Þjóðviljinn - 29.05.1971, Blaðsíða 14

SlÐA —• ÞUÓÐVHaJINFN—Xuatnsandaauir

Jetta Carleton
*
I
MÁNA-
SILFRI
Alduirinn hafið ékiki dregið ögn
úr ákafa hennar. Hún var nú
komin. á áttræðisaldaxr og sá um
húshaldið af sama kappi og
alltaf áður. Hún hafði engin þæg-
indi á býlinu. En til ailrar
haimingju hafði hún manneskju
til að hjálpa sér.
Hún átti \inkonu, litla veðraða
piparmey sem hét Hagar og
bjó uppi á næstu hæð. Ungffú
Hagar flutti í nágrennið fyrir
nokikrum árum ásarnt gömluim
föður sínum. Þegar gamli maður-
inn dó bjó ungfrú Hagar áfraim
á vanræktu býlinu. Stunduim
kom/uim við auga á hana aleina
á aikrinum, ednmana verlkaimann
með sóllhettu, í upplituðum bóm-
uUarkjól með gaimla karlmanna-
skó á fótunum. Sei'g ómannblend-
in og nasvitur smákerling, sem
bjargaði sér sjálí og bað engan
um hjálp. Karlmannsstörf létu
henni betur en kvennaverk. Hún
reykti pípu. Að undanskildum
dálítið kvenlegum áhuga á „sorg,
missi og þjáningu" var naumst
noktouð kvenlegt við hana. En
hún var móður minni trygg og
góð. Hún kom í heimsóton oft
í vitou og þaer t'mdu ávexti, suðu
\
HÁRGREIÐSLAN
Hárgrelðsln- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Langav. 18 DO. hæð (lyfta)
Síml 24-6-16 '
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. Síml 33-9-68
úrogskartgripir
KDRNELÍUS
JÖNSSON
skÚarördustie 8
sultu og gerðu hrednt og töluðu
og létu sér líða vel, rétt eins
og tveir kettir í heitri hiöðu.
Hún var dálítið fiurðuleg vin-
kona móður minnar, sem ilmaði
af kölnairvatni og hafði silki-
bönd 1 nærpiisunum sínum.
Mamma hengdi pífugluggatjöld
fyrir gluggana hjá sér, setti
ljósa dúka á borðin; hún
lét sig dreyma um giæsileik
í vitotoríustíl með flosi, toristalli,
siðan flauelstjöldum og fallegt
hvitt hús i borginni. Stórt hús
á götuhorni með verönd aillt í
kring stórri grænni grasflöt og
strák sem ksami á laugardögum
og klippti limgerðið. Hún hefði
notið sín vel með hóp af þjón-
ustufólki.
Á hinn bóginn hafði móðir min
plægt akurinn á sínum tírna án
þeiss að skammast sín fyrir það.
Mælistitoa hennar var mælistika
bóndatoionunnar. Hún elskaði
jarðargróðann, vænt fé og sultu-
krukkumar sem glóðu rauðar og
gullnar og grænair í moldarlykt
jarðhússins. Hún hafði unun af
að hafa éldlhúsið fluijlt af ætt-
ingjum og gömlum vinurn á
sunnudögum. Og hún hafði yndi
af að fara í' heimsóknir og fá
góða kjaftatöm, mettaða af
dauðsföllum og sorg og samúð.
Umgfrú Hagar var kona eftir
hennar höfði, mikilu fremur en
konumar sem hún hafði búið í
nágrenni við inni í bænum.
Flestar af þeim konum spiluðu
bridge og héldu matarb'oð. Þær
kölluðu hlutina undarlegum
nöfnum og keyptu hrærivélar
og fylgdiust með útvarpssögum.
Móðir mín fyrirleit konur af því
tagi, en samt sem áður var
hún svofliitið miður sín gagnvart
beim. Málfar hennar var délítið
fábrotið en hugsunarhátturinn
ekki, og þess vegna létu þær
hana finna að hún var utan-
veltu.
Án vinkvenna við sitt hæfi
hafði hún verið mikið út af
fyrir sig. Hún hafði hugsað um
(heimili sitt, alið uipp böm sín
og beðið eftir eiginmanni sin-
um í fljöruifiíu ár. Morgun eftir
morgun hafði hún farið á fæt-
ur, útbúið handa honum morg-
unimat og sent harm í skélann.
