Þjóðviljinn - 31.08.1971, Side 9

Þmiðjudiagiur 31. ágúst 1971 — ÞJÖÐVTLJINN — SlÐA 0
henni betur við hann, þegar
hún hitti hann aítur. Alla vega
gæti hún skeanmt sér me'ð hon-
um. Hana langaði mikið til að
sjá næturklúbb — með smygl-
urum og negrahljómsveit og
glæsdbúnu fólki! Hún sogaði að
sér reyk og gekk að símanum.
Um leið datt henni í hug að
hún mætti ekki virðast of áköf.
Hún var ekki nema rétt nýkom-
in. Ef til vill ætti hún fyrst að
borða og hringja seinna. Ef
hann væri ekki heima, þá gæti
vandræðaiega í kringum sig.
Gatan var næstum mannauð. í
hvaða átt var hótelið? Hún vissi
að það gat ekki verið mjög langl
undan, en hún hafði farið inn
í hliðargötur og hún gat því
ekki fundið nein kennileiti að
miða við. En þegar hún sneri
sér við, kom hún í nokkurri
fjarlægð auga á þunglamalega,
gnáa steinkirkju sem hún hafði
oft tekið eftir áður. Næstum
ósjálfrátt gekk hún í áttina þang-
að, rétt eins og hún væri vinur
með tilbrigðum og þagði meðan
önnur rödd svaraði. Fledri radd-
ir bættust við, ein af annarri,
djúpar og bHessumaimkar og
þær töluðu saman sín í milli.
Þær söfnuðust saman. þyrptust
hvor að annarri, blönduðust inn-
byrðis. hæikkuðu róminn í eins
konar sælu ósamlyndi, unz þær
ómuðu allar saman á ný í heill-
andi samihljómuim og það fór
fiðringur um hörund hennar.
Ó, tónlist.
ekkert orð er nær Guði!
Hundar og
kettir fá Pilluna
PORSGRUNN 26/8 — Notkun
getnaðarvaimapilluinnar er
mjög útbreidd meðai húsdýra
í Þelamörk. Kona ein í Bam-
ble, sem á þrjá heimilisketti,
sagði í viðtali við Telamark
Arbeiderblad, að kettir henn-
ar hefðu noitað pilluma að
staðaldri í nokkur ár. Áður
fyrr hefði hún neyðzt til að
slátra tugum 'kettlinga á ári,
en nú slyppi hún alveg við
það. Þegar kettimir byrjuðu
að breima fengju þeir hálfa
pillu á dag meðan á fengi-
tímanum stendur. Pillumar
eru danskar og má nota þær
bæði í hunda og ketti.
(NTB)
Hestarnír ráða
Vegna þess að alltaf er ver-
ið aS bera okkur í Á stangli
á brýn mislheppnað alvöru-
leysi, höfum við ákveðið að
birta í dag sanna alvörufrétt
um önnu, prinsessu af Eng-
landi. sem nýlega er orðin
21 árs;
Fréttastofan AP segir að
hún eigi „120 stráka að vin-
um“, en sé ekiki í alvarlegri
hættu fyrir nednum þeirra.
Efstir á blaði eru þeir Carl
Gústaf, prins af Svíþjóð, Jarl-
inn af Caithness, olympíu-
stökkvarinn Sandy Harper og
þyrluflugmaðurinn Norton
Brabourne.
„Ég mun giftast þeim sem
mér sýnist" segir Anna. En
Reutensfréttastofan segir, að
gifting hennar munimestund-
ir hestum komin: „Vinirönnu
segja, að ef hún komist í
knapasveit Englands á næstu
Olympíuleifcum þá kunni svo
að fara að hún glftist innan
tveggja ára“, — annars verð-
ur það að bíða þar til eftir
Olympíuleikana 1976.
(Herald Tribune).
v V .... V. V V..
. ‘V V:
l"lppllll' ll 'I lll I
Nei, Albcrt hugsaðu þér bara
alla þessa gerfihnetti sem eru
að taka myndir.
Jetta Garléton:
I MÁNASILFRI
76
hún alltaf hringt á morgun. Hún
hafði alla vikuna til stefnu.
