Alþýðublaðið - 22.07.1971, Blaðsíða 6

r/\Lt3Y0|i)
OJKStíD
Útg. Alþýðuflokkurinn
Ritstjóri:
Sighv. Björgvinsson (áb.)
Landhelgin
Eins og Alþýðublaðið benti oftsinnis á í
kosningabaráttunni í vor var sá megin-r
munur m. a. á stefnu hans og núverandi
stjórnarflokka í landhelgismálinu, að
þeir vildu láta væn'tanlega útfærslu fisk
veiðilögsögunnar miðast við 50 mílur frá
grunnlínum en Alþýðuflokkurinn vildi,
að miðað yrði við landgrunnssvæðið
allt þannig, að útfærslan yrði látin ná
alveg fram til 400 metra dýptarlínunn^
ar þar, sem hún liggur lengra frá landi,
en 50 mílur. Þannig vildi Alþýðuflokk-
urinn stefna að yfirráðum yfír öllu land
grunnssvæðinu með fiskveiðilögsögu,
sem á sumum stöðum næði 60—70 mílur
á haf út, en væri þó hvergi nær landi
en 50 sjómílur frá grunnlínum. Þá stefnu
taldi Alþýðuflokkurinn í rökréttu fram-
haldi af þeirri stefnu, sem ísland hefur
frá upphafi fylgt í landhelgismálunum,
en hún hefur ávallt miðast við það, að
íslendingar gerðu tilkall til yfirráða yfir
öllu landgrunninu.
Alþýðuflokksmenn berúu einnig á'
það, að ef einvörðungu yrði miðað við
50 míiur myndu mörg stór og þýðingar-
mikil fiskimið lenda utan fiskveiðilög-
sögu íslendinga og sú hætta vofði þá
yfir, að þar myndu stórvirk erlend veiði
skip setjast að og girða fyrir fiskigöng-
ur á miðin nær landinu.
I Alþýðublaðinu í dag er skýrt frá á^
skorun til rkisstjórnarinnar, sem sam^
þykkt var samhljóða á fundi stjórnar
Fjórðungssambands Vestfjarða, sem
haldinn var 17. júlí s. 1. Koma þar skýrt
og ótvírætt fram nákvæmlega sömu
sjónarmið með tilliti til útfærslunnar,
og Alþýðuflokkurinn hefur og lýst var
hér að framan Skorar stjórn fjórðungs^
sambandsins á ríkis^tjórnina, að hún
tryggi óskoraðan yfirráðarétt fslendinga
yfir landgrunninu öllu og miði útfærsl-
ttna við sömu mörk og Alþýðuflokkur-
inn vildi stefna að. Segir stjórn fjórð-
Hngssambandsins, að verði það ekki gert
vofi augljós hætta yfir mikilvægasta at
vinnuvegi fjölmargra byggðarlaga, fisk
veiðunum.
Eins og Alþýðuflokksmenn bentu á
eiga vestfirzkir sjómenn og útvegsmenn
hér sérstaka hagsmuna að gæta. Stjórn
Fjórðungssambands Vestfjarða gerir sér
augljósa grein fyrir hættunum, sem í
því felast ef miðin á milli 50 mílna lín-
unnar og 400 metra jafndýpislínunnar
myndu lenda utan landhelgi. Er ekki að
efa, að hún mælir fyrir munn allra vest-
firzkra sjómanna og útvegsmanna með
áskorun sinni til ríkisstjórnarinnar um,
að hún gefi þessari hættu meiri gaum
en stuðningsflokkar hennar fengust til
að gera fyrir kosningar, og hegði sér
samkvæmt því.
□ í>ví ■efcki að halda iiátíð.
Tónlist og dans ar tv-ennt, sem
fólk alls staðar í heiminum get
ur átt sameiginLega og notið
og tengir það betur vináttu-
böndum en flest annað. Þetta
sögðu menn í litla, welska þorp
Snu Llangollen tfyrir 25 árum
og réðust strax í iað framfc.vsema
þá hugmynd isína. Lítið tónlist-
armót var í fyrstu iiaMið, sem
síðar þróaðist í árlegt stórmót,
sem talið er að um tvö (hundr-
uð þúsund manns hafi sótt í
sumar — toæði tflytjendur og á-
heyrendur og áhorfendur.
