Dagblaðið - 26.05.1979, Page 2

2
/
Sinubrennarar
—fáránleg grein húsmóður
Dóra Ingólfsdóttir, Hverfisgötu 41
Hafnarfirði, hringdi:
Þriðjudaginn 22. maí las ég bréf á
lesendasíðunni um fjárhagslega
ábyrgð foreldra sinubrennara.
Þessi grein fannst mér hreint fárán-
leg og mjög harðorð. Þykir mér auð-
séð að þessi húsmóðir í Bústaða-
hverfinu eigi engin börn því ef svo
væri vissu hún að ekki er hægt að
fylgjast með hverju skrefi og hverri
athöfn 10 ára gamalla barna. Ég á
sjálf dóttur sem lenti í þvi óláni að
kveikja i stóru svæði skógræktar
Hafnarfjarðar fyrir stuttu eins og ef-
laust flestir muna. Þetta var hræði-
legt en jafnvel þótt ég sé heimavinn-
andi húsmóðir allan daginn get ég
ekki frekar en aðrir foreldrar fylgzt
með hverju spori barna minna og eld-
spýtur eru^seldar í hverri verzlun og
auðvelt að ná í þær. En vonandi á
þessi kona eftir að eignat sjálf börn
og geri ég þá ráð fyrir að viðhorf
hennar til þessara hluta breytist.
Umferðarplága
—utanbæjarbflar
Ökumaður skrifar:
Um þetta leyti árs birtist ökumönn-
um á höfuðborgarsvæðinu árviss
plága, það er að nú streyma til borg-
arinnar bilar með Norður, Vestur- og
Austurlandsnúmerum. Margir þessara
ökumanna aka ágætlega en þó er það
svo að ólrúlega margir þeirra aka
hreint eins og naut í glervöruverzlun.
j dag, þriðjudag 22. mai, varð ég
vitni að þvi á innan við tíu minútum
að þrír A-bílar sýndu ótrúlegustu
lislir hér í borginni. Sá fyrsti, hvitur
Volvo station, stóð á gatnamótum
Fellsmúla og Háaleitisbrautar. Fyrir
aftan hann var löng röð af bilum.
Margoft sleppti þessi ökuntaður
tækifærum til að halda áfram för
sinni og leit einna helzt út fyrir að
hann ætlaði að bíða þess aðallir aðrir
ökumenn í borginni væru búnir að
stöðva bíla sina og yfirgefa þá áður
en hann héldi áfram. Annar var gulur
SAAB. Hann ók á ofsahraða eftir
Miklubrautinni frá Háaleitisbraut i
átl að Kringlumýrarbraut. Skipti
hann i sifellu um akreinar og þræddi
milli bila á vægast sagt ruddalegan
hált. Og allan timann logaði stcfnu-
Ijós hans í sömu átt, til hægri, en
hann beygði siðan til vinstri inn á
Kringlumýrarbraut og enn logaði
hægra stefnuljós. Sá þriðji var blágrár
Mercedes Benz fólksbill. Hann kom
akandi norður Kringluntýrarbraut,
frá Kópavogi. Rétt norðan við Nesti
er ekið af Kringlumýrarbraut yfir á
Reykjanesbraut. Þar beygði þessi
ökumaður, tók U-beygju og sneri nú
aftur i átt til Kópavogs. Þetta gerði
hann án þess að gæta þess að eftir
Kringlumýrarbrautinni komu
þó nokkrir bilar akandi suður úr.
Þeir urðu náttúrlega að snarhemla og
ckki var það ökumanni A-bílsins að
þakka að ekki varð þarna unitals-
verður árekstur margra bíla.
Enginn ætlast til að ökumenn, sem
óvanir eru akstri i umferðaröngþveiti
höfuðborgarsvæðisins, geti allt i einu
ekið eins og þeir sem vanir eru cn
þetta er þó einum of mikið af þvi
góða.
Vlörgum utanbæjarmanninum veitist erfitt að átta sig á umferðinni i Reykjavik
og getur hún vafalaust gert margan ruglaðan.
GOTT POPP 4 FÖSTUDÖGUM
Silla, Liija og inga skrii'a:
Aftur og aftur ciuin við að rcka
augun í jvað að fólk kvartar yllr
föstudagspoppinu. En sú eigingirni.