Þegar hún fór af hótelinu var
sólin næstum gengin til viðar,
beint i austri eins og hún gerði
ævinlega í borginni. Hún sneri
óþolinmóðlega í hana baki og
gekk af stað upp götuna. Hún
var ekki eins einbeitt í fasi og
fyrr um daginn, því að nú vissi
hún ekki almennilega hvert ferð-
inni var heitið. Hún var efcki
búin að ákveða hvar hún ætlaði
að borða. En það var enn drjúg
stund fram í myrkur og henni
lá efckert á. Hún gat vel gengið
um dálitla stund þangað til hún
fyndi stað sem henni litist á,
lítinn og notalegan stað
Allt í kringum hana var fólk
að koma heim úr vinnu, allir
voru að flýta sér. Fólk straukst
við hana, hljóp á eftir sporvögn-
um og einn maður var næstum
búinn að hliaupa hania um koli.
Hún beygði inn í hliðargötu til
að forðast þennan troðning. Þar
var f-áförulla og hún gat horft
í búðargluiggia í friði. Einu sinni
stóð hún kyrr nokkra stund til
a'ð borfa á húsigögn — surnar-
húsgöign af því tagi sem hún
vildi að væru á býlinu — og
uppgötvaði að maður hafði
stanzað við hliðina á henni.
Hún leit upp í grandaleysi. Hann
horfði á bana og brosti og hún
flýtti sér af stað og hugsaði
með sér að hún mætti ekki
stanza of lengi á sama staC á
þessum tíma dags og alein.
Hún bafði aldrei fyrr verið í
borginni alveg á eigin spýtur
og hún fór að fara hjá sér. rétt
étVic og einstæðingssbapur henn-
ar væri augljós þótt enn væri
albjart, berti hún gönguna og
fór í alvöru að svipast um eft-
ir veitingastað, svo að hún gæti
fenigiið sér að borða og koanizt
aftur heim á hótelherbergið sitt.
Hún stibaði upp götuna og ósk-
aði þesg heitt a0 einhver vin-
kona væri með henni, Carol eða
einhver önnur kennslukona, bara
einhver sem hún þekkti. Henni
var meinilla við að fara alein
inn á veitingahús. En hvort sem
hiún var ein eða ekki þá varð
hún að Sara einhvers staðar inn
og fá sér bita, hún hafði ekki
fengið vott né þurrt siðan
snemma um morguninn, að und-
anskildu þessu kókakóla. Nú
fann hún að hún var glor-
hungruð og dauðþreytt líka. Hún
hafði verið á fótum síðan klukk-
an fimm. Garðurinn hafði enn
verið blágrár þegar hún kom
út, sólin var nýstigin upp fyrir
trjákrónurnar á austurenginu
(beima var hún á réttum stað).
Loftið var svo svait og tært á
þeim tíma morguns og ferskur
ijmur af öllu og fuglamir í
skóginum kvökuðu sætt og milt.
Nú var eins og allt væri svo
ósköp fjarlægt í rúmi og tima.
Gat það verið að hún hefði far-
ið að heiman í morgun? Hún
stóð á götuhomi og fann sem
snöggvast til sömu einmana-
kenndar og hafði gripið hana
þegar hún var bam og hafði ver-
ið að heiman undir nótt. Þetta
leið skjótt frá en eftir var und-
arleg kennd: Hvað er ég eig-
inlega að gera hér? Hún leát
sem hún hefðd rekizt á óvænt á
götunni.
Hún hafði enga hugmynd um
hvað hún vildi þangað, nema
hvað hún hafði alltaf hugsað sér
að skoða þessa kirkju, rétt eins
og siður var að skoða dómkirkjur
í Evrópu. Þegar hún nálgaðist
heyrði hún drynjandi orgel-
hljóma. Hún hugsaði i bjart-
sýni sinni að ef til vill væru
haldnir þarna organtónleikar í
rökkrinu, hraðaði sér upp þrep-
in og hlustaði. Var nokkurt ann-
að hljóð í heimi svo göfugt og
fagurt! Hún ýtti varlega á hurð-
ina. Hún opnaiðist og Leoniegek-k
inn.
