Helgarpósturinn


Helgarpósturinn - 12.12.1996, Qupperneq 22

Helgarpósturinn - 12.12.1996, Qupperneq 22
22 RMMTUDAGUR12. DESEMBER1996 Amy Tan The Hundred Secret Senses Flamingo 1996 $jöita skilningarvitið The Hundred Secret Senses er nafn nýjustu bókar Amy Tan. Áöur hafa komiö út bækurnar The Joyluck Club og The Kitchen God's Wife. Fyrri bækur Amy Tan hafa selst grlóarvel og setift lengi á vlnsældalistum i Bandaríkjunum. Vin- sældir Tan koma ekki é ðvart þvi hún er frábaer rithöfundur. 1 nýjustu bókinni, The Hundred Secr- et Sensos, segir fré kinversk-bandariskri fjölskyldu I San Francisco. Aftalpersónan er Olivia og hefst sagan þegar hún er afteins flmm ára. Þá deyr faftir henriar en á banabeftnum skýrlr hann fjölskyldu slnm frá þvi aft hann eigl dftttur í Klna. Hans hinsta ósk or aft fjölskyldan hafi uppi á dötturinni og flytji hana til Banda- ríkjanna. Móftir Oliviu er ekkert ðfjáft i aft fá dfttturina en af virftingu vlft mann sinn hefur hún uppi a fiennl og fær hana flutta til Bandarlklanna. Koma kfnvcrsku stúlkunnar. Kwan. umturnar lífi Oliviu svo þaft verftur aldrei eins og áftur. Kwan er 17 ára þegar hún kemur tll fjöl- skyldunnar; hún tekur Ollviu strax undir sinn verndarvæng og verður Olivia mlkil- vægasta manneskjan I lifi hennar. Kwan er skyggn og býr emnig yfir græftandi mætti. Hún er algjör andstæfta alls sem Oliwa hefur kynnst og I fyrstu fer ekkert alltof vel á meft þelm. Lesandinn fylgist meft samskiptum hálfsystranna I jjrjá áratugi. Kwan er alltaf tilbúln aft gripa inn í Iff Oliviu og gefur henni endalaust ráftleggingar sem Olivia kannski kærlr sig ekki alttaf um. Þaft er þó alltaf Ijftst aft eitthvaft melra býr aft baki skyggnilýs- ingum og ondalausum ráftleggingum Kwan, nefnilega vel falift leyndarmál fjöl- skyldunnar. Ekkl er ástæfta tíl þess aft fara nánar út í söguþráftinn hér. Amy Tan segir sögu sfna af einstakri hlýju og innsæi. Persónusköpun er meft afbrigftum góft en þaft som er best vift bókina er aft hún er umfram allt skenuntlleg. Bókin er 321 sifta. fæst hjá Máli og menningu og kostar 1.195 krónur. Lilian Jackson Braun The Cat Who Knew Shakespeare Headline 1996 Köthirínn sem... Alls hafa komlft út átján bækur í bókaflokknum Kötturinn sem... (The Cat Who...) eftir bandarfsku skáldkon- una Llllan Jackson Braun. Bökin sem hér er tii umfjöllunar er sú sjóunda í röftinnl. Sagan fjallar um fyrrverandi rann- sóknarblaftamann, Quilleran aft nafnl, köttinn stelsjúka Yum Yum og gáfafta köttinn Koko. Hér er á ferftlnn! gamaldags glaspa- saga. Frainvlnda sógunnar er mjög hæg og þaft er reyndar ekki fyrr en um miftblk bökarinnar sem lesanda verftur fullljóst aö um glæp sé aft ræfta. Qullleran býr ásamt köttunum tveimur i smábæ, sem er svo litill og ómerkilegur aft menn hafa gjarna gieymt aft setja hann Inn á landakort og oft hefur þaft verift vafamál hvort hann sé i Kanada efta I Bandarikjun- um. Fólkift I bænum er hvaft öftru und- arlegra eins og tlökast meft smábæj- arfólk. Kastljósinu er þó smám saman beint aft einni íjðlskyldu þar sem, vlft nánarl athugun Quillerans, mörg und- arleg dauftsföll hafa átt sér staft! gegnum tiftina, Hlutverk kattarins Koko er ekki eins stftrt og titlll bftkarinnar