Vísir - 04.09.1970, Side 2
'k W"
m *
Maó formaður hefur boðað
tízkubreytingu. Myndir sem
birzt hafa í kinverska Alþýðu-
biaðinu sýna hann á gljáandi nýj
um leðurskóm í stað gömlu striga
skónna. Chou-En-Lai, forsætis-
ráðherra og Huang Yung-Shen,
hershöfðingi sem nú virðist eiga
frama vísan, hafa að nokkru fet-
að í spor formannsins með því
að vera í leður-sandölum — vit-
urlegt ráð, því þannig viður-
kenna þeir yfirburði formanns-
ins, og jafnframt skera þeir sig
ekki um of frá Lin-Piao sem geng
ur enn í strigaskóm, en striga-
skómir eru eins konar vörumerki
fyrir tengsl flokksins við alþýð-
una.
Þrátt fyrir greinilega viðleitni,
þá hefur Maó ekki enn tekizt að
láta tízkusérfræðinga í Hong
Kong kjósa sig „bezt klædda
mann ársins“, segir sagan að þeir
muni ekki gera það fyrr en hann
styttir jakkaermamar.
□□□DODDDDD
„Ég er að flýta mér“
Stóm mótorhjóli var ekiö með
140 km hraöa eftir hraðbraut
utan við Jóhannesarborg I Suð-
ur-Afríku. Er hjólið geystist
fram hjá hliðargötu einni, kom
þar út lögreglubíll og hóf þegar
aö eita hjólið. Eftir 10 km æsi-
hraðan kappakstur náði lög-
reglubíllinn vélhjólinu, stöövaði
bað og tók manninn til bæna.
Er lögregrumennimir höfðu skoð
að ökuskírteini ökuþórsins
spurðu þeir hann hvort hann ef-
aðist um niðurstöðu hraðamæl-
ingar þeirra sem var gerð með
rafeindatæki. „Nei“, svaraði mað
urinn, „má efcki vera að þvi að
athuga málið, sjáið þið ekki að
ég er að flýta mér?“
Svo lengi sem sveifían er á lofti
— t>á spilum við saman
— segir Mick Jagger i Rolling Stones
„Rolling Stones", pop-hljóm-
sveitin brezka kom til Danmerk-
ur um helgina og ætlar að halda
hljómleika víða um Danmörku
næstu daga. Þetta er fyrsta hljóm
leikaferð hljómsveitarinnar um
nokkra hríð, en þeir hafa veriö
f 6 mánaða fríi.
Mick Jagger er sem fyrr for-
ingi hljómsveitarinnar og jafn
framt skærasta stjaman. Er hann
kom til Kaupmannahafnar kom í
ljós, að hann var ekki alveg far-
angurslaus. Hafði hann meöal
annars með sér litrík teppi og
eitthvað fleira úr íbúð sinni í
Chelsea í London.
„Það hefur mikið að segja að
hafa eitthvað af persónulegum
hlutum í hótelherberginu — það
verður til muna vistlegra", segir
Jagger, „þannig finnst manni að
maður sé næstum því heima hjá
sér, en ég hætti aldrei hljóm-
leikaferðum. Ég held að tónlistar
menn eigi að „búa í koforti", en
ekki í einangruðu húsi úti í
sveit.“
„Bítlarnir hefðu átt
að halda áfram...“
„Auðvitað gengur þetta upp og
niður fyrir manni, en ef maður
kappkostar að hafa ætíð eitthvað
nýtt fyrir stafni, þá gengur
þetta allt saman. Þegar maður
hefur ekki komið fram á sviðið
lengi, þá getur maður naumast
beðið með að koma aftur ..."
Jagger segir að þeir piltamir
í Rolling Stones hafi varið frí-
inu í að lesa og hvifla sig og seg
ir hann að ástæða þess að þeir
haldi enn hópinn sé sú, að þeir
komi ennþá fram og haldi kon-
serta stöku sinnum.
„Bítlamir hefðu átt að halda
áfram að halda konserta", segir
hann, „þá hefðu þeir haldið sam-
an enn þann dag í dag. Nú eru
þeir ekki lengur til og ég held að
þeir muni ekki byrja aftur, það
er nefnilega aðeins hægt að
leysa hljómsveit upp einu sinni.
Ég vona bara að þeir stofni nýj-
ar hljómsveitir — hver fyrir sig.
Hvað okkur viðvfkur, þá verð-
um við saman svo lengi sem
sveiflan helzt."
Breytingar
nauðsynlegar
Jagger segist hafa mikinn á-
huga á öllu því tónræna sem ger
•••oraso•••••••••■••••••••••••••••••••••••••••■••!
