Þjóðviljinn - 03.10.1970, Side 10

10 SÍBA —ÞJÓÐVILJISNN — Laiugardagur 3. o>któber 1970.
32
Flurry héldi því fram þetta
kvöld, að hann gætf ekki fram-
ar orðið drukkinn, hversu mikið
sem hann hellti i sig, þá verö
ég að viðurkenna að við drukk-
um býsnin öll báðir tveir. Mér
fannst - eimhvern veginn eins og
hann væri að reyna að ná í
þann hluta af Harriet sem ég
hafði tekið frá honum. í sam-
eindngu byggðum við hana upp,
bút fyrir bút, og loks var nsest-
um eins og hún saeti sjál/E í stof-
unni og væri að lesa í einu af
vikublöðunum sínum. I>að var
auðvitað ekki annað en hugarór-
ar og ímyndun, en það var ótrú-
lega ljóslifandi draumur. Ég fékk
margt að vita um líf þeirra fyrir
löngu, þegar Flurry var nýkom-
inn með hana heim til Irlands.
Ég sagði honum margt um til-
finningar mínar í hennar garð,
einnig það að ég hefði fyrir
stuttu gert mér ljóst að við átt-
um eiginlega alls ekki saman.
Það leið nokkur stund áður en
það hvarflaði að mér, hve kyn-
legit það var að við skyldum
alls ekki minnast á bamið í
þessu trúnaðarsamtali. Flurry
hlýtur að ha/fa haft grun um
fið ég gæti verið faðir að því.
Næstu dagana hafði ég talsverð-
ar áhyggjur af þessu.
t Þegar ég reis á fætur seint og
síðanmeir tii að halda heimileiðis,
tók Flurry undir handiegginn á
mér. — Af hverju flyturðu ekki
hingað og býrð hjá mér tíma-
kom? Það er betra en að við
hímum hvor í sínu homi.
— Þakka þér fyrir, Fiurry. En
mér finnst ég ekiki geta það.
— Hvers vegna í fjandanum
ekki? Ég hef þörf fyrir þig —
HARGREIÐSLAN
HárgTeiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
^augav. 188 ni. hæð (lyfta)
Simi 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslfu- og snyrtistofa
G-ar'ðastræti 21 SÍMl 33-9-68.
þú ert miklu gáfaðri en ég —
við gætum hjálpazt við að hafa
upp á náunganum sem gerði
þetta.
En ég hélt áfram að færast
undan. Og það heiði ég ekki átt
að gera ...
Næsta morgun beið ég þess
árangurslaust að Brigid kæmi.
Ég ók til Oharlottestown og fékk
kaldar viðtökur, að ekki sé meira
sagt. Fólkið sem ég hitti á göt-
unurn gætti þess vandlega að
taka ekki undir kveðju rnína.
Fáein börn hræktu á eftir mér.
1 tveimur búðum og á pósthús-
inu varð dauðaþögn, þegar ég
kom inn. Fóstkonan lét mig með
semingi fá nokkur frímerki, af-
greiðslufólkið í búðunum lét sem
það heyrði ekki það sem ég sagði.
Á bensínstöðinni sagðist Sean
ekki eiga dropa af bensíni. Ég
sagði að það gæti ekiki staðizt,
því að ég hefði rétt áður horft
á hann fyfflla á annan bíl. Hann
sneri þá baki í mig og stikaði
móðgaður inn á skrifstofu sina
án þess svo mikið sem líta á
mig. Á ColDony-barnum leit
hinn góðlátlegi Haggerty skelfdur
á mig og augnaráð hans var
kuldalegt: — Þér fáið ekki af-
greiðslu á þessum bar, herra
Eyrp. Bkki lengur.
— Hvem fjandann eigið þér
við? Lögum samkvæmt eruð þér
skyldugur —
— Ég hetE fengið mín fyrir-
mæli. Ég verð að fara fram á
að þér yfirgefið þennan stað.
Það var búið að setja mig í
bann. Ég var skeikaður. Ég fór
yfir í verzlun Leesons, þar sem
ég var vanur að gera filest inn-
kaup mín. Ég bað um það sem
mig vantaði. Afgreiðslumaðurinn
sagðist hafa fengið fyrirmæli um
að ég gæti ekki lengur fengið
vörur út í reikning.
— Já, en þetta er hlægilegt.
Ég hef ' alltaf borgað reikning
minn um mánaðamót. Ég dró
nokkra seðla upp úr vasanum. —
En fyrst ég verð að greiða út í
hönd, þá það.