gætl gefift til kynna. Hann er aft vlsu bókhnelgöur mjóg og afthyllist elngöngu Shakespe- are í þessari sögu. Hann hefur þann hátt á aö velta bökum úr hlllum og vilja þær þá opnast á mlkilvægum staft. Þegar svo Qullleran ætlar aft setja þær á sinn staft þá rekst hann giarna á setningu sem tengist sögunnl efta gefur vishendlngar um þaft som koma skai. Þaft má segja aö kötturlnn vlti sinu vitl. Hah fólk gaman af hægfara, gamal- dags glæpasögu þar sem byssur, tölv- ur efta önnur tækni er víftsfjarri er þessl bók hln besta lesnlng. Bókln er 200 slOur, fæst hjá Máll og menningu og kostar 1.195 krónur. Hvorugur „höfundanna“ var höfundur s 1 Fiölmiðlar Halldór Halldórsson skrifar afngreining Sigurðar Más Jónssonar við grein í Pressunni fyrir tæpum tveimur árum um meintan flagara hefur í Hæstarétti verið dæmd mark- laus. Þannig fellur úr gildi hér- aðsdómur, þar sem Sigurður var dæmdur fyrir meiðyrði. Mál þetta er að mörgu leyti mjög athyglisvert og verður fróðlegt að fylgjast með fram- haldinu. Mál þetta er áhuga- vert m.a. vegna þeirrar óreiðu, sem virðist ríkja um ábyrgð á rituðu máli í blöðunum þrátt fyrir mjög skýr lagaákvæði. Grein þessi og uppsláttur hennar vakti eftirtekt á sínum tíma og deildar meiningar voru um það hvað réttlætti að skrifa blaðagrein um mann, sem í fljótu bragði virtist „sprett- harður kvennamaður" með meiru. Þegar umrætt tölublað kom út var greinin merkt með eftir- farandi hætti: „Guðrún Krist- jánsdóttir ásamt Sigurði Má Jónssyni". Staðreyndin er hins vegar sú, að höfundur greinar- innar var ritstjórinn sjálfur, Karl Birgisson. Enda bar hann fyrir dómi, að hann bæri sem ritstjóri ábyrgð á greininni. Hann gegndi í þessu tilviki ekki einungis hlutverki ritstjóra, heldur samdi hann greinina. Hvorki Sigurður Már né Guð- rún Kristjánsdóttir sömdu um- rædda blaðagrein, heldur lögðu ritstjóranum til efni. Nöfn þeirra voru notuð án leyf- is eða samráðs við þau. Grein- in var ekki merkt höfundi sín- um, ritstjóranum. Hann var hins vegar dæmdur í héraði, ásamt Sigurði Má og Guðrúnu. Ritstjórinn tók svokallaða ritstjórnarákvörðun um birt- ingu nafna blaðamannanna, en það er harla augljóst, að dóm- stóll getur ekki og á ekki að reyna að meta framlag og ábyrgð starfsmanna blaðsins vegna greinar, sem ábyrgðar- maður blaðsins samdi einn. Ritstjórinn var vissulega ekki eini aðstandandi greinarinnar. Á hinn bóginn segja blaða- mennirnir tveir, að þáttur þeirra hafi verið lítilvægur og afmarkaður. Þegar allt kom til alls reyndust þetta verða dýr mistök, því kostnaður og bæt- ur vegna málsins námu rösk- lega 700 þúsund krónum. Lögfræði og blaða- mennska Hæstaréttar í máli þessu hefur meirihluti Hæstaréttar ákveðið í sam- ræmi við prentlögin, að Sigurð- ur Már verði ekki dreginn til ábyrgðar vegna meiðandi um- mæla, sem birtust í greininni, vegna þess að nafn hans var notað í leyfisleysi. Hitt er verra, að Hæstiréttur tekur jafnframt „ritstjórnarákvörð- un“og tekur mildandi tillit til þess, að hann tók „bara“ sam- an lýsingu á „saka- og gjald- þrotaferli" meints flagara. Ég fæ satt að segja ekki séð annað en að Hæstiréttur rugli saman tveimur ólíkum vandamálum. Um leið og rétturinn er búinn að komast að þeirri