Þjóðviljinn - 31.08.1968, Blaðsíða 8

g SfDA — ÞJÖÐVILJINN — Laugardagur 31. áigúsfc 19S8.
AGATHA CHRISTIE:
EILIF
NÓTT
43
þau saman aÆfcur. Við gerðum það
uppi í Hégómanum. Var óað
ékiki snjallt? Og ég hló. Það var
skrýtinn hlátur, ég heyrði hað
sjálfur. Hann var líkari bjána-
legu flissi. Ég sagðd: — Þú varst
búinn að s'koða allt sem hún tók
inn Tpegar bú skoðaðir á henni
ökklann? Svefnpillur, 'ofnæmis-
hylki, og bað var allt í lagi með
bað allt, var bað ekki? Allt sam-
an skaðlaust.
— Allt skaðlaust, sagði Shaw
laeknir. — Það var allt saman
hættulaust.
— Það var skolli snjallt, var
bað ekki? saigðd ég.
— Þú hefur verið snjall, já,
en ekki nógu snjall.
— Samt skil ég ekki hvemig
bú uppgötvaðir bað.
— Við uppgötvuðum bað, beg-
ar annað dauðsfall varð — dauðs-
fall sem varð af vangá.
— Claudia Hardcastle?
— Já, Hún dá á sama hátt og
Ellie. Hún datt af hestbaki á
refaveiðum. Claudia var lfka
stálhraust stúlka, en hún datt
af hestinum og dó. Þá leið ekki
eins langur tími, skilurðu. Mann-
hjálp kom nasstum samstundis
og bað fannst greinileg lvkt aif
cyanidi. Ef hún hefði legið undir
beru tefti eins os Bllie klukku-
stunduAi saman bá hefði engin
lykt fundizt, engin skýring fund-
izt. Ég veit samt ekki hvemig
Claudia komst vfir hylkið. Nema
þið hafið skilið bað eftir í Hé-
gómanum. Claudia fór bangað
stundum. Fingraför hennar voru
bar og hún, hafði ' gleymt bar
kveik.jara.
— Við höfum víst verið kæru-
Iaus. Það var dálítið erfitt að
fylla bau.
Svo sagði ég:
— Þig grunaði að ág ætti ein-
hvem bátt í dauða Elliar, var
bað ekki? Ykkur grunaði bað
öll? Ég leit á óljósu verurnar
lengra í burtu. — Kannski grun-
aði ykkur bað öll.
— Oft veit maður svona lagað.
En ég var ekki viss um hvort
við gætum nokkuð gert í málinu.
— Þú ættir að vara mig við,
sagði ég ásakandi.
— Ég er ekki lögreglumaður,
sagði Shaw læknir.
EFNI
SMAVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistoís
Steinu og Dódó
Laugav 18. IH hæð (lyfta)
Sími 24-6-18.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtlstofa
Garðsenda 21 SÍMl 33-968
— Hvað ertu bá?
— Ég er læknir.
— Ég barf ekki lækni, sagði
ég.
— Það mun sýna sig.
Síðan leit ég á Phillpot og ég
sagði:
— Hvað ert þú að gera? Ertu
kominn til að dæma mig, sitja í
forsæti við réttarhöldin? *
— Ég er aðeins friðdómari,
sagði hann. — Ég er hér sem
vinur.
— Vinur minn? Þetta gerði
mér hverft við.
— Vinur Elliar, sagði hann.
Ég skildi betta ekki. Mér
fannst ekkert vit í bessu,. en ég
gat ekki að bví gert að mér
fanrust ég dálítill karl. Allir
voru knmnir á vettvang. Lögregla
og læknar, Shaw og Phillpot,
sem allfcaf hafði nótg að gera.
Þetta var allt ósköp flókið. Ég
gat ekki almennilega fylgzt með.
Ég var fjarskalega breyttur,
skiljið bið. Ég varð oft skyndi-
lega, breyttur og sofnaði. . . .
Og allar bessar mannaférðir
til og frá. Fólk kom að hitta
mig, alls kongr fólk. Lögfræðing-
ar, málflutningsmaður. held ég,
og annars konar lögmaður með
honum og læknar. Margir lækn-
ar. Þeir voru mér til ama og
ég vildi ekki svara beiim.
Einn beirra var alltaf að
spyrja, hvort það væri ekki eitt-
hvað sem mig langaði í. Ég
sagðist vilja kúlupenna og mik-
ið af pappír. Mig langaiði nefni-
lega til að skrifa þetta allt nið-
ur, hvemig það gekk fyrir sig.
