Þjóðviljinn - 04.05.1971, Blaðsíða 10

JQ SlÐA— ÞJÓÐVILJINN —ÞriðjM-dagur 4. ma£ J&U*

jmnmrr,7C!MrBCi

H.K. RÖNBLOM
MEÐ
BLÓMSVEIG
UM HÁR...
25
systur (minnar. Hún vinamr i 6r byggðalwcaÆinu og að ■ af-
— Nokikiuð fleira sem má'li
s(kipti.r?
— Bkikert sem okkur kemur
að gagni edns og er.
Paul leit rannsaikandi á vin
sinn.
— Þú leynir mig einhverju.
Morðinginn hefúr skdiið efitir
frekari spor. Mér þætti gaman
að vita hver þau eru — fingna-
för eða fótspor eða einhver
gleymdur blutur. Fótspor, mætti
segja mér. Var eklki jarðvegur-
inn rabur þar sem hin látna lá?
— Jú, ekki man ég betur, sagði
fudltrúinn rólega.
— Eigðu sjálfur fótsp>orin þín,
sagði Paul alúðlega. — Og þegar
við minnumst á fótspor, þáiþyk-
ist ég heyra létt fótatak sem
ég kannast við.
Leina hafði verið að taka
bensín á bílinn og kom nú
gangandi milli borðanna á svöl-
unum, rösldeg, létt á fæti og
ákveðin í fasi. Grágræn augun
litu glettnislega á lögreglufull-
trúann.
— Ég hé(Lt að fólk færi snemima
á' fætur héma úti á landi, sagði
hún. — Bn það er nú eittihvað
annað. Bensínsalinn svaf eins
óg átéinn. Kem ég kannski of
seint? Er keppninni lokið?
— Paul er með boltann, svar-
aði fulltrúinn þurrlega. — Hann
er búinn að fá að vita allt
sem —
— Næstum allt, sagði, Paul.
— Spumingin er hvað hann
ætlast nú fyrir.
Paul mætti ékki augnaráði
þeirra. Hann var að horfa út
i trjágarðinn meðan hann velti
málinu fyrir sér.
— Ég held ég reyni
Evelyn, sagði hann.
4.
Þau lögðu bílnum skuggamegin
við þvergötuna og gengu upp
einn stiga í gula tveggja hæða
við
HÁRGREIÐSLAN
HárgTeiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18 Œl. hæð (lyfta)
Siml 84-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 81. Simi 33-9-68
húsinu, þar sem Evelyn Persson
hringdi dyrabjöllunni.
— Einu sinni enn og lengur
sagði Lena. — Fólkið sefur eins
og steinar í þessum bæ.
Paul réyndi aftur. I þetta s>nn
opnuðust dyrnar að næstu íbúð.
Frúin sem birtist í dyrunum var
í slopp yztum fata, en innan-
undir var hún í sunnudags-
skrúði.
— ÆtiLuðuð þið að finna ung-
frú Persson?
— Já — er hún farin út?
Vitið þér ef tdl vill hvert hún —
— Hún er nýfarin til borgar-
innar.
— Hvaða óheppni. Hvenær er
von á henni til baka?
— f kvöld. Var það eitthvað
áríðandi?
Stuttaralegt jáið nægði eíkki
nágran nakönun n i. Hún beið í
otövæni eftir að fá að heyra
meira um hið áríðandi erindi.
— Get ég skilað nokkru? sagði
hún í tilraunaskyni.
— Ég þyrfti að tala við ung-
frú Persson sjálfa.
— Fyrst svo er, sagði frúin
og gafst upp með tregðu. — Ef
til vill getið þið náð henni á
viðkomustaðnum andspænis járn-
brautarstöðinni.
Lena flýtti sér niður á götuna
og bíllinn var kominn af stað
um leið og Paul settist.
— Hvernig ætlarðu að þekkja
(hana?
— Það þarf ekki annað en
spyrja fyrsta mann.
Þau þurftu etkki einu sinni
að spyrja. Af konunum fjórum
sem biðu eftir áætlunarbílnum,
var adeins ein á þeim aldn að
tilfinriingatengBl við rektor kæmu
tii greina. Paul tók samstundis
stefnuna á hina einu líkiegu.
— Ungfrú Persson?
Litla kennslukonan var kiædd
grárri dragt fyrir borgairferðina.
Nefið á henni glansaði dálítið í
hitanum. Hún svaraði með þvi
að kinka kolli.
— Ég heiti Kennet, doktor
Paul Kennet. Ég —
Kuinnugleikasvipuir kom í
augu hennar og hafandi litið sem
snöggvast á Lenu var hún viss
í sinni sök.
