Helgarpósturinn - 12.12.1996, Page 9

FIMMTUDAGUR12. DESEMBER1396
9
Gunnar Þórðarson hefur oft verið kallað-
ur afi popptónlistar á íslandi, enda hóf hann ferilinn
fyrir 34 árum. Þá stofnaði hann einhverja vinsælustu
hljómsveit sem starfað hefur hér á landi, Hljóma.
Síðan hefur Gunnar verið eitt af stærstu nöfnunum í
íslenska poppheiminum. Blaðamaður HP\e\i inn
heima hjá popparanum, sem vill færa sig meira yfir í
sígilda tónlist.
Og Gunnar er langt í frá
hættur í tónlistinni. Það
vita allir sem farið hafa á
Hótel ísland síðustu ár. Nú fyr-
ir jólin kom út nýr Ríó-diskur,
Ungir menn á uppleið, og
samdi Ríó- meðlimurinn Gunn-
ar öll lög disksins. Á jóladag
verður sýnd ný íslensk barna-
og unglingamynd í sjónvarp-
inu. Gunnar Þórðarson samdi
tónlist við myndina. Hann vill
færa sig yfir í þyngri, flóknari
hluti í tónsmíðum sínum. í frí-
tímanum hlustar hann á klass-
íska tónlist auk þess sem hann
fæst við að semja klassísk
verk, en hann hefur sótt tíma
hjá Jóni Ásgeirssyni tón-
skáldi. „Blessaður vertu, ég hef
ekki hugmynd um hversu
margar plötur ég hef gert eða
komið nálægt,“ segir Gunnar.
„Þær eru eitthvað yfir hundr-
að.“
Ertu jafnskapandi og áð-
ur?
„Það eru ekki sömu lætin í
mér og var. Ég veit það ekki.
Það tók mig til dæmis um mán-
uð að gera tónlistina við nýju
Ríó-plötuna, en ég á aldrei lög
á lager. Ég veit ekki út af
hverju. Þegar ég fæ svona
verkefni eins og Ríó-plötuna þá
byrja ég á hreinu borði. Ég sem
lögin, Helgi Pétursson kíkir á
þau, en hann er nokkuð naskur
á hvað er Ríólegt og hvað ekki.
Síðan sendi ég lögin til Jónas-
ar Friðriks Guðnasonar á
Raufarhöfn og hann skellir
textum inn.“
Hvað ertu að gera þessa
dagana?
„Eg var að enda við að semja
tónlist við hálftíma sjónvarps-
mynd sem á að sýna um jólin,“
segir Gunnar. „Svo er ég nátt-
úrulega á Hótel íslandi að
spila. Ég hef verið á Hótel ís-
landi svo lengi að ég man ekki
hvenær ég byrjaði þar. Ég
kann ágætlega við mig þar en
ég spila ekki á böllum. Það er
bara fyrir unga menn og Ragga
Bjarna að hjakkast til þrjú á
hverju kvöldi,“ segir hinn
fimmtíu og tveggja ára gamli
Gunnar og hlær. „Sú hugsun
kemur nú stundum upp að
maður sé orðinn of gamall fyrir
þessa hluti og maður ætti að
fara að taka það rólega, en mér
finnst þetta ekki leiðinlegt og
þetta er nú einu sinni lifibrauð-
ið.“
Gunnar segist ekki hafa
hugsað út í hvort tónlistin yrði
að lifibrauði framtíðarinnar
þegar hann byrjaði í popp-
bransanum, en hugsaði þó
sem svo að hann gæti þó að
minnsta kosti samið tónlist og
lifað eitthvað á því. Eftir öllum
þeim aragrúa af lögum sem
„Ég hefverið á Hótel
íslandi svo lengi að ég
nnan ekki hvenœr ég hyrj-
aðiþar. Ég kann ágœt-
legaviðmigþarenég
spila ekki á höllum. Það
er bara fyrir unga menn
og Ragga Bjarna að hjak-
ast til þrjú á hverju
kvöldi. “
hann hefur samið að dæma
ætti hann að geta lifað sæmi-
legu lífi sem tónskáld, en hann
hefur samið um 340 lög á síð-
ustu 34 árum sem komið hafa
út á plötu og er langt í frá hætt-
ur.
