Vísbending - 08.06.1989, Blaðsíða 2

VÍSBENDING
ÓDÝRARI
ÞJÓNUSTA
FJÁRMÁLA-
FYRIR1ÆKJA
í kjölfar
sameiginlegs
markaðar EB
Að undanförnu hefur talsvert verið
rætt um þann ávinning fyrir neytendur
sem af því hlytist ef innflutningshömlur
væru afnumdar og samkeppni fengi að
njóta sín. Fyrst sýndi Þorvaldur
Gylfason fram á sparnaðinn sem fylgja
mundi óheftum innflutningi á kartöflum
og síðan bætti hann við eggjum og
kjúklingum. í þessu tölublaði gerir
Þórólfur Matthíasson því næst tilraun
til að meta ávinninginn af því að
afnema innflutningshömlur á allar
búvörur. Af þessari umræðu hafa
jafnframt og ósköp eðlilega sprottið
hugmyndir um að afnema
innflutningshömlur á fleiri sviðum og
hafa bankaþjónusta og tryggingar verið
nefndar í því sambandi. Næsta skref
verður væntanlega að reyna að meta
ávinninginn fyrir neytandur af því að
opna landið fyrir erlendri samkeppni á
þessum sviðum einnig.
Hliðstætt mat hefur einmitt nýlega
farið fram á vegum Evrópu-
bandalagsins. Er þar sýnt fram á
mögulega verðlækkun á þjónustu
banka, verðbréfafyrirtækja og
tryggingarfélaga hjá sjö stærstu
þjóðunum í EB eftir að sameiginlegi
markaðurinn er orðinn að veruleika.
Af súluritinu má ráða að neytendur
allra landanna eiga eftir að njóta
verulega góðs af aukinni samkeppni í
fjármálaþjónustu. Mest hagnast
Spánverjar og ítalir, en Hollendingar
virðast samkvæmt þessu reka
hagkvæmustu fjármálaþjónustuna af
löndunum sjö.
HVAÐ
KOSTAR
INNFLUTN-
INGSVERND
Þórólfur Matthíasson
Undanfarna mánuði hefur orðið
gleðileg breyting á umræðu um
stuðning við landbúnað og verð-
lagningu afurða þeirrar atvinnugreinar
hér á landi. Umræðan snýst nú minna
um með hvaða hætti fjármunum er
veitt úr ríkissjóði til atvinnu-
greinarinnar og meira um hvert tap
neytenda er vegna lögfestrar
innflutningsvemdar. Þessi breyting er
gleðileg vegna þess að innflutnings-
verndin er neytendum mun dýrari en
niðurgreiðslurnar eru skattgreiðend-
um. Þorvaldur Gylfason hefur sýnt
fram á að bann við innflutningi
kartaflna, eggja og kjúklinga kosti
neytendur jafnvirði a.m.k. 2ja
milljarða króna á ári. Nú eru egg,
kartöflur og kjúklingar aðeins brot af
þeim landbúnaðarafurðum sem
framleiddar eru innanlands.
Innflutningsverndin eykur ekki síður
tekjumöguleika svínabænda, kúabænda
og sauðfjárbænda en kartaflna- og
kjúklingabænda. Það er því fróðlegt
að velta fyrir sér hver heildarkostnaður
neytenda og samfélagsins alls er af
innflutningsvemdinni.
10-15 milljarðar
Þetta er ekki auðvelt ágiskunar. Skv.
nýlegri athugun í Svíþjóð" er talið að
heildartekjuábati framleiðenda vegna
innflutningsverndar og annarra
opinberra aðgerða til stuðnings land-
búnaðinum nemi 55% af framleiðslu-
virði (brúttótekjum) greinarinnar.