Vísir - 13.08.1971, Side 7

ðee»o0»9»'
f'l-SlR . Föstudagur 13. ágúst 1971.
2ja-3ja herb. íbúð

Gróóur er æ til yndis jafnt ungum sem öldnum.
2 Hafliði Jónsson, garðyrkjustjóri:
Hún gerði garðinn frægan
minntust um siö-
astá hetgi aldarafmælis frú Mar
gíBíihe Sc&iöth, en 31júlí voru
100 ár ííöm frá fæðingu heftriar.
Bffiáj- er það mjög minnisstætt,
esr ég kom í fyrsta sinn til Ak-
uneyrar og gekk þar um götur
ejnn mSns liðs, þekkti þá engan
rœHm í baenum. Áhugi minn var
þegar mikill fyrir skrúðgöröum
og á Aikureyjri sá ég margar jurt
k, tré og runna, sem ég hafði
efcki áður haft tök á að kynnast.
Þetta var síðla sumars, en
lognkyrrð yfir byggðinni eins
svo algengt er það nyrðra. För
mmni var heitiö inn með fjör-
unni að ræktunarstöðinni. Klukk
an var á níunda tímanum að
morgni. Við hvem húsagarð að
heitið gat, nam ég staðar. At-
hygli mín beindist að vaxtar-
lagi ribs og sólberjarunna,
barkaráferð birkitrjánna, berja-
k’.ösum reyniviðarins, fjöl-
breytni tegunda, sem þar þrif-
ust af runnum, er ég haíði ekki
kynnzt syðra en ekki síöur að
þeirri miklu grósku, sem virtist
vera i öllum gróðri. Jafnvel litur
sumarblóma virtist hafa önnur
blæbrigði en í Reykjavik. — Ég
sannfærðist t.d. um það, að lit-
imir í íslenzku fjólunni voru
mun sterkari og 'itaskilin
gleggri í blóminu en hér sunn-
anlands. Ég fór mér hægt og fyr
ir kom, að ég dvaldist langa
stund við einhvern blómagarð-
inn, og ef hlið var opið, átti ég
það til að laumast inn fyrir til
að sjá betur einhverja plöfttu. —
Þannig var það, að á einum stað
sá ég plöntu, sem ég þóttist ör-
ugglega pekkja, en hafði fregn-
ir af, að ógerlegt væri að gæti
dafnað utan húss hér á landi.
Os þar sem ég kraup niður til
do njóta ilmsins af blómum þess
arar fágætu blómjurtar, þá veit
ég ekki fyrri til, en hjá mér
stendur ful'.orðin kona, klædd í
morgunslopp og berfætt í inni-
skónum.
„Þetta er Reseda“, mælti kon-
an, og ég heyröi af mæli henn-
ar að hún var danskættuð.
Ég stamaði afsökun á frekju
minni að hafa öboöinn farið jinn
í garöinn hennar. 2 '
Konan var frú Margrethe
Schiöth. Ég'dvaítífat'ffleð benjni í
hennar einkagarði þessa morgun
stund og hef alla tíð glaðzt yfir
þvi að hafa notið þeirrar á-
nægju. Hún var þá orðin svo
lftilfjörleg ti' heilsu, sagði hún
mér, að hún treysti sér ekki til
að ganga upp brekkuna í Lysti
garðinn — garðinn, sem hún
gerði frægan.
Trúlega er frú Schiöth öllum
þeim er sáu hana og ræddu við
hana um blómarækt, ógleyman-
leg, og ég hef aldrei getað ann-
að en hugsað um þau f sömu
andránni. hana og séra Matthí-
as.
Sennilega hafa þau átt margt
sameiginlegt Bæði verið stór-
brotnir persónuleikar, er mörk
uðu með verkum sínum og iífi
merk spor í það menningarlíf,
sem á Akureyri hefur skapazt,
og bærinn býr að um alla fram
tíð. Það er að vonum, að Akur-
eyringar heiðri minningu þeirra
