Þjóðviljinn - 25.10.1984, Side 7

Ftmmtudagur 25. október 1984 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7
„Maður er ekkert meira heima hjá sér en venju-
lega“, sagði Harpa Karlsdóttir talkennari úr Kópa-
vogi við Þjóðviljann, þar sem hún gætti eins poilans
sem binda átti Laxá við í fyrradag.
„Ég stóð heilmargar vaktir við Háskólann í upphafi
verkfalls en er nú einkum á verkfallsvöktum á kvöldin og
nóttunni þegar börnin mín eru sofnuð“, sagði Harpa sem
er fjögurra bama móðir. Hún hefur lengst af staðið vaktir
við Öskju.
Harpa sagði undantekningu ef fólk væri ekki virkt í
verkfallsstarfinu enda mikill hugur í mannskapnum og
„reglulega góð stemmning“.
„Börnin taka eihnig þátt í þessu. Nú er t.d. dóttir mín
Ýr, sem er 12 ára, heima að baka því á morgun verð ég,
ásamt starfsfélögum mínum úr Kópavogi, með kaffiuppá-
hellingu í Kennaraathvarfinu í Borgartúni. Eldri börnin
hafa einnig gætt yngri barnanna enda hvorki skólar né
leikskólar.“
„Verst þykir okkur nú samt að Dagsbrúnarmenn og
sjómenn skuli vera í slag við okkur verkfallsverði. Reyndar
eru þetta aðallega ungir menn, gömlu harðjaxlarnir taka
ekki þátt í þeim leik“, sagði Harpa Karlsdóttir. -jp
( Kennaraathvarfinu las Guðrún Þ.
Stephensen upp sögu sem börn og
fullorðnir hlýddu á með athygli. Troð-
fullur salur af kennurum og þeirra
börnum enda ýmislegt til
skemmtunar milli 3 og 4 hvern dag.
Mynd - eik.
Harpa Karlsdóttir gætti þess að Laxá yrði ekki bundin við pollann á bryggjunni við Kornhlöðuna í Sundahöfn í fyrradag. Mynd - eik.
Verkfallsverðir
Börnin taka einnig þátt
*
A
verk-
falls-
vakt