Vísir - 04.10.1972, Blaðsíða 2

2
Visir Miðvikudagur 4. október 1972.
rismspra--
Ilafið þér einhvern tima
verið húsnæðislaus?
(iuómundur Arason, verkstjóri.
Nei, húsnæðislaus hef ég aldrei
verið, en hef alltaf haft þak yfir
höfuðið. Um húsnæðisleysið i
Reykjavik veit ég litið og hef litið
fylgzt með þeim málum, þvi að ég
dvel mjög sjaldan hér i bænum.
Krlendur Magnússon. sjómaður.
Nei, það get ég ekki sagt að ég
hafi veriö. Ég hef alltaf haft eitt-
hvað íyrir mig. En það virðist
mjög mikið um erfiðleika hjá
fólki núna.
Árni .lónalansson. Já, ég hef
verið i húsnæðisvandræðum.
Reyndar ekki mjög miklum, og
það eru komin nokkur ár siðan.
En það hefur olt verið ákaflega
erfitt að fá pláss, og við vorum til
dæmis einu sinni i vandræðum
með hjón sem vantaði mjög ibúð,
en við leyfðum þeim að búa hjá
okkur þar til úr þeirra málum
rættist.
llafsteinn Sigurðsson, vélstjóri.
Nei, ég hef aldrei verið i hús-
næðisleysi, en svo virðist sem það
sé rnjög mikið um það núna.
Reyndar bý ég ekki i eigin ibúð,
heldur leigi ég.
Anna Jónsdóttir, húsmóðir. Já,
það hel'ur komið fyrir mig, og var
það fyrir nokkuð mörgum árum.
Ég var á götunni með fatlaðan
mann og fimm ára barn. Fyrir
kunningsskap komumst við i ibúð
hjá kunningja okkar. En þegar
endirinn er góður er allt i lagi.
Björgvin Alcxandersson, af-
greiðslumaður. Nei, nei, ég hef
aldrei lent i húsnæðisvandræðum.
Ég á sjálfur ibúð og hef átt lengi,
og ég hef heldur ekki þurft að
hýsa nokkurn i húsnæðisvand-
ræðum.
Hestapóstur og
landnámseldar
margar hugmyndir
á lofti varðandi
undirbúning
þjóðhátíðarinnar
1974
„Undirbúningurinn er
hafinn að fullu. Okkar
nefnd hefur starfað að
visu siðan 1966, en núna
eru/hver heima i sinu
héraði, þjóðhátiðar-
nefndir sýslnanna byrj-
aðar að undirbúa há-
tiðahöldin fyrir þjóðhá-
tiðarárið ’74”, sagði
Jndriði G. Þorsteinsson,
einn nefndarmanna
þjóðhátiðarnefndar að-
spurður um framvindu
undirbúnings.
,,t>að er ætlunin, að hver sýsla
haldi sína hátið um sumarið, en
siðan verði eitt eða tvö atriði úr
hverri sýsluhátið tekin til sam-
setningar á hátiðardagskránni á
J->ingvöllum — auk annars.
Við höfum verið i stöðugum við-
ræðum við sýslunefndirnar til
þess að samræma aðgerðir og
skipuleggja, og það er greinilega
mikill hugur i mönnum að láta
þetta takast sem bezt.
— En eitt al' þvi, sem ég hef
heyrt á nefndarmönnum úr sýsl-
unum, er það, að þeir munu ætla
að láta standast m jög á — þjóðhá-
tiðina og svo ýmsa merka við-
burði sinna sveitarfélaga. Á ein-
um staðnum ætla menn að ljúka
byggginu menningarmiðstöðvar
á þvi sumri, á öðrum staðnum að
Ijúka byggingu skólahúss. Og svo
áfram i svipuðum dúr.
Uannig ætla menn sér að gera
sitthvaö það til hátiðarbrigða,
sem staðið getur eins og varan-
legur minnisvarði — en ekki bara
að standa fyrir einhverju
skemmtanahaldi.
Og jafnhliða slikum meirihátt-
ar fyrirtektum þá hafa menn á
prjónunum ýmsar ráðagerðir til
þess að snyrta umhverfið og
fegra til. Uannig hef ég heyrt, að
Eyfirðingar séu i sameiningu að
undirbúa það, að allir sveitabæir i
þeirra byggðarlagi verði nýmál-
aðir á þjóðhátiðarárinu. svo að
maöur nefni eitt litið dæmi”.
