Alþýðublaðið - 27.01.1978, Blaðsíða 4

4
Föstudagur 27. janúar 1978.j
alþýöU'
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Rekstur: Rcykjaprent h.f. Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Arni Gunnarsson. Fréttastjóri: Einar Sigurðs-
son. Aðsetur ritstjórnar er i Siðumúla 11, sími 81866. Kvöldsími fréttavaktar: 81976. Auglýsingadeild,
Alþýðuhúsinu Hverfisgötu 10 — simi 14906. Áskriftar- og kvartanasimi: 14900. Prentun: Blaðaprent h.f.
Askriftaverð 1500 krónur á mánuði og 80 krónur I lausasölu.
79
Undarlegir menn
íslendingar
7 7
,,Undarlegir menn ís-
lendingar" kynnu ein-
hverjir að hugsa, sem
ókunnugir væru og
kynntu sér iðnaðarfram-
leiðslu hér á landi. Þeir
flytja inn ull til að prjóna
úr, en á sama tíma selja
þeir ull úr landi til að láta
aðra prjóna úr.
„Skrítnir menn Islend-
ingar". Þeir flytja út
grásleppuhrogn og þorsk-
hrogn, sem aðrar þjóðir
framleiða úr gæðavöru
og (slendingar kaupa svo
til landsins fullunna.
„Sérkennilegir menn (s-
lendingar" Þeir hafa
flutt út saltaðar gærur
svo aðrir geti f ramleitt úr
þeim hinar ágætustu
skinnavörur og keppt við
islenzkan iðnað.
Á þennan hátt gætu hin-
ir ókunnugu rekið sig á
fjölmörg dæmi um und-
arlega háttu í fram-
leiðslugreinum þjóðar-
innar. Á sama tíma og
skipulögð er dýr herferð
til aðefla íslenzkan iðnað
og hvetja almenning til að
kaupa íslenzkar iðnaðar-
vörur, er þannig staðið að
ýmsum þáttum hans, að
menn rekur í rogastanz.
Fréttir um útflutning á
íslenzkum lopa og ullar-
garni, sem ódýrt vinnuaf I
annarra þjóða prjónar úr,
hafa vakið mikla athygli.
Launalágar konur í Suð-
ur-Kóreu prjóna úr
íslenzkri ull fatnað, sem
er nauðalíkur hinum
íslenzka. Þessi fatnaður
er síðan sendur á mark-
að, þar sem hann er í
harðri og beinni sam-
keppni við íslenzkar
f ramleiðsluvörur. Sömu
sögu er að segja frá öðr-
um löndum, t.d.
Danmörku og Bretlandi.
Það bítur þó höf uðið af
skömminni, að til íslands
er flutt u11 erlendis frá,
sem blandað er saman
við þá íslenzku, og síðan
er prjónað úr blöndunni.
Það þarf ekki mikla
þekkingu til að geta
fullyrt, að þarna er rang-
lega að málum staðið.
Aðrar þjóðir hagnast á
íslenzku hráefni og um
leið er stefnt í hættu
erlendum markaði fyrir
íslenzkar ullarvörur.
Þetta heitir ekki að efla
íslenzkan iðnað.
Á sama hátt flytja
íslendingar út ýmis dýr
hráefni úr sjó, sem út-
lendingar síðan f ullvinna.
Þeir selja vöru sína á
sama markaði og (slend-
ingar og stefna einnig í
hættu markaði fyrir lag-
metisvörur Islendinga
erlendis. Þetta eflir held-
ur ekki íslenzkan iðnað.
Það hef ur verið yf irlýst
stefna langflestra stjórn-
málaflokka og forystu-
manna í iðnaði á (slandi,
að hér beri að stefna að
því að fullvinna sjávar-
afla og landbúnaðar-
afurðir. Einmitt á þessu
sviði eru íslendingar
helzt samkeppnisfærir,
einfaldlega vegna þess,
aðþeirra hráefni er betra
en annarra og er viður-
kennt sem slíkt víða
erlendis.