KARLMENN !
Strandljón — hvað er það? Jú,
því ætti Sisse Jamer aö geta
svarað. í sumar hefur hún dund
að við að taka myndir af strand
Ijónum. Hún er búin að taka lið-
lega 40 myndir og selur þær dag
blöðum og ýmsum annars konar
blööum. Og strandljónin — þau
voru auðvitað harla kát að kom-
ast í blöðin, aðeins þrjú sögöu
nei, er Sisse bað um að fá að
taka mynd, enda er Sisse falleg
kona og kann sitt fag. „Ég varð
að smjaðra fyrir þeim, svo mikiö
að stúlkur heföu í þeirra sporum
skammazt sín ofan f tær. Það
þurfti að segja þeim öllum hve
stórkostlega vel þeir litu út —
og þessir þrír sem sögðu nei! —
ég sá það svo greinilega á þeim,
að þá dauölangaði til að ég
smellti mynd af þeim. Já, þetta
var sannarlega skemmtilegt sum
Sisse Jamer ljósmyndari.
ar. I byrjun fannst mér þetta
svo fyndið, að ég varð að gæta
mín af öllum lffs og sálarkröftum
að skella ekki upp úr framan í
þá — stundum var ég svo gleið
glottandi framan f vesalings
mennina, að ég varð að ganga
að þeim næsta áður en ég gæti
borið upp erindið.“
Og nú ættu allir að vita hvað
strandljón er — Sisse Jarner var
að taka myndir af „diskótek-mann
gerðinni", og þó ekki beinlínis
diskótek-gerðinni, mínir menn
voru alHir með svolítið skegg -- og
ekki eins þvengmjóir og þessir
tízkuherrar."
Og hvaða álit hefur Sisse á
karlkyninu eftir reynslu sumars
ins?
„Jú, karlmenn eru miklu hé-
gómlegri en konur."
Strandljón.
HÉGÓMLEGRI
EN KONUR
ist í umhverfinu. Þó hann haldi
mikið kyrru fyrir heirr.a í Lon-
don, þá segist hann flakka mikið
um borgir þegar hann er á feröa
lögum — og hann segist örugg-
lega hafa þörf fyrir þau áhrif
sem hann verður ætíð fyrir, er
Rolling Stones hleypa af stokk-
unum sínu eigin plötufyrirtaeki.
„Það er mál á breytingum núna**,
segir Jagger, „maður á að breyc-
ast stöðugt — þróast. Það við-
kemur öll í lífi manns — kyin-
lífsvenjur — lífsskoðanir — tón
list, annars lifir maður bara á-
fram i óhugnanlegu tómarúmi.‘‘
Mick Jagger: Breytingar eru lífsnauðsyn hverjum manni —
eigi maður ekki að líða áfram í tómarúmi.
LENGSTA REIÐ-
HJÓLAFERÐALAG
FRÁ UPPHAFI VEGA
Á laugardaginn var hjóluðu
þessir kappar inn í Kaupmanna-
höfn, og var þá lokið löngum á-
fanga í ferðalagi þeirra — eftir
er aðeins að rúlla aftur heim til
Calkútta — og áður en þangað
verður komið munu þeir hafa
bætt 86.000 km við töluna sem
nú stendur á kílómetramælinum.
Mennirnir eru Sakti Potader,
sem er 35 ára, Banshi Mukherji,
26 ára o-g Pentakota Appa Rao
sem er þeirra yngstur, 22 ára.
Þeir dældu dekkin hörö af lofti
þann 22. febrúar sl. og lögðu upp
i hjólreiðaferð sem þeir halda að
sé hin lengsta í veröldinni frá
því sögur hófust.
Þeir fara að minnsta kosti um
hundrað iönd og búast ekki við
að koma heim til Calkútta fyrr
en eftir 5 ár.
Þeir eru allir meðlimir „Explor
ers Club of India“ — enda verða
menn að vera svolítið ævintýra-
gjamir til að leggja upp f
ferð sem þessa. Þeir áttu aðeins
um 12 þúsund krónur í fórum sín
um er þeir lögðu upp, en segja
þó ekki hafa skort fé, því svo
margir hafa orðið til að rétta
þeim hjálparhönd — núna vonast
þeir t.d. til að einhver góður reið
hjólaviðgerðarmaður nenni að
gera ókeypis við hjólið hjá
Banshi, en það er eitthvað laskað.
Frá Kaupmannahöfn fara þeii
um Fjón og Jótland. Síðan um Hol
land, Belgíu og England. En áðui
en þeir setja stefnuna á Indlami
fara þeir um S- og N-Amerftni.