niður- stöðu, að nafngreining Sigurð- ar Más (og þannig um leið Guð- rúnar) hafi verið heimildar- laus, er dómur gegn blaða- mönnunum tveimur úr gildi fallinn. Með þessari niður- stöðu er Hæstiréttur búinn að „í heild má segja, að dómurinn í máli Sigurðar Más sé einkum staðfest- ing á þeirri ríku ábyrgð, sem hvílir á herðum rit- stjóra fjölmiðla." ákveða um hvað málið snýst: Nafngreiningu og ábyrgð. í máli þessu gilda nákvæmlega sömu rök fyrir Guðrúnu og Sig- urð Má. Hún bar ekki ábyrgð á greininni heldur var það rit- stjórinn, sem féllst reyndar sjálfur á það fyrir dómi. Þetta áfrýjunarmál fjallar í raun ekki um meiðyrði, heldur um ábyrgð á efni fjölmiðils. í heild má segja, að dómurinn í máli Sigurðar Más sé einkum staðfesting á þeirri ríku ábyrgð, sem hvílir á herðum ritstjóra fjölmiðla. Um þetta gilda lög, s.s. prentlögin frá 1956, þar sem skerpt var á ábyrgð ritstjóra umfram aðra, sem koma að útgáfu fjölmiðils. í lögunum og lagaframkvæmd- inni voru gerðar mjög strangar kröfur um nafngreiningu. T.d. dugði ekki að nota upphafs- stafi nafns síns til þess, að það flokkaðist undir næga nafn- greiningu. Þannig var einn af ritstjórum Morgunblaðsins tal- inn sýkn saka í meiðyrðamáli, þótt öllum væri ljóst, að hann væri höfundur umrædds texta. Nafngreining upp á punt Þegar blaðamenn leggja rit- stjóra sínum til efni í grein, sem hann skrifar, en merkir þeim án leyfis, bera þeir ekki ábyrgð á greininni heldur rit- stjórinn sjálfur. í þessu tilviki tók ritstjórinn mjög mikilvæg- ar ákvarðanir sjálfur, sem breyttu allri áferð umræddrar greinar. Fyrir dómi var haldið á lofti þeirri skýringu, að nafn- greining væri þjónusta við les- endur. Það er rangt. Almennt er litið á nafngreiningu frétta- greina sem aðferð til að hvetja blaðamenn til dáða, efla sam- keppni og í leiðinni að svala forvitni lesenda. í huga útgef- enda hefur nafngreining í tíma og ótíma í raun ekkert með ábyrgð á efni að gera, enda þótt komið hafi upp ágreining- ur á DV um þvílíkt mál. Annars mega blaðamenn ekki missa sjónar á aukinni áráttu fólks til að höfða meið- yrðamál, dómagleði dómstóla auk síhækkandi dómafjár- hæða. Meiðyrðalöggjöfin er snargölluð. Dómurinn í þessu máli er ánægjulegur vegna leiðréttingar á mistökum hér- aðsdóms um eðli ábyrgðar. Sigurður Már átti kröfu til leið- réttingar og á nákvæmlega sama hátt á Guðrún Kristjáns- dóttir rétt á leiðréttingu. Hvorugt þeirra samdi um- rædda blaðagrein og nöfn þeirra voru notuð án leyfis. Réttlætið hefur sigrað í tilviki Sigurðar Más. Guðrún á sama réttlæti inni hjá Hæstarétti. I Bókmenntagetraun Hverorti? Isíðustu viku birtum við ljóðið Stjáni blái eftir Öm Am- ar (Magnús Stefánsson). Sólveig M. Magnúsdóttir, Strandgötu 19 í Hafnarfirði sendi inn rétt svar og fær hún bókina Reykjavík 101 eftir Hallgrím Helgason. Að þessu sinni spyrjum við um höfund sem ekki var síður frægur fyrir stjórnmálastarf. Þeir sem þekkja höfundinn ættu að senda okkur línu, annaðhvort í pósti; HP, Borg- artúni 27, 105 Reykjavík, eða á myndrita 552 23 11 fyrir þriðjudag. Úr réttum lausnum verður dregið og vinn- ingshafinn fær senda bókina íslandsförin eftir Guðmund Andra Thorsson, sem nýkomin er út hjá Máli og menn- ingu. 1-^ Oss vantar