaraði ekiki.
— Væri ekki einfaldast að
segja henni að þú sért giftur og
koma með mig í hedmsókn til
hennar þecar við komum aftur
til Englands?
— Nei, sagðd ég aftur. Það var
ekki eins mikil ákefð í röddinni,
en þó var mér tatsvert niðri fyr-
ir.
— Viltu ekki að við hittumst?
sagði Ellie með hægð.
Auðvitað vildi ég það ekki.
Það er víst augljóst, en ég gat
með engu móti útskýrt það.
— Það ’væri ek'ki rétt. sagði
ég með semingi. Þú hlýtur að
skilja hað. Ég er viss um að
það myndi valda vandræðum.
— Heldurðu að henni myndi
ek'ki geðiast að mér?
— Það geðiast öllum að bér,
en bað væx-i ekki — æ, ég veit
ekki hverm'g ég á að koma orð-
um að bví. Hún kæmist í upp-
nám pg vrði ringluð. Þegar á
allt er litið þá hef ég gifzt upp
fyrir mig. Þannig tekur fólk til
orðs. Henni myndi ekki líka það.
Ellie hristi höfuðið.
— Hugsar nokkur þannig nú
á döwjm?
— Auðvitað hugsar fól'k bann-
ig. Líka í heimalandi hínu.
KROSSGATAN
Lárétt: 1 skýla, 5 í homi, 7 með
tölu. 8 leit, 9 kona, 11 verkfæri,
13 auki, 14 ferskur, 16 höfund-
arnir.
bóftrétt: 1 rekunnar, 2 skaða, 3
kvelja, 4 ullanhnoðrar. 6 hólfið,
8 dæmd, 10 núningur, 12 enda,
15 slá.
Láusn á síðustu krossgátu:
Lóðrétt: 1 játaðd, 5 arð, 7 næla,
8 VI, 9 andúð, 11 BB, 13 saur, 14
óóó, 16 kraumar.
I/ððrétt: 1 .Tónsbók, 2 tala, 3 ar-
ins, 6 viðrar, 8 vúu, 10 damm, 12
1 bór, 15 óa.
S KOTT A
Það er annað hvort að vena viljafastur eð'a ekki. Þetta er þriðja
pylsusjoppan sem ég gemg fram hjá án þess að falla í freistni.
Látið ekki skemmdar kartöflnr koma yðnr
i vont skap. IVotið COLMAIVS-kartöflndnft
BIFREIÐAEIGENDUR ATHUGIÐ!
Bónstöð, bifreiðaþjónusta
Laugavegi 118 (ekið inn frá Rauðarárstíg).
Veitir yður aðstöðu til að þvo og bóna bifreið yðar,
einnig tökum við að okkur þvott, hreinsun á saetum.
toppum, hurðarspjöldum (leðurlíki). Bónum og
ryksugum — Opið frá 8,00—19,00 alla daga nema
sunnudaga.
Sími 2-11-45.
VÖRUFLUTNINGAR UM ALLT LAND.
LffNDFLUTNfNGftR 4
Ármúla 5 — Sími 84-600.

1§K§>—1
Bifreiðaeigendur athugið
Ljósastillingar og allar almennar bifreiða-
viðgerðir.
BIFREIÐAVERKSTÆÐI N. K. SVANE
Skeifan 5. — Sími 34362.
j,.
Gerið við bíla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJÓNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
Lótið stilla bílinn
Önnumst hjóla- ljósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti, platínur, ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32..sími 13100.
Hemlaviðqerðir
• Rennum bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling ht.
Súðarvogi 14 — Sími 30135.
Smarstöðin Sætúni 4
Seljum allar tegundir smuroliu. Bíllinn er
smurður fljótt og vel. — Opið til kl 20 á
föstudögum. Pantið tíma. — Simi 16227.
Xrúin flytnr fjöll. — Við flytjum allt annað
SENDIBÍLASTÖÐIN HF.
BÍLSTJÓRARNIR AÐSTOÐA
/