Inni var svalt og raiuður bjarmi
kvöldroðans barst inn um lit-
aðar rúðu-rnar. Þegar augu henn-
ar höfðu vanizt hálfrökkrinu, sá
hún að kirikjain vair tóm, neima
hvað maður sat við orgelið. Það
var karlmaður — ungur maður
sýndist henni og milli þeirra
var' allt kirkjuskipið; hann var
snöggklæddur eins og verka-
maður og niðursokkinn í leik
sinn. Grannvaxið bakið gekk til
og frá, handleggimir teygðust
út, mjaðmimar gengu til þegar
hann tróð belginn og hljóm-
miklir organtónamir bárust um
kirkjuna eins og þeir ætluðu að
brjóta niður veggina Hún virti
hann fyrir sér með áðdiáun. Mik-
ið lék hann vel. Og sem snöggv-
ast fylltist hún eftirsjá yfir því
að það skyldi ekki vera hún sem
sat þama uppi og þvingaði fram
vilja sinn á nótum og tökkum.
svo að hið heilaga þrumuhljóð
ómaði gegnum gullnar pípumar.
En hin hreina fegurð skolaði
burt öfund hennar og hún lædd-
ist að afitasta kirkjutoekknum og
settist niður, og henni leið eins
og hún hefði náð ednhverju tak-
mariki.
Tónlistin þagnaðd. Stumdarkam
varð kyrrð og síðan hótfet hún
aftur, lágvær í þetta sinn og
mdnnti á flaututóma. í uppíhaf-
inni nákvæmni túlkaði hún á-
kveðinn tooðskap, endurtók hann
Það var þetta sem hún elskaði
— tónlist og kirkjur og góðleiki
og kærleikur Guðs. Og hún hafði
haldið að með þvi að trúa á
það, væru launim vís. En ef
til vill skjátlaðist hemmi. (For-
eldrar hennar elskuðu Mathy
mest). Ef til vill stóð Guði sjálf-
um alveg á sama um hvað hún
elskaði. Það hefði métt ætla, að
ef hann vissi það, hefði hann
getað hjálpað henni ögn meira,
af því að hún reyndi að hjálpa
sér sjálf. En það gat verið að
hún hefði misskilið þetta allt
saman. Ef til vill vann maður
ekki til launanna með því að
leitast við það leymt og ljóst,
heldur þurfti að fara króbaleiðir
um sprungur og fen og niður-
lægingu unz maður kæmi heim
i fagnðarihátíðina. Heimili og
himnaríki — hún hlaut með
einhverju móti að geta fundið
það. Hún lokaði augunum.
Kæri hinmneski faðir — en
hvernig átti hún að geta beðið
hann að hjálpa sér til að verðá
vond.
Hún reis á fætur í skyndi og
þreifaði sig áfram að dyrunurru
Það var orðið áliðið, það var
næstum kolddmmt í kirikjunni
og fyrir utan var búið að kveikja
á götuljósunum. Hún hikaði á
tröppunum og barðist við skyn-
villu sína. Eðlisávísun teymdi
hana í eina áttina, en í hina
áttina blöstu borgarljósin við.
Hún stikaði af stað gegnum
skuggana. Hve langt var hún
komin? Hún stanzaði á hverju
horni, horfði skelfd í báðar átt-
ir unz hún kom loks auga á
hótelið. Hún hljóp næstum heim
að því og var með ákafan hjart-
slátt þegar hún kom inn í lyfft-
una. Hún var svo skjálfhent að
húsn gat varla opnað dyrnar. Hún
kveikti Ijósið og tók ékki einu
sinni af sér hattinn áður en
hún gelkk að símanum og hringdi
í númer Kennys.
— Halló, saigði rodd sem hún
bjóst við að tilheyrði móðúr
hans.
útvarpið
Þriðjudagur 31. ágúst.
7.00 Morgunútvarp. Veðurfregn-
ir kl. 7,00, 8,30 og 10,00. Frétt-
4 ir kl. 7,30, 8,30, 9,00 og 10,00.
Morgunbæn kl. 7,45. Morgun-
leikfimi kl. 7,50. Morgunstund
bamanna kl. 8,45: Ingunn
Jensdlóttir les söguna um
„Smalastúlkuna" (2). Otdrátt-
ur úr forustugreinum dag-
blaðanna kl. 9,05. Tilkynn-
ingar kl. 9,30. Létt lög leikin
milli ofangreindira talmáls-
liða, en kl. 10,25 Rússnesk
tónlist: Artur Rubdnstein og
Sinfóníuhljómsveitin í Chic-
ago leika Píanókonsert nr.
