Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.1999, Side 4

ÞRIÐJUDAGUR 21. DESEMBER 1999
2®__________________________________________________________iólaundirbúningtirinn í desember.:
4»
Ellert Eiríksson, bæjarstjóri í Reykjanesbæ:
Fékk þrisvar jólapakka
frá kvenfélagi
- upplifir jólin með tæplega þriggja ára dóttur
Hafdís Huld Óskarsdóttir
söngkona:
Edda fær
mig til að
brosa
„Eftirlætisjólalögin mín eru flest á
tveimur plötum sem ég hef átt lengi,“
segir Hafdís Huld Þrastardóttir söng-
kona. „Önnur þeirra er sú fyrsta sem
ég eignaðist en hún heitir Hurðaskell-
ir og Stúfur staðnir að verki og er eft-
ir Þorgeir Ástvaldsson og Magnús
Ólafsson. Ég eignaðist hana þriggja
ára en þá hafði ég nýfarið til tannlækn-
is og kveið mikið fyrir. Foreldrar mín-
ir keyptu hana handa mér í verðlaun
því ég stóð mig svo vel,“ segir Hafdís
Huld og hlær við. „Þau lög sem ég held
mest upp á af henni eru Út með jóla-
köttinn og Jólasveinafylkingin, Hin
platan er jólaplata Jacksons, Five, en
hana hefur mamma átt í áratugi. Hún
spilar hana alltaf á aðventunni þannig
að hún tengist jólaundirbúningnum
óijúfanlegum böndum í mínum
huga. Reyndar er það svo að
þessi plata er núna orðin mjög
lúin og þess vegna gáfum við
systkinin henni eins geisladisk í
staðinn fyrir gömlu plötuna fyr-
ir skömmu." -HG
DV, Suðurnesjum:
„Jólin í ár eru að því leyti
merkilegri en mörg önnur jól að
nú er yngsta dóttir mín í fyrsta
skipti að uppgötva jólin," segir Ell-
ert Eiríksson, bæjarstjóri Reykja-
nesbæjar, en hann og kona hans,
Guðbjörg Sigurðardóttir, eiga tæp-
lega þriggja ára dóttur, Guðbjörgu
Ósk. „Hún dáist að öllu þessu fal-
lega jólaskrauti, ljósum og jóla-
sveinum, og þreytist aldrei á að
benda mér á jólasveininn sem er
að klifra upp á hom bókabúðar-
innar og heldur að sjálfsögðu aö
hann sé mennskur. Guðbjörg Ósk
fór með mér þegar kveikt var á
jólatré_ bæjarins og síðan bendir
hún alltaf á tréð og segir að þetta
sé tréð sem við pabbi kveiktum á.“
Rosalega fínt
„Þegar hún vfll sýna mér jóla-
skreytingar segir hún: „Pabbi
komdu og sjáðu hvað þetta er rosa-
lega flnt.“ Hún er greinilega nýbú-
in að læra þetta orð yflr það sem er
fallegt og notar það óspart. Ég nýt
þess að hafa Guðbjörgu Ósk með
mér við hin ýmsu tækifæri og
hún virðist skynja það að við
ákveðnar athafnir ber henni
að ganga hljóð um sali og svo
klappar hún þegar við á,“ seg-
ir Ellert þegar hann er beðinn
að ræða um jól fyrr og nú.
„Mér hefur alltaf þótt gaman að
undirbúa jólin með fjölskyldunni
og ekki síst með bömunum mínum
sem eru samtals sjö, þau elstu eru
komin hátt á fertugsaldur svo ég
verð ungur aftur með Guðbjörgu
Ósk. Á sunnudagsmorgnum forum
við alltaf saman í sunnudagaskól-
ann sem hún hefur gaman af og
syngur þá hástöfum“.
@.mfýr:Unglingur í erlendri höfh
á jólum
Þegar Ellert minnist eftirminni-
legra jóla verður honum hugsað 45
ár aftur í tímann þegar hann 15
ára var messagutti á Dísarfelli
einu skipa Sambandsins. „Við vor-
um í Rotterdam og lágum úti á ytri
höfninni. Þama var ég, unglingur-
inn, í samfélagi tuttugu harðsoð-
inna sjóara og upplifði fyrstu jólin
Sarri fjölskyldunni. Um borð var
allt gert til að gera jólalegt, skreytt
og mikill og góður matur um sex-
leytið á aðfangadagskvöld og viö
vorum allir búnir að baða okkur
og fara í sparifotin og sungum jóla-
lög. En það sem mér var þó minn-
isstæðast var að öllum skipveijum
var færður jólapakki frá Kvenfé-
laginu Öldunni sem hafði safnað
vamingi og gaf sjómönnum á jól-
um. Þetta var í fyrsta skipti af
þrennum jólum sem ég fékk jóla-
pakka frá þessu ágæta kvenfélagi.
Ógleymanlegt símtal
Ellert starfaði árið 1965 hjá verk-
takafyrirtæki i Bandaríkjunum og
kom heim stuttu fyrir jólin. Að venju
fór hann með fjölskylduna í jólaboð
og meðal annars vom þau hjá móður
hans annan í jólum. „Ég var að leika
mér við Elvu dóttur mína, sem þá
var tæplega eins árs, þegar mamma
segir mér að það sé síminn til mín og
það sé talsamband við útlönd. Þá er í
símanum vinur minn sem ég hafði
unnið með úti að óska mér gleðilegra
jóla. Þetta er mér ógleymanlegt því á
þeim tíma var mjög lítið um að fólk
hringdi mifli landa og mér var það
eiginlega ráðgáta hvemig hann gat
haft upp á símanúmerinu og það
heima hjá móður minni. Það kom
síðar í ljós að Keflavík var svo lítil á
þeim tíma að einhver á talsímanum
þekkti konu í Keflavík og hringdi í
hana og sú vissi að ég væri alltaf á
Suðurgötu 35 annan í jólum svo þar
kom skýringin. Þessi vinur minn og
samstarfsmaður í Bandaríkjunum
var svertingi og annar af minum
bestu vinum þama úti. Þegar þeir
kynntu mig fýrir svörtum samlönd-
um sínum sögðu þeir afltaf: „Þetta er
Ellert vinur okkar ffá íslandi." Svert-
ingamir höfðu annað viðhorf til
hvíts manns frá íslandi en hvitra
Bandaríkjamanna. Ég hef aldrei ver-
ið haldinn kynþáttafordómum og
sannfærðist um það þama að þeir
væm ekkert öðmvísi en við og vinir
vina sinna." -A.G.
Krakkar
i kvöld kemur til byggða
Gáttaþefur
JAPISS