Það væri því fullkom-
lega eðlilegt, að leggja
miklu meiri áherzlu en
gert hefur verið á þessa
þætti iðnaðarins. Og tak-
markið er auðvitað það,
að f lytja ekki úr landi eitt
einasta kílógramm af
verðmætum hráefnum,
heldur breyta þeim í
ennþá verðmætari full-
unna vöru.
íslenzkum iðnaði er
ætlað að taka við veruleg-
um hluta þess vinnuafls,
sem kemur á markaðinn
á næstu árum. Það er því
ekki úr vegi að líta nokk-
uð nánar á það, sem er að
gerast í fisk-, og ullar- og
skinnaiðnaði hér á landi
og láta íslenzkt vinnuafl
ganga fyrir að vinna úr
þeim hráefnum, sem við
bezt eigum. —ÁG
UR YMSUM ATTUM
Gleymskan mikilvægur lidur
andlegs heilbrigöis
Þaö er ekki hægt aö segja aö
fréttin um timabundið niðurlag
flugs til Eyja vegna gleymsku
beri eingöngu vott um and-
streymi og illsku þessa heims.
Gleymskan er nefilega mikil-
vægari þátur i andlegu heil-
brigði manna en margan grun-
ar. Eftilvill hafa þeir menn er
sjá áttu um isetningu bremsu-
prófunartækja i nýja bilinn
þeirra Vestmannaeyinga haft i
mörgu öðru að snúast. En þrátt
fyrir að þeim hafi verið full-
kunnugtum nauðsyn isetningar
bremsuprófunartækjanna
gleymdist þeim það nauösynja-
verk.
Sálfræðingar skipta heilabú-
inu i tvennt, annarsvegar vit-
urnd eða meðvitund og hinsveg-
ar undirmeðvitund. í meðvit-
undinni höfum við allt þaö vit er
viðþurfum á að halda þá stund-
ina, ensiðan er þvi sem ekki er i
notkun þrýst niður i undirmeð-
vitundina, misjafnlega djúpt.
Úr undirmeðvitundinni, sem er
einskonar geymsla, eru siðan
teknar hugmyndir þegar á þarf
að halda eða þeim skýtur upp á
yfirborðið af sjálfu sér. Meðan
þær hugmyndirokkar sem eru i
undirmeðvitundinni eru þar eru
þær gleymdar. Þessi hæfileiki
mannsins til þess að geyma eða
gleyma hluta vitundarinnar i
undirmeövitundinni er siðan
mikilvægur liður i andlegu heil-
brigði hans. Þvi ef öllum þeim
hlutum er maðurinn hefur safn-
að saman i vitund sinni væri
fyrirkomiði meðvitundinni yrði
hann hreinlega snarvitlaus.
Gleymskan vegur þvi þungt á
metunum sem hvildartæki
likamans ekki siður en svefninn.
iggur niðri
gleymsk
SJ — Fiugfélag tslands haföi
lekki áætlunarflug til Vest-
íannaeyja á mánudag og i gær,
vegna þess aö tæki til aö gera
þremsuprófanir á flugbrautun-
eru ekki á staðnum.
I desember kom ný bifreið til
jtkunar á flugvellinum, en sú
íla var aflögð og gleymdist
i a ö setja bremsunrófunartæki
kominn til Reykjavikur um hæl
og verið að setja tækin I hann.
Ekki hefur þurft á bremsu-
prófunartækjunum aö halda i
Eyjum eftir að bilaskiptin urðu
fyrr en nú og þvi dróst svo aö
þessi mistök uppgötvuðust.
Bremsuprófa þarf flugbrautirn-
ar i snjó og hálku. Nú er snjóföl
á flugveliinum i Vestmannaeyj-
"Jtlar flugvélar frá öðrum
um þrátt fyrir þetta. Herjólfurj
fer einnig milli lands og Eyjal
daglega nema á miðvikudögum}
svo ekki eru EyjabUar sam-
bandslausir við umheiminn.J
Gott var að þessi atburður áttil
sér ekki stað fyrir fimm árum,|
þegar nær allir ibúarnir vorul
fluttir burtu á einni nóttu — aöj
megninu tili flugvélum. En lár
ið fylgir Vestmannaeyjum bæðl