Dagblaðið Vísir - DV - 26.09.1995, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 26. SEPTEMBER 1995
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjómarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Ritstjóri: JÓNAS KRISTJÁNSSON
Aðstoðarritstjóri: ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjóri: PÁLL STEFÁNSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLT111,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 14, 105 RVÍK, SIMI: 550 5000
FAX: Auglýsingar: 550 5727 - Aðrar deildir: 550 5999
GRÆN númer: Auglýsingar: 800 6272. Áskrift: 800 6270
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Ritstjórn: dvritst@ismennt.is - Auglýsingar: dvaugl@ismennt.is. - Dreifing: dvdreif@ismennt.is
AKUREYRI: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: ÍSAFOLDARPRENTSMIÐJA HF.
Prentun: ÁRVAKUR HF.
Áskriftarverð á mánuði 1550 kr. m. vsk. Lausasöluverð 150 kr. m. vsk., helgarblað 200 kr. m. vsk.
Þjóðin ræður í raun
Þjóöin hafnar ekki bara hugmynd menntaráðherra
um íslenzkt þjóðvarðliö, heldur einnig því, að hún sé yf-
irleitt til umræðu. Níu af hverjum tíu eru andvígir og
aðeins einn fylgjandi, samkvæmt skoðanakönnun DV í
gær. Svo eindreginn munur er nánast einsdæmi.
Þetta er að vísu miður, því að margt er gott um þessa
hugmynd. Það hefur verið rökstutt áður í þessum dálk-
um og verður ekki endurtekið. Það þýðir ekki að deila
við dómarann, ef það er þjóðin, sem er í sæti hans. Um-
ræða um þjóðvarðlið fellur því niður. Málið er afgreitt.
Skoðun þarf fylgi öflugs minnihluta til að hún sé í al-
vöru til umræðu og til greina komi að vinna að auknu
fylgi hennar. Fimmtungs eða Qórðungs fylgi er alls ekki
slæmur grunnur til að byggja á í upphafi fremur lítt
kunns máls, en tíundi hluti er of lítill grunnur.
Annað mál er hins vegar örugglega til umræðu, því að
meira en þriðjxmgur þjóðarinnar styður það, viðræður
um aðild íslands að Evrópusambandinu. Það er minni-
hlutaskoðun, en öflug minnihlutaskoðun samt; skoðun,
sem hægt er afla meirihlutafylgis með tímanum.
Forsætisráðherra hefur nokkrum sinnum sagt á und-
anfömum misserum, að viðræður um þessa aðild séu
ekki til umræðu. Það er rangt, því að það er þjóðin, sem
ákveður, hvað sé til umræðu og hvað sé ekkitil um-
ræðu. í lýðræðisríki getur landsstjórnin ekki ráðið
slíku.
Því hefur málið haldið áfram að vera til umræðu. Það
verður til umræðu á minnihlutastigi, þangað til hin póli-
tíska stífla brestur vegna þróunar efnahagsmála í Evr-
ópu og á íslandi. Sú breyting, hæg eða hröð eftir atvik-
um, verður málflutningi stuðningsmanna aðildar í vil.
Oft kemur í ljós, að munur er á sjónarmiðum þjóðar
og yfirstéttar stjórnmálanna. Það kom vel í ljós í skatt-
svikamáli Alþingis, sem varð því til mikillar vansæmd-
ar. Umræðan um það leiddi í ljós, að yfirstéttin gerði sér
ekki einu sinni grein fyrir, um hvað umræðan var.
Umræðan var um skattsvikaákvæði fyrir yfirstéttina,
sem hún setti sér sjálf. Umræðan var ekki um niður-
stöðu Kjaradóms, eins og forsætisráðherra vill halda. Og
hún var ekki um mismun á kjörum íslendinga og ná-
grannaþjóða, eins og yfirmenn Alþingis vilja halda.
Raunar telur forseti Alþingis og tekur sérstaklega
fram, að stjómendur þess hafi ekki gert nein mistök í
málinu. Þeir séu bara að taka tillit til múgsefjunar til að
róa landslýðinn, rétt eins og menn róa stundum börnin
sín, þótt þau eigi það ekki málefnalega skilið.
Annað mál er til umræðu í þjóðfélaginu og verður það
áfram með vaxandi þunga, þótt atferli landsstjórnar-
manna í ýmsum búvöruhöftum bendi ekki til þess, að
þeir telji svo vera. Það er eindregin andstaða stjórnvalda
við hagsmuni neytenda, skattgreiðenda og launafólks.
