Þjóðviljinn - 04.07.1969, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 04.07.1969, Blaðsíða 8
8 — ÞJÓÐVTLJnSTN — Pöstudagur 4. júM liW»- ROTTU- KÓNGURINN EFTIR JAMES CLAVELLr voru djöfullegir, en við hlið hans stóðu englar sem sögðu við hann: Flýttu þér, Mac, annars kem- urðu of seint. Og svo voru ekki neinir hákarlar lenigur, aðeins gulir menn með byssustingi og gulltennur og þeir umkringdu bann og fjölskyldu hians þarna niðri á hafsbotni. Byssustingir {>eirra voru langir og beittir. Ekki þau, heldur mig, hrópaði hann. Mig, drepið mig. Og hann horfði máttvana á þegar þeir fnurkuðu lífið úr konu hans og syni og síðan sneru þeir sér að hbnum og eriglamir horfðu á og hvísluðu í kór: Flýttu þér, Mac. Hlauptu, hlauptu. þá er þér ó- hætt. Og hann hljóp þótt honum væri það þvert um geð, hljóp leiðar sinnar, burt frá konu sinni og syni og blóðuigu haifinu og hann flýði gegnum blóðið og var að kafna. En hann hélt áfram að hlaupa og þeir eltu hann, há- karlamir með skásett augu og gulltennur, með riffla sína og byssustingi. Hann bað og sár- bsendi, en þeir vildu ekki láta hann sleppa og nú var hann um- krinigdur. Og Yoshima rak byssu- stinginn la-ngt inn í innyfli hans. Sársaukinn var óskaplegur. Yosh- ima dró byssustinginn út og hann fann hvemig blóðið vall úr sár- inu og seytlaði út um aBar svita- bolur hans þar til ekkert var eftir nema sálin. Og svo. seint og um síðir. losnaði sálin og sam- einaðist blóðinu á hafsbotni. Ó- segjanlegur léttir gagntók hann og hunn gladdist mikið yfir því að vera dáinn. Mac opnaði augun. Teppin yfir bonum voru gegnblaut. Hitinn var horfinn og hann vissi að hann var enn á lífi. Peter Marl- owe sat enn hjá ruminu hans. '— Hæ, Peter. Rödd hans var Svtt veik að Peter Marlowe varð að lúta niður til að greina orð- in. — Líður þér betur núna. Mac? — Já, svo sannarlega, drengur minn. Það borgar sig næstum að fá hitann. til að öðlast þessa vet- líðan á eftir. Nú ætla ég að sofa. c^fUogae EFNI SMÁVÖRUR \J TÍZKUHNAPPflR HÁRGREIÐ&LAN Hárgxeiðslustofa Kópavogrs Hrauntungu 31. Sími 42240. Hárgreiðsla. SnyTtingar. Snyrtivörur. Fegrurarsérfræðingui é ' staðnum. og snyrtistofa ;einu og Dódó v. 18. III. hæð (lyfta) Sími 24-6-16. Perma Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garðsenda 21 SÍMI 33-968 Færðu mér matarbi ta á morg- un. Mac lokaði auigunum og sofn- aði. Peter Marlowe tók teppin ofan af honum og þurrkaði af honum svitann. ' — Hvar get ég fengið þurr teppi, Steven? spurði hann þeg- ar hann kom auga á hjúkrunar- manninn. — Nú skal ég hjálpa yður, herra lautiniant. 21 Steven gekk að öðru rúmi og tók teppin ofan af manninum sem þar lá. — Hér, sagði hann. — Þér getið femgið þessi. — En hvað um hann? — O, sagði Steven og brosti. — Hann þarf ekiki lenigur á þeim að halda — Likburðarmennirnir koma eftir andartak. Veslingur- inn. — Ég skil. Peter Marlowe leit yfir um til .að sjá hver það væri, en hann þekkti ekki andlitið. — Þakk fyrir. ^agði hann og fór að búa um rúmið. — Nei, ég skaT gera þetta. sagði Steven. — Ég get gert það betur en þér. Þér skuluð eng- air áhyggjur, hafa af honum vini yðar. Ég skal hugsa vel urn hann. Hann verður búinn að ná sér eft- ir tvo daga. Þér getið ekki gert meira í kvöld. Peter Marlöwe lét