Þjóðviljinn - 24.05.1987, Blaðsíða 20

Þegar þessi mynd var tekin hafði ærin lengi verið hjálpar. Skömmu síðar kom snoppan á þeim litla
að rembast við að bera og því kom Sigurgeir í Ijós og atburðarásin varð hraðari. Myndir gg.
Þorgeirsson, búfjárfræðingur á Hesti, henni til
Augnabliki síðar skaust lítill hyrndur lambhrútur í heimlnn og það
er ekki laust við að það sé hálfgerður skelfingarsvipur á honum
þar sem Sigurgeir tekur á móti honum.
Sauðburðurinn
Fyrstu augna-
blikin í lifi lambs
Það dylst engum sem fer um
sveitir landsins þessa dagana að
vorið ræður ríkjum og sumarið er
á næstu grösum. Landið er
smám saman að taka á sig ann-
an svip eftir veturinn og
sauðburður stendur sem hæst.
Sauðburðurinn boðar raunar
vorkomu í sveitum líkt og grá-
sleppan við sjávarsíðuna, eða
jafnvel koma kríunnar til lands-
ins. Þegar fyrstu ærnar bera þá er
komið vor. í augum sumra er
sauðburðurinn einungis mikil
vinna og oft á tíðum langar vöku-
nætur. Aðrir, og þá einkum yngri
kynslóðin, líta allt öðrum augum
á sauðburðinn. Fyrir þeim er
hann einhver skemmtilegasti við-
burður ársins og spennan helst
allt frá fyrsta burði til hins síð-
asta. Lömbin eru þeim fyrst og
fremst gleðigjafi og á hverju vori
fer fjöldi þéttbýlisfólks út í sveit
að líta þessi undur náttúrunnar
augum.
Á yfirreið Þjóðviljans um
Borgarfjarðarhérað nýlega var
komið við á tilraunabúi RALA á
Hesti í Andakflshreppi og þar
eins og annars staðar voru heima-
menn önnum kafnir við vorverk-
in. Blaðamaðurinn átti þess kost
að fylgjast með því þegar lítill
hyrndur hrútur kom í heiminn,
festi atburðinn á filmu og árang-
urinn má sjá hér á síðunni.
-gg

Það tekur sinn tíma að átta sig á nýju umhverfi og safna kröftum til þess að takast á við vandamál jarðlífsins, en maður er
fljótur að braggast og á meðan stolt móðirin karaði afkvæmi sitt sem ákafast reisti það sig upp við dogg, leit móður sína
augum fyrsta sinni og hnusaði af henni.
Fljótlega upp úr því fór lambið að færa sig upp á skaftið. Það er ekkert lamb með
lömbum nema því takist að standa á fótunum fljótlega eftir að það kemur í
heiminn. Ákafinn í svipnum leynir sér ekki hjá þeim iitla og hann gerði einnig
tilraunir til þess að finna spena móður sinnar og kynnast dásemdum móð-
urmjólkurinnar. Og ærin geislar af umhyggju.
Og með vilja og festu tókst þeim litla auðvitað að rísa á lappirnar. Hann var
heldur óstöðugur í fyrstu en náði fljótt tökum á listinni og þegar þessar myndir'
birtast hleypur hann eflaust um túnin að Hesti af stakasta öryggi. Framtíð hans
ræðst svo í haust, hvort hann verður settur á eða af. Hver veit nema hann verði
hafður til undaneldis þegar hann kemst til vits og ára. En hann á í það minnsta
sumarið framundan með þess björtu nóttum.
20 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 24. maí 1987