Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.1995, Blaðsíða 4

20
FÖSTUDAGUR 20. OKTÓBER 1995
T Ó N L I S TA R
iJlyHjjYU!
Islandica - Römm er sú taug
icirk
Skrítin og skondin á köflum
Ferðaþjónustan verður sífeOt mikilvægari atvinnugrein hér á landi
með hverju árinu sem líður. Að fjölmörgu þarf að huga til að uppfylla
þarflr hinna erlendu gesta sem sækja okkur heim. Margir vilja þeir til
að mynda hafa með sér til baka sýnishom þjóðlegrar tóníistar sem minja-
grip eða til að hljóðsetja myndbandsupptökumar sínar af spúandi hver-
um, hvítfyssandi öldum, ólgandi vatnsfollum, uppblásnum melum og
öðru sem fyrir myndavélaraugað ber. Æ fleiri íslenskir tónlistarmenn
gera sér þessa þörf ljósa.
Gísli Helgason, Herdís Hallvarðsdóttir, Ingi Gunnar Jóhannsson og
Guðmundur Benediktsson hafa undanfarin átta ár flutt útlendirigum (og
reyndar íslendingum líka) þjóðlög og alþýðulög með sínu lagi undir
merki hljómsveitarinnar Islandicu, farið víða um lönd og spilað og sent
frá sér tvær plötur. Sú fyrri var Rammíslensk og kom út fyrir fimm
árum. Hin er Römm er sú taug. Hún kom út fyrr á þessu ári en hljótt
hefur verið um útgáfuna þar til nú í haust.
Á þessari nýju plötu er farið um víðan völl sem fyrr, tekið fyrir efni
allt frá Agli Skallagrímssyni til Ágústs Atlasonar, fengist jafrit við forn
þjóðlög og dægurtónlist frá ofanverðri tuttugustu öld og allt þar á milli.
Það er bæði kostur og galli við plötuna hve vítt svið er tekið fyrir. Gísli
Helgason hefur veg og vanda af útsetningum tónlistarinnar og tekst hon-
um bærilega að ljá henni þann heildarhljóm sem nauðsynlegur er þeg-
ar farið er yfir sviðið allt frá landnámsöld til vorra daga. Eitt og annað
kemur undarlega fyrir eyru í upphafinu, svo sem suður-amerískur takt-
ur undir Brennið þið vitar og Álfareiðin í vestrænni kántríútsetningu,
svo að nokkuð sé nefrit. Og oftar en einu sinni og tvisvar spyr maður
sig hvers vegna notað sé trommusett i nokkrum lögum en ekki notaður
hefðbundinn ásláttur með hefðbundnum hristum, kubbum trommum
og tambúrínum. En allt venst þetta um síðir og eftir situr áheyrileg plata,
svolítið skrítin og skondin á köflum en samt gripur sem maður væri al-
veg til í að mæla með við erlenda kunningja.
Ásgeir Tómasson
Randy Crawford
— Naked and True
irki<
Sleppur fyrir horn
Enn ein platan lítur nú dagsins ljós þar sem
þekktur listamaður sa&ar saman misgömlum
frægum lögum og gerir skil eftir eigin upp-
skrift. Flestar þessara platna hafa verið afar
klénn samsetningur og átt lítið erindi útfyrir
nánustu fjölskyldu listamannsins eða listamannanna. Þessi plata Randy
Crawford er ansi nærri því að lenda í þeim flokki en nokkrar vel heppn-
aðar útsetningar, góður söngur og frábær hljóðfæraleikur bjargar henni
fyrir horn. Lögin sem Crawford tekur fyrir eru úr ýmsum áttum og frá
ýmsum tímum. Allt eru þetta soul og/eða fónklög eins og við var að bú-
ast og meðal þeirra þekktustu má nefna Cajun Moon eftir J. J. Cale, Give
Me the Night sem George Benson gerði frægt, Purple Rain eftir Prince,
Joy Inside My Tears eftir Stevie Wonder og Holding Back the Years eft-
ir Mick Hucknall úr Simply Red. Útsetningar eru í flestum tilvikum af-
skaplega tilþrifalitlar og óspennandi og lögin lulla í gegn áreitislaust að
mestu. í sumum tilfellum eins og í því stórgóða Simply Red lagi Hold-
ing Back the Years er um hrein skemmdarverk að ræða og minnir einna
helst á það þegar Herb Albert misþyrmdi Garðveislu Mezzofortemanna
hér um árið.
