Alþýðublaðið - 15.01.1978, Blaðsíða 3

Sunnudagur 15. janúar 1978
3
„ODYRASTA SERRIT
LANDSINS”
Rætt við Harald Ólafsson, tólf áraf
ritstjóra, útgefanda, verðandi heildsala
og fallítspekúlant
„Heimspekirugl. Aðeins hundrað krónur. Sextán siður af fjölbreyttu og
góðu efni. Lægsta verð á sérriti á landinu”.
Þannig kynnir tólf ára piltur varning þann er hann býður til kaups.
Varningurinn er raunar blað, sem hann skrifar og gefur út sjálfur. Hann
mun vera með yngstu útgefendum landsins.
Pilturinn heitir Haraldur ólafsson og þegar hann kom i söluferð á rit-
stjórn Alþýðublaðsins i nær, notuðum við tækifærið tii að spjalla ofurlitið
við hann.
Hvað ertu búinn að gefa blaðið út lengi?
..Ég er búinn að gefa það út i tvö ár. Fyrsta blaðið kom út i byrjun árs
1976 og tölublöðin eru orðin sex talsins.”
Hvernig stóð á þvi að þú forst
að gefa það út?
„Það er nú það. Að sumu leyti
vegna leiðinda. Ég var bara i
skólanum. Gerði ekki neitt. Þaö
er lika leiðinlegasta stofnun sem
ég hef kynnst i lifinu. Maður er
lokaður þarna inni hálfan daginn
við að gera ekkert, nema að spila
i timum og svoleiðis. Utan skóla-
tima gerði ég svo ekkert nema
leika mér og það græðir enginn á
þvi, svo eitthvað varð að ske.
Hugmyndin um að gefa Ut blað
hafði komið upp, en einhvern veg-
inn ekki orðið úr. Ekki fyrr en
tveir aðrin náungar i minum bekk
fóru að skrifa og gefa Ut, þá sáum
við að nú var að hrökkva eöa
stökkva, ef við áttum að geta orö-
ið ofan á i samkeppninni, NU er-
um við lika búnir að setja þá á
hausinn.”
Hefur þú fengist við að skrifa
utan blaðsins?
„Já, ég hafði þó nokkuð skrifað
áður en blaðið varð til. Ég hef
alltaf haft mikinn áhuga á þvi að
koma áróðri á blað”.
Ætlar þú þá að gera blaða-
mennskuna að ævistarfi?
„Nei, Ætli ég velji mér ekki
eitthvert göfugra starf, einhverja
göfugri starfsgrein. Verst að
heildsöluleyfið er svo skrambi
dyrt, kostar tvö hundruð þúsund
krónur. Svo þarf maður að vera
Verzlunarskólagenginn.
Ég veit bara það, að ég ætla
ekki að verða prófessor og grotna
niður i einhverri rikisstofnun, svo
sem á Keldum, eða eitthvað
álika”.
Hefur þú tima til að gefa Ut blað
meðan þU ert i skólanum?
„Nei. Ég hef engan tima til að
vera í skólanum. Enda er það
bara tímaeyðsla. Maöur lcrir
ekki neitt. Þetta er sama tuggan
allan veturinn, svo það er ekkert
að gera nema spila”.
Att þú þá ekkert að læra .
heima?
„Ha? Jfi... jú, ég held við höf-
um átt að gera eitthvað heima.
Jú, það var vist sett fyrir, einhver
verkefni eða eitthvað svoleiðis.
En það geri ég bara i skólanum
þegar ég er ekki að spila”.
Þarf þá ekki að lesa nein fög,
eins og íslandssögu?
„Islandssögu? Jú, akkúrrat.
Það kemur fyrir, þegar ég á erfitt
með að sofna i timum, að ég grip i
hana. Það getur verið ágætt.”
Græðir þú á útgáfunni?
Já, já. Tugi þúsunda á blað nú-
oröið. En fyrstu eintökin voru
slök. Það fyrsta kom lika út bara i
tuttugu og fimm eintökum. Annað
blaöið i tuttugu og sjö eintökum,
en siðan hefur það vaxið og nú er
það i fimm hundruð eintökum,
þannig að ég ætti að græða vel á
þessu eintaki”.