Einhvem tíma segir þjóðin, að nú sé komið nóg. Ekki
verði lengur þolað, að ráðamenn landsins gæli svo
grimmt við hagsmuni fámennrar stéttar í bændahöllum
Reykjavíkur, að þeir fórni möguleikum þjóðarinnar til
að fylgja nágrönnum sínum eftir í lífskjörum.
Vaxandi munur á lífskjörum og lífsgæðum íslendinga
og nágranna okkar í austri og vestri mun fyrr en síðar
gera öflugar minnihlutaskoðanir í málefnum Evrópu,
viðskiptafrelsis og landbúnaðar að öflugum meirihluta-
skoðunum. Á meðan verða þau mál áfram til umræðu.
Þjóðin getur haft rangt fyrir sér og jafnvel slátrað góð-
um framfaramálum. Eigi að síður á hún sjálf að ráða
umræðunni og síðan niðurstöðunni. Og hún gerir það.
Jónas Kristjánsson
Umskiptingarnir
Framsóknarmenn ætla aö verða
framsóknarmönnum verstir. Hörð-
ustu andstæðingar þeirra nú, þeg-
ar þeir eru komnir í ríkisstjórn,
verða þeir sjálfir frá því í fyrra og
hittifyrra, þegar þeir voru í stjórn-
arandstöðu. Dæmin verða legíó.
Umskiptingarnir eru svo margir.
Hálldór Ásgrímsson er að verða
eins og átján bama faðir í álfheim-
um. „Aldrei hef ég séð svona langa
þvöru í svo lítilli grýtu“.
Nú verður ekki um Ipgibjörgu
Pálmadóttur sagt að hún sé ein-
staklega löng þvara en athyglis-
vert er að fylgjast með viðbrögðum
hennar nú, þegar rætt er um rekst-
ur Fæðingarheimilis Reykjavíkur,
og bera það saman við ummæli
hennar fyrir umskiptin. Eins og
kunnugt er hefur verið unnið tölu-
vert að endurbótum við Fæðingar-
heimili Reykjavíkur í þeim til-
gangi, að það geti áfram nýst fæð-
andi konum og átti undirritaður
m.a. hlut að því að tryggja Land-
spítalanum fjármuni til þess að
hægt væri að endurbæta fæðingar-
heimilið og reka það siðan hluta
ársins fyrir fæðandi konur og
sængurkonur. Sá hinn sami var
harðlega gagnrýndur fyrir það,
m.a. af Ingibjörgu Pálmadóttur, að
sjá ekki til þess að reksturinn gæti
gengið allt árið um kring.
Hver er nú til vansa?
Nú hefur verið boðað, að Fæð-
ingarheimili Reykjavikur verði
ekki starfrækt áfram. Heilbrigðis-
ráðherra, Ingibjörg Pálmadóttir,
var spurð um afstöðu sína til þess
í morgunþætti Rásar 2 sl. fimmtu-
dag. Ráðherrann var nú ekki mjög
skýrmæltur en ræddi um nauðsyn
forgangsröðunar og „fagleg sjónar-
mið“ og ekki annað að heyra en
hún styddi umrædda ákvörðun.
A.m.k. ætlaði hún ekki að beita sér
fyrir neinni breytingu.
Á fundi í Alþingi 11. desember
1992 ræddi þessi sama Ingibjörg
Pálmadóttir málefni Fæðingar-
heimilis Reykjavíkur við umræð-
ur um fjárlög ársins 1993. Hún
sagði orðrétt:
„Það er til verulegs sóma sú
mikla endurbygging og viðhalds-
framkvæmdir, sem áttu sér stað á
Fæðingarheiinili Reykjavíkur og
ótcddir peningar, sem fóru til end-
urbyggingarinnar áður en ráð-
herra lokaði síðan starfseminni.
Mér vitandi fer engin starfsemi
fram þar núna, þó búið sé að kosta
miklu til endurbyggingarinnar.
