Nýtt dagblað - 14.03.1942, Blaðsíða 4

4
N ÝTT DAÖBLAÐ
Laugardagur 14. marz 1942.
Reykvíktngar! Refsid íhaldínu
Framh. af 1. síðu.
gróöamannanna, sem byggö
hafa verið síðustu stríðsárin.
Hefur Ólafur Thors og hans
yíirstcttarlið viljað fórna sér-
hagsmunum sínum í þessu
máli á altari þjóðarinnar?
Reykvíkingar spyrja?
Veglegt ráðhús fyrir
Reykjavík
var eitt loforðiö. Samt
kúldrast nátttröll bæjarstjórn-
armeirihlutans ennþá með
fundi sína uppi á hanabjáiir.a-
Jofti í Eimskip og lyfsuianurn
er skiivísiega greidJ leigan
eí'tii bæjarskrifstoíuicar á
■ -erjum m-muði. 'ina.rs hei-
þessa má!s að-ins þrisvar
veiið minnst síðustu átta ár-
in. Það var í jariúar árið 1934
fyrir bæjarstjórnarkosning-
arnar, síöan i janúar 1938
fyrir bæjarstjórnarkosning-
arnar og nú loks fyrir nokkr-
um dögum. Og aldrei hefur
það fengiö jafn röggsamlega
afgreiðsiu og nú. í Morgun-
blaðinu gaf fyrir skömmu að
lesa, að bæjarstjórnm hefði
skipaö nefnd manna til þess
aó gera tiiiögur um byggingu
ráðhúss!!
Veglegur leikvangur fyr-
ir íþróttirnar.
Þessu loforði fylgdi jafnvel
siór uppdráttur í Morgun-
biaöinu fyrir fjórum árum.
i-ynr aota arum var málið
enn ckki komió a þann rek-
Kjúsiö fulltrúa tóiúsins
Framhi af 3 síðu-
ieugsc niori bæoi andlega og efna
hga. verulega endurbætur á kjör
uin aipyuunnar né almennar að-
geroir lii nienningar henni geta
pví aidrei átt sér stað á meðan
btíiréttindamennirnir hafa völdin
. uæjarfélaginu.
OKKur kjósendum í Reykjavík
kernur að visu ekki við sjónarmið
i tílurs eða Páls, svo lengi þeir
eru einstaklingar. En okkur kem-
ur vio sjónarmið þeirra inanna,
hciu við leiuin forystu í málefn-
uiii ríkis og bæjar.
Þar verðum við vel að greina
á milli.
Viö sem ei'um foreldrar, hðfum
margfalda ábyrgð á að gera okk-
ur ijósa greni iyrir hvers vænta
rná af þeiin sem við felum völd-
in.
flvort. vill nokkurt okkar fela
þeim mðnnum stjómina, sem við
vitum að markvisst vinna að
því að koma í veg fyrir menntun
og menningu barnanna okkar?
E.-a viljum vió, sem mörg höfum
gengið í gegnum öll stig fátækt-
ar og auðmýktar undir stjórn
j.essara manna hér í bæ, stuðla
áö því að þaj sama bíði bam-
niyia okkr í framtíðinni? Nei.
issulega ekki.
íírindum mönnum með 150
v sund króna tekjuni og sérrétt-
indum úr stjórn bæjarins.
Sýnum nú vit og nianndóni og
í köpum börnuin okkar von um
betri kjör og meiri menningu, en
við höfum átt við að búa.
Kjósum Rósíalistaflokkinn sem
eínum er treystandi til að standa
'ost nieð hagsmunum okkar al-
jýjunnar, úetjum X vnð C-list-
a m — sigur hans er okkar sigur.
Katrín Pálsdóttir.
spöl. En ó, hvílk ógæfa, —
ástandið tók Öskjuhlíðarland-
ið hálfu öðru ári síðar og
annaö land----------ja, hvar
ætti það að finnast?
,,Bæjarstjórn Reykjavíkur
heíur sýnt stórhug og víðsýi/
i leikvangsmálinu", sagði
Morgunblaðið fyrir síðustu
kosningar. — Já, fariö bara
vestur á íþróttavöll og sjáið
hvort ekki er víðsýni mikil.
