Alþýðublaðið - 03.04.1977, Blaðsíða 6
6 LISTIB/IWIEIUIUIIUfi
Sunnudagur 3. april 1977 Síw&ð1'
Guðrún Svava Svavars^
dóttir opnar málverka-
sýningu í Galleri SUM í
dag. Listakonan synir
þarna 15 málverk/ en auk
þess eru á sýningunni
nokkrar tgikningar og
graf ikmyndir. Myndirn-
ar eru flestar málaðar
síðastliðið eitt og hálft ár
og er verð þeirra frp 80
þúsund til 180 þúsund.
Guðrún Svava segist ekki
telja sig fylgja neinni sérstakri
listastefnu. Það fer þó varla á
milli mála, að þarna er á ferð-
inni einhverskonar Realismi,
jafnvel Súrrealismi á köflum»
eða Neorealismi.
Guðrún Svava er tæknileg i
listinni og blessunarlega laus
við alla yfirborðsmennsku.
Gaðrún Svava kemur til
dyranna eins og hún er
klædd.
ssi
leyiiaíBér ekki, hvorki$ mynd-
unun né heldur þegar rabb^) er
við hana um^myndlist almennt.
Guðrún Svava kemur til dyr-
anna eins og hún er klædd. og
þegar myndir hennar eru
skoðaðar fær maður það ein-
hvernveginn á tilfinninguna að
hún sé að segja sannleikann,
mála eitthvað sem hún vill
mála, og á þann hátt sem hún
vill.
Guðrún Svava Svavarsdóttir
”er fædd í Reykjavik 1944. Hún
stundaði nám i Myndlistar-
skólanum i Reykjavik 1963-1965.
Siðan fór hún til Rússlands og
var við nám i Straganov mynd-
listarháskólanum 1965-1966.
Hún hélt siðan áfram námi við
Myndlistarskólann i Reykjavik
frá 1972-1977.
Guðrún hefur*innið. mikið við
leikbrúðugerð, gerð leikbúninga e
og leiktjaldagerð hjá Leikfélagi
Reykjavikur. Þá hefur hún
einnig annast bókaskreytingar
fyrir bókaútgáfu Helgafells.
—BJ
ðm Þorsteinsson
með einkasýningu
Örn Þorsteinsson
listmálari opnar sýn-
ingu i Galleri Sólon ís-
landus á morgun. Sýn-
ingin verður opin til 17.
april.
A þessari sýningu
eru 29 málverk, harðar
og ákveðnar teikningar
með skörpum liturn.
örn Þorsteinsson segir
að þetta séu allt hlut-
lægar myndir, enda
þótt við fyrstu sýn
mönnum detti helst i
hug hið gagnstæða.
Sumar myndirnar hafa
einskonar kúbiska byggingu, og
ef til vill má segja hið sama um
þær allar að einu og öðru leyti.
1 sýningarskrá segir Aðal-
steinn Ingóifsson: „tn þótt örn
tefli djarft meö liti sina, verða
þeir aldrei óþægilega skerandi
eða ósamstæðir I meöförum
hans, heldur er þeim ætið fundin
myndræn og tilfinningaleg sam-
svörun innan hverrar mynd-
heildar”.
Það er mikið til i þessum orð-
um Aðalsteins og ýmsu öðru
sem hann segir um þessa sýn-
ingu f sýningarskránni.
Þetta er mjög góð sýning hjá
hinum unga myndlistamanni
Erni Þorsteinssyni og er þvl
kinnroðalaust hægt að benda
mönnum að lita þarna inn I
Galleri Sólon íslandus að þessu
sinni.
örn hefur tekið þátt i mörgum
samsýningum, m.a. Haustsýn-
ingu FIM 1971, Nordisk Grafik
Union f Lundi 1971, Nutida
Nordisk Konst I Hasselby 1972,
og Nordisk Grafik i Norræna
húsinu 1972 og tslensk Grafik I
Norræna húsinu 1975.
Þá hefur örn tekið þátt i
mörgum samsýningum út um
Guðrún
Svava
með Neo Real-
isma í SÚM
Lis ta m a ðu r inn smlðar rammana sjálfur.
land, i Keflavfk, á Isafirði og 76, Haustsýning FÍM 76 og sam-
Akureyri. Einnig má nefna s,ýn- sýning i Galleri Sólon fyrr á
ingarnar Atta ungir á Loftinu þessu ári. ' — BJ
Síðustu hljómleikar Pólyfónkórsins
Pólýfónkórinn hefur nú
starfað i 20 ár. Þetta er að
visu ekki langur timi á
mælikvarða eilifðar-
innar, en á mælistiku
einstaklingsins er þetta
nokkuð stór partur
mannsæfinnar.
Það fer heldur ekki á milli
mála, að Pólýfónkórinn hefur
skilið eftir sterk spor i
menningar- og sönglifi
þjóðarinnar og munu áhrif hans
án efa verða metin að
verðleikum um langa framtið.
A skirdag efnir kórinn til veg-
legra hljómleika i tilefni 20 ára
star s. Verður þar flutt fjöl-
breyttasta og glæsilegasta
efnisskrá Pólýfónkórsins til
þessa.