Kvöld eftir kvöld hafði hún
setið við híliðina á honum og
horft á hann vinná. Vindurinn
nsðddli í strompimöm,
sfcundi, ruggustdllinin marrraði og
hann mæilti aldred orð frá imunni.
Hann hafði vexfc að vánna; það
móibti efcfci trwffla hann. Hún. sat
grafkynr svo að eklki heyrðist
i ruggustólnum. Urið tifaði, ket-
illinn sfcundi. Og hún skauzt upp
í rúmið sdtt. Hún var ednmana
í fjörutíu ár. En hún elskaði
hann og hún beið.
Börnin ólust upp með lýta-
lauist máltfár og undarfegar, nýj-
ar hugmyndir. En hún élskaði
þau og var þalinmóð. Þau fóru
öll að heiman, eitt þeirra dó.
En að lokum rann upp hamingj-
an sem hún hafði alltaf beðið
eftir, ótfullkomin eins og allt
annað, en þó mátti þelkkja hana.
Hún gat komizt aftur á góða
býlið hjá ánni. Eiginmaður henn-
ar heyrði henni ednni til. Bömdn
hennar héimsóttu hana á sumr-
in. Og hún átti vinkonu, sem
var trygg eins og gamalt hjú.
sem élskaði að tala um dauða
og sorgir og gat ekki lesið stakt
orð.
— Ungfrú Hagar fór til bæjar-
ins í dag, sagði mamma og leit
upp frá fersfcjumum síhum. —
Ég vedt ekki til hvers. Það
hlýtur að hafa verið eittihvað
áríðandi — hún hefur ekki 'fárið
til bæjarins nema þrisvar í allt
sumar.
— Það var verst að hún skyldi
ekki vita að pabbi ætilaði þang-
að, sagði Jessica. — Þá hefði
hún gelpð farið með honum.
— Hún hefði ekki gert það
hvort sem var. Við bjóðum
henni alltaf að koma með okkur,
en hún er svo hrædd um að
verða okkur til ólþæginda. Við
fláum varlla að gera nokkurn
skapaðan hlut fyrir hana. Og
samt gerir hún þessi ósköp fyrir
okkur!
— Já, hún er betri en engin.
— Og hún vill ekkert flá í stað-
inn. Við reynum og reynum að
fá að borga henni dálítið, en
hún vill ékki þiggja neitt. Páþþi
fer stundum til hennar m.eð
nýlenduvörur eða sekk af fóður-
korni. Mamma leit affcur upp.
— Hvar er palbbi eiginlega?
Ég vildi óska að hann færi að
fara eftir þessum is.
.— Hann er farinn, sagði ég.
— Ertu viss pm það? sagði
Leonie. — Ég= hélt, að Söames
yrerf hér enn. - - • .
— Pabbi heflur sjáltflsagt fárið
án hans.
— Er það satt? Leonie gékk
að bakdyrunum og leit úr. —
Ég tirúi þessu varia, sagði hún
þegar hún kom til baka. — Það
er ferð í bæinn og Soames héld-
ur 'samt áfram að vinna.
— Hann er svo sannarfega
duglegur við þetta þák, sagði
mammna. — Hlustið þið bara
lætur þetta ekki vel í eyrum?
Soames var farinn að syngja.
— Æjá, nú getur hann sumg-
ið — þegar hann héldur að eng-
inn hlusti. Svipurinn á Leonie
var angurvær, meðan draum-
urinn um Jeanie með ljósbrúna
hárið steig upp frá hilöðulþakinu
í háum, skærum barytón. Hún
haflM giert1 sér mMar vonir
uim þessa rödd.
Maöima andvarpaði af ánægju.
— Þetta er ósköp dapurtegt lag.
Það minnir mdg á vesalings
Corcoran. Og enn einu sinni
sagði hún ofckur hvemig þau
hefðu fundið hann þama um
miorguninn, þegar þau kornu til
hans með smjörskötou... ekki
svo að skilja að gamili maöur-
inn léti nokkum tíma i' ljós
þakklæti, en þannig var hann
nú einu sinni.. og hún mátti
ekki til þess tiugsa að hann
fengi ekkert almennilegt að
borða, svona gamall maður sem
bjó aleinn og hafði ehgan að
annast sig. Gamla röddin mal-
aði áflram, skræk og sbökk, eins
og gömul ballaða, þrunigin ást
og harmi.