Ekki skyggir girðingin á
nema rétt á köílum og því
siður bárujárniö sem eitt sinn
var yfir hinum fáu sætum
þar. — Og ekki eru liönar
nema fáar vikur síðan sjálfur
fonnginn, Olafur Thors, sýndi
persönuiegan stórhug með því
aö aka ráðherrabíl sínum mn
úr girðingu vailarins. —
Virðulegur húsmæðra-
skóli í Reykjavík.
Svo mjooaði fyrirsogn þessa
loforós. „Sjáifscæóisfiokkur-
mn vili tryggja framtið kon-
unnar“, var oætt viö. Jú, hús-
mæorasKOn er kominn, en það
var bara ekKi bæjarstjórnin
sem sa fyrir því og fimm fjöl-
skyidur varo að. oera út úr
husnæoi tii þess aö skólinn
gæti íengiö husrúm. En hvaö
um þao, vigsiuhátiöin var
iiaicun, iifimann jonasson og
Biairú sen. lengu baðir að
naiua >æöur. uomsætar koK
ur og heit1 baunakafii á enu.
Haiielúja!
Veglegur skóli fyrir allar
greinar sjómannastéttar-
innar.
var loíoröiö fynr fjórum ár-
um. — Nú íyrir nokkrum dög-
um var lokiö samkeppni um
útlit byggingarinnar.
Reyndar má ekki skamjna
bæjarfulltrúa Sjálfstæöis-
manna fyrir þaö, aö vera ekki
búnir aó koma máli þessu í
trygga höfn, Þaö heföi vafa-
laus verið uppfyllt loforö fyr-
ir iöngu, ef Ólafur Thors heföi
ekki fyrir hönd stórútgerðar-
innar lofaö aö leggja þjóðinni
þennan skóla til, — ef hætt
yröi vió stríósgróöaskattinn á
togarana.
Leikvellir fyrir börn
bæjarbúa.
Já, jafnvel því var lofaö. Og
voru þó fjórir leikvellir til fyr-
ir fjórum árum. Tveir 1 Aust-
urbænum, einn 1 Miðbænum
og einn vestur hjá Landakoti.
— Fleiri hafa þeir ekki orðið
síöan. — En svo skeöi þaö, aö
byggja varó villu handa Jónasi
frá Hriflu. Og fyrir villu þarf
fallega lóð. Jónas vildi aö hús
sitt stæöi í gróörarstööinni,
þar var Haukur Thors á
vinstri hönd, Richard Thors á
hægri og Jón í Sambandinu,
fyrir ofan. Þetta mistókst og
hvað var þá annað að gera
en aö láta einkavininn fá
barnaleikvöllinri hjá Landa-
koti?
Nýir barnatskólar.
Sérstaklega váf þó lofáð
skóla i SkildBágeofefii. Þari er
búiö að lofa því í tólf ár. —r
En hin duiarfulla framsýni
bæjarstj.me.rihlutans hafði
vit fyrir bæjarmönnum í þessu
máli, því hefði baö ekki ver-
ið sorgiegt ef ástandiö hefði
riú látiö rífa skólann vegna
hernaöaraögeröa sinna! —
Þeir skóiar, sem fyrir eru,
eru sannarlega hagnýttir í
fullu samræmi við búhygg-
indi bæjarstjórnarmeirihlut-
ans. Þar er í hverri kenslu-
stofu kennt í 2—4 vöktum á
dag alla virka daga, en lesið
guösorö á helgum.
Stórfelldar framkvæmd-
ir í vegagerð bæjarins á
næstu árum.
Svo hljóöaöi loforöiö. Þaö
kann nú aó fara í hinar fínu
taugar Helga Hermanns að
tala um siíkt „smámál” sem
astandiö á vegakerfinu í
Reykjavík, svo þaö er nóg aö
birta tilsvar bifreiöastjórans
sem kom ao noröan nú í vik-
unni, þegar hann var spuröur
aö því hvernig vegurinn hefði
venó. „Já, hann var sæmilega
góóur alla leiö aó Tungu”,
sagöi hann.
En fyrir nokkrum dögum
birti Bjarni Ben. stóra grein
í Morgunblaöinu um hinar
stóru fyrirætlanir um vega-
geröina í bænum í sumar,
enda haía nú loks fengizt
samningar um aö reka nokk-
ur hundruö karla úr Breta-
vinnunni, svo bölvaöir karl-
amir neyðast vist til þess að
vinna fyrir, bæinn, sem þeir
alltaf hafa .veriö svo tregir tii
,áður.
