Þjóðviljinn - 09.08.1972, Síða 8

8. SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 9. ágúst 1972
25
EVA RAAAM:
AAANNFALL
OG
AAEYJAVAL
MIDVIKUDAGUK 9. ágúst
ingatækin i loí'tinu, gat Gallup-
blaöamaður Tottatiðinda komizt
að raun um það án alirar talning-
ar að fylgi Kvennaflokksins var
stórum minnkandi, i þessum sal-
arkynnum að minnsta kosti.
Þetta var Bang ritstjóra Totta-
tiðinda mikið gleöiefni, þvi aö
Gallup-kónnunin hans hafði hag-
að sór stórfuðulega upp á siðkast-
ið. Til eigin afnotahafði hann út-
búið eigið kerfi, sem sýndi viku-
lega stöðu. Og það var ekki nóg
með að súlan sem táknaði konur
sem studdu kvennaflokkinn, helði
hækkað geysilega, heldur hafði
litli tappinn sem hafði verið pró-
senta karlmannanna, farið að
þokast upp á við lika — hægt og
sigandi að visu, en með uggvæn-
legri seiglu.
Þetta var að miklu leyti bila-
bransanum að kenna. Vörubil-
sljórar sem þekktu Gundu lra
bensindælunni, voru farnir að
kinka kolli ihugandi á svip og
segja hver við annan (Bang rit-
stjöri hafði átt viðtiil við þá og
vissi þettal:
Það er kannski alls ekki svo
fráleitl að fá konur i pólitikina.
Gunda er fyrirtaks kvenmaður,
hún reiknar alltaf rétt, og hún er
alltaf til taks með gamanyrði og
reyk. Það mætti segja mér að hún
gæti staðið sig á borð við hvaða
karlmann sem væri.
Kinkabilstjórar i Totta hiifðu
liKa haft gott samband við Gundu,
þcir minntust viðskiptanna með
ánægju, hvernig hún þurrkaði
óbeðin af framrúöunni, var Irá-
bærlega rösk við að athuga oliur
og frostlög.
Kn auðvitað er hún ekki ann-
aö en kona, sagði Bang ritstjóri i
iirvæntingu. — Ker hún ekki
hirðuleysislega með bilana, vanl-
ar hana ekki allar tillinningar
gagnvart bílnum, eins og karl-
menn hafa?
— Hún fer með bilinn eins og
hann væri ungbarn á þvottaborði,
fullyrtu bilstjórarnir með inni-
leik.
Og það voru fleiri karlmenn i
Totta sem gátu hugsað sér að
Ég held að engum blöðum sé
um það að fletta, að „viðreisn-
inni” hefur tekizt með gengis-
fellingarpólitik sinni að
brengla öllu fjármála- og
verðmætamati i landinu.
Ég var að frétta um daginn,
að sú viðmiðunarregla, sem
borgaryfirvöldin i Reykjavik
hefðu, þegar afgreiddar væru
beiðnir um niðurfellingu fast-
eignaskatta, væri að fella
niöur á þeim sem ættu ekki
ncma miljónacignir!
Einhverntima hefði það þótt
saga til næsta bæjar að
„miljónerar” ættu kost á sér-
stakri niðurfellingu skatta, af
mannúðarsökum.
kjósa kvennaflokkinn. Þeir sem
áttu heima i húsum byggingarfé-
lagsins litu með sérstökum vel-
vilja á fulltrúa Kvennaflokksins,
enda bjuggu ekki færri en fimmt-
án þeirra á sama stað. Bygging-
arfélagið hafði hagsmuna að gæta
og kjósum þvi stelpurnar, gott
l'ólk! Aldraðir — bæöi karlar og
konur — hugsuðu um dásamlega
elliheimilið, sem þeim hafði verið
lofað: hreinsunarmennirnir i
Totta litu með sérstakri velþókn-
un á þau atriði stefnuskrárinnar
sem vörðuðu sorphreinsun og
vatnslagnir: verzlunarfólk i
Kleifinni — báðum megin af-
greiðsluborðsins — treysti Gundu
Henriksen rétt eins og hún væri
sjálf Marfa mey, mæðurnar i
Totta sem bjuggu i nánd við sjó-
inn, vonuðust eftir leikvöllum,
miirgum leikvöllum ef konurnar
kæmust i valdastöður og þeir
kristnu voru ánægðir með að
hugsað skyldi vera um hrörlegan
kirkjuturninn og lélegt handriðið.
