Dagblaðið - 18.09.1981, Blaðsíða 2

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 18. SEPTEMBER 1981.
■
2
r
Hættulegurakstur:
DREKKHLAÐNIR GRJOT-,
OG MALARFLUTNINGABILAR
—án gaf If jalar í umf erðinni
Vilhjulmur Kagnarsson hringdi:
Ég vil vekja athygli vegfarenda,
bílstjóra og ekki sízt viðkomandi
yfirvalda á hversu hættulegt það er,
þegar grjótfiutningabílar aka full-
hlaðnir án þcss að pallinum sé lokað
aðaftan.
Erlendis er tekið mjög strangt á
þessu, enda eru þetta, að öllu jöfnu,
ekki bílarnir sem aka hægast 1 um-
ferðinni. í því sambandi má benda á
að sumar þjóðir merkja vöruflutn-
ingabíla stórum merkjum, þar sem
leyfður hámarkshraði er merktur
skýrum stöfum. Þung viðurlög liggja
síðan við of hröðum akstri þeirra, því
þessi flikki, ekki sízt fullhlaðin, þurfa
miklar vegalengdir til þess að geta
stöðvað, ef um einhvern hraða er að
ræða.
í þessu sambandi vil ég minna á
dauðaslys, sem varð af þessum
sökum í Mosfellssveit i fyrra, að mig
minnir, en þá fékk maður grjóthnull-
ung af slíkum bíl beint inn um fram-
rúðuna á bílnum sínum. Hve mörg
dauðaslys þurfa að verða áður en
yfirvöld taka við sér I þessu efni?
Um daginn hrapaði grjóthnullung-
ur af opnum palli eins þessara þrjóta
beint fyrir framan bílinn minn og
rakst upp undir hann. Af þessu urðu
töluverðar skemmdir, en vörubíllinn
ók áfram í rykmeggi, eins og ekkert
hefði í skorizt, þrátt fyrir að ég bæði
flautaði og blikkaði ljósunum.
Ég vil vita hvort Bifreiðaeftirlitið
hefur einhverjar reglur um þetta, og
hvað hefur lögreglan um málið að
segj a?
Vegna þessara fyrirspurna, hafði DB
samband við Guðna Karlsson, for-
stöðumann Bifreiðaeftirlits rikisins,
Sturlu Þórðarson, fulltrúa lögreglu-
stjóra og Óla H. Þórðarson, fram-
kvæmdastjóra Umferðarráðs.
„Bifreiðaeftirlitið skráir og skoð-
ar vörufiutningabíla, engu síður en
aðra,” sagði Guðni Karlsson, ,,en
engar reglur eru til um merkingu
þeirra, hvað hraða viðvíkur. Við
eigum einungis að ganga úr skugga
um að bifreið sé i lagi.
Eftirlit með umferðaröryggi kemur
til kasta þeirra sem annazt eftirlit á
vegum. Það skal haft í huga að
hverjum einstökum bifreiðarstjóra er
skylt að búa þannig um farminn að
hann valdi ekki tjóni.”
Er lögum um hámarkshraða vörubíla
framfylgt?
Sturla Þórðarson, fulltrúi lögreglu-
stjóra, sagði að í 54. grein, annarri
málsgrein, umferðarlaga stæði:
Hver kannast ekki við drekkhlaðna grjót- og malarflutningabíla, án gaflfjalar, á miklum hraða i umferðinni?
„Ganga skal svo frá farmi að hann
raskist ekki né valdi óþrifnaði né
óþarfahávaða.”
Sturla sagði ennfremur að ekkert
ákvæði væri til um að vöruflutninga-
bílar ættu að hafa gaflfjöl, en hins
vegar væri bílstjóra skylt að ganga
frá farminum í samræmi við áður-
nefnda lagagrein.
„Vörubifreiðum, sem eru 3 og 1/2
tonn að heildarþyngd, má ekki aka
hraðar en 60 km á klukkustund, sam-
kvæmt 3. málsgrein 50. greinar um-
ferðarlaganna. Síðan mega bifreiðar
með tengi- og festivagna hvergi aka
hraðar en 45 km/klst, nema þar sem
annað er ákveðið,” sagði Sturla að
lokum.
Samkvæmt 54. grein umferðarlag-
anna er því bifreiðastjóra auðvitað
skylt að hafa gaflfjöl, þegar hann
fiytur farm sem hrunið getur aftan af
palli bílsins.
Full þörf á að umferðarlögum sé
framfylgt.
Óli H. Þórðarson, framkvæmda-
stjóri Umferðarráðs, sagði: ,,í fyrstu
málsgrein umferðarlaga, nr. 54,
stendur:
„Við hleðslu ökutækis skal þess
gætt að hvorki farþegar né farmur
byrgi nauðsynlega útsýn ökumanns
fram eða til hliðar eða í baksýnis-
spegli, né tálmi notkun stjórntækja
eða valdi annarri umferð hættu eða
truflun”.
,,í annarri málsgrein stendur
síðan,” bætti Óli við:
„Ganga skal svo frá farmi að hann
raskist ekki né valdi óþrifnaði né
óþarfa hávaða.”
