Þjóðviljinn - 22.07.1972, Qupperneq 5
Laugardagur. 22. júll 1972 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 5.
250 þúsund „jusos” í andstöðu við flokksforystuna
Getur sósíaldemókratískur
flokkur haft hamskipti?
Unga fólkið í flokki Brandts kanslara í
Y-Þýzkalandi krefst sósíalískrar stefnu
Á samkomu iðjuhölda og fjár-
málamanna, þar sem staddir
voru yfir 500 fulltrúar „atvinnu-
lifsins” í Vestur-Þýzkalandi,
sagði Willy Brandt kanslari og
leiðtogiSósialdemökrataflokksins
fyrir skömmu eftirfarandi orð:
„Flokki minum er umhugað um
að vernda einkareignarrétt á
framleiðslutækjum... Þegar til
lengdar lætur er ekki unnt að
tryggja jafnvægi og hagvöxt
nema á grundvelli markaðshag-
kerfis”.
Kenningar á borð við þetta hafa
hingað til ekki átt upp á pallborð-
ið hjá sósialdemókrötum, ekki
einu sinni hjá þeim sem þótt hafa
hægfara. En flokkur vestur-
þýzkra sósialdemókrata er
kominn langt frá uppruna sinum,
enda gerði Brandt i tilvitnaðri
ræðu ekki annað en visa til þess
sem stendur i stefnuskrá flokks-
ins frá 1965.
Ekki er að furða þótt á sér bæri
raddir i Vestur-Þýzkalandi, sem
hafna þeirri framtiðarsýn sem
forystumenn sósialdomókrata
boða: „Brandt og flokkur hans
hafa svikið sósialismanní’ segja
þeirfullum fetum i „rauðu sellun-
um” i háskólunum i Vestur-
Berlin, Frankfurt og Hamborg.
En þeir hópar ná ekki hljóm-
grunni nema hjá vissum hluta
menntamanna, og sósialdemó-
kratisku flokksforystunni stendur
engin ógn af þeim. Ekki frekar en
hún hræddist „óaldarflokk”
Baader-Meinhofs, er hermdar-
verk hans gerðu ekki annað en
ráttlæta óvenju umfangsmiklar
lögregluaðgerðir, skapa and-
rúmsloft tortryggni og svika og
torvelda byltingastarf.
En Brandt kanslari og aðrir
forystumenn þýzkra sósialdemó-
krata standa frammi fyrir ann-
arri hættu frá vinstri, mun meiri,
og hún kemur innan frá þessu
mikla valdatæki, flokksvélinni,
en hún telur á sinum snærum 800
þúsund félagsbundna sósial-
demókrata.
Þessir vinstri villingar Brandts
eru kallaðir „jusos” i daglegu tali
(stytting úr Jungsozialisten —
ungkratar), og þeir hafa öll rétt-
indi flokksmanna, þar sem félög-
um innan 35 ára aldurs var um
árið heimilað að starfa i sjáíf-
stæðum samtökum við hliö
flokksins. Tala „jusos” er nú um
250 þúsund. Leiðtogar þessarar
ungliðahreyfingar, sem valdir
eru á sérstökum þingum höldnum
reglulega, temja sér tungutak
sem er afar frá brugðið ræðustil
Brandts hjá iðjuhöldunum.
„Takmark okkar” — segja þeir
— „er skýrt og ákveðið. Við vilj-
um koma á þjóðfélagi
sósialismans i staðinn fyrir
kapitalismans. Þá fyrst verður
lýðræðið virkt”. Og Karsten
Voigt, einn af leiðtogum „jusos”,
gefur þessa yfirlýsingu:
„Mótsögnin milli auðmagns
og vinnu kemur i ljós á öllum stig-
um þjóðfélagsins, á vinnustað
eins og i daglegu lifi og heima fyr-
ir. Þessi mótsögn ákvarðar
hvernig fé er varið til fram-
kvæmda á vegum einkaaðila og
hins opinbera, að hve miklu leyti
almenningur nýtur góðs af fjár-
festingunni, hvaða stefna rikir i
uppbyggingu borga, hver grund-
vallarréttindi manna eru, hvert
stefnir i skóla- og samgöngumál-
um, hvernig ibúðabyggingum er
fyrir komið og skipulagðir mið-
Willy Brandt kanslari Vestur-
Þýzkalands og leiðtogi Sósial-
demókrataflokksins. Hann verð-
ur að fara að taka tillit til
„jusos”.
borgarkjarnar þar sem verka-
menn eru brottrækir”.
Annar leiðtogi ungliðahreyfing-
arinnar hefur þetta að segja:
„Innan sósialdemókratisins erum
við hið sósialiska afl, óróinn i
verkinu, ósamkomulag okkar við
forystu flokksins ristir mjög
djúpt, En við ætlum að vera kyrr-
ir i flokknum vegna þess að meiri
hluti þýzkra verkamanna heldur
tryggð við sósialdemókratfið”.