Skipulag Þingvalla
,,Það hefur verið unnið að þvi
að skipuleggja hátiðarsvæðið á
Sorpari og
fjósapúkinn
,,Iíg var spurður um það i
spjalli við Visi, hvort til væri hlið-
sta-ða orðsins ..náttúrusvin", sem
notað er á Norðurlöndum, að
sögn. Gat ég þess til gamans. að
mér hefði dottið i hug orðið
..sorpari", sem rimar við ,,þorp-
ari". og er hvort tveggja mann-
gerð, sem er öðru fólki til ama og
armæðu.
Ekki er ég að mæla með þvi að
fólk sé yfirleitt að velja öðrum
skammaryrði. Þessutan grunar
mig að við höfum l'lest einhvern
tima gert okkur meira og minna
sek um sorparahátt og höfum þvi
engin efni á þvi að uppnefna aðra.
Það eru nefnilega aðeins fimm
ár, siðan vakin var athygli á þess-
ari þjóðarmeinsemd með her-
ferðinni Hreint land fagurt land.
Þó mikið hafi með henni áunnizt,
eigum við enn langt i land og
þurfum sifellda áminningu, ef
ekki á að sækja aftur i sama farið.
Nú sýnist mér að orðið sorpari
geti átt eins betur við þennan
demon i okkur öllum, sem gerir
okkur sek um sóðaskap, þegar við
Þingvöllum. Þar verður útihátið-
in haldið á Efrivöllum, en tjald-
samkomurnar niðri á leirum, þar
sem reist verða 5 stór þúsund-
manna tjöld”, hélt Indriði áfram.
,,Þvi verður þannig fyrir kom-
ið, að aðalþunginn af hátiðinni
verði utan þjóðgarðsins, eins og
t.d. bilastæði og tjöld hátiðagesta.
— Tjaldsvæðin verða skipulögð
með tilliti til þess, að hver sýsla
hafi sinn tjaldreit, þar sem sýsl-
ungar verða með sin tjöld. Sér-
stakur leikvöllur verður fyrir
börn.
Það er þegar byrjað á þvi að
malbika vegina á Þingvöllum
fyrir hátiðina, en til þess að flytja
gestina á milli hátiðarsvæðanna
verður að gera ráð fyrir al-
menningsvögnum — sérstökum
strætisvögnum.
En með aðflutningi manna á
hátiðina á Þingvöllum, þá hafur
sú hugmund sprottið upp, að utan
af landi muni fólk úr hverri sýslu
hafa samflot og fara i flokkum
um hinar fornu þingleiðir, svo
sem eins og Kjalveg, Sprengi-
sand, Uxahryggi, Kjósarskarðs-
veg". Það hefur frétzt utan af
landi að áhugi sé fyrir þvi að
skipuleggja slikar ferðir á þann
veg, að hóparnir verði með
eldhúsbila i ferðinni og gefi sér
góðan tima á leiöinni — verði
sumir kannski lengur en einn dag
á feröinni.”
Hestapóstur
„Annað það, sem er i bigerð,
stendur i sambandi við það, að
póststjórnin mun gefa út 11 fri-
merki á þjóðhátiðarárinu.
Það hefur vaknað áhugi fyrir
þvi, að hestamannafélög endur-
veki gamla hestapóstinn og
skipuleggi póstferðir með hestum
hringinn um landið. Bréf, sem
þannig yrðu flutt, væru merkt
sérstökum stimplum, og hugsan-
legt, að menn gætu póstlagt bréf
heima i héraði og fengið það i
hendurnar, þegar þeir kæmu á
þjóðhátiðina á Þingvöllum — flutt
á hestum alla leið".
Áramótabrennur
eins og
landnámseldar
,,Ein af þeim fjölmörgu hug-
myndum, sem fram hafa komið i
umræðum um þjóðhátiðarhaldið,
er sú, að við áramótin — bæði fyr-
ir og eftir þjóðhátiðarárið — verði
gamlárskvöldsbrennurnar
kveiktar á hæstu stöðum hver i
sinu héraði.
