Vísir - 04.10.1972, Blaðsíða 7

Visir Miðvikudagur 4. október 1972.
Umsjón:
Edda Andrésdóttir
Það getur komið fyrir hverja
einustu húsmóður aö lenda ein-
hvern tima i svo miklum vand-
ræðum með annaðhvort matar-
tilbúninginn, innkaupin eða
annaö, að hún telur sig þurfa að
leita hjálpar. Það er ekki alltaf
sem vinkonan, mamma eða ein-
hver annar er við hliðina til þess
að gefa góð ráð. Það hlýtur þvi
að vera fagnaðarefni hverri
húsmóöur, þegar komiö var upp
hér i Reykjavik Leiðbeiningar-
stöð húsmæðra, sem hægt er að
leita til með kvers kyns vand-
ræði og efasemdir.
Leiðbeiningarstöð húsmæðra
er starfandi á vegum Kven-
félagasambands Islands, en hún
hóf starfsemi sina 1963. Var það
þá Sigriður Kristjánsdóttir, sem
svaraði öllum simahringingum
á þeim tima, sem leiðbeiningar
eru gefnar. Starfaði hún við það
i tvö ár, en þá tók við hennar
starfi Sigriður Haraldsdóttir
húsmæðrakennari og hefur
leiðbeint mörgum húsmæðrum
siðan.
En það eru ekki aðeins hús-
mæður sem hringja, ýmsir aðrir
þurfa að fá gagnlegar upp-
lýsingar um hitt og þetta varð-
andi heimilið, og þá er ekki
annað en að taka upp tólið og
hringja.
Það er til dæmis ekki amalegt
fyrir húsbóndann, ef hann tekur
einhvern tima við stjórn innan
fjögurra veggja heimilisins, að
hafa þessa hjálp sér við hlið.
En þrátt fyrir það að þessi
leiðbeiningarstöð hefur verið
starfandi nú i næstum tiu ár,
virðist helzt sem töluverður
fjöldi fólks hafi ekki einu sinni
heyrt á hana minnzt. Þvi hefur
verið fleygt fram, að nafni leið-
Hríngt ó öllum tímum, jofnvel
á hótíðum, og leitað róða"
Rœtt við Sigríði Haraldsdóttur um Leiðbeiningarstöð húsmœðra
beiningarstöðvarinnar þurfi að
breyta. þvi að ýmsir finna ekki
nafnið i simaskránni, heldur
leita að upplýsingaþjónustu
húsmæðra o.s. frv.
Leiðbeiningarstöðin hefur
simatima á milli klukkan þrjú
og fimm hvern virkan dag, og
alltaf jafn mikið hringt. Við hér
á Innsiðu litum inn hjá Sigriði
Haraldsdóttur i leiðbeiningar-
stöðinni, þar sem hún er til húsa
að Hallveigarstöðum við Tún-
götu, og ræddum litillega við
hana um starfið og fleira.
— Koma stöðugt
simahringingar og fyrirspurnir
á hverjum einasta degi?
,,Já, alla daga er hringt, og mér
virðist sem fyrirspurnum fari
fjölgandi. 1 byrjun vissu konur
ekki að þetta væri til, en nú gera
þær flestar sér það ljóst.
Margar konur, sérstaklega utan
af landi, hafa kvartað yfir þvi að
hér sé alltaf á tali á þessum
tima, og það er reyndar alveg
satt, þvi að um leið og samtali
er lokið við eina, þá hringir
önnur.”
— Ýmsar skemmtilegar
fyrirspurnir hljóta að berast, en
um hvað er mest spurt?
,,Um helmingur allra
fyrirspurna fjallar um
innkaupin. Konan veltir ef til
vill ekki ýkja lengi fyrir sér,
hvort hún á að kaupa eina
marmelaðidós, sem kostar
þetta eða hitt, en þegar komið er
út i vélar, uppþvottavélar, eða
annað, sem kosta 20—60
þúsund krónur, þá fer hún að
hugsa sig vel og vandlega um.”
„Við getum þó ekki sagt alveg
nákvæmlega hvað réttast er að
kaupa. En við höfum fengið
leyfi til þess að fletta upp i
rannsóknarritum erlendis frá,
þar sem ýmsar leiðbeiningar
eru gefnar En það er spurt um
margt fleira. I sumar var
til dæmis mikið spurt um
Sigríður Haraldsdóttir —
Fyrirspurnum fjölgar stöðugt.
berjasultu og hvernig gera skuli
saft, nú verður sennilega mikiö
spurt um slátrið, og svo er lika
mikið spurt um baksturinn, til
dæmis fyrir jólin. En svo vikið
sé aftur að heimilisvélunum, þá
er allra mest spurt um þær á’
haustin.”
„Kona hringdi eitt sinn og
spurði hvað hún gæti búið til,
sem yrði góður söluvarningur.!