Að visu höfðu aðrir flokkar lofað
svipuðu og þessu, án þess að sér-
lega mikið hefði gerzt i málunum
eftir kosningar. En nú var fólk á
þeirri skoðun að nýir vendir sóp-
uðu bezt og það var aldrei að vita
nema þessir nýju vendir tækju
hlutunum tak, að minnsta kosti
lyrsta kastið.
Og tapparnir hjá Bang ritstjóra
heldu áfram að hækka.
Unz þeir stóðu grafkyrrir viku
fyrir kosningar og sýndu ótviræða
liekkun næsta dag.
Brila kom askvaðandi inn til
Gundu einn daginn, með logandi
augu og rauöa dila i vöngunum;
hún tók andann á lofti áður en hún
lét fallast niður i stól og mátti aft-
ur mæla:
Veiztu — púha —- hvað þeir
segja um okkur i bænum? Ö, þú
getur ekki trúað — Ég er svo fok-
reiö að — Hver hefur komið þess-
um hviksögum af stað? betta er
hra’ðilegt, Ciunda, alveg hræði-
legt!
— Allt i lagi, sagði Gunda og
þurrkaði uppþvottavatnið af
höndunum á bakhlutanum og
gaut augunum af vana út að
bensindælunni. — Allt i lagi, láttu
það koma. Þú þarft ekkert að
hlit'a mér. Hvað er sagt um okkur
i bænum?
—- Að ég — ég sé léttúðug kven-
snift sem húkkaði karlmenn á
Oslóargötum, — ó, ég gæti drepið
þetta pakk! Og þú Gunda, átt að
vera trúleysingi og hata Guð og
kirkjuna og —
— Nú hel' ég aldrei heyrt annað
eins! Og ég sem les kvöldbæn á
hverju kvöldi sagði Gunda. —
Heyröu, það er kominn viðskipta-
vinur. biddu hæg, ég kem rétt
strax.
Brita dæsti óþolinmóðlega, en
beið samt þar til Gunda hafð af-
greitt bilstjórann og kom inn aft-
ur burstandi á sér hendurnar. Þá
hélt hún áfram:
— Allur bærinn segir að við sé-
um hópuraf heimskum. fáfróöum
og ábyrgðarlausum kvensniftum.
jafnvel presturinn á að hafa var-
að við okkur. Það er engu likara
en steinöld dyndi yfir ef viö kæm-
umst i bæjarstjórn! Hver
skyldi standa á bak við þetta
Gunda? Ef ég vissi þaö, þá skyldi
ég — En mér þykir þetta verst þin
vegna. Þú hefur gert svo mikið
fyrir Kvennaflokkinn og nú miss-
um viö kannski öll atkvæðin
vegna þess aö ég er þessi — rödd
Britu titraði ögn og hún saug upp i
nefið — þessi léttúðardrós!
— Er það meira? spurði Gunda
ihugandi.
— Nei, bara það að þú hatar
skólann og kennarana og hefur
engan áhuga á börnum. Þau fá
minni kennslu og færri kristin-
fræöitima og — og já, þá er það
vist komið.
Brita andaði djúpt og hallaði
sér örmagna aftur ábak i stóln-
um.
Gunda beit á vörina og horfði á
siðsumardaginn. Dökkrauðu
búkettrósirnar i beðinu hjá dæl-
unum voru komnar með nýja
knúppa, og Gunda hugsaði meö
sér að það væri svo sem eins með
Kvennaflokkinn — knúppar sem
næðu kannski aldrei að springa
út, ef frostið yrði fyrra til.
Svo hristi hún höfuðið.
— Nei, það tjóar ekki aö hugsa
svona. Komdu Brita, við förum
inn og hringjum.
Hringjum?
— Já, til Osló. Komdu nú!
Daginn eftir haföi simskeyti
verið fest upp á fréttatöflu
Gundu. Það var snyrtilega limt
upp á pappa og umhverfis það
voru hjiirtu og blóm. Textinn var
svohljóðandi:
SVAR VID SIMAFYRIR-
SPURN FRÁ 1 GÆR. ÞAÐ
VOTTAST AÐ MANNORÐ
BRITU ENGEBRETSENS t
OSLÓ ER VAMMLAUST.