Mig langaði til að festa á blað
hvemig mér var innanbrjósts,
hvað ég var að hugsa. Þvi meira
sem ég hugsaði um sjálfan mig,
því sannfærðari varð ég um að
allir hlytu að hafa áhuga á að
vita allt um mig. Vegna þess að
ég var spennandi. Ég var spenn-
andi persóna og hafði gert margt
spennandi.
Læknunum — einum lækni að
minnsta kosti — virtist bykja bað
góð hugmynd. Ég sagði:
— Þið látið fólk alltatf gefa
skýrslu, og atf hverju má ég
ekiki sjálfur skrifa míma ei-gin
skýrslu? Kannski geta ailir feng-
iö að lesa hana einn góðan veð-
urdag.
Og þeir leylfðu mér að gera
þetta. Ég gat ekki skrifað lengi í
senn. Ég þreyttist fljótt. Einhver
talaðd um „minnkandi ábyrgðar-
tiltfinningu“, og einhver 'amnai'
var ósammála. Maður heyrði allit
mögulegt. Stundum var eins og
þeir héldu að ég heyrði ekki
neitt. Og svo varð ég að koma
fyrir rétt og ég vildi að þeir
sæktu beztu fötin miín, atf því að
ég vildi kóma vel fyrir. Það leit
út fyrir að leynilögreigluimenn
hefðu fylgzt með mér. Nokkuð
lengi. Þetta nýja þjónustuíólk.
Ég held að Lippincott hafi sfcað-
ið fyrir því. Það kornst að alltof
mörgu um okkiur Gnefcu. Það va-r
annars skrýtið hvað ég hugsaði
lítið um Gretu þegar hún var
dáin. ... Það var eins og hún
skipti ekki lengur neinu máli
eftir að ég réð hana af dögum.
Ég reyndi að endurvekja þessa
sælutilfinningu sem hafði gagn-
tekið migsmeðan ég var að því.
En það gat ég ekki heldur ...
Einn daginn komu þeir allt i
einu með móður mína. Hún stóð
í dyrunum og horfði á mig. Hún
var ekki eins kvíðatfuill á svip-
inn og svo otft áður. Ég held, að
hún hafi fyrst og fremst verið
dapurleg núna. Hún hafði ekki
mikið að segja og óg ekki heldur.
Hún sagði bara:
— Ég reyndi, Mike. Ég reyndi
eins og ég ga-t að hjálpa þér. Mér
mistókst. Ég var alltaf hrædd um
að það myndi mistakast.
Ég sagði: — Allt í la-gi,
mamma, það var ekki þín sök.
Ég valdi sjálifur leiðina sem ég
fór.
Og þá fór ég allt í einu að
hugsa: — Það var betta sem
Santonix sagði. Hann var lika
hræddur um mig. Hann hafði
ekki getað gert neitt heldur. Eng-
inn hefði getað gert neitt —
nema kannski ég sjálfur ... Ég
vejt þa-ð ekki. Ég er eikki viss. En
öðru hverju man ég — bá man
ég eftir deginum, begar Ellie
sagði við mig: — Um hvað ertu
að hu-gsa þegar þú horfir svona
á mig? og ég sagði: — Svona
hvernig? Hún saiffði: — Eins og
þú elskaðir mig Ég held að ég
hafi í rauninni elskað hana á
vissan hátt. Ég hefði getað elsk-
að han-a. Hún va-r svo blíð hún
Ellie. Blíðust gleði. ..
Ég býst við að gallinn á mér
hafi verið sá, að mig langaði
al-ltaf of mikið í allt; vildi eign-
ast allt á sem auðveldasta-n hátt,
með græðgi og ðifergju.
í fyrsta skiptið, fyrsta daginn
sem ég kom í Sígaunahaga og
hifcti Ellie. Á leiðin-ni niður göt-
una aftur hittum við Esther. Þá
fékk ég hugmyndina, þennan da-g.
Aðvörunin sem hún gaf Ellie gaf
mér þá hugmynd að bonga henni.
