Alþýðublaðið - 25.06.1975, Side 12

alþýdu
n Hmíil
Mastes liF KÓPAVOGS APÓTEK
PLASTRQKAVERKSMIÐJA Slmar 82639-82655 Opifl öll kvöld til kl. 7
Vatnegðrðum 6 Box 4064 — Roykjavlk Laugardaga til kl. 12
Allir þeir sem hafa
bila sina meðferðis til
útlanda til lengri eða
skemmri dvalar verða
að kaupa ábyrgðar-
tryggingar, samkvæmt
alþjóðlegum lögum um
skyldutryggingar, og
er algengast að sliku sé
komið i kring með þvi
að kaupa svonefnd
„græn kort” eða
„green-cards”. Al-
þýðublaðinu er
Ætlar þú að taka bilinn með i sumarleyfi til útlanda?
„GRÆNU KORTIN” OG IS-
F • •
LENSKU 1RYGGINGAFEL0GIN
kunnugt um, að þrjú is-
lensk tryggingafélög,
Ábyrgð, Almennar
tryggingar og Sam-
vinnutryggingar, hafi
milligöngu við útvegun
þessara trygginga, en
að minnstakosti tvö
önnur tryggingafélög,
Brunabótafélag Is-
lands og Hagtrygging,
hafa samvinnu við
Samvinnutryggingar i
þessu efni.
Vegna hins nýja möguleika á
þvi að taka bifreiðar með I
sumarleyfi til útlanda, sem
opnaðist með tilkomu færeysku
ferjunnar Smyrils, kannaði Al-
þýðublaðið þá skilmála sem is-
lensku tryggingafélögin bjóða
við sölu á þessari tryggingu, og
kom I ljós, að öll þau trygginga-
félög, sem hér hafa verið nefnd,
hafa innt af hendi þessa
þjónustu við fleiri eða færri af
viðskiptavinum sinum.
Tryggingaskilmálar þessara
„green-card” trygginga eru
mjög strangir, strangari en ger-
ist hér á landi, og má nefna, að
tryggingataki má ekki vera
yngri en 23 ára og ekki eldri en
67 ára. Þá má tryggingataki
ekki hafa valdið tjóni næstu þrjú
árin áður en hann kaupir þessa
tryggingu. Hins vegar er miðað
við talsvert hærri tryggingar-
upphæð en við eigum að venjast,
eða 250 þús. dollara, sem er
nálægt 40 millj. isl. kr. Iðgjöldin
eru nokkuð misjöfn eftir þvi hjá
hvaða tryggingafélagi
tryggingin er fengin, og bjóða
Samvinnutryggingar viðskipta-
vinum sinum greinilega bestu
kjör, þvi þar er eingöngu litið á
þetta sem þjónustu og ekki kraf-
ist aukagjalds umfram það sem
greitt er fyrir skyldutrygging-
una sem gildir hér heima. Al-
mennar tryggingar gera við-
skiptavinum sinum hinsvegar
að greiða um 6300 kr. fyrir
fyrsta mánuðinn og um 8600 kr.
fyrir tvo mánuði. Abyrgð er eins
og kunnugt er umboö fyrir
sænskt tryggingafélag, og þar
er iögjaldið kr. 1200 fyrir fyrsta
mánuðinn og kr. 2200 fyrir tvo
mánuði. Ekki tókst að afla upp-
lýsinga um iðgjöld Brunabóta-
félags Islands né Hag-
trygginga, en Samvinnu-
tryggingar annast þessa fyrir-
greiöslu fyrir þau félög eins og
fyrr segir og sögðu talsmenn
þeirra, að um væri að ræða 1-2
þús. kr. fyrir mánuðinn.
Auk skyldutryggingarinnar
gefa tryggingafélögin við-
skiptavinum sinum kost á að
kaupa sérstaka kaskótryggingu
sem gildir bæði I flutningnum
milli landa, við út- og uppskipun
og einnig á akstri erlendis. Al-
gengast er, að þeir sem hafa
kaskótryggingu fyrir verði að
greiða viðbótargjald sem nem-
ur 20% af grunniðgjaldinu —
þ.e. án þess að bónus komi til
frádráttar — og miðað er við
25000 króna eigin áhættu.
Abyrgð býður viðskiptavinum
slnum þó heldur betur, en þar er
viöbótargjaldið aðeins 10% af
grunniögjaldinu, og ennfremur
er þar miðað við 12000 króna
sjálfsábyrgð.
Þeir sem ekki hafa kaskó-
tryggingu, eða húftryggingu á
bifreiðum sínum, eiga kost á
sérstökum sjótryggingum, sem
gilda við flutning milli landa, og
er iðgjald hennar miðað við
ákveðinn hundraðshluta af sölu-
verömæti hverrar bifreiðar.
Þetta hlutfall er nokkuð mis-
jafnt, hæst hjá Samvinnu-
tryggingum, eða 3% auk 10 þús-
und króna sjálfsábyrgðar, hjá
Almennum tryggingum er ið-
gjaldið 1,5% af söluverðmæti,
en hjá Brunabótafélaginu er
miðað við 1,5% aðra leiðina en
2,25% sé tekin trygging fyrir
báðar leiðir.
Viðskipti við þessi „green-
card” tryggingafélög hafa ekki
veriö tekin upp i samvinnu
tryggingafélaganna sem hluti af
Islenska bifreiöatrygginga-
kerfinu, en rætt hefur verið um
að gera það, og yrðu þessar
reglur þá samræmdar.
Norðurlandaferjan Smyrill og Iverustaðir farþega um borð.
MáíiBk
■íífeí':
Þykir þér
aðbúnaður aldraðra f Reykjavík til sóma?
Lilja Þorfinnsdóttir, hiismóðir:
„Nei, alveg áreiðanlega ekki.
Mér finnst alls ekki nóg gert
fyrir fullorðið fólk og aðstaða
þess I þjóðfélaginu alls ekki
nógu góð. Það þarf að gera átak
I þvi að hjálpa þeim sem hafa
aldraða heima, til dæmis.”
Asgeir Bjarnason, vélstjóri:
„Nei, allsekki.Þaðþarf að gera
mjög stórt átak f þeim efnum
hjá okkur.”
Edda Ástvaldsdóttir, sjúkraiiði:
„Nei, alls ekki. Það vantar til
dæmis illilega rými fyrir
aldraöa langlegusjúklinga og
svo vantar mun fleiri elli-
heimili.”
Asta Baldvinsdóttir, atvinnu-
laus: „Nei, það finnst mér ekki.
Þaö þarf að byggja meir af
Ibúðum fýrir aldraða og einnig
að auka mjög heimilishjálp, til
að auðvelda þeim að halda eigið
heimili svo lengi sem kostur
er.”
Sverrir Agnarsson, sjómaður:
„Nei, aðstaða þeirra er fyrir
neðan allar hellur. Það er erfitt
aö horfa svona upp á upplausn
ættarsamfélagsins og ég tel að
þegar beri að afnema öll elli-
heimili, ásamt með öllum
barnaheimilum. Annars er
voðinn vis.”