— Það voruð þið sem ég sá
með Ernholmihjónunum á jóns-
messuhátíðinni.
Á grundvelli sameiginlegra
kynna við stjórnarráðsfu lltrúann
komst á hagstætt samband;
skipzt var á kveðjum og Paul gal
óhræddur borið fram spumingu
sína.
— Hringdi Anja Varle til yðar
daginn fyrir jónsmessu?
— Já, vissuð þið það? sagði
hún dálítið undrandi, en var þó
ekki vitund óróleg. — Já, það
er aiveg rétt. Það var í sam-
bandi við bréf með röngu heim-
ilisfangi.
— Röngu heimilisfangi?
Bvenly Persson brosti dálítið
vandræðaiega.
" — Það var bréf til föður-
Mjöiby. Þið vitið , hvað getur
komið fyrir, þegar maður er með
Jhugann við annað. 1 stað þess
að sikrifa Mjöíby á umslagið,
þá hafði ég skrifað Tíguivík.
— Þetta kemur fyrdr okkur
öill, sagði Paui með skdlningi.
— Var þetta áríðandi bréf?
— Alls ekki, sagði hún og
hió afsakandi. — Ekki það sem
þér mynduð icalla áríðandi. Föð-
ursystir mín á naifnsdag á miarg-
un og hún er vön áð fá bréf
frá mér á öliuim tjdlidögum.
Hvernig stendur á því að —
— Við höfum áhuga á öllu
sem snertir sídasta dag Önju
Várle á pósthúsinu, sagði Lena.
— Þér haldið þá að Anja hafi
uppgötvað, að skakíkt var skrifað
utaná bréfið og hringt til að fá
mistökin leiðrétt?
— Ja það var einmitt þetta
sem gerðist.
— Og þér hafið auðvitað skrif-
að sendanda aftan á umslagið?
— Það hafði ég reyndaf
ekki gert sagði Evel/n, og um-
slagið yar c-Kki með fangarnarki
eða neinu slika.
— Hvemig vissi hún þá að
þréfið var frá yður? spuröi Paul.
— Þekkti hún kannski skriftina?
— Utanáskriftin var vélrituð.
Ég á litla ferðaritvéi heima sem
ér er vön að nota til að —
Þau höfðu gengið spöikorn frá
hópnuim sem var að bíða eftir
áætlunarbílnum. Eveiyn virtist
alls ekkert áhyggjufull yfir
spurningunum. Þvert á móti
virtist áihugi hennar hafa vakn-
að og hún vildi hjáilpa þeim
sem mest hún . gat.
— Satt að segja, sagði hún
til skýringar, — held ée ekki
að Anja hafi verið viss um að
bréfið væri frá mér. Sennile>?a
var það ekki annað en ágizkun.
Það fyrsta sem hún gerði, þegar
ég kom í .sirmann, var að
spyrja hvort það væri ég sem
hefði póstlagt bréf til — já, og
svo las hún upp heimiilisfangid.
Ég svaraði auðvitað að bréfið
væri frá mér, en utanéskriftin
hefði bersýnilega misritazt og ég
bað hana að leiðrétta hana, svt>
að bréfið lenti ekiki á villgöt-
um. Hún lofaði að gera það, og
svo þakikaði ég henni fyrir
huigulsemina að hringja>'og síðan
var samtaiinu lokið. Við minnt-
umst ekkert á það hvernig hún
yissi að. brófié vai. frá- mér.
Evelyn strauk í skyndi yfir
blaktandi hárlokk.
— Mér þykir líklegast að hún
hafi bara séð mig gegnum glugg-
ann, þegar ég lagði bréfið í póst-
kassann hjá póstihúsinu, bætti
hún við. — Nú er bíllinn víst að
koma.
Þau þoikuðu sér nær viðkomu-
staðnum og Paul spurði:
— Hvenær var brófið póst-
lagt?
— Klultíkan hálítvö, sagði hún
hiklaust. Kannski nokkrar min-
útur yfir, því að á póstikassan-
um stendur að hann edgi að
tæmast klukkan 13.30, en þegar
ég kom var búið að tæma
hann.
— Og hvenæ-r hringdi hún?
— Strax og ég var komin
heim, sagði hún og hækikaði róm-
inn til að yfirgnæfa vélailhljóð-
ið í áætilunarbílnum. Ég fór bara
heim til að sækja dálítið og fór
strax út afitur. Rétt fyrir tvö
var það sennilega. En nú má
ég til að —
Hún tók sér stöðu í röðinni
og Paul og Lena héldu aftur
að bílnum.
— Heillaóskabréf með röngu
heimilisfangi, sagði Paui með
andúð í röddinni.
— Já, ekki lítur það vel út,
sagði Lena.
— En hvað sem því líður —
— Hvað átfcu við?