Ég vissi að. hún var ein af þeirn
sem vildi gera hvað sem væri
fyrir peninga. Ég ætlaði að borga
henni. Hún átti að gefa Ellie að-
varanir og hræða hana, koma b-ví
inn hjá henni að hún væri í
hæfctu. Ég hélt, að það gæti gert
það trúlegra að Ellie hefði dáið
af einhverju áfalli. Nú veifc ég
að þennan fyrsta dag var Esfcher
í raun og veru hrædd. Hún var
hrædd um Ellie. Hún varaðá
hana við, hvatti haina til að fara
burt, koma ekki ná-lægt Sígauna-
haga. Auðvit'að var hún fyrst
og fremst að vara hana við mér,
segja henni að varast mig. Ég
skildi það ekki. Ellie skildi það
ekki heldur.
Var það ég sem Ellie var
hrædd við? Ég held að það h-ljóti
að vera, þótt hún hafi ekki vitað
það sjátf. Hún vissi að eitthvað
vofði yfir henni, hún vissi að
einhver hætta bjó í leyni. San-
tonix vissi um hið illa sem bjó
í mér, alveg eins og móðir mín.
Kannski hafa þau vitað bað öll
þrjú. Ellie vissi það. en henni
stóð á sama. hún tók það ekki
nærri sér. Það er undarlegt, mjöig
undarlegt. Ég veit það núna. Við
vorum hamin-gjusöm saman. J-á,
mjög hamin-gjusöm. Ég vildi að
ég hefði vitað það bá að við
vorum hamin-gjusöm . . . Ég bafði
tækifærið. Kannski fá allir sitfc
tækilfæri. Ég — lét það ónotað.
Er annans ekki undarlegt að
Greta skuli ekki skipta neinu
máli?
Og jafnvel fallega húsið mitt
skiptir ekki má-li.
Aðei-ns EMiie. .. Og EBlie get-
ur aldréi fundið mig aftur —
Eilíf nótt ... Þannig en-dar sa-g-
a-n mín —.
1 endalokum mínum upphaf
mitt — þetta er fólk alltaf að
segja
En hvað táknar það?
Og hvar er það edginlega sem
sagan mín byrjar? Ég verð að
reyna að hugsa. ...
ENDIR.
SKOTTA
BERJAFERÐ
Farið verður í berjaferð á vegum Sósíalistafélags
Reykjavíkur sunnudaginn 1. september kl. 9 f. h.
Farið verður frá Tjamargötu 20.
Væntanlegir þátttakendur hafi samband við skrif-
stof-u félagsins er verður opin sem hér segir:
Laugardag kl. 9-12 og 13-15.
SÓSÍALISTAFÉLAG REYKJAVÍKUR.
RAZNOIMPORT, MOSKVA
RUSSNESKI HJOLBAROINN ENDIST
Hafa enzt 70.000 km akstur samkva
vottorð! atvlnnubllst|ðra
Faest hjá llestum hjölbaröasölum á landinu
Hvergi lægra verð ^ i
SfMI 1-7373
TRADING
BRANÖ'S A-1 sósa: Með k|öti9
með fiski9 með hverjn sem er
Ég læfc þetta hér, svona til áminnimgar!
Bílasalinn
VIÐ VTTATORG
Símar: 12500 og 12600.
Bílasala — Bílakaup — Bílaskipti
Bílar fyrir skuldabréf:
Taunus 12 M ’63
Taunus 17 M ’63
Zephyr 4 ’63
Mercedes Benz ’58, ’59, ’61 og ’63
DAF ’63
Skoda Oktavía ’63
Rambler ’61 og ’65.
Einnig nokkrir sendiferðabílar
með leyfum,
Opið alla virka daga frá kl. 9,00 — 22,00.
Laugardaga frá kl. 9.00—18.00
Ódýrt! - Ódýrt!
Dömubuxur, telpnabuxur, skyrtupeysur heilar og
hálferma á drengi, terylenebuxur, gallabuxur.
úlpur.
Siggabúð
Skólavörðustíg 20.
ÚT5ALA
Útsala í nokkra daga. — Stérlækkað verð.
^ ____________
O. L. Laugavegi 71
VÉLALEIGA
Símonar Símonarsonar. Símj 33544.
Önnumst múrbrot og flesta loftpressuvinnu. —
Einnig skurðgröft.
Rýmingarsala
m.a. kvenblússuT, herrasportpeysur. herrasport
blússur, telpnastretchbuxur telpnapeysuT og sum
argallabuxur Drengjapeysur skyrtur, sportblúss-
ur og terylenebuxur
Verzlunin FÍFA
Laugavegi 99 (inng frá Snorrabraut)
i
*