menn, oss vantar menn! sem andarteppu óp brýzt fram úr öllu því sem vinna ber. Það nístir köldum klakahramm á hvert það brjóst, er lyftir sér, og hvern sem bogið bak vill rétta, með bjargsins þunga leggst það á, sem dauðra hausa hœðnisgretta það haugum rofnum starir frá: Orð, orð innantóm fylla storð fölskum róm. The Truth about Truth De-confusing and Re-construct- ing the Postmodem World Walter Truett Anderson (ritstj.) Putnam Books Póstmódernismi í bak og fyrir Póstmódernismi er gríöarvin- sælt hugtak í listum, vísindum og menningarumræöu. Minna fer stundum fyrir þvi aö fólk skilji hvaö viö er átt meö hugtakinu. Fræðimenn hafa margir glímt viö þaö og gert tilraun til aö skil- greina þaö á meðan aðrir hafna hugtakinu sem hverju ööru kjaft- æöi. í þessari bók eru birtar rit- geröir fræðimanna sem taka póstmódernismann alvarlega og glíma viö hann sem merkingar- bært fyrirbærl. Meöal þeirra sem koma viö sögu eru heimspeking- arnir Paul Feyerabend (sem er nýlátinn), Isaiah Berlin og Jean Baudrilliard. Þá skrifar íslands- vinurinn Vaclav Havel um merk- ingu póstmódernisma í alþjóöa- menningunni. Bókina þarf aö sérpanta. Fjölmidlar í tölum íþróttir: ávísun á auglýsingar Algengt umkvörtunarefni í þjóöar- sálum útvarpsstöövanna er íþróttirn- ar, sem allt eru sagöar kæfa. Þess- ar vandlætingarfullu raddir þjóöar- sálarinnar hafa reyndar nokkuö til síns máls. Útsendingartími fþrótta- efnis í útvarpi og sjónvarpi hefur margfaldast síöan einakréttur RÚV til útvarps og sjónvarps var afnum- inn áriö 1986. Líkt og taflan ber meö sér hefur framboö íþróttaefnis ekki einasta aukist í heildina tekiö, heldur einnig i dagskrá hverrar stöövar um sig. Af öllum stöövum hefur RÚV vinninginn meö átta klukkustundir á viku, eöa sem samsvarar fullum vinnudegi! Vikulegur útsendingartími á íþróttaefni í útvarpi og sjónvarpi 1980-1995: taliö í klst. ‘80 Rás 1 og 2 2 Sjónvarp 4 Stöö 2 Sýn Stöð 3 Samtals 6 ‘85 ‘90 ‘93 ‘95 3 3 3 3 4 7 8 8 - 5 6 - 3 - 6 7 10 16 26 Ath. allar tölur eru námundaðar í heilar klst;) fyrir 1992. Ofuráhersla Ijósvakamiðlanna á íþróttir stendur ekki í réttu hlutfalli viö fjölda áhorfenda og hlustenda og þaö þrátt fyrir aö þeim sé oft fundinn besti timinn I dagskránni. Af fjölmiölakönnuninni má ráöa aö ým- islegt annaö efni nýtur mun meiri hylli áhorfenda og hlustenda. Ástæöu þessa háttalags má draga saman I eitt: auglýsingatekjur. Aukin samkeppni á Ijósvakanum snýst ekki bara um fjölda áhorfenda og hlustenda. Hún snýst ekki síöur um samsetningu þess hóps sem hægt er að draga aö skjánum og út-varps viötækjum. Karlmenn fram undir miöjan aldur eru t.a.m. áhugaverö- astir þeirra sem horfa og hlusta á sport. Þetta er sterkur og tiltölulega einkvæmur neysluhópur sem auð- veldara er aö selja auglýsendum en fjölmennari og ósamstæöari hópar áhorfenda og hlustenda. Skiptir þá engu þótt Ijósvakamiölarnir þurfi aö greiða stórar fúlgur fjár á uppboös- markaöi íþróttahreyfingarinnar til að hreppa útsendingarrétt aö einstök- um íþróttaviöburöum og mótum. Heimildir: Hagstofa islands og Ársskýrslur Ríkisútvarpsins.

x

Helgarpósturinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/286

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.