Getur þetta blcssaða fólk ekki hugsað
um annað en sjálfl sig? Fimrn daga
vikunnar hefur það tækifæri til að
hlusta á létta tónlist. Gctur það þá
ekki unnt f'ólki sem hlustar á aðeins
þyngri tónlist cins dags í viku án þess
að þurfa að ksarta og kveina ylir
því?
Það cr langt Irá þ\ i að við höfunt
eitthvað á nióti léttri lónlist cn \ ið og
Dóra Jónsdóttir, umsjónarmaður
föstudagspopps.
Mynd Bj.Bj.
ntargir aðrir viljum einnig hlusta á
eitthvað þyngra. Við biðjunt þvi
þetta fólk vinsamlegast að leyfa
okkur að hafa þennan eina klukku-
tíma af vikunni (fyrir utan Áfanga).
Við bcndum á að mjög auðvelt er að
skrúfa niður í útvarpinu.
Að endingu viljum við þakka Dóru
l'yrir mjög góða poppþætti á föslu-
dögum.
DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 26. MAÍ 1979.
Oft og iðulega hefur slökkviliðið verið kallað út til þess að slökkva elda sem börn
hafa kveikt á viðavangi.
Hárgreiðslukeppnin
—ekki sýnd í sjónvarpi
6721—3068 úti á landi hringdi:
Mig langar til þess að vita hvers
vegna sjónvarpið tók ekki upp ís-
landsmeistarakeppnina i hárgreiðslu
sem fór fram i Reykjavík fyrir stuttu.
Við úti á landi höfum alveg eins
mikinn áhuga á þessum málum og
Reykvíkingar og er því sjónvarpið
eini fjölmiðillinn sem getur gert
okkur kleift að vera áhorfcndur lika.
DB leitaði til Björns Baldursson-
ar, dagskrárritara sjónvarpsins, og
sagði hann ástæðuna fyrst og fremst
vera þá að sjónvarpið sýndi þált fyrir
skömmu, Hár ’79, þar sem helzlu
hárgreiðslumeistarar komu fram og
sýndu það nýjasta í hárgreiðslu.
Fannst þeim því ekki ástæða til þess
að taka þetta upp.
urost varo enn etnu stnnt stgurvegart I keppninni.
Mynd Bj.Bj.
Sóðaskapur við Elliðaámar
—vegna ólokinna f ramkvæmda
Náttúruunnandi skrifar:
Oft verður mér og fleirum gengið
meðfram Elliðaánum og ekki hvað
sizl á vorin. Þar er margt að sjá og
ol'tast Iriður og ró þangað til sl.
sumar. Þá var byrjað þar á verki scnt
cnn er ckki lokið og er Ijótt að sjá
allan frágang á því. Þar á ég við
endurnýjun þrýstivatnspipunnar frá
stíflunni og ofan í stöðina. Þessu átti
að ljúka sl. haust en blessaðir menn-
irnir máttu ekki vera að þvi og ekki
máttu þeir heldur vera að þvi að
hreinsa allt járnadraslið og fúnu spýl-
urnar úr gamla stokknum sem flæðir
þarna yfir allt svo skömm er að. Allt
þetta svæði er nú einn svartur niold-
arbingur svo að ef vind hreyfir er
moldrokið slikt að ekki er nærri
komandi. í miðju þessu svínaríi
trjónar svo félagsheimili Rafmagns-
veitu Reykjavíkur með einhvem þann
Ijótasta frágang utanhúss sem unt
getur. Er þó mikið sagt því víða er
pottur brotinn i þvi efni á okkar
kalda landi.
Einhverntíma sl. haust var sagl frá
þessum framkvæmdum i sjónvarpinu
og sýndar myndir og býsnazt yfir öllu
saman. Passað var samt að láta ekki
subbuskapinn sjást. Fólk ætti að
forðast að leggja leið sina inn að
Elliðaám i sumar því þar er Ijótt um
að litast og vegurinn oftast ófær á
þessu svæði. Að lokum skora ég á
alla aðila, sem þarna eiga hlut að
máli, að hraða þessu verki. Fegrunar-
nefnd, Umhverfisverndarráð, Elinu
Pálmadóttur og fleiri sem eitthvað
geta í málinu gert vil ég skora á að ýta
við þessu svo að ég og fleiri náttúru-
unnendur getum farið aftur að ganga
meðfram Elliðaánum.

y
V