Alþýðublaðið - 10.11.1971, Qupperneq 2

u
HVERRA ER
MÁLSSTAÐURINN?
.

R
VIÐ KYNNUM OKKAR MALSTAÐ
Nú hafa sam'ningar V.R. vcrið lausir í rúman mánuð. Undirnefndir hafa unnið
að ýmsum sérmálum allan þennan tírna, en lítið hefur miðað í samkomulagsátt.
Allar horfur ,eru því á, iað til að fá fram samninga, er tryggja viðunandi lífsaf-
komu, neyðist verzlunar- og skrifstofufclk til að grípa til vinnustöðvunar. ,Þess
vegna Vill V.R. kynna málstað fclagsins fyrir almcnningi, að svo miklu leyti,
sem hægt er í stuttu máli.
HVERJAR ERU KRÖFUR VERZLUNAR- OG SKRIFSTOFUFÓLKS?
AS hinum lægst launuSu í okkar hópi verSi tryggS fullnægjandi lágmarks-
laun cg jafnframt lengd vinnutíma í samræmi viS aSra launþega, Grund-
vajlarkrafa félagsins er mannsæmandi lífsafkoma.
AS fá viSui!kennd og skráS í samninga félagsins, þau laun, sem nú þegar
eru greidd. ÞaS skapar festu og tryggir atvinnuöryggi í þeim greinum
atvinnulífsins, sem viS störfum í.
AS færa til samræmingar laun og kjör ALLRA félagsmanna okkar viS um-
samin laun og kjör starfsmanna ríkis, bæja og banka, sem nú þegar hafa
fengiS leiSréttingu á sínum kjörum, meSal annars á grundvelli athugana
á raunverulegum launum og kjörum verzlunar- og skrifstofufólks í sam-
bærilegum störfum á hinum frjálsa vinnumarkaSi.____
HVERNIG RÉTTLÆTUM VIÐ ÞESSAR KRÖFUR?
011 þjóSin, aS ríkisstjórninni meStalinni, er fullkomlega sammála um, aS
TUTTUGU ÞÚSfJND KRÓNUR eru algjör lágmarkslaun á mánuSi, svo um
þetta atriSi er ekki deilt. Margir félagsmanna V.R. t.d. afgreiSslufólk í
verzlunum, verSa aS vinna allt aS 20% lengri vinnutíma en aSrir launþegar
tii þessaS ná þessum lágmarkslaunum. Þetta finnst okkur ekki réttlátt.
2
Uf lágt skráSir launataxtar skerSa heildarkjör verzlunat og skrifstofufolks,
þrátt fyrir sannanlegar yfirborganir. Til dæmis miSast óverStryggSar líf-
eyris- og eftirlaunagreiSslur okkar viS skráSa taxta, og eru því ekki í sam-
ræmi viS raunverulega greidd laun ,og eSlilega framfærsluþörf elliáranna.
VandmeSfariS yfirborganakerfi veldur óöryggi í okkar röSum, enda jafn
ótryggt fyrir bæSi Jaunþegann og vinnuveitandann.
3
uéysistór hópur launþega, sem vinnur sambærileg störf og flestir félags-
menn V.R., hefur nýlega náS samningum, sem fela í sér aS meSaltali 40%
kjarabætur í áföngum, og eru flestir sámmálasum réttmæti þeirra kjarabóta.
Samningar þessir grundvölluSust aS miklu leyti á samanburSi á raunverulega
greiddum Jaunum fyrir samsvarandi störf á frjálsum vinnumarkáði, án til-
nts til SKRÁÐRA taxta. Afleiðing ,þess er sú, að SKRÁÐIR taxtar okkar eru
orðnir langt aftur úr Síðan við síðustu samninga, ef miðað er við núgildandi,
umsamin laun og kjör fólks, sem vinnur sömu störf og okkar félagsmenn.
HÉR ERUNOKKUR DÆMI, SEMSANNA MISRÆMI Á SKRÁÐUM TÖXT-
UM OKKAR OG ÞVÍ SEM Á SÉR ST AÐ VÍÐSVEGAR í ATVINNULÍFINU:
AUGLÝSING í
1
ÚR AUGLÝSINU í
DAGBLAÐI 17. OKTÓ-
BER, 1971:
f2
j ÚR VIÐTALI VIÐ VINNU-
VEITANDA í DAG.
-i BLADI 25. ÁGÚST, 1971:
3
SAMANBURDUR VIÐ
OPINBERA STARFS-
MENN í HLIDSTÆÐUM
STÖRFUM:
ÁN AFGREIDSLUFÖLKS
fær neytandinn ekki vöruna afgreidda.
ÁN SKRIFSTOFUSTÚLKNA
eiga nauðsynlegar bréfaskriftir sér
ekki stað milli fyrirtækja og landa.
ÁN FLUGAFGREIDSLUFÓLKS
er ekki unnt að afgreiða flugvélar
og flugfarþega.
ÁN TRYGGINGAMANNA
fást ekki nauðsynlegar tryggingar.
ÁN SÍMASTÚLKNA
geta fyrirtæki ekki fullnægt þjónustu-
skyldu sinni.
ÁN 4750 FÉLAGA V R.
VERZLUNAR- 0G SKRIFSTOFU-
FÓLK ER ÞJÓNUSTUFÓLK HINS
FRJÁLSA ATVINNULÍFS
Ört vaxandi verkaskipting og síauknar kröf-
ur neytandans um1 bætta þjónustu gefa
störfum okkar aukiö gildi. Er nú svo komiö,
að sú þjónusta, sem við veitum, er algjör
forsenda þess, að hröð framþróun geti átt
sér stað í nútíma þjóðfélagi.
A. „ÓsRað er eftir verzlunarstjóra .Fyr-
irtækið býður reyndum manni kr.
40.000,00 í byrjunarlaun og sölulaun
að auki síðar.“
B. Hæsti núgildandi taxti fyrir Verzlun-
arstjóra II. samkvæmt samnlngum
V.R. frá 1. júlí 1970 er kr. 24.440,00
án vísitölu, eítir 12 ára starf.
C. Lágmarkskrafa V.R. í yfirstandandi
samningum fyrír verzlunarstjóra L
neð 12 ara starfsreynslu er kr.
40.146.00, án vísitölu.
A. . . . „Forráðamenn fyrirtækisins
sögðu, að kostir hinnar nýju vélar
væru m. a.. að hún sparaði míkinn
kostnað við launagreiðslur, t. d.
mætti reikna með, að vélritunar-
stúlka hefði í árslaun um krónur
300.000,00“ . . . (Þetta nemur um
kr. 25.000,00 á mánuði.)
B. Hæsti núgildandi taxti fyrir ritara I.
frá 1. júlí 1970 er kr. 18.785,00, án
vísitölu, éftir 5 ára starf.
C. Lágmarkskrafa V.R. í yfirstandandi
samningum fyrir ritara I. með 5 ára
starfsreynslu er kr. 24.679,00 án vísi
tölu.
A. Afgreiðslumenn í vínbúðum Á.T.V.R.
hafa eftir 6 ára starf 21.780,00 á
mánuði, þegar samningur BS.R.B.
kemur til fullra framkvæmda 1. júlí
1972.
B. Sambærilegt afgreiðslufólk í almenn-
um verzlunum hefur samkvæmt
samningi V.R. frá 1. júlí 1970 kr.
16.050,00 eftir 5 ára starf.
C. Lágmarkskrafa V.R. í yfirstandantíi
samningum fyrir afgreiðslufólk í al-
mennum verzlunum eftir 5 ára starfs
reynslu er kr. 19.838,000.
AUGLÝSING