Akaflega oft er hringt, ef
eitthvað misheppnast, til dæmis
brúnkökudeigið, sem ekki vill
tolla saman. Svo er mjög
algengt slys að kaffikannan
detti og allt fari úr henni og
skaði teppi eða annað. Það
getur lika verið slæmt að fá
mjólkurhyrnur á teppalagðan
stigagang. — Margir hringja
einnig og spyrja, hvar hægt sé
að fá viðgerðarþjónustu, sér-
staklega i sambandi við kúnst-
stopp eða viðgerð á barnavagni.
Og þannig mætti telja áfram.”
— Mætti ekki lengja þann tima
dag hvern sém húsmóðir hefur
tækifæri til þess að hringja og
leita ráðlegginga eða upp-
lýsinga?
„Jú, það mætti svo sannarlega
gera og veitti ekki af. Ef við
aðeinshefðum fjármagn til þess
að hafa meiri starfskraft, þá
myndum við lengja þann tima.
Efn það þarf að taka þetta til at-
hugunar, þvi að stundum koma
upphringingar á öðrum tim-
um, sem er ekki rétt gott.
Ég hef til dæmis fengið
upphringingu á gamlárskvöld.
Þá festist nælonhárborði við
straujárn á einu heimilinu. Svo
vilja verða vandræði með
steikina eða gæsina um helgar
eða hátiðar, og þá er stundum
hringt.”
— Þið vinnið meira starf i sam-
bandi við sjálfa leiðbeiningar-
stöðina?
„Já, við vinnum upp úr þeim
fyrirspurnum sem við fáum. Ef
mikið er til dæmis spurt um
slátur, þá getum við unnið grein
um slátur i málgagnið
Húsfreyjuna. Sýningin i Nor-
ræna húsinu, „Vörulýsing,
vörumat”, kom til dæmis aðal-
lega af þeim ástæðum að svo
mikið var spurt um vörukaup.
Þá beittum við okkur fyrir
þessari sýningu, sem við hefð-
um reyndar ekki haft bolmagn
til þess að halda nema i sam
vinnu við Norræna húsið.”
„Sýninguna höfum við nú sétt
upp á sex stöðum, Selfossi,
Borgarfirði, Blönduósi, Akur-
eyri, Egilsstöðum og Isafirði.
Sennilega förum við svo með
hana til Húsavikur i októberlok.
En á meðan ferðazt er með
sýninguna, verður að loka leið-
beiningarstöðinni, þvi að starfs-
kraftinn vantar.”
„Bæklingar hafa einnig verið
skrifaðir út frá fyrirspurnunum,
t.d. um frystingu matvæla, en
frystikistur voru efst á dagskrá,
þegarstöðin byrjaði. Um bletta-
hreinsun hefur verið skrifað,
um sjálfvirkar þvottavélar og
margt fleira. Og nú vinn ég að
bæklingi um uppþvottavélar,
þvi að mikið er spurt um þær.
Einnig er unnið að bæklingi um
næringarefnafræði.”
Af þessu má þvi sjá, að
húsmæðurnar vinna sennilega
óafvitandi gagn með fyrir-
spurnum sinum, þar sem þvi
efni, sem mest er spurt um
hverju sinni, verða gerð nánari
og betri skil á þennan hátt, sem
fyrr segir.
Og það má svo bæta þvi viö,
að þýðingarmesta ráðið frá
leiðbeiningarstöðinni núna er
það, að heimilin verða að sjá til
að gefa börnunum góðan og
undirstöðumikinn morgunverð,
áður en þau halda i skólann.
Námsárangur verður með þvi
móti betri, að börnin fái nóg af
hollum og næringarrikum
mat”. -EA.
cTVIenningannál
Sœmundur Guðvinsson skrifar um kvikmyndir:
Mánudagsmyndin, Sorg í hjarta:
Með gleði í
hjarta í
Hóskólabíó
Háskólabió
Mánudagsmynd
Sorg í hjarta
Leikstjóri: Louis Malle
I þessari kvikmynd tekur leik-
stjórinn fyrir hinar ýmsu til-
finningar sem bærast i brjósti
drengs á 13. ári. Hugleiöingar
hans um lifið og dauðann og allar
þær hugsanir sem skjóta upp
kollinum um hina ólíklegustu
hluti. Eitt er það þó framar öllu
öðru sem er áleitnast, og það er
vaknandi kynhvöt og samskiptin
við liitt kynið.
Laurent Chevalier býr með for-
eldrum sinum og tveim eldri
bræðrum i bænum Dijon i Frakk-
landi. Faðirinn er læknir og
strangur heimilisfaðir, bræðurnir
ærslafullir unglingar, en það er
móðirin Clara, sem hann hallast
mest að. Enda er hún allt i senn
heillandi fögur og ungleg, full af
lifsgleði og jafnframt móðurlegri
umhyggju. Um leið og hann leitar
hennar sem móður virðir hann
fyrir sér fegurðina. Það fer svo,
að i gegnum ást hans á henni sem
móður, festir hann um leið sifellt
meiri ást á henni sem konu.