Sjúkrabús fyrir Reykja-
víkurbæ.
Einnig það vai’ í vændum,
Ekki bóiar samt á því ennþá
og viröist nú liggja meira á
byggingu fjölda kirkna í
bæjarlandinu, þótt þær standi
auöar sem fyrir eru. —
Á sjúkrahúsmáliö hefur
ekki verið minst eitt einasta
skipti síöan fyrir fjórum ár-
um, þangaö til snögglega nú
fyrir nokkrum dögum í út-
varpsræöu Bjarna Ben. Þar
var lofað sjúkrahúsi og ekki
aöeins því, heldur einnig nýju
farsóttarhúsi, fullkominni
heilsuverndarstöð og fæöing-
ardeild! En þáö voru heldur
ekki nema nokkrir dagar til
kosninga og einnvemveginn
viröist manni á loforðunum áö
meira sé í húfi nú en í síðustu
kosningum.
Otrýming atvinnuleysis-
im
var nú samt eitthvað stærsta
máliö. Og viti menn, — at-
vinnuleysið er horfið. Eitt lof-
orðiö varö að veruleika. Var
þaö röggsemi Bjama Ben. aö
þakka? VarÖ þáö hinum miklu
framkvæmdum íhaldsins að
þakka? Nei, það lágu aörar
crsakir til þess.
Nú skyldu menn ætla aö
ráöamenn bæjarins og Jónas-
ar-Thójrs-klíkan yrðu hrifnir
af því að eitt loforð þeirra
skyldi komast í verk. En hvað
skeður? Það skeður hvorki
meira né minna en þaö, að
pn úiaidsknkan er aö veröa
gráhærö yíir þessu ógurlega
astanai í atvinnumamnum.
Og pao eru neinair á nefndir
oictxi ao ímna xausn a hinum
miKm eri.oieiKum sem se ao
iOxKio naíi oí miKia vinnu. —
jp yrsLi arangurinn heíur þegar
naost: Aó ia samnmga vió á-
standiö um aö reka nokkur
nundruo Karla úr vinnu. —
Anægóir veróa þeir herrar
Jónas—Thórs ekki fyrr en
„macUxegt” atvmnuleysi hefur
skapazt aftur. Þetta voru þá
heinndin, sem lágu á bak við
loíoröm um útrýmingu at-
vmnuieysisins.
Fleiri voru lof orðin
vio sKuium ekki rifja þau
upp ao sinm. Vió skuium
sieppa iriöiandi Reykjavíkur,
skipuiagningu fisksöiúnnar,
auknum 'eiii- og örorkutrygg-
mgum, skemmtxgöröunum og
uoru pvi sem ógert gieymdist
milii kosninga í bæjarstjórn
Reykjavíkur.
En leiki ykkur hugur á aö
lieyra nánar hver þau voru,
íyrir aua arurh og íynr fjór-
um arum, þa litiö bai’a yfir
Mbi. þessa dagana. Læknarnir
iræoa okkur á því aö kíghóst-
inn komi nokkurnveginn reglu
iega á 7 ára fresti, en sviknu
ioíoróin ihaldsmemhlutans
koma truíiunarlaust á 4 ára
íresti.
Og þiö ungu kjósendur, sem
nú gangiö aö kjörboröinu í
iyrsta sinn rúmlega þrjú þús-
und talsins, og ekki hafið
heyrt plötuna spilaöa fyrr,
— muniö aö Joforö er hægt
aö svíkja og^ spyrjiö Ólaf
Thors, Bjarna Ben, og þeirra
liö:
Hversvegna ekki framkvæmd.
irnar fyrst?
Hvar eru verkin sem tala?
Hafa þeir þá ekkert gert?
Jú, þeir geröu sitthvað, sem
þeir reyndar ekki lofuöu.
Þeir lofuðu til dæmis ekki
að ívilna Kveldúlfi og öðrum
stríðsgróðafyrirtækjum við út-
svarsálagningu.
Þeir lofuðu ekki að láta
sjúkrasamlagið sjálft selja
meðlimum sínum lyfin
og spara þannig bæjarbúum
nokkur hundruð þús. krón-
ur á ári, — enda eru þeir sak-
lausir af því að hafa gert það.
