Alþýðublaðið - 25.06.1975, Qupperneq 4

í hreinskilni
sagt
eftir Odd A. Sigurjónsson
Veður öll válynd.
Þrátt fyrir bróðurlegt sam-
komulag á yfirborðinu um að
skipta til helminga þvi, sem til
kynni að falla, er vitað að innri
trúnaður milli stjórnarflokk-
anna er vægast sagt ekki langt
frá frostmarki. „Trúa þeir hvor
öðrum illa, enda trúa fáir báð-
um”. Enda þótt flestir ættu að
geta veriðsammála um, að þeg-
ar kreppir að, væri vist fátt
nauösynlegra en nokkuð sterk
samstaða þeirra, sem með
stjómtaumana fara.
Framundan eru þýðingar-
mikil skref, sem ákveðið er að
taka, þó ennþá hafi ekki verið
endanlega dagsett. Útfærsla
landhelginnar i 200 milur fer að
verða á næsta leiti, svo eitt
stærsta hagsmunamál okkar sé
nefnt. Þessara hluta er ennþá
gætt innan stjórnarherbúðanna
sem algers leyndarmáls, og
ekki er opinberlega vitað,
hvernig rikisstjórnin hyggst
halda á málinu, t.d. hvort
viöræður verða við þjóðir, sem
fiskað hafa á Islandsmiðum.
Þaöan af siður er ljóst, hvort
vilji er fyrir hendi á þeim bæ, til
þess að gera frekari samninga
um veiðiréttindi annarra til
lengri eða skemmri tima, eða
yfirleitt til nokkurrar samn-
ingagerðar þar um. Sennilegt er
af hálfyrðum einstakra ráð-
herra, að ekki sé einu sinni nein
samstaða um, hvernig að þessu
máli skuli standa. Margt bendir
þó til, að fyrirhugað hafi verið i
herbúðum Sjálfstæðismanna,
eða a.m.k. öörum hluta þeirra,
að leika nokkuð undarlegan leik
I skákinni.
öllum er i fersku minni för
þáverandi forsætisráðherra,
Ölafs Jóhannessonar, til Bret-
lands á sinum tíma, þegar hann
samdi viö Wilson um vopnahlé i
þorskastriðinu. Þá var gengið
framhjá utanrikisráðherra,
sem óneitanlega mætti segja að
væri málið ekki óviðkomandi.
Enda þótt utanrikisráðherra
væri ekki sýnt neitt sérstakt til-
læti þar með, má segja, að það
væri fremur innanhússmál
Framsóknarflokksins, hvernig
hann var meðhöndlaður. Við
þaö sætti hinn geðspaki utan-
rikisráöherra sig, a.m.k. á yfir-
borðinu. Þá þurfti líka sameig-
inlegt átak Framsóknarmanna,
til að beygja samstarfsflokk I
stjórninni, sem og tókst.
Hér er bent á þetta, vegna
þess, að ákveðnar grunsemdir
eru uppi um að aftur hafi átt að
höggva i sama farið.
Undanfarna dagá hefur for-
sætisráðherra verið i Stokk-
hólmi og mun hafa átt þangað
eðlilegt erindi.
Mörgum mun þvi hafa komið
nokkuð spánskt fyrir, þegar allt
1 einu fréttist til hans i London!
Bæði er, að ekki er vitað, að
hann ætti þangað neitt erindi á
vegum stjórnarinnar, og svo
hitt, að menn telja ekki meira
en liklegt, að hann hafi þangað
haldið til að feta sig upp, eins og
fjöldi Islenzkra kvenna iðkaði
hér fyrr á árum meðan liðugra
var um gjaldeyri. Þessi
Lundúnaferð mun lika hafa far-
ið nokkuð af hljóði I stjórnarher-
búðunum.
Einhver „heyrandi” mun nú
samt hafa verið i holtinu og
fregnin vakiðnokkurt fjaðrafok,
ekki sizt I utanrikisráðuneytinu.