vísa sér út athugaisemdalauist. Steve bauð góða nótt og fó-r aftur ino. 12. Þegar Peter Marlowe -nálgaðiist bandariska braggann. var hann áhygigjúfúílúr. Hónuirf grámdist að hann skyld; hafa samþykkt í hugsunarleysi að vera túlkur fyrir kónginn og um leið leiddist honum að hann skyldi vera svona ’nótfallinn því. Þú ert dálaglegur vinur, sagði hann við sjálfan sig, eftir allt sem hann hefur gert fyrir þig. Peter Marlowe velti því fyrir sér í þúsundasta sinn hvers vegna kóniguirinn færi niður í þorpið og hvað bann væri að gera þar. Hamn vissi að þetta var breimasta gfapræði. En kannski ekki alveg eins mikið glapræði lengú.r. Nú var tilefni, mikilvægt tilefni. Að reyna að útvega varahluta í út- varp — eða jáfnvel heilt útvarp. Jú, það var áhætitunniar virði. Hann uppgötvaði kónginn langt inn í skugga hjá skália á taii við annan skugga. Höfuð þeirra voru þétt saman og radddr þeirra heyrðuet ekki. — Hæ, Peter, kaílaði kóngur- inn. Peter Marlove nam staðar. — Ég kem rétt st.rax, Péter. Kóngurinn sneri sér að hinum manniinium. — Það er bezt þér bíðið hér, herra majór. Strax og hann kemur skial ég gera yður aðvart. — Þökk fyrir, honum líður vel, urinn ringlaður. — Viljið þér ö'gn af tóbaki, siagði kóngurinn og maðurinn þáði það með áfergju. Majór Prouty hörfaði lengra inn í skuggann en horfði á eftir kóng- inum þegar hann gekk heim í braggann sinn. — Ég hef saknað þín, félaigi, sagði kónguirinn við Peter Marl- owe og hnippti kumpánlega í hann. Hvernig líðuf Mac? — Þakk fyrir, honum líður vel, sagði Peter Marlowe. Grey fór að felustaðnum til að athuga hvort nokkur skilaboð til hans væru í dunkinum. Og það bar ekkii á öðru, tír Proutys majófs. í kvöld. Marlowe og hann. Grey fleygði dunkinum aftur í skuirðinn jafn kæiruleysislega og hamn hafði tekið hann upp. Svo rétti hann úr sér' og gekk aftur að skála sextán. Hugur hans var í uppnámi. Grey fleygði dunkinum aftur í skurðinn jafnkæruleysislega og hann hafði tekið hann upp. Svo rétti hann úr sér og gekk af.tur að skála sextán. Hugur bans var í uppnámi. Marlowe og kóngurinn. Þeir verða í „búðinni“ bak við banda- riska Skálann. Prouty, skyldi hann hafa samband við Larkin? Nei. ekki svo ég viti til. Ástralíu- m-aður. Af hverju yar Tiny Tim- sen þá ekki milligönigúmáður? Af hverju kónigurinn? Ef til vill eiru þetta umfangsmeiri viðskipti en Tímsétt getUr fen-gizt við. E,ða þá að um er að ræða þýfi — það er trúlegra, því að þá myndi Prouty ekki vilja nota venjulegu áströlsku samböndin. Já, trú- lega liggur þannig í málinu. Það er enn of snemma dags. Það á eftir að skipta um varð- menn. Það er öruggara að bíða og fylgjast með öllu og grípa þá síðan glóðvolga. Sjá varðmann- inn hjá kónginum og MarlowJ. Enn betna að vera viðstaddiur þegar peningarnix; skipta um eig- endur eða þegar kóngiurinn af- hendir Prouty greiðsluna. Og svo er ekki amoað en tilkynna Smedily-Taylor málavexti. — I gæ-rkvöld varð ég vxtni að peniingaviðskiptum, eða öllu helduir: — Ég sá bandaríska lið- þjálf'ann og M-arlowe fl.uglautin- ant úr þragga sextán með kór- önskum varðmanni. Ég hef á- stæðu til að ætla að Prouty majór hafi verið við þetta rið- inn og boðið úr til sölu. Fyri-r- mælin voru skýr og greinileg, huigsaði hann ánægður: — Enigin viðskipti