Það er út af fyrir sig sorgarsaga,
en ég fagna því, að Kvennalistinn
er með tillögur á borðum þing-
manna þar sem gert er ráð fyrir
því að endurreisa Fæðingarheimil-
ið því sú krísa, sem við búum við
varðandi fæðingardeildina, er
óverjandi. Þar þrengir svo mikið
að fæðandi mæðrum í dag, að þær
eru allar reknar út á fjórða degi
nánast hvemig sem ástatt er fyrir
þeim. Þetta kostar þjóðfélagið
mikla peninga, því að þær þurfa
mikla sérfræðiþjónustu og ýmsar
aukaverkanir sem af því hljótast
að þær eru reknar út svona
snemma. Þegar menn eru að tala
um velferð á varanlegum grunni
Kjallarinn
Sighvatur
Björgvinsson
alþingismaður
hljóta menn að endurskoða það,
sem er til vansa fyrir þjóðfélagið."
Svo mörg og stór eru þau orð.
Hver er nú til vansa fyrir þjóðfé-
lagið, Ingibjörg Pálmadóttir?
Umskiptingur
Og þau eru mörg fleiri, ummæl-
in. Þeir sem nenna geta gáð í Al-
þingistíðindi og flett upp á umræð-
um utan dagskrár, sem fram fóru
um Fæðingarheimili Reykjavíkur
þann 13. apríl 1992. Þar gagnrýnir
Ingibjörg harðlega að ekki skuli
vera tryggður áframhaldandi
rekstur Fæðingarheimilis Reykja-
víkur, talar um neyð fæðandi
kvenna í því sambandi og stofnEui-
ir í fjársvelti sem sé að blæða út.
Hvort sem endurfæðing fram-
sóknarmanna hefur átt sér stað á
fæðingardeildinni eða Fæðingar-
heimili Reykjavíkur eftir kosning-
ar er ljóst að umskipti hafa átt sér
stað. Átján bama faðir í Álfheim-
um hefur fjarlægt Ingibjörgu
Pálmadóttur og sett aðra Ingi-
björgu í hennar stað. Eða trúir þú
ekki á álfasögur, umskiptingur
góður?
Sighvatur Björgvinsson
„Átján barna faðir í Álfheimum hefur fjariægt Ingibjörgu Páimadóttur og
sett aðra Ingibjörgu í hennar stað,“ segir greinarhöfundur.
„Hvort sem endurfæðing Framsóknar-
manna hefur átt sér stað á fæðingardeild-
inni eða Fæðingarheimili Reykjavíkur eft-
ir kosningar er ljóst að umskipti hafa átt
sér stað.
Skoðanir armarra
Öruggast er umhugsunarlaust
„Öruggast er að fara alltaf sömu leiðina í vinn-
una, þá verður enginn fyrir óvæntri truflun. Best er
að lesa bækur með upphafi, miðju og endi. Hentug-
ast að stunda árekstrarlaus samskipti við aðra. Því
tamari sem hegðunin verður, því sjálfvirkara verð-
ur lífið í heild. Þaö verður eins og klukka meö stolta
vísa sem ekki hætta að tifa hringina sína fyrr en raf-
hlaðan tæmist. Umhugsunarlaust má þannig líða
þægilega gegnum lífið.“
Gunnar Hersveinn í Mbl. 24. sept.
*
Hallaverkandi mistök
„Meginmarkmið fjárlagagerðarmanna er útópía,
sem heitir „hallalaus fjárlög", en það er eins með
fjárlögin og halla turninn í Pisa, þau hallast alltaf
meira og meira og ættu samkvæmt turnlögmálinu
að geta haldið því áfram næstu aldir. Eitt erfiðasta
viðfangsefni hallaviðgerðarmanna, eru þau mis-
tök skaparans að byggja inn í „kórónu sköpunar-
verks síns“ sjúkdóma, elli og dauða. Þessi hallaverk-
andi mistök leiða af sér árlega umræðu viturra
manna um það hvemig minnka megi hallaverkun
mistakannaö...Sérstaða hallaviðgerðarmannanna á
Alþingi er sú, að þeir eru ekki að ráðstafa eigin fé,
heldur sameiginlegu fé landsmanna."
Árni Bjöfnsson læknir í Mbl. 23. sept.
Hvenær er nóg nægilegt?
„Það er áreiöanlega hæpinn ávinningur fyrir
sveitarfélög að rogast með skuldabyrði vegna meira
og minna óþarfra bygginga, sem þau hafa stofnað til
eða ábyrgjast eða eru skuldbundin til að
kaupaö...Að hinu leytinu hlýtur það að teljast til
mannkosta þegar menn gera sér grein fyrir hvenær
nóg er nægilegt. Svo augljóst sem það sýnist samt
vera.“
Oddur Ólafsson í Tímanum 23. sept.