Dæmið mun hafa verið sett upp
eitthvað á þá lund, að það sem
eitt sinn hefur gerzt, gæti hæg-
lega skeð aftur. Ekki er liklegt,
að utanrikisráðherra hafi verið
jafnhress yfir að Geir Hall-
grlmsson ræddi landhelgismál
við Wilson, án þess að hann
kæmi þar við sögu, eins og þeg-
ar Ólafur fór til Downing Street
10. Hitt mætti þykja liklegt, að
núverandi forsætisráðherra
væri ekki óljúft að geta komið
heim óforvarandis með fjööur I
stjórnarhattinum, sem ýmsum
hefur þótt fremur hallfléyttur á
siðustu og verstu timum.
Fréttatilkynning hefur nú
borizt frá forsætisráðuneytinu
um, að Geir og Niels P. Sigurðs-
son hafi átt samræður við Wil-
son, Callaghan og Bishop,
aðstoðarfiskimálaráðherra
Breta, i Downing Street 10. Þar
var Einar Agústsson fjarri góðu
gamni!
Hvað þessum herrum hefur
farið á milli, annað en hefð-
bundin tedrykkja, er ennþá læst
niöri I töskum Geirs og Nielsar
P. Þetta atvik sýnir, þó i' litlu sé,
að engin vanþörf er fyrir utan-
rikisráðherra að halda vöku
sinni, ef ekki á að draga hönkina
úr höndum hans öðru sinni. Vit-
aö er, að af rikisstjórnarinnar
hálfu hafa engar viðræður við
erlenda aðila um landhelgismál
verið ákveðnar enn.
Samt er heldur óliklegt að
umræður Geirs Hallgrimssonar
og Wilsons, forsætisráðherra,
Callaghans utanrikisráðherra
og Bishops aðstoðarfiskimála-
ráðherra hafi snúizt eingöngu
um daginn og veginn og fallegu
dömurnar I Lundúnum.
Leikur forsætisráðherra i
þessu afbrigði' landhelgisskák-
arinnar er ennþá blindleikur”.
Menn biða nú óþreyjufullir eftir
þvi að hann verði opnaðúr. A
meðan er svo færi á að hugleiða,
hvort „peðið” eigi eftir að máta
kónginn, eins og alþekkt er I
skákheiminum, eða hvort sú
áður óþekkta staða komi upp, að
kórigurinn máti peðið.
Kóngurinn og peðið
LAUS STABA
Kennarastaða á félagsfræðakjörsviði við
Menntaskólann á Isafirði er laus til um-
sóknar. Kennslugreinar eru bókfærsla,
rekstrar- og þjóðhagsfræði, reikningshald
og stjórnun.
Viðskiptafræði eða hagfræðimenntun
æskileg.
Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna
rikisins. Skólinn mun aðstoða við útvegun
húsnæðis.
Umsóknir með upplýsingum um menntun
og starfsferil skulu hafa borist mennta-
málaráðuneytinu, Hverfisgötu 6, Reykja-
vik, fyrir 19. júli nk. Umsóknareyðublöð
fást i r áðuneytinu.
Menntamálaráðuneytið,
20. júni 1975
HSÍ HST
íslandsmót
í handknattleik 1975/1976
íslandsmótið utanhúss i meistaraflokki
karla og kvenna og 2. flokki kvenna fer
fram i ágúst næstkomandi.
Þátttökutilkynningar i útimótið sendist til
skrifstofu H.S.l. fyrir 5. júli.
Félög þau sem áhuga hafa á þvi að sjá um
framkvæmd Islandsmótsins utanhúss
sendi umsókn til skrifstofu H.S.I. fyrir 5.
júli.
Þátttökutilkynningar i íslandsmótið inn-
anhúss 1976 sendist fyrir 5. júli til skrif-
stofu H.S.I., pósthólf 864 Reykjavik.
Handknattleikssamband íslands.