Sigurður Þór Salvarsson
Blome - The Third Twin
. . . the third twin
irkrk
Kröftugur
frumburður
Platan The Third Twin kemur rækilega á
óvart. Kvartettinn Blome kemur hér fram á
sjónarsviðið beinustu leið úr æflngakjallar-
anum að eigin sögn og hefur í farteskinu heil-
steypta og áheyrilega plötu. Ekkert gleðihopp og hí eins og svo mikið er
gefið út af. Miklu frekar dapurlega og á stundum dálítið þunglyndislega
tónlist en vandaða og úthugsaða sem maður þarf að hafa fyrir að hlusta
á.
Blome piltar eru undir áhrifum héðan og þaðan. Á einum stað eða
tveimur bregður fyrir gamalkunnum minnum frá Lennon heitnum. Pink
Floyd kemur oftar en einu sinni upp í hugann og einhverra hluta vegna
læðist að manni sá grunur stöku sinnum að fjórmenningarnir eða að
minnsta kosti ívar Páll, laga- og textahöfundur hljómsveitarinnar, hafi
gefið sér tíma til að hlýða á Ian McCulloch og/eða hljómsveitina Echo
and the Bunnymen sem var sjaldan mjög upprífandi í tónsmíðum sín-
um.
Þessi orð skal þó ekki taka þannig að Blome stundi eintóma eftir-
hermulist. Þvert á móti vinnur hún þannig úr áhrifum sem hún hefur
orðið fyrir að gaman er á að hlýða. Lögin á plötunni eru misauðgrípan-
leg. Hið fyrsta, Oh by Jingo, er með því léttasta á plötunni. Ovemice og
Stars eru einnig rokklög sem ættu að ganga tiltölulega fljótt í undirvit-
und hlustandans. Symbolic er sér á parti. Þar er strengjasveitin Hux í
aðalhlutverki og Fríða María Harðardóttir syngur lagið ágætlega. Önn-
ur lög eru vissulega þess virði að á þau sé minnst en hér skal staðar
numið með þeim orðum að Blome er hikstalaust ein eftirtektarverðasta
nýja hljómsveitin hér á landi þetta árið.
Ásgeir Tómasson
Móteitrið við tískunni. Hljómsvertin XIII.
Leikbrúður
í höndum
tónlistarinnar
- önnur plata hljómsveitarinnar 13 komin á markað
Föstudaginn 13. október siðastlið-
inn kom út önnur plata hljómsveitar-
innar 13. Á plötunni eru 13 lög og ber
hún nafnið Serpentyne. Að sögn Halls
Ingólfssonar, lagasmiðs, útsetjara, og
söngvara (auk þess sém hann tromm-
aði allt inn á nýju plötuna sjálfur), ligg-
ur mikil vinna að baki texta- og laga-
gerð á Serpentyne, auk þess sem út-
setningar eru nýstárlegar. „Platan er
mun aðgengilegri en Salt sem kom út
í fyrra,“ segir-Hallur.
Tekið fálega á
báða bóga
í viðtali sem blaðamaður DV átti við
13 á síðasta ári kom fram að þeir væru
sín eigin uppáhaldshljómsveit og
væru ekki bundnir utanaðkomandi
ástúö og hlýju þegar kemur að útgáfu
laga. Við þetta var staðið þegar litið
er á þær fálegu viðtökur sem Salt fékk
á landsvísu. „Við erum ekki að eltast
við markaðinn," segir Jón Ingi Þor-
valdsson bassaleikari. „Lykillinn er
að vera samkvæmur sjálfum sér og elt-
ast ekki við tískustrauma. Að okkar
mati erum við að semja það sem vant-
ar,“ bætir Hallur við.
En þrátt fyrir þessar yfirlýsingar og
dræmar viðtökur landans hefur Salt
fengið góðar viðtökur á erlendri
grund. Hljómsveitinni hefur verið lýst
sem heiðinni nýbylgjuhljómsveit og
viðloðandi spurning í blaðaviðtölum
erlendis er: „Af hverju er 13 öðruvísi
en allt annað?“ Salt hefur verið mark-
aðssett í Hollandi, Belgíu og Luxem-
borg. Hallur segir erlendar viðtökur
óneitanlega hvetjandi en hvaða vonir
bindur hljómsveitin við erlendan
markað? „Þetta verður náttúrulega
engin Madonnu filingur, enda erum
við ekki á sama sviði. Sem stendur
höldum við dagvinnunni. Vonin er
hins vegar að geta lifað af þessu i fram-
tíöinni," segir Hallur.
