Nýtt dagblað - 10.10.1941, Síða 4

Orbopglnnt
Nœturlœknir í nótt er Björgvin
Finnsson, Laufásveg 11, sími 2415.
Nœturvöndur i Ingólfs- >og Lauga-
vegsapótekum.
Útvarpid i clag.
19.30 Hljómplötur: Harmónikulög.
20.30 Útvarpssagan: „Glas læknir“
eftir Hjalmar Söderberg, III: Þór-
arinn Guðnason læknir.
21,00 Píanókvartett útvarpsins: Lög
eftir Scliubert.
21,15 ípróttaþáttur: Sigfús Halldórs
frá Höfnum.
21.30 Hljómplötur: Viola-konsert eft-
ir Handel.
Listsýningin er opin alla daga frá
kl. 10—22. Sýningin er í Garðyrkju-
sýningarskálanum við Garðastræti
og Túngötu.
Bregtingar á simaskránni purfa
að tilkynnast skrifstofu Bæjarsím-
ans fyrir 18. p. m.
Rögnvaldur Sigurjónsson efnir til
píanóhljómleika í Gamla Bió næstk.
sunnudag.
t kan*suív
L.HU-PEHJNGAÍfc

KWEl-CHOWf“ HU'N A
:WAN&-TUNG\
\Caotw!
Kort af Iíína. — Á því miðju sést Hupefylki (Hu-pch) með stór-
borgirnar HanJká (Hankow).
laoaniF hflta „Mslo stnriald-
arlmaF lii nurra landa“
Bandaríkín, Brefland og Ausfur Indíur Hollands
neífa ad selja japönuni olíu
3000 danskir sjómenn
sigla fyrir Breta
Þrjú þúsund danskir sjómenn
eru nú í siglingum fyrir banda-
menn, að því er tilkynnt var í
London í gær. Flestir þeirra voru
fjarri ættlandi sínu, í siglingum,
þegar Þjóðverjar hernámu Dan-
mðrku.
Hollenzki herinn í
Bretlandi t stækkar
Hollenzki herinn í Bretlandi fer
stoðugt vaxandi, bæði af flótta-
mðnnum frá Hollandi og því, að
Hollendingar, sem dvalið hafa er-
lendis, streyma til Bretlands.
í gær heimsótti hertoginn af
Kent hollenzka herinn þar sem
hann er að æfingum, „einhvers-
staðar” í Bretlandi.
Á þriðja þúsund
manns hafa sótt
listsýninguna
Á priðja púsund manns hafa peg-
ar sótt listsýninguna. Fyrsta daginn
sóttu hana fleiri gestir, >en alls mættu
á síðustu listsýningu, sem haldin var
1938. Á sýningunni hafa verið seld
31 málverk.
Talsmaður japönsku stjórnarinnar lét svo uimnælt í gær, að
vegna þróunarinnar í alþjóðamálum megi búast við að styrjöldin
breiðist út til nýrra lamla fyrr envari.
Eltki vildi embættismaður þessi gefa neitt í skyn mn álit jap-
önsku stjórnarinnar á því, hvaða lönd það væru, en sagði, að ef
Bandaríkin færu í stríðið, mundi það þýða endalok menningarinnar.
Það hefur vakið mikla eftirtekt, að tilkynnt hefur verið í Was-
hington, að allur útflutningur á olíu til Japan frá Bandaríkjunum,
Bretaveldi og Austur-Indíum Hollands, hafi verið stöðvaður. Fregn
þessi hefur verið staðfest í Lond-on.
Blöð í Tokíó segja að japönsku
stjórninni hafi ekki komið bann
þetta á óvart, og muni það engin
áhrif hafa á stríðsrekstur Japana.
Kínverjaf hcfja
slórfellda sóbn
Kínverski herinn helur náð á
vald sitt stórborginni ítsjang við
Jangtse-fljót, en sú borg hefur
verið á valdi Japana síðan í júní
1940.