Er eitthvað fleira i takinu?
„Tja.. já, vist er það. Við erum
með eittfyrirtækiþrirsaman. Við
gefum út spil. Fjölskylduspil sem
heitir Veðspilið og er ágætis spil.
Það bara selst ekki og verður þvi
enginn gróði af þvi. Það er ekki
nógu girnilegt. I útliti.”
„Ja, það heitir eiginlega Tapfé-
lag Halla, Villa og Steinþórs. Nú
eða Tunnan s/f, eða Brask s/f.
Þetta siðasta ættir þú kannski
ekki að nefna. Það hleypur svo
illa i fólk.”
Eitthvað fleira i bigerð?
„Ekkertsem ég segifrá eins og
er”
Nú gengur þér vel að selja blað-
ið, þótt spilið sé á hausnum. Hvar
selurðu helzt?
„I fyrirtækjum. Það er bezt aö
eiga við menn á vinnustað. Það
þýöir alls ekkert að fara i heima-
hús, þar skellir fólk bara á mann.
I skólanum þýðir ekki heldur að
selja það. Það væri allt upp á krit
og fengist aldrei borgað, þvi þar
eru allir svo blankir”.
Þú sérð um þetta allt sjálfur?
„Já, allt. Nema aö strákur sem
byrjaði með mér, Garðar Guðna-
son, er lausráðinn blaðamaður
hjá mér. Ég sé um mest af skrif-
um, safna auglýsingum, sjá um
prentun, sem ég kaupi hjá Prent-
val, og svo söluna.
Hvenær má svo búast við næsta
tölublaði?
„Þegar ég er búinn að selja allt
upplagið af þessu og búinn að
skrifa hitt, safna auglýsingum i
þaö og láta prenta það. Auglýs-
ingarnar þurfa að borga prentun-
ina.”
Aö lokum ein spurning. Hvað
gerir þú við gróðann?
„Það er aðeins tvennt til i þvi
máli. Maður verður jú að fjár-
festa. Ég hef tekið þá kosti að
fjárfesta i skuldabréfum annars
vegar, en hins vegar i erlendum
gjaldeyri”.
Tilkynning
til launagreiðenda er hafa í
þjónustu sinni starfsmenn búsetta
í Hafnarfirði, Garðakaupstað
og Kjósarsýslu
Samkvæmt heimild i 7. tölulið 103. gr.
reglugerðar nr. 245/1963, er þess hér með
krafist af öllum þeim er greiða laun
starfsmönnum búsettum i Hafnarfirði,
Garðabæ og Kjósarsýslu, að þeir skili nú
þegar skýrslu um nöfn starfsmanna hér i
umdæminu, sem taka laun hjá þeim, nafn-
númer, heimilisfang og gjalddaga launa.
Jafnframt skal vakin athygli á skyldu
kaupgreiðanda til að tilkynna er launþeg-
ar hætta að taka laun hjá kaupgreiðanda
og þeirri ábyrgð er kaupgreiðandi fellir á
sig, ef hann vanrækir skyldur sinar sam-
kvæmt ofansögðu eða vanrækir að halda
eftir af launum upp á þinggjöld, sam-
kvæmt þvi sem krafist er, en i þeim tilvik-
um er hægt að innheimta gjöldin hjá kaup-
greiðanda, svo sem um eigin skuld væri að
ræða.
Bæjarfógetinn i Hafnarfirði og
Garðakaupstað. Sýslumaðurinn i Kjósa-
sýslu.
Tilboð óskast
i nokkrar fólksbifreiðar, jeppabifreiðar,
pick-up bifreið og nokkrar ógangfærar bif-
reiðar er verða sýndar að Grensásvegi 9,
þriðjudaginn 17. janúar kl. 12-3. Tilboðin
verða opnuð i skrifstofu vorri kl. 5.
SALA VARNALIÐSEIGNA