Þjóðviljinn - 15.07.1969, Page 10

|Q SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 15. júll 1969.
0
ROTTU-
KÓNGURINN
EFTIR
JAMES
CLAVELLr
rseða nánar. í öðru lagi komum ]
við okkur saman um millilið.
varðmann sem við þorum báðir t
%ð treysta. Eftir tíu daga af-{
hendi ég varðmanninum helm- j
inginn af peningunum. ' Hann
getur a.thugað hringinn, og ef
hann er ósvikinn eins og eigand-
inn fullyrðir mun hann afhenda
vini minum rajanum peningana.
Rajainn getur.afhent mér hring-
inn hér. Ég mítn hafa með mér
sérfræðing til að vega steininn.
Síðan mun ég greiða hinn helm-
ing upphæðarinnar.
Kóngurinn hlustaði með at-
hýsli meðan Pefer Marlowe túlk-
aði.
— Segðu honum að þetta ,sé
í lagi. En ég verð að fá alla
upphæðina Náunginn vill ekki
sleppa demantinijjn fyrr en hann
íær alla peningana.
— Segðu vini mínum rajanum
að ég muni greiða varðmanninum
þrjá fjórðu hluta a.f upphæðinni.
til þess að við getum komizt að
samkomulagi við eigandann.
— Segðu að ég fallist á það.
Hverjum stingur hann upp á sem
millilið? •>
— Torusumi
Kóngurinn hristi höfuðið.
Hann hugsaði sie um stundar-
kom. Svo sagði hann beint við
Gheng San: — Hvað um Immuri?,
■ — Segðu vini minum, að ég
vilji heidur einhvern annan. Til
að mynda Kimina?
Kóngurinn blístraði. Hann
hafði aldrei átt viðskipti við
hann. Það var of hættulegt. Það
verður að vera einhver sem ég
þekki. — Shagata-san?
t Cheng San kinkaði kolli til
samþykkis. Það var einmitt mað-
urinn sem hann vildi fá. en hann
íæt’ti -þéss að stinga ekki upp á
honum sjálfur. Hann vildi kom-
ast að því. hverjum kóneurinn
styngj uop á — það var eins
konar lojoprófun á heiðarleika
kóngsins. Já. Shagata-san var ;
ágætur. Ekki of sivngur en þó
hæfilegn Hann hafð: skipt við
hann áður.
— Og nú skulum við ræða um
verðið. sagði Cheng San. — Fjög-
ur þúsund á karat. Sextán þús-
und alls.
Kóngurinn hristi höfuðið. svo
sagði hann við Peter Marlowe:
— Segðu honum að ég vilji ekki
prútta. Verðið er þrjátíu þús-
und dollarar.
— Já. en við verðum að hnika
þessu dálítið. sagði Peter Mar-
lowe. — Hvernig væri að þú
segðir þrjátíu og þrjú þúsund
og svo —
Kóngurin hristi höfuðið. — Nei.
Peter Marlowe sneri sér aftur
að Cheng San — Vinur minn
segist ekkj vilja prútta. Verð
hans er þrjátíu þúsund dollarar.
Honum til undrunar sætti
Cbeng San sig strax við það.
því að hann vildi ekki heldur
30
HARGREIÐSLAN
Hárg-reiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31 Simi 42240
Hárgreiðsla Snyrtin^ar.
Snyrtivörur
Fegrurarsérfræðingur 6
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Steinu og Dódó
uaugav 18 111 hæð (lyíta)
« Sími 24-6-16
Perma
Hárgrejðsiu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMl 33-968
sóa tímanum i að prútta. .Verðið
var sanngjarnt og honum var
ljóst að kóngurinn ætlaði að
sfanda fast á því.
Þeir tókust í hendur. Sutra
brosti og kom með flösku af
sake. Þeir skáluðu fyrir heil-
brigðj hvor annars. unz flaskan
var tæmd Síðan ræddu þeir
smáatriðm
Shagata átti að koma í banda-
ríska braggann eftir tíu daga
um það leyti sem skipt var um
kvöldvaktina. Hann átti að hafa
peningana með sér og fá að sjá
bringinn áður en hann afhenti
há. Þrem dögum seinna áttu
kópgurinn og Peter Marlowe áð
hitta Cheng San í borpinu. E.f
Shaerata gæti af einhver.ium á-
stæðum ekki komið á tilskild-
um tíma. átti hann að ‘ koma
r>aes4a dag eða þar næsfa. Enn-
'remur átti kóngurinn að koma
■Kar næsta dag ef hann gæti ekki
'-emið í horpið á tilsettum degi.