LOGREGLUSTJÓRINN t OSLO.
— Svona sögusagnir verður aö
kæfa i fæðingunni, sagði Gunda
og kinkaði kolli, meðan hún virti
fyrir sér vaxandi fólksstrauminn
sem stanzaði hjá fréttatöflunni og
las simskeytið. — Hvað okkur
hinar varðar, þá er um stjórnmál
að ræða og þá ber að nota aðrar
aðferðir.
Það var svo sannarlega fallega
gert af lögreglustjóranum að
vera svona skjótráöur, sagöi
Brita. — En þú varst svo glað-
hlakkaleg við hann i simann, að
hann bráðnaði alveg! Gunda, þú
berð vist ekki virðingu fyrir nein-
um, er það?
Ég bar nógu mikla virðingu
fyrir honum til aö halda að hann
væri heiðarlegur og almennilegur
maður, sagði Gunda.
— Hvað ætlaröu að gera i sam-
bandi við hinar sögurnar? Gall-
upskoðanakönnunin hans Bangs
ritstjóra sýndi lika fallandi fylgi i
dag Þú getur reitt þig á að hann
brosti illkvittnislega þegar ég
mælti honum á Stórgötunni i dag!
Hmmm. Við látum örlögin
ráða, tautaði Gunda leyndar-
dómsfull og hristi uppþvottinn
fram úr erminni, hún raulaði
meira að segja fyrir munni sér og
Brita horfði undrandi á hana.
Tveim dögum seinna sprakk
sprengjan. Formaður heilbrigðis-
nefndarinnar, Liva Torén, fékk
bréf frá rannsóknarstofu drykkj-
arvatns i Osló; hún horfði með á-
huga á umslagið áður en hún reif
það upp við hádegisverðarborðið.
Dagur Torén horfði kviðinn á
hana. Hann hafði tekið eftir
prentaða nafninu á umslaginu.
Liva renndi augunum yfir inni
haldiösvo fleygði hún bréfinu upp
i loftiö og hrópaði fagnandi:
— Þetta er dásamlegt! Þetta
gerbreytir öllu, Dagur! Nú getur
iólk séð að við höfðum á réttu að
standa, og þá gleymir það öllum
þessum andstyggilegu kjaftasög-
um og kýs okkur! Þetta er stór-
kostlegt!
— Hvað er stórkostlegt, Liva?
spurði bankastjórinn kuldalega.
— Að þaö hafa fundizt þarma-
bakteriur i vatnsbólum i norður-
bænum. Mikið af þarmabakteri-
um. Það er allt morandi i þeim!
Blessuðum litlu skepnunum!
Rannsóknarstofan segir að vatnið
sé óhæft til drykkjar. Trúlega
stafi það af þvi að jarðvegurinn
umhverfis sé mettaður af skólpi
og geti ekki tekið viðmeiru Þessir
útikamrar eru gamlir og hrörleg-
ir eins og þú veizt, og sennilega
seytlar alltaf eitthvað ur fötunum
og niður um gólfið.
— Liva. sagði bankastjórinn
með morð i rómnum, — ert það þú
sem hefur sent inn sýnishorn af
þessu drykkjarvatni?
— Ég? Neijþvi fer fjarri. Ég hef
ekki hygmynd um hver hefur gert
það. En það gerðist svo sannar-
lega á heppilegum tima!
Hið sama sagði Hermann Hen-
riksen við konuna sina, þegar
Totta var komin i uppnám vegna
upplýsinganna frá rannsóknar-
stofnuninni. Héraðslæknirinn
hafði samstundis fengið upp-
hringingu frá formanni heilbrigð-
isnefndarinnar um ástandið i
norðurbænum, og Vestenberg
læknir sendi samstundis út til-
Morgunútvarp, Veðurfregnir
kl. 7.00, 8.15 og 10.10. Fréttir
kl. 7.30, 8.15 (og forystugr.
daebl.). 9.00 oe 10.oo
Morgunbæn kl. 7.45 Morg-
un leikf. kl. 7.50 Morgun-
stund barnanna kl. 8.45:
Jónina Steinþórsdóitir les
söguna um „Óskadraum
Lassa” eftir önnu-Lisu
Almquist (3). Tilkynningar
kl. 9.30. Létt lög milli liða.