Þögn. — Ég verð að tala um
það við húsbóndann. önnur
þögn.
— Já, en náið þá í hann.
— Hann er ekki við. Hvað var
það fyrir yður, frú Rooney?
— Það er bezt að ég tali sjálf-
ur við herra Leeson.
Fokreiður gekk ég leiðar minn-
ar. Tveir drengir stóðu á götu-
horninu og hræktu fagiega í átt-
ina til mín. — Þetta er náunginn
sem drap 'frú Flurry, sagði ann-
ar þeirra. — Já. Þér ættuð held-
ur að stökkva út í næsta fljót
með stein um hálsinn, morðingi,
hvein í hinum. Þeir hlupu út á
götuna og tóku til við að kasta
í mig hrossataðskögglum, sem
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi BRETTl — HURÐIR — VÉLALOK
og GEYMSLULOK á Volkswagen í allflestum litum. —
Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir ákveðið
verð. — REYNIÐ VIÐSKIPTIN.
Rílasprautun Garðars Sigitiundssonar.
Skipholti 25 — Simi 19099 og 20988.
þeir tíndu upp með höndunum.
Það var eins og gatan væri allt
í einu fuill af fölki sem horfði
á mig hatursauigum og ógnaði
mér með krepptum hnefum.
Ég ýtti því til hliðar og fór
að húsi Kevins Leesons t>g
hringdi bjöllunni. Ég opnði
sjálfur dyrnar og gékk innfyrir
í skyndi. Maire kom fram í
anddyrið og sýndist ringluð. —
Ég skal koma eftir andartak.
Fáið yður sæti á meðan.
Það liðu fimm mínútur áður
en hún kom til baka. Ég hafði
haft tíma til að hugsa um að-
stæður mínar. Ef ég færi frá
Oharlottestown myndi lögreglan
líta á það sem fíótta glæpa-
manns og taka mig fasta; ef ég
væri kyrr, myndi ég bersýnilega
deyja úr sulti.
Og það gat enginn vafi leikið
á því, að sá sem stóð á bakvið
þessa velskipulögðu einangrun,
hlaut að vera Kevin Leeson sj>álf-
ur.
10. kafli.
Maire strauk lokk af jörpu
hári burt frá enninu um leið o@
hún kom þjótandi in til mín og
afsakaði sig á alla lund. Hún
kom fram sem kurteis húsmóðir
og fór að tala um daginn og
veginn. Hún sagði að börnin
hefðu farið 1 ferðalag, og þaiu
yrðu svo sannarlega leið yfir því
að ég skyldi koma í heimsókn
þegar þau voru ekki heima. Ég
nennti ekki að hlusta á þetta hjal
hennar.
— Það er búið að setja mig
í bann hér í bænum, Maire.
Hún leit á mig næstum skelk-
uð. — Bann? Hvað eigið þér við?
Ég sagði henni hvað gerzt hefði
síðasta hálftímann. Það var aug-
ljóst að hún hafði enga hug-
mynd um hvað var á seyði. —
Já, en þetta er hræðilegt, Kevin
verður að koma í veg fyrir þetta.
Því miður er hann ekki heima
núna, en ...
— Ég held að það sé Kevin
sem á upptökin að þessu.
— Hamingjan hjálpi mér, slítot
og þvílítot myndi hann aldrei
gera!
— Hann er .. eigandi Coloony-
hótelsins og þeir neituðu að selja
mér drykk. Hann á verzlunina og
þar var mér neitað um af-
greiðslu. Það dytti engum i hug
að gera þetta nema samkvæmt
fyrirmælum frá Kevin.
— J'á — en það er óhugsandi.
Þetta hlýtur að vera misskiln-
ingur, Dominic; hvers vegna ætti
iiann áð 'gangast fyrir því að
þér væruð settur í viðskipta-
bann.
Ég hefði getað sagt: — Vegna
þess að ég hremmdi Harriet
Leeson fyrir augunum á honum
og þess vegna er hann óður af
aifbrýði. Eða þá: — Af því að
hann er félagi í einhverjum
leyndardómsfulfflum stjórnmála-
samtökum og heldur að ég sé
brezkur njósnari og er því mein-
illa við veru mína hér í bænum.
En þegar ég sá hversu kvíðafull
Maire var, gat ég ektoi fengið
það af mér.
Hún horfði rannsakandi á mig
eins og hún væri hrædd um að
ég læsi hugsanir hennar: — Já,
en af hverju i ósköpunum ætti
hann að gera það?
Ég yppti öxlum.