„Ég vil leggja áherzlu á þessa máls-
grein,” sagði Óli, „og vekja á því at-
hygli að i 5. málsgrein sömu laga
stendur:
„Lögreglumaður eða eftirlits-
maður ökutækja getur stöðvað öku-
tæki ef hann telur hleðslu þess var-
hugaverða og bannað akstur þess
nema úr verði bætt.”
(Öll feitletrun er samkvæmt beiðni
Óla H. Þórðarsonar).
„Mér finnst þessi hraðamerking
þungaflutningabíla mjög athyglis-
verð og mun tala fyrir þessu máli,
enda er mér kunnugt um að þetta er
gert erlendis og reglum um hámarks-
hraða stranglega framfylgt.
Það er ekkert launungarmál að ég
hef áhyggjur af miklum hraða sumra
þessara bílstjóra, sem ekki er heimilt
að aka hraðar en 60 km/klst. Svona
lög eru ekki sett út í bláinn. Það er
full þörf á að þeim sé framfylgt,”
sagði Óli H. Þórðarson að lokum.
-FG.
Eru fjölmiðlamir verkfæri
í höndum fjögurra flokka?
Þ.Á. skrifar:
Allt í einu eru Kommúnistasam-
tökin orðin áhugaverð í augum fjöl-
miðlarekenda. Loksins kom að því,
að lesin var yfirlýsing frá Kommún-
istasamtökunum í fréttatíma útvarps
(7.9.’81).
í mörg ár hafa samtök íslenzkra
kommúnista (og þá vel að merkja,
þeirra, sem hafna rússneska kerfinu)
sent nærri mánaðarlega frá sér álykt-
anir um ýmis mál og sent fjölmiðlum.
Má þar nefna verkalýðsmál, her-
stöðvamál, Afganistan, Pólland,
almennar stjórnmálaályktanir sam-
takannao.fi.
Ég man ekki eftir að hafa heyrt
lesið úr neinni af þessum yfirlýsing-
um í útvarpið og blöðin hafa hunds-
að þær að mestu. Sama gildir um
fundi og aðgerðir, sem samtökin
hafa haldið, að stuðlað að.
Kommúnistasamtökin og fyrir-
rennarar þeirra (Eik(ml) og KSML)
hófu baráttu fyrir breytingum á
verkalýðshreyfingunni og starfshátt-
um hennar i átt til lýðræðis og al-
mennrar þátttöku, löngu áður en Vil-
mundur og síðar Jón Baldvin „upp-
götvuðu” þau mál. Kommúnistar
töluðu í mörg ár fyrir daufum eyrum
um vaxandi hættu á heimsstyrjöld
áður en Þjóðviljinn og fieiri fjölmiðl-
ar hófu fréttaflutning af evrópskri
friðarhreyfingu. Kommúnistasam-
tökin eru enn þann dag í dag einu
stjórnmálasamtökin hér á landi, sem
mér vitandi leggja bæði Sovétríkin og
Bandaríkin að jöfnu og telja þau vera
heimsvaldasinnuð ríki, sem séu á
góðri leið með að steypa heimsbyggð-
inni allri út I hryllilegt stríð. Sam-
tökin leggja þunga áherzlu á hvers
kyns baráttu gegn báðum þessum
risaveldum og hvetja til raunverulegs
stuðnings við samtök og ríki, er heyja
frelsisstríð gegn yfirgangi þeirra og
telja slíka baráttu geta tafið fyrir eða
jafnvel komið í veg fyrir að stórveld-
in hætti sér út í allsherjar uppskipta-
stríð. Hér er tekin afstaða til mála,
sem geta varðað líf þorra íslenzku
þjóðarinnar.
Svo virðist, sem fjölmiðlarnir séu
verkfæri í höndum flokkanna fjög-
urra og að þeir skipti þeim á milli sín
eftir ýmsum reglum. önnur stjórn-
málastarfsemi er að mestu þöguð í
hel.
Það er ekki fyrr en Kommúnista-
samtökin dragast inn í argaþras eins
af þessum heilögu fiokkum að þau
verða fréttnæm. Kaffibollarabb Ara
Trausta Guðmundssonar, ritstjóra
Verkalýðsblaðsins, og Vilmundar
Gylfasonar, verðuraðstórmáli.
Ég er ekki beint að amast við því
að fjallað sé um þetta rabb þeirra
Vilmundar og Ara og flokksbroddar
reyni að koma myð því höggi á
Vilmund Gylfason fyrir óhlýðni
hans, enda er Vilmundur fullfær um
að svara fyrir sig. Það er hins vegar
dapurlegt að þetta skuli að mati fjöl-
miðlarekenda vera merkilegra mál
heldur en starf það og stefnumótun,
sem þessi nýja kommúnistahreyfing
hefur unnið sl. 10 ár. Þessir herrar
hefðu mátt sperra eyrun fyrr.
Raddir
lesenda
„önnurstjórnmála-
starfsemi erað
mestu þöguðíhel”