Þegar Cheng San var búinn að
oi-ga, sagðist hann þurfa að nota
sér flóðíð. Hann hneigði sig kurt-
efslega og Sutra fylgdi honum
niður að ströndinni. Kóngurinn
var sigri hrósandi. — Þetta tókst
ckkur með prýði. Peter. Þú færð
tíu prósent af ágóðanum- En þú
verður að vinna fyrir honum.
— hugsa sér alla þessa pen-
inga. Þrjátíu þúsund dollarar
hljóta a8 mynda feikna hláða.
— Það má nú segja, sagði kóng-
urinn og stóð upp. — Bíddu eftir
mér ,hér. Ég kem aftur eftir
klukkutíma- Ég þarf að útrétta
dálítið annað. Bf við komumst
af stað innan tveggja stunda,
verðum við kominir í búðirnar
fyrir dögun. Það er bezti tíminn.
Svo fór hann og Peter Marlowe
var einn efíir og fann til dálítill-
ar hræðslu.
— Hvert er hann eiginlega að
fara? hugsaði hann. Ef hann kem-
ur nú of seint? Og hvað nú ef
hann kemur ekki aftur? Ef ég
verð skilinn hér einn eftir? Á
ég að fara út og leita að honum?
Hertu þig upp, Marlowe, bann-
sett gungan þín- Þú hagar þér
eins og þriggja ára krakki.
— Tabe, Tuan, sagði Kasséh
brosandi, þeigar kóngurinn steig
inn í kofa hennar. > j
— Tabe, Kasseh.
— Viltu fá eitthvað að borða?
Hann hristi 1 höfuðið og hélt
henni þétt að' sér. Hún tyllti sér
á tá til að geta tekið um háls-
inn á honum.
— Það er langt síðan, sagði hún
heit af faðmlögum hans-
— Já, svaraði hann .— Er hann
komiran?
Hún hristi höfuðið. — Mér er
ekki ■ um þetta, Tuan'. Það er
hættulegt. — Allt er hættulegt.
Þau heyrðu fótatak og lítUl,
dökklcitur Kínverji kom inn-
Hann brosti svo að skein í
skemmdar tenpur. Hann var með
höggsverð í slíðri á bakinu og
skamimbyssu í beltinu.
Kóngurinn hafði beðið Kasseh
að köma honúm í samband við
ska^ruliðana sem stöi'fuðu í Jo-
hore og þessi maður var árang-
urinn. Fiestir vonj þeir fyrrver-
andi ræningjar sem börðust nú
gegn Japönum undir merki
kommúnistanna,
— Tabe. Talarðu ensku? spurði
kóngui-inn Dg þvingaði fram bros-
Horaum leizt ekki á útlit Kínverj-
ans.
— Af hverju viltu tala við
okkur?
— Mér datt í hug að við gæt-
um átt saman vi'ðskipti.
Kfnverj inn giotti tii Kasseh.
Hún vék undan.
— Það er betra að þú farir,
Kasseh. sagði kóngurinn.
Hún hörfaði hljóðlaust inn fyr-
ir perlufortjaldið-
— Váraðu þig. hvíti maður,
sagði Kínverjinn. — Kannski segi
ég Japönunum að þú sért hér.
Kannski segi ég þéim að hvítir
fangar hafi aðsetur í þorpinu. Þá
eyðileggja þeir þorpið.
— Þú færir víst ekiki vel út úr
því. Ég ætla að koma með uppá-
stungu- Ef stríðinu lýkur alít í
einu — eða Japanirnir fá þá
flugu í höfuðið að gera út áf við
alila stríðsfanga, þá vil ég geta
leitað hælis hjá ykteur. Ég skal
borga ykkur þúsund bandaríska
dollara, þegar ég er kominn á ör-
uggan stað.
—, Hvernig getuim við vitað
hvort Japanir ætla að drepa fang-
ana?