Trúbrot kemur saman
aftur
Hljómsveitin með djúpa
nafnið, Trúbrot, var ein vin-
sælasta hljómsveitin í byrjun
áttunda áratugarins og gaf
meðal annars út meistara-
stykkið Lifun. Nú hafa meðlim-
ir hljómsveitarinnar ákveðið
að halda nokkur Trúbrots-
kvöld á Hótel íslandi. Að vísu
vantar hljómborðsleikarann
Karl heitinn Sighvatsson og
Shady Owens verður ekki
með, en Gunnar, Rúnar Júl.,
Maggi Kjartans og einn besti
trommuleikari síns tíma,
Gunnar Jökull Hákonarson,
ætla að koma fólki á Hótel ís-
landi í nostalgíuskap næstu
helgar. „Við vorum beðnir um
þetta og ákváðum að slá til,“
segir Gunnar. „Við höfum ver-
ið að æfa undanfarið og það
gengur ágætlega. Við virtumst
kunna þetta allir — nema text-
ana, við munum þá aldrei.“
Margt óttalega leiðin-
legt i íslensku tónlistar-
Im þessa dagana
Gunnar segir frjóasta tímabil
sitt í tónlistarsköpun hafa ver-
ið í kringum árið 1980. Þá gerði
hann plötuna Himinn og jörð
og byrjaði að semja kvik-
myndatónlist. „Eins finnst mér
ég hafa gert bestu lögin þá,“
segir hann. „Mér finnst eins og
oft sé hugsað í of stuttum tíma-
bilum hér á íslandi. Alltaf er
verið að reyna að gera þessi
stóru „hit“ en þau lög lifa í
sjálfu sér ekkert lengst. Eitt
þekktasta lag eftir mig er Þitt
fyrsta bros. Þegar það kom út
fyrst á plötunni Himinn og jörð
var það ekkert vinsælt og lítið
sem ekkert spilað. Það lag hef-
ur lifað langlengst af lögum
mínum. Það er stöðugt verið
að berjast um jólamarkaðinn
og hafa eitthvað sem er nógu
grípandi til að plötusnúðarnir
geti sönglað einhvern fjögurra
takta bút í útvarpið. Lagið er
svo spilað til andskotans. Svo
strax eftir áramót heyrist það
ekki lengur.
Tímabilið frá árinu 1964 til
‘72 eða ‘73 var langfrjóasta
tímabil poppsögunnar, á ís-
„ Tímabilið frá
árinu 1964 til '72 eða ‘73
var langfrjóasta tímabil
poppsögunnar, á íslandi
sem og í öllum heimin-
um. Þá varð geysileg
stökkbreyting á tónlist,
ótrúleg breyting. Síðan
finnst mér að popptón-
listarmenn hafi aðeins
verið að éta það upp og
lítið nýtt gerst.“
landi sem og í öllum heimin-
um. Þá varð geysileg stökk-
breyting á tónlist, ótrúleg
breyting. Síðan finnst mér að
fólk hafi aðeins verið að éta
það upp og lítið nýtt gerst. Mér
finnst margt óttalega leiðinlegt
að gerast í íslensku tónlistarlífi
þessa dagana. Þetta er alltaf
það sama, enda ekki margir í
bransanum miðað við erlendis
og erfitt fyrir nýtt fólk að kom-
ast að. Þessi bransi er svo lok-
aður. Ef til vill er kostnaðurinn
við að gera plötu minni í dag
en áður. Málið er að plötur
seldust betur hér áður fyrr.
Það eru miklu meiri líkur á að
þú endir í mínus í dag, því það
eru miklu fieiri um hituna. í
kringum 1970 voru að mig
minnir tíu plötur sem seldust í
tíu- fimmtán þúsund eintökum
á jólavertíðinni. í fyrra voru
aðeins þrjár plötur í yfir fimm
þúsund eintaka sölu.“
„Mig dauðlangar að semja klassískt verk en það er ekki auðvett. Ég hef
veríð í annarri deild í svo mörg ár og það er ekki auðvett að skipta yfir,“
segir stórpopparínn Gunnar Þórðarson.