Þeir lofuðu heldur ekki að
taka í hendur bæjarins rekst-
ur kvikmyndahúsa, enda er
ekki hægt að saka þá um svo
freklega skerðingu á framtaki
einstaklingsins.
Þeir lofuðu því síður að
taka til bæjarreksturs ferðir
strætisvagnanna, og eiga þeir
einir heiðurinn af því fyrir-
komulagi, sem nú er,
Ekki væri unnt að álasa
þeim fyrir það að hafa komið
á bæjarútgerð, enda hefði það
verið svona rétt eftir kokka-
bók „Moskvamanna”, ef
bærinn hefði átt 5—10 togara
undanfarið kjörtimabil.
Á morgun
eiga kosningar nú að fara
fram. — Á þriðja tug þús-
unda eiga nú að segja álit
aitt, þar af tæpar fjórar þús-
undir, — flest imgra manna,
sem ekki hafa kosiö áðui’.
Nú eiga kjósendur að dærna.
Eiga þeir aö gefa listum Jón
asar-Thors atkvæöi sitt? Nei!
íhaldsbæjarstjómin í Reykja
vík hefur verið framkvæmda-
laus, starf hennar hefur
stjórnazt af klíkuhagsmuna-
sjónarmiðum og hún hefur of
oft fengiö að leika þann leik
aö svikja gefin loforð.
Og þessi bæjarstjórn hefur
veriö ráðalaus líka, í stórum
sem smáum málum. — Það
er kunn saga um bæjarstjóm
! ina i Þýzkalandi, sem byggöi
sér ráöhús (þeir höföu þó fram
takssemi til þess), en gleymdi
aö iáta gluggana á húsiö og
enginn hinna háttvirtu full-
trúa gat gert sér grein fyrir
þvi, hversvegna væri svona
dimmt í ráöhúsinu þeirra. —
Þeir fundu þó til myrkurs-
ins kariamir þeir, en íhalds-
mexi’ihiutinn hefur ekki boriö
skyn til þess og snúizt um
sjálfan sig í svartasta aftur-
haldsmyrkri og kyrrstööu ár
eftir ár. —
Ráöleysiö kemur sannarlega
fram í stóru málunum, svo
sem í hitaveitumáiinu, jafnt
þeim smærri.
Einu sinni voru menn fam-
ir að ganga til nauðþurfta
sinna að hinni fögru styttu
Leifs heppna. ÞaÖ em nefni-
lega aðeins tvö náöhús í bæn-
um og annaö þeirra ónothæft.
HvaÖ geröu svo Bakkabræð-
urnir í stjórn bæjarins til þess
aö útrýma þeim ósóma uppi á
Skólavörðuholtinu? — Þeir
sjáift selja meölimum sínum
létu byggja skúr rétt
hjá Leifi. NáÖhús? Ónei, —
heldur afdrep fyrir varömann
til þess að hafa gætur á stytt-
unni!
Útrýming atvinnuleysisins.
Burt með íhaldið
úr stjórn Reykjavíkur!
Burt með klikuvald Jónas-
ar-Thors á stjórn bæjarins!
Það eru kjörorðin, sem kjós-
endur Reykjavíkur fylkja sér
um þann 15. marz, þegar þeir
kjósa C-LISTANN — Usta
Sósíalistaflokksins,
Það er rétt að gefa nátt-
tröllum íhaldsins frí frá bæj-
arstörfum um stundarsakir.
Lofa Bjarna Ben. að snúa sér
að sínu lagastarfi. — Lofa
Guðmundi Ásbjömssyni að
reikna stríósgróða sinn af tog
araútgerðinni í næði.. — Vera
ekki aö ergja Helga Hermann
á „smámálunum” lengur. —
Og verið viss, það kæmi
betra andrúmsloft í okkar bæ.
— Veriö viss, það yrði bjart-
ara yfir höfuðstað landsins.
Þessvegna allir eitt á morg-
un.
Kjósum C-LISTANN
lista andstæðinga Jónasar-
Thors-klíkunnar.
Fómum atkvæði okkar á
altari þjóðarinnar þann 15.
marz með því að afmá völd
Jónasar-Thors í Reykjavík.
XC