Flytjendur eru 150 söngvarar
kórsins ásamt 50 manna
Kammersveit og sinfóniuhljórn-
sveit. Konsertmeistari er Rut
Ingólfsdóttir en einsöngvarar
eru Ann-Marie Conners, Elisa-
bet Erlingsdóttir, Sigriður Ella
Magnúsdóttir, Keith Lewis og
Hjálmar Kjartansson.
Ingólfur Guðbrandsson
stjórnar kór og hljómsveit eins
og hann hefur gert frá upphafi.
Hljómleikarnir sem Pólý-
fónkórinn efnir nú til eru jafn-
framt lokahljómleikar kórsins,
þvi Ingólfur Guðbrandsson
hefur nú ákveðið aö láta af
störfum sem söngstjóri kórsins.
Á fundi með stjórn Pólýfón-
kórsins i fyrradag sagði form.
kórsins, Friðrik Eiriksson:
,,Það er enginn Pólýfónkór ef
Ingólfur er ekki til að stjórna
honum.” Þetta eru mikil
meðmæli með söngstjóranum,
og munu allir sem til þekkja
geta skrifað undir þetta vottorð.
A hinn bóginn hlýtur það aö
vekja nokkurn söknuð i hugum
söngunnenda ef Pólýfónkórinn
verður nú lagður niður fyrir
fullt og allt. Vonandi verður svo
ekki. Eitt er þó vist að erfitt
mun að fylla það skarð sem eftir
verður þegar Ingólfur
Guðbrandsson lætur af störfum
sem stjórnandi og leiðtogi
kórsins.
Að lokum skal á það bent, að
um eitt þúsund manns hata i
lengri eða skemmri tima sungið
og numiö I Pólýfónkórnum og
verður það framlag til
islenzkrar söngmenntar seint
fullþakkað.
—BJ
Pólýfónkórinn flytur Messias
Eggert G.
Þorsteins-
son
A Alþingi á miðvikudag fylgdi
Eggert G. Þorsteinsson úr hlaði
tillögu Alþýðuflokksins til
þingsályktunarum aö fela ríkis-
stjórninni aö skipa neínd til aö
kanna efnahagslega og félags-
lega stöðu ellilifeyrisþega á
tslandi.
tfjarveruGylfa Þ. Gislasonar
s.l. haust tók annar varamaður
Alþýðuflokksins i Reykjavik,
Eyjólfur Sigurðsson, prentari,
sæti hans á þingi og flutti þá
fyrrnefnda tillögu til þings-
ályktunar.
Er Eggert G. Þorsteinsson
fylgdi tillögunni úr hlaöi, flutti
hann fróðlega og athyglisverða
ræðu um kjör og aðstöðu elli-
lifeyrisþega. Ræða hans fer hér
á eftir:
Tillagan sjálf
Tillagan, sem er á þingskjali
96, hljóðar svo, með leyfi
forseta:
„Alþingi ályktar að fela rikis-
Hvernig
9»
í velfer
stjórninni að skipa nefnd til aö
kanna efnahagslega og félags-
lega stöðu ellillfeyrisþega á
tslandi. Aðalverkefni
nefndarinnar verði:
1. Að kanna lifskjör ellilifeyris-
° þega.
2. Að kanna félagslega stöðu
ellilifeyrisþega.
3. Að kanna hver sé munur á
aðstöðu eliilifeyrisþega, er
c dveija á elliheimilum og
^ öörum likum stofnunum, og
cþeirra, er dvelja utan þeirra.
, 4. Að kanna hvaöa munur sé á
aðstöðu ellilifeyrisþega, er
búa i þéttbýli, og þeirra, er
búa I dreifbýli.
5. Að kanna hvernig ástatt sé
um heilbrigðisþjónustu við
ald#aða.
6. Aö leggja fram tillögur til
úrbóta i framhaldi af niður-
•> stöðu könnunarinnar”.
Við núlifandi tslendingar,
viljum gjarnan láta telja okkur
meðal velferðarþjóðfélaga.
Er allt fullkomið?
1 beinu framhaldi af þessari
hugsun, sem að minu viti er þó
of oft byggð á óskhyggju fremur
en staðreyndum og má I þvi
sambandi benda á mörg dæmi
þar um, — þvi miður. Þaö situr
aö öllu athuguðu a.m.k. ekki á
okkur aö fyllast drambi og of-
metnaöi yfir „þvi öryggi, sem
öllum þjóðfélagsþegnum eru i
raun tryggð”. — Þóttafullar
fyrirsagnir sjást og heyrast i
fjölmiðlum okkar, þegar við,
þessi afkastamikla þjóð til sjós
oe lands. er i erlendum blöðum
og skýrslum nefnd „vanþróuð
þjóð” I tilteknum atriöum.
Það, sem hér er um að ræöa,
er aöstoð okkar við öryrkja,
lamaða eða fatlaða og siðast en
ekki sfst eldri kynslóðina.
Sannleikurinn er og einnig sá,
að yngsta kynslóðin geldur þess
einnig, aö við vanrækjum