Mönnum er þá ofarlega i huga
aðferð fornmanna við að helga
sér land. En þeir kveiktu sér eld
við árósa, og áttu þá landsvæðið
allt að upptökum árinnar, en á
breiddina ákvarðaðist landsvæðið
af þvi, hve langt sé á milli elda.
Þá hafa menn mikinn áhuga
fyrir þvi, að á árinu 1974 verði
hafizt handavið merkingu sögu-
staða. Þar sem sett yrðu upp
merki á sögustöðunum sjálfum
með upplýsingum um fyrir hvaða
sakir þeir eru merkilegir. Það eru
mörg ár siðan þessi hugmynd
kom upp, en alltaf hefur skort
framtakið”. — GP.
Póstvagnar á fjallvegí.
gætum ekki að okkur. Sorparinn
lifir þannig eftir sömu lögmálum
og fjóspúkinn forðum, sem fitnaði
á ljótu orðbragði húskarlsins,
nema hvað hann dafnar við sóða-
skap og rýrnar við hreinlæti.
Sorpara þessum verður tæpast
útrýmt með öllu á vorum dögum,
til þess erum við sjálfsagt of langt
leidd. Von okkar er hins vegar sú,
að með árvekni við umhverfis-
vernd og góðu uppeldi barna okk-
ar verði sorparinn útdauður,
þegar upp^er komin fyrsta kyn-
slóð Islendinga, sem innrætt er
hreinlæti sem sjálfsögð, sjálf-
krafa, jafnvel ómeðvituð athöfn.”
Arni Reynisson.
Hvers vegna
lokuð réttarhöld?
S.G.R. siinar:
..Hvernig stendur á þvi að dóm-
arar hér á landi leyfa sér að loka
hurðum á nefið á blaðamönnum i
hvert skipti sem þeir reyna að fá
að hlýða á gang málaferlanna. Ég
var að lesa i Visi um það hvernig
yfirsakadómarinn i Reykjavik
fetar i fótspor kollega sinna i
Sovétinu og lokar að sér i hvert
skipti sem einhver ætlar að nota
sér þann rétt að hlýða á málflutn-
ing. Það hafa þótt heimsfréttir,
þegar sovézkir eru að loka þannig
að sér, en við hér á tslandi virð-
umst ekki búa við meira frelsi eða
lýðræði en i þeim löndum sem
fram til þessa hafa verið sögð
kúguð og bæld.”
Eru skákfrímerkin
að seljast upp?
Frimerkjasafnari skrifar:
„Orðrómur gengur um það i
bænum, að skákfrimerkin, sem
gefin voru út i tilefni af heims-
meistarakeppninni i sumar, séu
svo til uppseld hjá póstþjónust-
unni.
Fyrir stuttu kom maður nokkur
á pósthúsið i Reykjavik og vildi
kaupa nokkúrt magn af merkinu.
Hann fékk það að visu afgreitt, en
með hálfgerðri tregðu. Séu póst-
afgreiðslumenn spurðir hversu
mikið magn sé enn óselt af
merkjunum sem. eru mjög eftir-
sótt, verjast þeir allra frétta.
Gildir það einu hvort um hátt-
setta eða venjulega afgreiðslu-
menn er að ræða.
Ekki er mönnum ljóst, hvaða
tilgangi þessi leynd á að þjóna, og
væri fróðlegt að fá svar við þeirri
spurningu."
Hlaupastelpuna
vantaði á rokkinn
Elin Gunnarsdóttir skrifar:
„Þann 27. sept. birtist i Visi á
forsiðu mynd af tveim fegurðar-
disum með rokk á milli sin. Sjald-
an hef ég séð jafnömurlega
mynd og þá. Hvað eru þessi aum-
ingja fórnardýr að sýna öfugan
rokk sem vantar bæði fótafjöl og
hlaupastelpu? Hvers vegna hafa
þær ekki bara hjólið á milli sin?
Hjól er þó alltaf hjól, en svona
ömurlegur rokkur skilar engu
hlutverki.
Það hefði þó alltaf verið skárra
að hafa belju á milli þeirra, jafn-
vel þótt aðeins hefði verið um
leikfang að ræða. Vonandi skila
þessar stúlkur meira hlutverki en
hlaupastelpulausi rokkurinn.”
HRINGIÐ í
síma 86611
KL13-15