Mieðal þeirra, sem sóttu mót-
ið í suimar frá 6,—11. júlí voru
35 þátttakendur frá íslandi —
söngkór merantaskólans í
Hamrahlíð, sem söng undir
stjórn söngstjóra síns Þorgerðár
Ingólfsdóttur og tniaut farar-
stjórnar Guðlmundar Arnlaugs-
sonar, rektors — og iþað er í
annað sinn, sem kór frá íslandi
kemur fram á mótinu, en Póly-
fón-kórihn söng íþar fyrir 10
árum, undir stjörn Ingólfs Guð
brandssonar — fiöður Þorgerð-
ar, sem þá var einnig meðal
þátttakeinda. Og í viötali við
enskt blað sagði Þorgerður nú
meðan á mótinu stóð. „Það er
eins og draumur sé að rætast.
Eg hef haft löngun alla tíð til
að koma iiíngað aftur> —
ins er ég hér.‘‘
Þessi löngun Þorgerða:
kannski ýtt undir það,
Hamrahlíðarskólains hóf
ar í vetur með fflerð til
fyrir auguim. Það var æf1
ur æft — og kórfélagarn
uíðu fé til fararinnar sjá
hlutu að auki nokkurn
frá ríki og bæ. Og síða:
hinn langþráða dgaur i
júlí að ha'ldið var af st;
gott veganesti og góðar
Þá Loindon, Shrewsbyi
Llamgollen, þar sean mói
háð, en íslenzku þátttakc
ir bjuggu í horginni Wr
— á heimilum borgart
rétt fyrir norðan.
Móttökur voru strax
legar, að íslendingumium
□ Sá söngstjóri, sem
mesta athygli vakti á tó
hátíðinni í Llangollen, va
yngsti, Þorgerður Ingóif:
eins og vel má merkja á u
um og greinum í biöðum fi
inu. Auðvitað var það efn
blaðamyndarar stóðust ekk
ar Þorgerður gekk um í
veðrinu á nýtízkulegum st
um — miili þess, sem húi
aði íslenzka þjóðbúningmi
hátíðlegri tækifæri. Og gí
endur hrifust af tækni hen
valdi yfir kórnum, sem „h
á eins og þrautþjálfað hljó
— Þorgerði er músík í bli
in — hún hefur verið s
og syngjandi frá því hú
fyrst eftir sér, stundaði
arnám og eftir stúdentspr
ur músíkin verið veröld I
Hún nam i Vínarborg og í
ríkjunum tónvísindi og ki
list — lauk kennarapróf
nú kennari við Tónlistar
í Reykjavík með tónlistars
tónfræði sem aðaifög. Hú
ir einnig tónlistarsögu við
hlíðarskólann og hefur s
kór skólans í fjögur ár mi
glæsilega árangri, sem ke
betur og betur í Ijós.
Kristján Bersi ölafsson skrifar
í MIÐRI VIKU
ÁLAGNING opinberra gjalda an veginn af því að skattstof- bein skattsvik ennþá, þótt lega ranglátir. En
hefur stundum verið kölluð an vinnx verk sitt illa. Þvert dregið hafi úr þeim við starf- einmitt komið að m
„hið árlega hneyksli.“ Þetta á móti reikna starfsmenn semi skattrannsóknadeildar- þessa skattkerfis, sej
má til sanns vegar færa að hennar áreiðanlega eins sam- innar hin síðari ár. En megin nrn við. Það er óhei
mörgu leyti, þvi að ekki þarf vizkusamlega og þeir geta ástæða misréttisins er þó en stuðlar þrátt íyrii
lengi að blaða í skattskránni gjöld hvers og eins (eða láta varla hin beinu skattsvik, að réttlátri dreifinj
til að sjá, hversu mjög mönn- vélarnar sinar gera það), en heldur miklu fremur það sem anna, heldur er
um er mísmunað við gjalda- þeir verða að fara eftir þeim kalla mætti lögleg skattsvik. fremur tæki til að
álagninguna. Sumir sem allir upplýsingUm sem fyrir þá eru Þar á ég við þær smugur jöfiiuð.
vita að eru hátekjumenn og lagðar og eftir þeim reglum, skattalaganna um frádrátt og
eigna — og lifa í samræmi sem skattalögin setja. Skatt- feluleik, sem sumir kunna og I STEFNUYFIRI
við það, borga oft hlægilega stofurnar sem slíkar bera hafa aðstöðu til að nota sér, nýju ríkisstjómari
lágar upphæðir, en aðrir sem enga ábyrgð á ósómanum. en aðrir ekki. Vinnukoim- lofað að taka skat
hafa rétt í sig og á borga Hánn á sér allt aðrar orsak- skattar stóreignamanna eru ina til endurskoður
margfalt hærri gjöld. ír. sjálfsagt oftastnær löglega skyni að dreifa sk
Þessi mismunun stafar eng* Sjálfságt er talsvert um réttir, þótt þeir séu siðferðis- inni réttlátar; á
6 Fimmtudagur 22. ]úlj 1971