Ibúð til leigu
Til leigu 3ja herbergja ibúð i neðra Breið-
holti. — Tilboð sendist afgreiðslu Alþýðu-
blaðsins fyrir helgi, merkt 28. júni.
AAaría AAarkan 70 ára
DROTTNING í
RÍKI SÖNGSINS
Flestar þær söngraddir, sem
kunnar eru frá hljómleikum, úr
óperusölum, af hljómplötum eða
úr útvarpi eða sjónvarpi, eru
raddir fólks stórþjóða, sem eiga
aldagamla tónlistarhefð að baki,
svosem Italir og Þjóðverjar. Þótt
þjóðir Norðurlanda séu auðvitað
allar smáþjóðir á alheimsvisu,
hefur það samt sem áður gerst,
aö þær hafa eignast söngvara,
sem getið hafa sér heimsfrægð.
Sviar eignuðust Jussi Björling,
einn besta tenórsöngvara, sem
uppi hefur veriö, Norðmenn
Kristinu Flagstad, Danir Lauritz
Melchior og Finnar Kim Borg.
Þótt þessar norrrænu þjóðir séu
fámennar á mælikvarða stór-
þjóða, hafa þær samt lagt furðu-
stóran skerf til söngmenntar og
tónlistar heimsins yfir höfuð að
tala, miklu stærri en búast mætti
við.
Enn furðulegra er þó hitt, að sú
þjóð, sem er fámennust allra
sjálfstæðra þjóða, ekki aðeins á
Norðurlöndum, heldur á allri
jarðarkringlunni, þjóð, sem hefur
nýlega endurheimt sjálfstæði
sitt^ var fátækust þjóð á Vestur-
löndum fyrir tveim mannsöldrum
og átti sér við upphaf þessarar
aldar enga tónlistarhefð i nútima-
Gleymid okkur
einu sinni -
og þiö gleymib
því alarei í
skilningi, — að þessi þjóð skuli
hafa eignast söngvara, sem telja
má jafnviga þeim, sem hlotið
hafa heimsfrægð, söngvara sem
sungið hafa á* tónleikum og i
óperusölum um viða veröld.
Þetta er eitt af ævintýrum is
lenskrar nútimasögu.
Maria Markan er ein aðalper-
sónan i þessu ævintýri. 1 fjöl-
skyldu hennar er djúpstæð tón-
listarhneigð. Kornung sýndi hún
ótviræða tónlistarhæfileika. Hún
hlaut hina ágætustu menntun. Og
árangurinn lét ekki á sér standa.
Hún náði frábærum þroska i list
sinni, ekki aðeins vegna mikillar
og fagurrar raddar, heldur ekki
slður vegna óvenjulegs valds yfir
henni og einstakra hæfileika til
listrænnar túlkunar. Rödd hennar
hefurhljómað I fjölmörgum borg-
um og löndum. Ein Islendinga
hefur hún sungið á sviði einnar
vandlátustu óperu veraldar,
Metropólitaóperunnar i New
York.
Nú hefur hún um nokkurt skeið
helgað sig söngkennslu, eins og
titt er um söngvara, þegar liður á
ævi þeirra. Mér hefur verið sagt,
að allir ljúki nemendur hennar
upp einum munni um það, að hún
sé afbragðs kennari. Þegar slik
orð hafa verið sögð i min eyru —
og það er ekki ósjaldan — hefur
þvi verið bætt við, að hún sé
meira en söngkennari. Hún sé
mikil kona, sem margt gott megi
af læra: Hlýju hjartans, hjálp-
fýsi, fórnarlund, höfðingsskap.
Betra vegarnesti verður ungum
söngvurum ekki gefið samfara
söngmenntinni.
Gylfi Þ. Gislaso
Hjúkrunarkonur
óskast að Heilsuverndarstöð Reykjavikur.
Einnig vantar sjúkraliða i afleysingar i
heimahjúkrun i ágúst.
Upplýsingar veitir forstöðukona i sima
22400.
C
Alþýðublaðið á hvert heimili
)
o
Miðvikudagur 25. júní 1975.