Léttiur vindbdær bærði knip-
lingatjöldin, hikaði andarfcak og
eyddist í þögninni í gamila hús-
inu. Systur mínar og ég sábum
i' ruggustólunum og rugguðum
okkur og teygðum, réttum bera
fætuma út á rósótt götifteppið
undir myndunum af Jesú að
ganga á vatninu og Bæninni
í Getihsemaoe. Enginn tók eftir
kraíftaverkinu og brennandi
ástríðan i garðinum kom ekki
við dkfcur, enda vorupi við nið-
ursokknar í ógnþrunginn at-
burð, sem kom okkur ekkert
við og óraunveruleika hins langa,
iheita síðdegis.
Jessica blakaði kjólfaldinum
sinum. — Haminigjan sanna hvað
það er heitt. Mér veitiir ekki af
jjðru baði.
— Já, vist er heitt, sagðd
mamma og brettá kragann inn-
fyrir. — Góða Jessica, togaðu
kjólinn þinn niður. Ég sé alla
leiðina upp.
— Það gerir ekkert til, manima!
Þú ætitir að vita hvað er þar
uippi.
— Já, en ef einhver kæmi inn
af veröndinni.
— Ef einhver laumast inn á
i oktour án þess að gera vairt
i við siig, þá á hann ékkert betra
'skilið.
| — Munið þið í fyrra, sagði
ég, — þegar prédikarinn kom
bakdyramegin og kom að þér
þegar þú varst að máta gamla
liffstykkið? Álmátifcugur, hvað
hann varð hissa.
Mamma sagði: — Ég vár búin
að segja ýkfcúr, að það væri
engin hæfa að máta l'íflstykki á
ba'kveröndinni.
HVtTUR OG MISLITUB
Sængurfatnaður
"LÖK
KODDAVER
GÆSADÚNSSÆNGUR
ÆÐARDÚNSSÆNGUR
SKÓLAVÖRÐUSTlG 21
Sólun
HJÓLBARÐAVIÐGERÐIR
ánjómunstur veitir góða spyrnu
í snjó og hólku.
önnumst allar viðgerðir hjólbarða
með fullkomnum tækjum.
Snjóneglum hjólbarða.
GÓÐ ÞJÓNUSTA. — VANIR MENN.
BARÐINN HF.
Ármúla 7. — Sími 30501. — Reykjavík.
Indversk undraveröld
Mikið úrval af sérke nnilegum austurlenzk-
um handunnum munum til tækifæris-
gjafa. — Nýkomið Thal-silki og Batik-
kjólaefni á tnjög hagstæðn verði — Ný
sending af mjög fallegnm Bali-styttum.
Einnig reykelsi og reykelsisker í mikLu
úrvali. — Gjöfina sem veitir varanlega
ánægju fláið þér í JASMIN Snorrabr. 22.
I B 111 V I /
útvegar ydur hljódfœraleikara
og hljómsveitir við hverskonar iœkifœri
IkamÉjlit hringið l 20255 imili M. 14-17
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagöfu 32
MOTORSTILLINGAR
.'ÓLSSTILLINGfiR LJÖSflSTIiLINGfifl
Látið síilia i fíma.
Flióf og örugg þiónusta.
13-10 0
GLERTÆKNI H.F.
lagó/fsstræti 4 -
Framleiðum tvöfalt einangruinargier og sjfem um
ísetningiu á öllu gleri.
Höfum einnig allar þykktir ai gleii. — r.F.ITU-l
TILBOÐA. —
SÍMAR: 26395 og 38569 h.
Hjúknmarkonur
Hjúkrunarkonuír óskast á gjörgiæzludeild Borgár-
spítalans frá 1. ágúst eða eftir samfoomulagi. —
Einnig vantar hjúkrunarkoniu í hálft starf frá
1- júlí.
Upplýsingar gefur forstöðukona Borgarspítalans í
síma 81200. ;v;ur;:ði

Reykjavík, 26. maí 1971,
Heilbrigðismálaráð Reykjavíkurborgar.
VEITINGAHÚSIÐ
'' Ljúffengir réttir
ug. jirúcumjöður,
Franyeiri frá.
kl II 30 II00
og kl. 18 -23.30
Borðpantauir .fijá
yf irfram re.öslumanni
Sími 11322
pgH
pL.J|