Og allt í einu gat hún ekki
stillt sig lengur. — Þessi ill-
gjarna, andstyggilega kvensnift,
hrópaði hún — Ég veit vel að
ég ætti etoki að segja þetta, en
ég er gnðfegin að við skulurn
vera laus við hana. Við vorum
öll ánægð œ hpr ’->ér
í bænum áður en hún kom.
Maire reis í skyndi upp úr stóln-
um og fór að færa til smádót
á arinhillunni.
— öll? Hamingjan góða, hvað
gerði hún eiginlega sem var
svona hi-æðilegt?
— Þeir féllu allir fyrir mál-
uðum vörum hennar og ísmeygi-
legu daðri. Maire sneri sér að
mér og var í svo mitolu upp-
námi að hún gat ekki haldið
aftur af tárunum. — Hún var
ótínd skækja, það var það sem
hún var.
— Flurry elskaði hana, sagði
ég ásakandi.
— Hún vaíði honum um htla
fingur sér. Samson og Dalila!
Hún dró hann niður í svaðið og
eyðilagði hann gersamlega.
Ég gafst upp við að andmæla
henni. — Ég er ekki viss um
að þér hafið ekki haft áhyggjur
af fleiri en honum.
Hún forðaðist að líta í au>gu
mér. — Ég stoil ektoi hvað þér
eigið við.
— Þér voruð afbrýðisöm út í
hana og Kevin. Er það ekki
skýringin, Maire?
Hún starði á mig reiðilegu
augnaráði. En mér til mikillar
undrunar fileygði hún sér allt í
einu á hnén hjá stólnum mínum
og greip í bæði hnén á mér og
kjökraði hástöfum. Ég strauk hár
hennar variega. Þegar allar til-
finningar mínar voru dauðar
ásamt Harry, fór mér að þykja
vænt um Maire vegna þess eins
að hún var kona og móðir. Hún
var svo stolt að hún hlaut að
hafa leynt afibrýðisemi sinni, en
nú fékk afsi hennar útrós. Hún
grét svo ákaft að hún skalf frá
hvirfli til ilja og ég fann að
líkami hennar var hlýr t>g mjúk-
ur.
Það leið löng stund áður en
hún reis upp af gólfinu og
þurrkaði sér um augun. Hún gaf
frá sér vandræðalegan hlátur. —
Ég haga mér eins og kjáni; hvað
haldið þér eiginlega um mig?
— Þér þurfið ekki að skamm-
ast yðar fyrir neitt, Maire,
— Ég hefði aldrei haldið að
ég ætti efitir að verða áfibrýði
söm. Og óg hafði enga ástæðu
til þess heldur — ekiki fyrr en
hún kom.
— Jó, en, sagði óg varfæmis-
lega. — Vitið þér þá að Kevin
— ?
— Hún gat ekki séð neinn
karlmann í friði. Maire starði á
mig grænum augunum, er enn
vom tárvot. — Af hverju var
Kevin svo oft úti á kvöldin og
næturnar? Hann varð reiður
þegar ég spurði hann. Ég þorði
aldrei að spyrja hann hvort hann
hitti Harriet. Ég tel víst að hún
hafi gert ýmislegt ósiölegt ásarnt
banum — það sem ég gat aldrei
SIGURÐUR
BALDURSSON
— hæstaréttarlögmaður —
LAUGAVEGI 18, 4. hæð
Símar 21520 og 21620
SINNUM
LENGRI LÝSING
neOex
2500 klukkustunda lýsing
við eðlilegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsaia Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
Bergstaðastr. 10A Sími 16995
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
MarsTrading Companyhf
AogBgæðaflokkar Laugaveg 103
sfmi 1 73 73
Hver býður betur?
Það er hjá okkur sem þið getið fengið
AXMINSTER teppi með aðeins 10%
útborgun.
AXMINSTER — annað ekki.
Grensásvegi 8 — sími 30676.
Laugavegi 45 B — sími 26280.
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LÚTHERSSON
pípulagningameistari
Sími 17041 —‘ til kl. 22 e.h.
I )*.!• t,
BILASKOÐUN & STILLING
Skúlagöfu 32.
MOTORSTILLINGAR
. HJOLflSTILUNGAR LJÚSASTILLINGAR
LátiS stilla í tíma.
Fljót og örugg þjónusta. I
13-10 0
!!jjíiiijíiii||il|||l!!li|i!jlil|MljlilllijÍ!lljjljjijjjjij|jjiijl|ii{j!!iilliiil!|j!ijíil|||il|ii|i|jg|ill!ili;iljjiH!iililliU;}iii
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
*
SÍMI 83570

Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500