Kirkjutónlist kl. 10.25:
Feike Asma leikur á orgel
Chorale nr. 2 i h-moll eftir
César Franok / Drengjakór
Westminster dómkirkj-
unnar flytur Missa Brevis i
D-dúr op. 63 eftir Benjamin
Britten; George Malcolm
leikur á orgel / Feike Asma
leikur á orgel Fúgu op. 127
eftir Max Reger. Fréttir kl.
11.00. Tónleikar: Frantisek
Rauch og Sinfóniuhljóm-
sveitin i Prag leika Pianó-
konsert nr. 2 i f-moll eftir
Chopin, Václav Smetácek
stjórnar / Concertgebouw-
hljómsveitin i Amsterdam
leikur ,,Hafið”, hljóm-
sveitarverk eftir Debussy;
Eduard van Beinum stjórn-
ar.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna. Tónleikar.
14.30 Siðdegissagan: „Loft-
vogin fellur” eftir Richard
llughes. Bárður Jakobsson
les þýðingu sina (8).
15.15 islenzk tónlist. a.
„Endurminningar
smaladrengs” svita eftir
Karl O. Runólfsson.
Sinfóniuhljómsveit Islands
leikur, Páll P. Pálsson stj.
b. Lög eftir Sigurð1
Þórðarson, Ástu
Sveinsdóttur, Kal Ó. Run-
ólfsson, og Elsu Sigfúss.
Miðvikudagur 9.
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
20.30 Steinaldarmennirnir.
llamskipti.Þýðandi Guðrún
Jörundsdóttir.
20.55 Jerúsalem. Fyrri hluti
myndar um sögu Jerúsa-
lemborgar, trúabragðadeil-
ur og fleira. Sýndar eru
myndir frá helgistöðum
kristinna manna, Gyðinga
og Araba og rætt við fulltrúa
trúarflokka og þjóðflokka.
Þýðandi Óskar Ingimars-
son. (Nordvision — Danska
sjónvarpið)
Sigurveig Hjaltested syngur
við undirleik ólafs Vignis
Albertssonar. c. Svipmynd-
ir fyrir pianó eftir Pál ts-
ólfsson. Jórunn Viðar leik-
ur.
16.15 Veðurfregnir. Róm —
borgin eilifa.Séra Árelius
Nfelsson flytur erindi.
16.40 Fréttir. Tónleikar.
17.30 ,,Æskuár min” cftir
Christy Brown. Þórunn
Jónsdóttir islenzkaði. Ragn-
ar Aðalsteinsson les (3).
18.00 Fréttir á ensku.
18.40 Tónleikar. Tilkynn-
ingar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Daglegt mál. Páll
Bjarnason menntaskóla-
kennari flytur þáttinn.
19.35 Álitamál.Stefán Jónsson
stjórnar umræðuþætti.
20.00 Strengjakvartett nr. 6
op. 78 eftir Vagn llolmboe.
Koppel-kvartettinn leikur.
20.20 Sumarvaka. Heimilið á
Þver felli. Guðmundur Þor-
steinsson frá Lundi segir
frá. b. Ljóð eftir Stefán frá
HvitadaL Höskuldur Skag-
fjörðles.c. Sagniraf hröfn-
um. Halldór Pétursson
flytur. d. Kórsöngur.Karla-
kór Reykjavikur syngur
undir stjórn Sigurðar
Þórðarsonar.
2 1.30 Útvarpssagan:
„Dalalif” eftir Guðrúnu frá
Lundi. Valdimar Lárusson
leikari les þriðja bindi sög-
unnar (8).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Maðurinn sem breytti
um andlit" eftir Marcel
Aymé,Kristinn Reyr les (5).
22.35 Nútimatónlist. Halldór
Haraldsson sér um þáttinn.
23.20 Fréttir i stuttu máli,
Dagskrárlok.
ágúst 1972.
21.30 Valdatafl. Brezkur
framhaldsmyndaflokkur. 7.
þáttur. Óvæntur mótleikur.
Þýðandi Heba Júliusdóttir.
Þessi þáttur var áður á dag-
skrá s.l. miðvikudag, en
varð ekki sýndur til enda
vegna tæknilegra ágalla.
22.15 Viðtal við Halldór Lax-
ness.Mag. art. Niels Birger
Wamberg ræðir við Lax-
ness. Viðtalið er á dönsku og
er flutt óþýtt. (Norvision —
Danska sjónvarpið)
22.40 Dagskrárlok.