— Jafnvel þótt Anja sæi Eve-
lyn leggja bréif í póstkassann —
hvernig gat hún gizkað á að það
væri einmitt þetta bréf? Það
hafa væntanlega verið fleiri bróf
í póstkassanum?
Þau sáu áætlunarbílinn með
Evelyn hverfa í rykskýi á leið
til borgarinnar. Lena ók bflnum.
Sunnudagskyrrð rikti á aðalgöt-
unni. f>egar þau voru komi út
leggjaranum að Blómasundi,
vaknaði Pauil til lífsiins aififcur.
— Stanzaðu. Snúðu við og aktiu
til • baíkia. Við • þurfum að ná á
pósthúsið áður en því er lokað!
— Hvað er nú á seyði? sagði
Lena meðan hún hlýddi,'bakkaði
bílnuim og sneri við. — Br
eitthvað sem ekki kemur saman
og heim?
— Póstkassinn fyrir utan póst-
húsið. Hve oft skyldi hann vera
tæmdur?
— Það helf ég enga hugmynd
um. Á nokkurra tíma fresti
eða hvað?
— Eveilyn sagðd að kassinn
hefði verið tæmdur þegar hún
lagði bréfið í hann. Tuttugu
mínútum seinna sat Anja með
bréfið fyrir framan sig og upp-
götvaði að utanáskriiftin var
röng.
— Sem ég er lifandi, sagði
Lena og steig á bensínið. —
Við þurfum að spyrja Johansson
um þetta!
Pósthúsið var aðeins opið í
tvo tíma á sunnudagsmorgnum.
Það var komið að lokunartíma
þegar þau lögðu bílnum fyrir
utan og gengu inn. Póstmeistar-
inn var sjálfur við afgreiðslui-
borðið og hún þékkti gestina
samstundis aftur.
— Eruð þið að salfna efni í
greinarnar sem þér ætlið ekki
að skrifa? spurði hún kumpán-
lega.
— Já, sagði Paui stuttaralega,
— og það sem mig langar nú
til, að vita —
Hann bar fram spuirningu sína
um tæmingu á póstikassanum
Muikkan 13.30 daginn fyrir jóns-
messu. Póstmeistarinn hlustaði
með atihygli.
VIPPU - BftSKÚRSHURÐIN
Lagerstærðir miðaS við múrop:
Hæð: 210 sm x breidd: 240 sm
- 210 - x - 270sm
Aðrar stærðir. smíðaðar eftir beiðni.
GLUGGASMIÐJAN
Siðumúja 12 - Simi 38220
SINNUM
LENGRI LÝSING
2500 klukkustunda lýsing
viö eðlilegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
fr&mleiddar fyrir svo
Iangan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsala Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
BergstaSastr. 10A Sími 16995
Indversk undraveröld
Mikið úrval af sérke nnilegum ausfcurlenzk-
um handunnum munum til tækifæris-
gjafa. — Nýkomið Thai-silki og Batik-
kjólaefni á mjög hagstæðu verði. — Ný
sending af mjög fallegum Bali-styttum.
Einnig reykelsi og reykelsisker , í miMu
úrvali. — Gjöfina sem veitir varanlega
ánægju fáið þér í JASMIN Snorrabr. 22.
(gntineitlal
ONNUMST ALLAR
VIÐGERÐIR A
DRÁTTARVÉLA
HJÓLBÖRÐUM
Sjóðum einnig í
stóra hjólbarða af
jarðvinnslutækjum
SENDUM UM ALLT LAND
GUMMIVimSTOFAN HF.
SKIPHOLTI 35 REYKJAVÍK
SÍMI 31055
Volkswageneigendur
Höfnm fyrirliggjandi BRETTl — HURÐIR — VÉLALOK
Og GEYMSLULOK á Volkswagen í allflestum litum,
Skiptum á einum diegi með dagsfyrirvara fyrir - ákveðið
verð. — REYNIÐ VIDSKIPTIN.
-« ja íú
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar,
Skipholti 25. — Simi 19099 og 20988.
fíiac mmn HLjiMimiuiMi
úlvegar yður hljóðfœraleikara
og hljómsveitir við hverskonar tækifœri
Vinsamlcgast hringið í ^0255 milli kl. 14-17
Terylenebuxur
á börn. unglinga og fullorðna.
Gæði • Úrval • Athugið yerðið.
Ó.L.
Laugavegi 71. Sími 20141.
-I.júffcngir rítiir ')
og |>rúgumjöóur.
ITanirúiit frá
kl 11 .10.. 15.00
og kl IX 2310
Bnrílpamanir hjá
yfirPam rcióslumanni
Slmi 11322
■hnII
jfiiv