Frá japönskum heimildum koma
fregnir um „mestu sókn, sem Kín-
verjar hafa gert í styrjöldinni”.
Sækja þeir fram í Hupe-fylki,
norðvestur af stórborginni Hanká,
og hefur sóknin staðið í rúma
i
viku. Kínverjar hafa ekkert til-
kynnt um sókn þessa enrn
Viðskipta- og hernaðarsendi-
nefndir frá stjómum Bretlands og
Bandaríkjanna eru komnar til
Sjúnkíng, til viðræðna við Kín-
versku stjómina.
Hafa verið ráðgerð stórum auk-
in viðskipti milU Kína og brezkra
landa í Suður-Asíu. Verið er að
leggja járnbraut frá Kína til
Burma, jafnfram því að Burma-
brautin fræga hefur verið stórum
bætt svo að flutmngar hafa getað
aukizt mikið eftir henni. Einnig er
verið að byggja samskonar braut
(bílveg) milli Kína og Indlands.
Með þessum framkvæmdum fær
kínverska stjórain ráð á ómetan-
Brezka þingið ræðir skipu-
■agningu heilbrigðismála
eftir stríð
f þrezka þinginu var fjöldi mála
ræddur í gær, og segir Lundúna-
útvarpið að þýðingarmest þeirra
hafi verið skipulagning heilbrigð-
ismála Bretlands að styrjöldinni
lokinni, myrkvunin í sambandi við
loftvarnir og landbúnaðarmál.
Morrison, innanríkisráðherra
Breta, aftók með öllu að nokkuð
yrði linað á myrkvunarreglum
þeim er nú væri í gildi.
legum samgönguleiðum til að viðá
að sér hergögnum og öðrum nauð-
synlegum birgðum, en aðflutning-
ar til suðvesturhluta landsins, sem
eru nú aðalyfirráðasvæði kín-
versku stjórnarinnar, hafa verið
ákaflega erfitt viðfangsefni fyrir
Sjang Kajsjek.
Víðsvegar í Vestur- og Suður-
Kína hefur verið komið upp litl-
um hergagnasmiðjum, er fram-
leiða handsprengjur, riffla og skot
færi. En mestan liluta hinna
stærri hergagna verða Kínverjar
að fá erlendis frá, einkum van-
hagar þá. um flugvélar. Kínverska
stjórnin gerir sér vonir um að fá
hernaðarflugvélar frá Bandaríkj-
unum, og verður það eitt af um-
ræðuefnunum við bandarísku her-
fræðinganefndina, sem nú er kom-
in til Sjúnking.

29
MANNSKAÐAVEORIÐ
eftir
PHYLLiS BOTTOME
iö féll frá enninu. Síöan tók hún sér stööu á ábreiöunni
fyrr framani arininn, en þar fannst henni bera mest á
sér. Hann segir þetta einmitt sjálfur .. aö þaö rriuni
vera erfitt fyrir mig aö vera vinur sinn .. aö þið mun-
uö ekki kæra ykkur um, aö viö hittumst. Hann segist
ekki taka það illa upp — en þaö geri ég aftur á móti —
aö þiö viljið ekki aö hann komi að heimsækja okkur.
Hvers vegna skyldi ég ekki mega bjóöa vinum mínum
heim? Og hvers vegna ætti ég ekki aö endurnýja kunn-
ingsskap okkar? HvaÖ varöar mig um hvernig hann
hugsar? Er ekki hugsanafrelsi?
Hún leit af andliti foöur síns og á móöur sína.
Freyja bar meiri kvíöbóga fyrir því, hvernig móöir
sín mundi snúast viö málinu — hún var af aöalsættum
og svo siöavönd og ströng í mörgu — hún átti ekki
alltaf samleiö meö Freyju og fööur hennar. Hún átti
fjarska erfitt meö aö gera foreldrum sínum þetta skilj-
anlegt — fööur sínum af því áö honum þótti svo vænt
um hana og móöur sinni af því aö hún tók tillit til
margs, sem hvorki Freyja né faöir hennar hirtu um.
