Dagblaðið - 11.05.1976, Síða 3

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐ.JUDACUR 11. MAÍ 1976.
3
Re.vkvíkingar væru áreiðanlega óánægðir með það ef þeir gætu ekki notað símann sinn allan solarhringinn. Þetta verða simnotendur
úti á landi að láta sér nægja. DB-mynd DP.
Spurning
dagsins
Ætlarðu að taka
þátt í Kefla-
víkurgöngunni
uni helgina?
Þorsteinn Magnússon nemi: Jtr,
auðvitað geri ég það. Það er allt í
lagi að leggja þetta á sig, þetta er
ekki það langt.
Síminn og landsbyggðin
Þorri á Hallormsstað skrifar:
Þegar ég leit á Dagblaðið frá
laugardeginum 10. apríl rak ég
upp stór augu. Á forsiðu var
tilvitnunin „Eru Reykvíkingar
hlunnfarnir í símamálum?” og
ég sneri blaðinu umsvifalaust
við og las alveg dolfallinn fyrir-
sögn á baksíðu: „Borga Reyk-
víkingar nýja símastrengi fyrir
landsbyggðina?” Og þar sem ég
er dreifbýlismaður seig í mig
mikil þykkja við lestur greinar-
innar.
Það sem ég rak fyrst og
fremst augun i, þegar ég las
þessa frétt. var sá hugsunar-
háttur blaðamannsins, sem mér
fannst skína út á milli línanna,
að anna_rsvegar væri um að
ræða Stór-Reykjavíkursvæðið
en hinsvegar landsbyggðina á
sjálfvirka svæðinu. Það er tals-
verður fjöldi fólks, sem enn
nýtur þjónustu handvirku
stöðvanna, og þar hefur skrefa-
fjöldi ekki verið aukinn.
Hinsvegar er þess réttilega
getið. að ársfjórðungsgjaldið
fyrir þjónustu téðra stöðva er
enn sem fyrr lægra en þar sem
er sjálfvirk stöð. Sjálfur greiði
ég kr. 1560 á ársfjórðungi, en
hér á Hallormsstað er stöð, sem
er opin sex tíma á sólarhring —
reyndar eru þrír símar á mínu
númeri. þannig að hægt er að
hlusta á tveimur stöðum á allt
það sem ég segi í símann. Sé
aðeins eitt tæki á númeri á sex
tíma stöð er gjaldið kr. 1950.
Við getum semsagt ekki hringt
nema í sex stundir á sólarhring
af staðnum, en f.vrir greið-
vikni og lipurð símstöðvarstjór-
ans getum við þó hringt á milli
húsa hér utan símatíma, þótt
alls ekki sé ætlazt til að símarn-
ir séu stilltir saraan. Ef hand-
virk stöð veitir þjónustu 10
tima á sólarhring, eins og t.d. á
Eiðum, er ársfjórðungsgjaldið
kr. 2400 fyrir einstakt númer.
En þar eru símarnir ekki tengd-
ir saman utan símatíma, eftir
því sem ég veit bezt. 1 Skriðdal
er símstöðin aðeins opin fjóra
tíma á sólarhring, og fyrir það
er líka greitt lágt gjald, eða kr.,
1050 fyrir sveitalinuna, þar sem
allir geta hlustað á alla. Það er
takmarkað gagn sem hægt er að
hafa af slikum sima, eða hvað
finnst ykkur? Að vísu verður
að benda á, að flestir bæir á
Völlum eru tengdir við stöðina
á Egilsstöðum, sem er opin all-
an sólarhringinn, þannig að
hægt er að hringja í hvaða
númer í þorpinu sem er án þess
að greiða sérstaklega fyrir
(þetta með greiðsluna veit ég
ekki fyrir víst en tel, af feng-
inni reynslu, að Vallamenn fái
þessa einstöku þjónustu).
Hinsvegar kemur fram mis-
skipting á þjónustu þarna, því
nokkrir bæir á Völlum eru
tengdir Skriðdalslínunni og fá
því aðeins fjögurra tíma þjón-
u’stu.
Þetta var bara um opnunar-
timann og fastagjaldið. Til við-
bótar þessu kemur, að við
verðum að greiða hvert einasta
símtal, sem við tölum, hér er
enginn skrefafjöldi innifalinn i
fastagjaldinu. Að vísu getum
við talað á milli húsa utan síma-
tíma vegna greiðvikni stöðvar-
stjórans, en hér eru aðeins niu
hús — reyndar tíu með skóg-
ræktarhúsinu í Mörkinni, sem
er lítt notað nema yfir sumar-
mánuðina. Sem dæmi um síma-
kostnaðinn hjá mér í síðasta
mánuði langar mig að nefna
eftirfarandi tölur Þriggja
mínútna samtal til Reykjavíkur
kostar 223 krónur og sex mín-
útna samtal til sama staðar
kostar 450 krónur. Kvaðning
kostar kr. 60. Símtal til Egils-
staða kostar kr. 93 þrjár mínút-
ur og símtal við bæ í gegnum
næstu símstöð kostar kr. 84
þrjár mínútur. Þrjár mínútur I
símanum eru ekki lengi að líða,
og sex mínútur eru ekki langur
tími heldur. Símareikningarnir
eru líka ekki lengi að hlaðast
upp, þegar alla þjónustu þarf
að sækja út fyrir stöðvarsvæðió
og ekki þarf mikið kjaftæði í
símann svo reikningurinn fari
upp í 4—5000 krónur á mánuði.
Þannig er fastagjaldið af sím-
anum ekki nema hluti af síma-
kostnaðinum — og það yfirleitt
hærri hluti en á sjálfvirka
svæðinu.