við va-rðmenn! Staðndr að verki. Og þá yrði settur yfir þeim herréttur. Herréttur í fyrstu lotu. Síðan fangelsið mitt. Án allra auk-a- skammta, ekkert na-utak.iöt eða katchang-idju baunir. Þeir fengju að sitja ein-s og rottur í búri. Síðan yrðu þeir látnir lausir — reiðir og gramir. Og reiðir menn gera'Skyssur. Og næst yrði Yos-h- imi ef til vill sjálfur til reiðu. *Það var betra að láta Japanina vinna verkin sjálfa það var ekki rétt að hjálpa þeim. En ef til vill væri það samt sem áður rétt í þessu tilviki. Nei, annars. Kannsiki væri þó hægt að koma í krimg dálítilli hvatnin.gu í rétta átt. Þú skalt fá þetta borgað. bölv- að svínið þitt, Peter Marlowe. Ef til vill fyrr en ég hafði gert mór vonir um. Kóngurinn leit á úrið sitt. Fjór- ar mínútur yfir níu. Hann gæti komið á hverri stundu. Svo ' heyrðu þeir fótiatakið. Torusumi gekk hratt fyrir horn- ið á skálanum og smeygði sér undir hengið. — Ta-be. sa-gði kóngurinn bros- andi. Torusumi sýndi gulltenn- ur sin.ar, rétti Peter Mariowe riff- ilinn sin,n og siettist. Hann dró fram sígairettupakka og bauð kóngtilnuhi, sem tók eina. Svo starði kóreumaðurinn á , Peter Marlowe. — Góður vimur, sagði kón-gur- inn. Torusumi umlaði eitthvað og bauð. honum síðan sígarettu. Peter Marlowe hikaði andar- tak. — Þi’ggðu hana Peter, sagði kóngurlnh. Peter Marlowe hlýddi og vö-rð- urinn settist við litla borðið. — Segð-u honum að hann sé velkominn. sagði kóngurinn við Peter Marlowe. -— Vinur minn segir að þú sért velkominn, og að hann sé glaður yfir að sjá þig hér. — Ég þakka. Hefur vinur minn nokkuð handa mér? Tökum að okkur viðgerðir, breytmgar, viðbyggingar, gler- ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn- ig menn til flísalagmnga og veggfóðrunar. Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp til sveita. — Vönduð vinn imeð fullri ábyrgð. — Sími 18892. FóiS þér fslenzk gólfteppl frát attima TEPPAHUSIfl Ennfremur ódýr EVLAN feppl. Sparið tíma og fyriihöfn, og verzfið 6 einum stað, SUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX1311 ROBINSON?S ORANGE SQUASH má blsivMlso 7 Mnnnm mell vaíni T résmiðaþjónustan veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og við- haldsþjónustu á ollu tréverki húseigna þeirra ásamt breytingum og annarri smíðavinnu úti sem inni. — SÍMI 41055 Jarðýtur — Traktorsgröfur Höfum til leigu litlar og stórar jarðýtur, traktors- gröfur og bílkrana. til allra framkvæmda, innan sem utan borgarinnar. arðvinnslan sf J Siðumúla 15 — Símar 32480 — 31080. Heimasímar 83882 — 33982. (slenzk frímerki ný og notuð kaypir hæsta verði RICHARD RYEL Háaleitisbraut 37 (áður Kópavogi). Sími: 84424. — (Bezt á kvöldin). HÚSAÞJÓNUSTAN s.f. MÁLNINGARVINNA ÚTI — INNI Hreingemingar. lagfærum ým- islegt s.s. gólfdúka. flísalögn, mósaik, brotnar rúður o- fl. Þéttum steinsteypt þök. — Bindandi tilboð ef. óskað er. SÍMAR: 40258-83327 SÓLÓ-eldavélar Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi sumarbústaði os báta. Varahliitaþjónusta. Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa elda- véla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði ELDAVÉLAVERKSTÆÐI JÓHANNS FR. KRISTJÁNSSONAR h.í Kleppsvegi 62 — Sími 33069

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.