beggja og myndir af þeiin báð-
um séu í þeirri paradís á norður
hveli jarðar, sem Lystigarður-
inn á Akureyri óneitanlega er.
Nú fyrir fáeinum vikum fór ég
norður á Akureyri. Þá var só'.
og hiti eins og jafnan er þar á
þessum tíma árs. Logn og feg-
urð. Þar hefur nú tekið við um-
sjón Lystigarðsins ungur garð-
yrkjufræðingur, Oddgeir Þ. Arna
son. Það er ekki á allra færi að
taka viö af þeim frú Margrethe
Schiöth og Jóni Rögnvaldssyni,
en hann hefur riú nýverið látið
af störfum vegna aldurs En ef
svo stefnir sem þetta sumar gef
ur vísbendingu um, þá er tryggt,
að Lystigarðurinn muni halda
þvd öndvegi, sem hann hefur
skipað í tign og fegurð íslenzkra
skrúðgarða. Það fer að sjálf-
sögðu ekkj framhjá okkur, sem
að ræktunarmálum skrúðgarða
vinnum, að skilningur ráða-
manna á Akureyri er yfir'.eitt
meiri en hjá ráðamönnum í öðr
um bæjum hér á landi, fyrirgildi
slíkrar ræktunvr og augljóst,
Limhiröa garðs-
ms s.trandar ekki á ön'ógum fjáíL
VéitiflgUlft'.
.«jðs.Hins»ivegar .sljal vakin athygji
á því. aö veðúrfarið á Akur-
eyri veldur því, að þar er mun
auðveldara og um leið ódýrara
að fást við ræktun en sunnan og
vestan lands. Byggist þetta ekki
hvað sízt á veðráttunni, þótt
margur hafi ekki gert sér grein
fyrir þvi. Þar er einnig örari
vöxtur í trjám og runnum vegna
þess hvað hitastig getur þar orð
ið miin hærra yfir vaxtartímann
en víðast hvar annars staöar hér
á landi Það er vissulega fróð-
legt að gera samanburð á gróð-
urfari hér í Reykjavik og á A-k-
ureyri. Með tilkomu grasgarð-
anna á Akureyri og Reykjavík
eru möguleikar fyrir hendi fyr-
ir grasafræöinga okkar, að fram
kvæma ýmsar forvitnilegar at-
huganir.
Samstarf milli garðanna hefur
upphafi verið mjög mikið,
gæti vissulega verið mun
meira, ef fjárhagur leyíði.
Það hefur þegar sýnt sig, að
mikill munur er á ræktunar-
möguleikum ýmissa tegunda
norðanlands og sunnan. Vetrar
dauðj er miklu meira áberandi
í plöníum hér syðra, vaxtar-
hraði plantna er meiri þar en
hér. Eflaust er það þó athyglis
verðast, hvað sjúkdómar og skor
dýraóþrif eru mik’u meiri hér
sunnanlands.
En það væri einnig gaman að
gera nokkurn samanburð á um
gengni manna þar og hér. Að
minni hyggju erum við Reykvík-
ingar sízt eftirbátar Akureyringa
i almennri umgengni, en þó virð
ist mér, að þar sé þó öllu meiri
virðing borin fyrir gróðri og það
eigi ekki hvað minnstan þátt í
því, hvað gróður þar nær að
vaxa þéttur og beinn, að hann
verður lítið fyrir traðkskemmd-
um manna.
í þeim efnum mættum við taka
Akureyringa ti! göðrar fyrirynd
og það mættum við hafa í
frá
en
ar
hyggju nú í fegrunarvikunni.
r
i>
Hef verið beðinn að útvega til leigu, nú þegar,
2ja til 3ja herb. íbúð.
Rolf Johansen.
Símar 36840, 37880 og 30985.
VELJUM fSLENZKT
ÍSLENZKAN KXUÐ

!v!v!*Xv
aamSiSmcí

Þakventfar

Kantjám
ÞAKRENNUR

J. B. PETURSSON SF.
ÆGISGÖTU 4 - 7 & 13125J3J55