Hvernig átti hún aö gera þeim ljóst, hve hún tæki þaö
ákaflega nærri sér áö veröa aó segja Hans, aö hann
gæti ekki heimsótt hana vegna þess aö fjölskylda henn-
ar væri ekki eins upplýst og göfuglynd og hann sjálfur?
Þau mundu halda, aö hún hugsáöi svona mikið um
Hans, en ekki skilja, aö hún hugsaði mest um þaö’, aö
glata engu af viröingu sinni fyrir þeim.
Eg veit það, aö þessi ungi maöur gerói þér stóran
greiða, mælti faðir hennar meö velvild, en áhugalaust,
en ég held þó, að hver einasti heiöviröur maöur hefði
veriö hreykinn af aö gera hugrakkri stúlku slíkan
greiöa. Endurgjaldió er fólgiö í verknaöinum. Mér
finnst, aö kunningsskap ykkar gæti þar meö veriö lok-
ið, nema þig langi til þess aö viöhalda honum. Þér
mundi þykja ómenntaður sveitapiltur dauft sálufé-
lag og ég geri ráö fyrir, að honum þætti meira fyrir,
að slíta vináttu, heldur en aö láta ógert aö stofna til
hennar. Þaö má vel vera aö honum sé þetta einmitt
ljóst — eftir því sem þér segist frá, þá er hann greind-
arpiltur. Hvaö finnst þér um þetta, Amelía? spurði
hann og sneri sér að konu sinni.
Ég held, aö hann hljóti aö vera bezti drengur, sagöi
móöir hennar rólega, og mér er ánægja aö kynnast
p honum, ef faöir þinn er því ekki mótfallinn. Eigum viö
ekki að bjóöa honum aö boröa hjá okkur eitthvert
' kvöldiö, Jóhann? Þá fáum viö tækifæri til aö þakka
honum, og svo er þetta mái úr sögunni, nema Freyja
óski annars.
Amelía, en drengirnir — tók faöir hennar til máls og
var kvíöi 1 röddinni. En svo þagnaöi hann allt í einu,
eins og þau hefðu bæöi veriö aö hugsa um þaö, sem
hann lét ósagt.
Ef ég get sætt mig viö þaö, að þeir séu nazistar, hvers
vegna geta þeir þá ekki sætt sig viö, aö ég eigi komm-
únista aö vini? hrópaöi Freyja reiðilega,-
Það er ekki lítiö, sem þeir verða aö bera, nú þegar,
sagði faðir hennar og horföi enn á konu sína. ViÖ meg-
um ekki gera of lítiö úr því.
Freyju fannst faðir sinn bera fram dularfull
gagnslaus mótmæli, til þess eins aö særa tilfinningar
sínar.
Finnst þér þaö rétt, mamma, aö strákarnir fái aö
gera allt, sem þá langar til og allar óskir uppfylltar,
en ég — aöeins af því aö ég er stúlka — hef engin slík
réttindi, ekkert frjálsræöi?
Þaö væri mjög óréttlátt, svaraði móöir hennar. Vinur
minn, bætti hún viö og leit biöjandi framan í eigin-
mann sinn, viö skulum vera réttlát í lengstu lög.
Freyja haföi aldrei fyrr heyrt móöur sína ávarpa föö-
ur sinn þessum oröum og henni varö hverft viö. Þó varö
hún enn meira undrandi, þegar hann svaraöi óeölileg-
um, hásum rómi: Amelía, gleymdu því ekki, aö þeir
eru synir þínir.
Þeir eru einnig synir hans, mælti móðir hennar og
var rödd hennar allt i einu oröin nístandi köld. Eg
gleymi því heldur ekki. Þaö má gjarnan vera, aö
minnsta kosti, eitt heimili í þessu landi, þar sem konur
njóta jafnréttis á viö karlmenn og vita, aö þær eru
jafnmikils metnar. Ef synir mínir ganga þess duldir,
þá fá þeir aö vita þaö nú — og ef ég get ekki reitt mig