Sunnudagur fylgirit Þjóðviljans - 26.01.1964, Síða 2

Það hafði verið skorað á
þá félaga Benna byrjanda,
Lárus lengrakomna, Gulla
gullfisk og óheppna sérfrœð-
inginn í 16 spila keppni af
sveit þekktra úrvalsspilara,
sem voru þekktir af þvi að
spila ekki eingöngu sér til á-
nægju.
Þeir félagar höfðu ákveðið
að taka áskoruninni mest fyr-
ir tilstilli Benna, sam sagð-
ist „ekki vera mikið hræddur
við þessar druslur". Bróður-
partur veðfjárins hvíldi að
sjálfsögðu einnig á hans öxl-
um, því-' hann sagðist „ekki
vera mikið hræddur að
veðja ....... o.s.frv.
Til þess að byrja með áttu
Gulli og sérfræðingurinn að
spila saman og Lalli og
Benni. Benni gaf fyrsta spil-
ið, sem var eftirfarandi:
A G-10-8-2
V A
♦ K-8-3
* A-K-7-6-4
6-5 A 4-3
10-3-2 V K-D-9-
D-G-9- 8-7-4
7-6-5 ♦ enginn
10-8 * D-G-9-5
A A-K-D-9-7
V G-6-5
♦ A-10-4-2
3
Suð. Vest. Norð. Aust.
1A P 3* 34
D P P 3 V
34k P 4V P
5 ♦ P 6A D
Vestur gaf sér góðan tima
til þess að hugsa um útspilið
og spilaði síðan út tígulgosa.
Það glaðnaði yfir Benna, þeg-
ar hann sá blindan. „Þú
doblaðir ábyggilega, var það
ekki?“, sagði hann og snéri
sér að austri um leið og
hann lét kónginn úr borði.
„Eingöngu upp á útspilið",
sagði austur alvarlega um
leið og hann trompaði slag-
inn til baka.
Allt útlit spilsins hafði nú
gjörbreytzt. Benni reyndi að
fría laufið, en þegar það lá
5—2 gafst hann upp. „Ég skil
þetta ekki“, sagði Benni eld-
rjóður, „hann meldaði tfgul“.
„Fannst þér það ekkert grun-
samlegt", sagði Lárus „þegar
gosinn kom frá vestri".
„Austur hafði þá ekki eftir
nema drottningu fimmtu til
þess að melda á og það virð-
ist heldur lítið“.
Á hinu borðinu vannst
slemma eftir hjartaútspil
vesturs og höfðu áskorend-
umir þegar tekið forustuna f
kepninni. Þeir fengu 980 fyr-
ir slemmuna og 100 fyrir að
setia Benna niður, samtals
1080.
ÞEGAR
TAL VANN WADE
Við birtum hér eina af
skákunum úr 6. umf. Reykja-
víkurmótsins, skák Michaels
Tals og Roberts Wade. Tal
hafði hvítt en Wade svart.
Um þessa skák hefur Frið-
rik Ólafsson sagt m. a.:
Þessi skák lætur ekki mik-
ið yfir sér, en er ákaflega at-
hyglisverð „teoretiskt” séð.
— Byrjunin var Sikileyjar-
tafl:
J. e4 c5.
2. RÍ3 Rc6
3. d4 cxd4
4. Rxd4 Rf5
5. Rc3
WADE.
Hluti áhorfenda á Reykjavikurmótinu.
Wade beitti afbrigði, sem
ekki hefur allt of gott orð á
sér f seinni tíð, eiida varð
raunin sú, að Tal náði fljót-
lega yf.rburðastöðu: *
5. c5
6. Rdb5 dfi
7. Bg5 a6
8. Ra3 Bcfi
9. Rc4 Rd4
Ýmsir, þ. á. m. Larsen, eru
þeirrar skoðunar, að 9. —
Hc8 sé betri leikur hér. Skák-
ir frá svæðamótinu í Halle
i sumar virðast staðfesta
þetta.
10. Bxf6 Dxffi
Sennilega er 10. —, gxf6
eitthvað skárra. Hvítur held-
ur þá betra tafli með 11. Re3,
11. Rb6,
A þennan hátt kemst ridd-
ar'nn til d5 með leikvinningi.
11. Hb8
12. Rcd5 Bxd5
13. Rxd5 Dd8
Við skulum doka við um
stund og athuga þessa lær-
dómsríku stöðu. Fljótt á lit-
ið gæti mönnum virzt, að
staðan væri nokkuð jöfn, en
það er algjör misskilningur.
Hvíbur er með yfirburðastöðu,
sem sjá má af eftirfarandi:
Hvíti riddarinn á d5 er stór-
veldi, því hann truflar alla
liðskipan svarts og bindur
hendur hans á marga vegu.
Hann verður ekki hrakinn á
brott. — öðru máli gegnir um
hinn svarta kollega hans á
d4, því að hann verður auð-
veldlega rekinn á braut, eins
og strax kemur í ljós f næsta
leik. Hviti biskupinn nýtur
mikils frjá'lsræðis og getur
valið sér hentuga reiti, hvar
á landi sem er. Ekki verður
það sama sagt um biskupinn
á f8. Svarta peðið á d6 er
bakstætt og veikt.
TAL
14. c3 Re6
14. —, Rc6 ætlaði Tal að
svara með 15. Da4, Be7. 16.
Bxa6, Ha8 17. Bxb7!, Hxa4.
18. Bxc6t, Kf8. 19. Bxa4.
Hvitur á nú auðveld'lega unn-
ið tafl.
15. g3 Be7
16. a4 0—0
17. Bh3 He8
18. 0—0 Bf8
19. a5 Rg5
2. Bf5,
Wade fellur nú í gildru,
sem Tal hefur búið honum.
20. g6?
20. —, Kh3 var betra.
21. Bd7!
Hvítur vinnur nú skipta-
mun, hvemig sem svartur
fer að.
21. He6
22. Bxe6 fxe6 ^
23. Rb6. — Tal vann
auðveldlcga í nokkrum leikj-
um til viðbótar.
14 — SUNNUDAGUR