Clara Chevalier er full af lifs-
þrótti og á ekki auðvelt með að
standast ásókn annarra karl-
manna. Laurent verður það mikið
áfall þegar hann af tilviljun
kemst á snoðir um að móðir hans
eigi sér elskhuga. Hann fyllist af-
brýðisemi, verður bitur og von-
svikinn og fer með bræðrum
sinum i vændiskvennahús. Tekur
drengurinn þvi sem að höndum
ber án svipbrigða, en verður hins
vegar æfur þegar bræðurnir ryðj-
ast inn i herbergi flennunnar,
þegar fram fer hans fyrsta
reynsla á þessu sviði. Stuttu
seinna veikist hann og er slæmur
fyrir hjarta á eftir. Er ákveðið að
hann fari ásamt móður sinni á
hressingarhæli.
Fram að þessu hafði margt
spaugilegt skeð, enda óspart
hlegið. Raunar er myndin öll
fyrst og fremst gamanmynd, en
gamanið nær þó aldrei alveg yfir-
höndinni. Myndin er látin gerast
árið 1954, þegar Frakkar
voru önnum kafnir i striði
sinú i Indó-Kina og það
er viða látið koma við sögu.
Það er rætt um það fram og aftur
á heimilunum ekki siður en það er
umtalað i Bandarfkjunum eftir að
Kanar tóku þar við af Frökkum.
Læknirinn Chevalier hneykslast á
fréttum um að franskir hermenn
drýgi ódæðisverk þar eystra.
Slíkt geri ekki hermenn hins sið-
menntaða Frakklands. Kannast
ekki margir við hliðstæðu frá
Bandarikjunum áður en fréttir
fóru að berast þaðan af striðs-
glæpum beggja aðila.
Mæðginin halda nú á hress-
ingarhælið, og það fer strax að
krymta i eitt þúsund unglingum
sem fylltu Háskólabióið á mánu-
dagskvöldið, þegar það kemur i
ljós að þau búa i tveim samliggj-
andi herbergjum. 1 frétt um kvik-
myndina hafði það sumsé verið
tekið fram, að i henni mætti sjá
blóðskömm.
Þarna lendir hin lifsglaða Clara
i ástarævintýri, sem fær þó skjót-
an endi, og Laurent gengur litið i
tilraunum sinum til að komast
yfir ungu stúlkurnar. Þetta knýtir
þau fastari böndum, og eftir æðis-
lega skemmtun á þjóðhátiðar-
daginn fer svo að þau hátta
saman. Móðirin talar við hann á
eftir og skýrir fyrir honum hvers
vegna þetta hafi komið fyrir „i
fyrsta og siðasta skipti”. Hann
fer frá henni og heimsækir unga
stúlku i herbergi hennar þarna
um nóttina, og upp frá þvi er hann
vaxinn frá móður sinni. Myndin
endar á allsherjar hlátri fjöl-
skyldunnar, en mæðginin hafa
sinar leyndu ástæður fyrir að
hlæja.
Þetta umtalaða atriði tekur
ekki langa stund, en aftur á móti
hafa áhorfendur vitað um að svo
mundi fara, enda ótal atriði sem
sýna kynferðislegan áhuga
drengsins á móðurinni. Þó, þegar
á myndina „Sorg i hjarta” er litið
i heild, þá eru gamanatriðin
langtum minnisstæðari en þetta
stutta atriði sem sýndi mæðginin i
sænginni. Og það kemur i ösköp
eðlilegu framhaldi af þvi sem
áður hefur skeð og ætti ekki að
sjokkera neinn.
Þegar Malle undirbjó fram-
leiðslu myndarinnar var honum
tilkynnt af franska kvikmynda-
eftirlitinu, að myndin yrði að lik-
indum bönnuð þar i landi. Hún
var þvi gerð i samvinnu við
italska aðila, og stóð i miklu
stappi áður en hún var tekin til
sýningar.
Soninn Laurent leikur Benoit
Ferraux og gerir það snilldarvel.
Móðirin Clara er leikin af itölsku
leikkonunni Lea Massari, og er
hún ekki siður sannfærandi.
Gifurleg ásókn var að myndinni á
mánudagskvöldið og var hægt að
imynda sér að um skólasýningu
væri að ræða, þar sem sárafátt
var af fullorðnu fólki. Það voru
unglingar sem fylltu sætin og
langt i frá að þeir færu út með
sorg i hjarta, enda er þessi kvik-
mynd snilldarvel gerð gaman-
mynd sem óhætt er að mæla með.