— Þið fáið að vita það. Þið
vitið flest af því sem gerist.
— Hvernig getum við vitað
hvort þið borgið?
— Bandaríska stjómin borgar.
Allir vita að það er lofað þókn-
un.
Kóngurinn lék út trompi sínu.
— Ég hef umboð til þess frá yfir-
manni okkar að Heita ytekur tvö
þúsund dollururh fyrir hvern
Bandaríkjamann sem bjargað
verður, ef illa fer.
— Ég skil eteki.
— Ef Japanirnir reyna að kála
okkur. Ef Bandamenn ganga á
land í Japan, gera Japanirniv hér
hefndarráðstafanir. Ef til þess
kemur, þá fáið þið að vita það og
ég vil að þið hjálpið okkur að
sleppa burt-
—: Hve margir menn?
— Þrjátau.
— Of margir.
— Hve marga getið þið ábyrgzt?
— Tíu. En gjaldið yrði fimm
þúsund' á mann.
— Of mikið.
Kínverjinn yppti öxlum-
— Jæja, það er þá afráðið.
Þekkið þið búðirnar?
Kínvérjinn glotti svo að skein
í tennurnar. — Já, við þekkjum
þær.
— Bragginn okkar er að aust-
anverðu. Ef við reynum að
strjúka, förum við gegnum gadda-
vírinn þar. Ef þið eruð í frum-
skóginum, getið þið leynt ol.kur.
Getið þið gefið okkur merki?
— Nei. ekkert merki.
Þetta er fráleitt, sagði kóhgur-
inn við sjálfan sig. Við vitum ekki
hvenær við eigum að bi-jótast út,
og ef það gerist óvænt, verður
enginn tími til -að gera skæru-
liðunum aðvart. Kannski verða
þeir þar, kánnski eteki. En ef þeir
geta vænzt fimm þúsund dala
fyrir hvern okkar sem þeir bjarga,
þá hafa þeir kannski augun ppin.
— Ætlið þið r.ð fylgjast með
búðunum?
— Kannski fellst foriilgi okkar
á það, kannski ekki.
— Ilver er foringi ykkar?
Kínverjinn yppti öxlum og
stangaði úr tönnunum.
— Er þétta þá afráðfð?
— Kannski. Augun voru fjand-
samleg. — Ertu búinn?
Tökum að okkur
viðgerðir, breytmgar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og'. mótauppsíátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagn'nga og veggfóðrunar.
Athugið: Tökum einnig að ókkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinn cm-eð fullri
ábyrgð. — Sími 18892.
FóiS þér íslenzk gólfteppl frát
TEPWÍ ^EaSaBSP
Zlltima.
TEPPAHUSIf)
Ennfremur ódýr EVLAN feppl.
Sparlð tíma cg fyrirhöfn, og verztiö á einum siaS.
ISUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX1311
OIKORV BLOSSOM-skéábnrður:
Glnnsar betui% endist betnr
Jarðýtur —Traktorsgröfur
Höfum til ieigu iitlar og stórar jarðýtur, traktors-
gröfur og bílkrana til allra framkvæmda, innan
sem "tan horo-arinnar
' /
aróvinnslan s£
J
Síðumúia 15 — Símar 32480 — 31080.
Heimasímar 83882 — 33982.
HúsmmuR
Tek að mér að skafa upp og olíubera úti-
hurðir og hvenskonar ufanhúss viðar-
klæðningu — Upplýsingar í síma: 20738.

Trésmiða|Djónustan
veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og við-
haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þeirra
ásamt breytingum og annarri smíðavinnu úti sem
inni. — SÍMI 41055.
HÚSAÞJÓNUSTAN s.f.
MÁLNINGARVINNA
ÚTI — INNI
Hreingerningar, lagfærum ým-
islegt s.s. gólfdúka, flísalögn,
mósaik. brotnar rúðuT o. fL
Þéttum steinsteypt þök. —
Bindandi tilboð ef óskað er.
SÍMAR: 40258-^33 27
SÓLÓ-eldavélar
Framieiði SÓLÓ-eidavéiar af mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi.
sumarbústaði os báta.
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa elda-
véla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRIST,TÁNSSONAR h.f
Kleppsvegi 62 — Sínii 33069