Eins og sjá má eru frægðardraum-
arnir ekki stórir enda segir hljóm-
sveitin: „Við erum leikbrúður í hönd-
um tónlistarinnar. Tónlistin á okkur,
við erum andvaka yfir henni og hún
er ekki til þess að koma okkur sem
persónum á framfæri.
Ekki afsökun
fyrir fylliríi
í byrjun var 13 einherjasveit Halls
Ingólfssonar. Fjölgun átti sér stað eft-
ir upptökur á fyrstu plötunni úr ein-
um i 3 og enn meiri fjölgun hefur átt
sér stað í þetta skiptið, nú eru hljóm-
sveitarmeðlimir fiórir. Auk Halls eru
það Jón Ingi Þorvaldsson bassaleik-
ari, Birgir Jónsson trommuleikari
(sem breytir töluvert um stíl eftir að
hafa spilað sem Galíleó í Sonum
Raspútíns) og Gísli Már Sigurjónsson
gítarleikari. Er stefnan að verða 13 í
sveitinni? „Ætli hún stækki nokkuð
úr þessu," segir Hallur. „Því minna
sem bandið er því meiri er einingin.
Hljómsveitin er ekki afsökun fyrir
fylliríi. Við æfum mikið og þá ekki
endilega til þess að læra okkar kafla
heldur til þess að ná fram einhverjum
hughrifúm í stað þess að spila nótur
tilfinningalaust. Það er nefnilega mik-
ill munur á tónlist og nótum."
Ekki á silkipúða
vinsældalistanna
Eins og áður segir kom Serpentyne
út síðastliðinn fóstudag. „Það sem ein-
kenndi upptökuferilinn var mikU já-
kvæðni af allra hálfu, enda var sett
það skUyrði að menn gerðu þetta jafnt.
af áhuga og fyrir peningana," útskýr-
ir upptökustjórinn HaUur. Að hans
sögn er farin ný leið í útsetningum á
þessari plötu. Endurtekningar eru
látnar sigla sinn sjó og þeirra í stað
koma sífelldar breytingar, stigvax-
andi frá byrjun tU enda.
„Við álítum okkur listamenn, enda
erum við uppfullir af tjáningu og
meiningum aUs konar. Okkur finnst
nýja platari eiga mikið erindi á mark-
aðinn sem móteitur við tískunni en
við stöndum hvorki né föUum með við-
tökunum." segir HaUur. „Við gefum
okkur aUa í plöturnar enda hefur gíf-
urleg tömleikatilfinning gripið um sig
eftir upptökurnar en þá er bara um að
gera að snúa sér að einhverju nýju,“
segir hljómsveitin sem hættir ef hún
staðnar.
GBG
Red Hot Chili Peppers
— One Hot Minute:
★★★
Dave Navarro gítarleikari er f öfl-
ugu formi og aðrir liösmenn sveitar-
innar standa sig ágætlega. Rick
Rubin pródúsent heldur vel utan um
pakkann og skapar þokkalega heUd
utan um fiölbreytta plötu. -ÁT
Selena — Dreaming of You:
★★★
Platan Dreaming of You er nokk-
urs konar sýnikennsla í því hvemig
efnileg söngkona er byggð upp
þannig að tónlist hennar nái til sem
flestra. - -ÁT
Appollo 13
— úrkvikmynd:
★★★
Þama gefur að heyra úrvals tón-
list með blönduðum hópi og má þar
nefria Santana, Trini Lopez, Three
Dog Night og Chuck Berry. -ÁT
Ýmsir
— French Kiss:
kkk
Það eru sannarlega eðaltónar á
plötunni sem era fluttir af hinum
ýmsu listamönnum, frönskum og
amerískum, gömlum og ungum.
-HK
Tryggvi Húbner
— Betri ferð:
kkk
Tryggvi hefur lengi verið í
fremstu röð Sslenskra gítarleikara og
er fengur að geislaplötu sem þessari.
-YÞK
Morten Harket
—WildSeed:
kkk
Fyllsta ástæða er til þess að óska .
Harket til hamingju með þessa plötu,
þeir eru ekki margir sem hefia sóló-
ferilinn með þessum hætti.
-SÞS