2 í c-moll op. 18 eftir Rakh-
maninoff; Fritz Reiner stj.
(Kl. 11,00 Fréttir). Galina
Visjnevskja syngur lög eftir
Mússorgský með Rikis-
hljómsveitinni í Moskvu; Igor
Marikevitsj stjómar. Sinfóníu-
hljómsveit Lundúna og Osian
Ellis leika Hörpukonsert eft-
ir Glier; Richaird Bonynge
stjómar. Hljómsveitin Phil-
harmonía leikuir Sinfóníu nr.
3 eftir Bording; Nicolai
Malko stjómar.
12,25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
12,50 Við vinnuna: Tónleikar.
14,30 Siðdegissaigan: „Þokan
rauða’1 eftir Kristmann Guð-
mundsson. Höfundur les (26).
15.00 Fréttir. . Tilkynningar.
Klassísk tónlist. „Svo mælti
Zarthustra“ sinfiónískt ljóðop.
30 eftir Richard Strauss. Sin-
fón-íulhljómsveitin í Chicago
leikur; Fritz Reiner stj. Rog-
er Wagner kórinn og Holly-
wood Bowl sinfóníuMjóm-
sveitin flytja kórlög úr óper-
um; stj. Roger Wagner.
sjónvarpið
Þriðjudagur 31. ágúst 1971:
20,00 Fréttir.
20,25 Veður og auglýsingar.
20,30 Kildare læknir. — Gervi-
nýrað. 6. og 7. hluti. Þýðandi
Guðrún Jörundsdóttir.
21,20 Sameinaður framhalds-
skóli. Umræðu.þáttur umhug-
mynd að nýjum tilraiunaskóla
í Reykjavik. Þátttakendur:
Jóhann S. Hanniesson, fyrrv.
glettan
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17,00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 Sagan: ,,Pía“ etftdr Maria
Louise Fischer. Nina Björk
Ámadóttir les sögulok í þýð-
ingu Konráðs Siguirðssonar.
18,00 Fiéttir á ensku.
18,10 Tónleikar og tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir og dagskrá
kvöldsins.
19,00 Fréttir og tilkynningar.
19.30 Frá útlöndum. Magnús
Þórðarson og Tómas Karlsson
sjá um þáttinn.
20.15 Lög unga fólksins. Ragn-
heiður Drifa Steinþórsdóttir
kynnir.
21,05 fþróttir. Jón Ásgeirsson
sér urn þáttinn.
21,25 Frá Mozarfchátíðinni í
Salzburg í vor. „Mozartiana“,
svita nr. 4 eftir TSjaikowskiy.
Mozarthl jómsöeitin í Salz-
burg leikur: Leopold Hager
stjómar.
21.45 „Sjóferð í ÆðarvÆk", smó-
saga eftir Böðvar fré Hnífe-
dal. Hjörtur Pálsson les.
22,00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsagan:
„Útlendingurinn“ etftir Allbert
Carnus. Þýðandi: Bjami
Benediktsson. Jóhann Pálsson
les (5).
22,35 „Friður á jörðu“ ónatoria
effcir Frank Martin fyrir eán-
söngvara, tvo kóra og hljóm-
sveit. Flytjendur: Ursuia
Buckel, Marga Hötffgen, Emst
Háfflinger, Pierre Mollet, Jak-
ob Stampli, Samkó-rinn og
kvennakórinn í Luzem ásaimt
Sudsse Romande-hljómsveit-
inni; Emest Ansermet stj.
23.20 Fréttir í sfcuttu máli. Dag-
skrárlok.
skólameistari, Guðni Guð-
miundsson, rektor, og Andri
Isaksson, deildairstjóri i
menntamálaráðuneytinu, siem
jafnframt stýrir umræðum.
21,55 Iþróttir. M.a. mynd frá
landsleik f knattspymu mdlli
Dana og V-Þjóðverja. (Nord-
vision — Danska sjónvarpið).
Umsjónairmiaður Ömar Raign-
arsson.
— Dagskrárlok.
Taktu þér stöðu .... viðbúinn!
Feröafólk
Heitur matur í hádeginu og á kvöldin.
Grillréttir, kaffi og smunt brauð allan
daginn.
□ Esso- og ShelLbenzín og olíur.
□ VERIÐ VELKOMIN!
Staðarskáli, Hrutafirði