En hvað kemur þetta við um-
ræðum um aukinn skrefafjölda
og fjölgun lína á sjálfvirkum
stöðvum úti á landi? Jú, þegar
Reykvíkingar ræða um símann
úti á landsbyggðinni eru þeir,
aó því er virðist, alltaf að tala
um sambærilega síma og sína
eigin. En þeir gleyma þvi alltaf,
að hvergi á landinu er eihs
ódýrt að reka síma og í Reykja-
vík og nágrenni, jafnvel þeir
ibúar á landsbyggðinni, sem
njóta þjónustu sjálfvirkra sím-
stöðva, þurfa að greiða marg-
falt fyrir hana á við íbúa
höfuðborgarsvæðisins, einfald-
lega vegna þess, að alla fyrir-
greiðslu, eða svo gott sem, þarf
að sækja þangað, hvort sem
notaður er sími eða farið á
staðinn — og ekki er það síðar-
nefnda ódýrara. Mér er spurn,
hvers vegna flytja þeir góðu
menn — sem sífellt eru að
kvarta yfir því, að of mikið sé
gert fyrir fólk úti á landsbyggð-
inni, menn eins og Albert Guð-
mundsson til dæmis — bara
ekki í dýrðina úti á landi?
Ætli þeir rækju sig þá ekki á
eitt og annað, sem þeim líkaði
miður vel. Líklega færu þeir þá
að kvarta yfir því hvað mikið
skattgreiðendur og bílaeigend-
ur utan höfuðborgarsvæðisins
greiddu í hraðbrautir í kring-
um höfuðstaðinn fyrir reyk-
víska fjölskyldufeður að aka
eftir á sunnudögum? Ætli þeim
fyndist ekki vegakerfið úti á
landi heldur bágborið? Ætli
þeim fyndist ekki heldur sjald-
an mokað i snjóþungum héruð-
um, og ætli þeim fyndist ekki
vegagerðin oft sein af stað með
heflana og vörubílana, þegar
allir vegir eru að hverfa í
drullu? Og ætli þeim fyndist
ekki nóg um allan flutnings-
kostnaðinn, sem þeir þyrftu að
borga fyrir hvaðeina, sem þarf
að kaupa, hvort sem það er mat-
vara eða annað? Og ætli þeim
fyndist ekki hart að fá ekki
póstinn sinn nema tvisvar í
viku? Já. ég gleymdi varðandi
vegina að geta um viðgerðar-
kostnaðinn á bílunum. Þar fara
tugir þúsunda í viðgerð á
hverju ári, beinlínis vegna
slæmra vega. En við verðum að
komast á milli staða eins og
aðrir. Þetta er byggðastefnan,
sem er að sliga pyngju reykvík-
inga.
En að lokum vil ég beina því
til þessara re.vkvíkinga.sem eru
orðnir þreyttir á að borga fyrir
okkur landsbyggðamenn.að það
verða áreiðanlega möguleikar á
að hola þeim niöur einhvers
staðar utan Reykjavíkur, —
menn eins og Albert hljóta
reyndar að vera æstir í að
komast í sveitina, eins og þetta
allt er farið að fara í
taugarnar á þeim. Veri hann
velkominn i okkar hóp, og megi
sál hans finna frið og ró í faðmi
náttúrunnar, þar sem sólin
skín á tré og gras en ekki
steypu og malbik.
Glœpamennirnir fá alltaf makleg málagjöld
— að minnsta kosti í sjónvarpinu
Tveir Kópavogshúar skrifa:
1 Dagblaðinu þann 4. mai er
skorað á sjönvarpið að leggja
niður glæpa- og söðamyndir.
Við viljum varpa nökkrum
surningum til Mumma
(meinhorns), sem skrifaði þá
grein.
llvað vilt þu hafa á dagskrá
sjönvarpsins? Eru það kannski
messur. danskar þvælur og
lélegar fræðslumyndir, sem þú
sækisl eftir. svo að oitlhvað sé
nefnt. Eða vili þú hafa eilífar
frétiir og aúglýsingar sem hægt
er að he.vra í útVarpi og losa um
i dagblöðunum? Sakamála- og
grínmyndir eru það eina sem
horfandi er á í sjönvarpinu. Því
væri þá rekið sjónvarp ef
ekkert væri horft á það vegna
Iélegrar dágskrár?
Þættir f.vrir börn og unglinga
eru allt of fáir og lélogir. í
sakamálamyndum er það oftast.
ef ekki alltaf, að glæpa-
mennirnir eru handteknir í
lokin. Þetta ætti að benda
börnum á að allt kemst upp um
síöir. Sjónvarpið ætti að senda
út á annarri bylgju það efni
sem er „spillandi fyrir börn"
eins og þú segir í grein þinni.
Það eina sem við sjáum við
grein þína er myndin af
MeGloud.”
I sakamálamyndum ertt glæpamennirnir oftast liandteknir i
lokin.
Baldvin Sigurðsson: Nei, ég er
enginn maður til þess að ganga
svona langt. Ég fór hér áður fyrr
þegar ég var yngri.
Hörður Hafsteinsson skósmíða-
nemi: Jú, ef veðrið verður gott þá
geng ég en ekki samt alla leið.
Hrafn Einarsson verzlunar-
maður: Nei, mér dettur það ekki í
hug. Ég tek ekki þátt I svona
samkundum, ég hef aldrei gert
það.
Friðrik Diego nemi: Nei, ég er
ekki herstöðvarandstæðingur.
Vésieinn Olason lektor: Ja. mér
finnst full ástæða til þess.