Hlustar á Mahler og
Strauss
„Mér finnst gaman að gera
flókna tónlist, sérstaklega ef
hún gengur upp. Þegar ég var
að læra á gítar fyrir mörgum
árum voru það djasshljómarn-
ir sem heilluðu mig. Þeir eru
venjulega nokkuð flóknir og ég
lærði mest af þeim. Poppform-
ið er voða þröngt.“
Þú hefur verið í tímum hjá
Jóni Asgeirssyni tónskáldi...
„Jújú, það er rétt. Hann var
aðallega að kenna mér að
skrifa fúgur. Þetta er tónsmíða-
tækni sem maður á að kunna
sem alvarlega þenkjandi tón-
listarmaður," segir Gunnar og
hlær. „Mér fannst mjög gaman
að fara til Jóns, enda er hann
mjög skemmtilegur maður.
Mér fannst ég bara þurfa að-
eins að kíkja inn í heim klassík-
urinnar, heim sem ég þekkti lít-
ið. Ég sé ekki eftir því og hlusta
aðallega á klassíska tónlist
þessa dagana. Poppið hefur
svo til algerlega vikið fyrir
klassíkinni. Ég hlusta helst á
þessa stóru karla, til að mynda
Mahler og svo hlusta ég mikið
á Richard Strauss. Mig dauð-
langar til að semja klassískt
verk, en það er ekki auðvelt. Ég
hef verið í annarri deild í svo
mörg ár og það er ekki auðvelt
að skipta yfir. Ég er að leika
mér við að semja aðeins lengri
stykki en ég hef gert hingað til,
en veit ekkert hvað verður úr
þeim. Ég fæ útrás fyrir klassík-
ina aðallega við að gera kvik-
myndatónlist."
Þú hefur ekki sungið lag á
plötu í mjög langan tíma. Af
hverju?
„Mér finnst ég bara svo lé-
legur söngvari og ég fæ lítið út
úr því að syngja. Sumir eru
söngvarar og gera það betur
en aðrir. Eins hef ég ekkert ver-
ið að troða mér í sviðsljósið
síðustu ár og var í raun búinn
að fá nóg af því. Það er ágætt
að vera ekki í þessum leik
endalaust og þannig fæ ég frið
til að semja tónlist og lifa líf-
inu.“
Sólóplata?
„Jú, mig hefur mikið langað
til þess að gera sólóplötu en ég
hef ekki planað neitt. Einn dag-
inn skelli ég mér í það ef ég er í
þannig stuði.“
Ef þú gerðir sólóplötu,
hvernig plata yrði það?
„Hún yrði þung, flókin og erf-
ið, en það er ómögulegt að
segja fyrr en maður sest niður
til að semja. Það kemur bara í
ljós.“
Framtíðin?
„Hún felst meðal annars í því
að vinna á Hótel íslandi. Ann-
ars er ekkert planað eins og
venjan er hjá hinum dæmi-
gerða íslendingi.“
Eitthvað sem þú hefðir vilj-
að gera öðruvísi öll þessi
ár?
„Ég hefði viljað læra meira í
tónlistinni í byrjun. Það hefði
trúlega hjálpað tónsmíðum
mínum mikið í gegnum tíðina.
En við lifðum á rugluðum tím-
um og það var ekki í fyrsta
sæti að fara að setjast á skóla-
bekk, jafnvel talið hálfhallæris-
legt. Áð kunna lítið í tónfræð-
inni hefur alla tíð verið hálf-
gerð tíska og loðað við popp-
bransann frá byrjun.“
Áhrifavaldar?
„Það hafa verið þeir sem
mér hefur fundist bestu laga-
höfundarnir. Lennon og
McCartney til að mynda og
eins er ég mjög hrifinn af Burt
Bacharach og Stevie Wonder.
Af íslenskum tónlistarmönnum
kemur fyrst upp í hugann
Maggi Eiriks með sinn ljúfsára
blús.“
Ef þú gœtir valið þér tón-
listarmenn til að spila með
þér ú hljómleikum, inn-
lenda, erlenda, lífs eða
liðna... hverja myndirðu
velja?
Gunnar hugsar sig um svo-
litla stund og segir svo:
„Mezzoforte. Það er besta
bandið í bænum.“ _