Þeir ,,júso”-menn stefna að þvi
að fá sem flesta flokksfélaga til
að sjá fram á nauðsyn þess að
beita sér fyrir djúpstæðum end-
urbótum sem véfengi núverandi
þjóðfélagsgerð. t þessu felst —
segir Karsten Voigt — að tengja
dægurkröfurnar við þá fram-
tiðarsýn að þjóðfélagið gerbreyt-
ist.
En þessir „jusos”, fyrirlitnir af
afturhaldinu og hataðir æ meir af
valdhöfum i eigin flokki, hafa þeir
raunverulega möguleika á þvi að
komast upp með hugmyndir sinar
i verkalýðshreyfingu sem orðin er
i eðli sinu ihaldssöm?
Látum staðreyndirnar tala.
Þrátt fyrir öflugt viðnám, einkum
af hálfu borgarstjórans, hefur
ungu mönnunum tekizt að vinna
meirihlutann i hinu volduga
sósialdemókratiska flokksfélagi i
Miinchen. t Frankfurt-héraðinu
eru „jusos” i mjög góðri aðstöðu.
Þeir hafa áhrif á ákvarðanir
flokksins, og margir þingmenn
sósialdemókrata lýsa yfir sam-
stöðu með þeim. Það var undir
áhrifum ungliðanna sem siðasta
flokksþing samþykkti, gegn vilja
Schillers fjármálaráðherra,
stefnu i skattamálum sem skyldi
leggjast mjög þungt á stóreignir.
Haft er eftir vestur-þýzku tima-
riti, að „jusos” séu i þann veginn
að leggja sósialdemókrataflokk-
inn undir sig.
Að sjálfsögðu gengur þetta ekki
árekstralaust við forystuna. Til
dæmis gaf ungliðahreyfingin út
bækling þar sem gefin voru ráð til
að útnefna þá frambjóðendur
eina til næstu kosninga sem væru
sannir sósialistar. Þá skarst for-
ysta flokksins i leikinn til að
stöðva útbreiðslu bæklingsins.
Með sama hætti gagnrýnir
flokksforystan ýmsar „augna-
bliks - aðgerðir” „jusoV-manna
harðlega. Til að mynda þær sem
miða að þvi að gera opinberar
samgöngur ókeypis i stórborgum,
Karsten Voigt, einn af leiðtogum
„jusos", ungsósialista. Þeir eru
orönir niikið afl innan Sósíal-
demókrataflokksins.
svo og„baráttuhópa gegn meng-
un” og aðgerðir sem stefna að þvi
að skipuleggja „neytendasamfé-
lög”, þar sem ætlazt er til að
samfélagið eða hópurinn taki
hagsmunagæzluna i eigin hendur.
Hefur flokksforystan ákveðið
að gera þessa óróaseggi brott-
ræka úr flokknum? Það eru for-
dæmi fyrir þvi. A siðasta áratug
leysti flokkur Brandts upp Sam-
band sósialiskra stúdenta (SDS)
og íyrir nokkrum vikum var
Sambandi sósialdemókratiskra
stúdenta bannað með dómsúr-
skurði að helga sér heitið
„sósialdemókratiskur”.
En hvað skal gera við þessa
„jusos” sem skilja sig alveg frá
kommúnistum og öðrum sérstöðu-
hópum, halda uppi merki hins
óbilgjarna sósialisma og vilja
dæla afli og orku i hinn gamla
flokk sósialdemókrata?
„Jusos” virðast vera orðnir of
margir til að hægt sé að ráða við
þá með aðferðum flokksaga. „Við
erum SPD áranna eftir 1980”,
segja þeir hinir kátustu. Og þessi
fullyrðing er ekki lengur draum-
órakennd. Willy Brandt er sjálfur
tekinn að gera sér ljóst hvað
framsókn unga fólksins þýðir inn-
an flokks hans. t ræðu sinni hjá
forystumönnum „atvinnulifsins”
gat hann nefnilega um „þá ungu
kynslóð sósialista sem kynni að
vikja frá leiðsögn flokksins hvað
varðar efnahagsmál....” Og þessi
ótti er áreiðanlega ekki ástæðu-
laus.
(Endursagt)
9 i Vestur-Þýzkalandi er flokkur Sósiaidemókrata
langöflugustu samtök sósialista. En flokksforystan
hafnar grundvallarbreytingum á þjóðfélaginu.
® Unga fólkið er um þriðjungur flokksmanna og það
er staðráðið i að sætta sig ekki við staðnaðan flokk og
óbreytt þjóðfélag.
^ 250 þúsund ung-sósialistar segja: Við ráðum
flokknum á morgun og við ætlum að leggja til atlögu
við auðvaldið.
MOLD - MOLD
Mold verður mokað á bila að Funahöfða 12
laugardag og sunnudag n.k.
Upplýsingar i sima 33545.