Vísir - 21.12.1974, Blaðsíða 18

18
Vlsir. Laugardagur 21. desember 1974.
sKMnvy
BJÖRN EFSTUR
HJÁ TR
Björn Þorsteinsson hefur
tryggt sér efsta sæti á „opna
skákmóti” T.R. Hann hlaut 6
vinninga úr 7 skákum, en þeirri
vinningatölu geta Asgeir Þ. Arna-
son eða Sigurður Jónsson einnig
náð, þar eð þeir hafa 5 vinninga
og biðskák sin á milli. t fljótu
bragöi virðist biðskákin jafn-
teflisleg, misiitir biskupar og
staðan í jafnvægi. Röð efstu
manna á mótinu var þessi:
1. Björn Þorsteinsson 6 v.
2. Björn Halldórsson 5 1/2 v.
3. -4. Asgeir Þ. Arnason 5 v. +
biðsk.
3.-4. Sigurður Jónsson 5 v. +
biðsk.
5.-8. Björgvin Vlglundsson 4 1/2 v.
5.-8. Bragi Halldórsson 4 1/2 v.
5.-8. Bragi Kristjánsson 4 1/2 v.
5.-8. Haraldur Haraldsson 4 1/2 v.
t slðustu umferð sýndi Björn
Þorsteinsson mikla keppnis-
hörku, er hann lagði Braga
Kristjánsson að velli eftir að hafa
haft verra tafl lengst af. Bragi
náöi sterku taki I byrjun og hélt
því langt fram eftir skákinni, eða
allt þar til timahrakið kom til
sögunnar i lokin.
Hvitt : Bragi Kristjánsson
Svart : Björn Þorsteinsson
1. e4 Spánski leikurinn e5
2.RÍ3 Rc6
3. Bb5 a6
4. Ba4 Rf6
5.0-0 d6
6. Hel Bd7
7. Bxc6 bxc6
8. d4 exd4
9. e5 dxe5
10. Rxe5 Be7
11. Dxd4 0-0
12. Rc3 h6
13.BÍ4 Bd6
14. Ha-dl He8
15. Dc4 He6
16. Rxd7 Hxel +
17. Hxel Dxd7
18. h3 Hb8
19. Bxd6 cxd6
20. b3 a5
21. Re4 Rd5
22. Dd4 He8
23. c4 Rc7
24. Hdl d5
25. cxd5 cxd5
26. Rc3 Hd8
27. Da7 Dd6
28. Dxa5 Ha8
29. Rb5 Hxa5
30. Rxd6 Hxa2
31. Hcl Re6
32. Hc8+ Kh7
33.Rxf7 d4
34. He8 Rf4
35. Hel d3
36. Kfl d2
37. Hdl Hc2
38. g3 Hcl
39. gxf4 Hxdl+
40. Ke2 Hbl
41. Kxd2 og hvitur gafst upp. Hxb3
Eftirfarandi skák fylgir forskrift
Karpovs : Kortsnojs I áskorenda-
einviginu og hér tekst svörtum
ekki frekar en Kortsnoj að jafna taflið.
Hvitt : Björn Þorsteinsson Svart : Torfi Stefánsson
Petroffs-vörn.
1. e4 e5
2. Rf3 Rf6
3. Rxe5 d6
4. Rf3 Rxe4
5. d4 d5
6. Bd3 Be7
7.0-0 Rc6
8. Hel Bg4
9. c3 f5
10. Db3 0-0
11. Rb-d2 Kh8
12. h3 Bh5
13. Dxb7 Hf6
14. Db3 Hg6
15. Be2 Bh4
16. Hfl f4
17. Ddl Hh6
18. Rxh4 Dxh4
19. Bxh5 Hxh5
20. Rxe4 dxe4
21. Bxf4 Hf5
22. Bg3 Df6
23. Dg4 He8
24. Hf-el De6
25. He3 Gefiö.
Jóhann örn Sigurjónsson
j s^iJi
Nýstárleg
sólun á
hjólbörðum
Bandag-aðferðin við sólun á
hjólbörðum er nú orðin eins árs
á tslandi. Þessi þýzka aðferð er
nokkuð nýstárleg, og hefur
verksmiðjan hér i Reykjavik
haft meira en nóg á sinni könnu.
Vegna anna hefur þvi verið
horfið að þvi ráði að einskorða
sólunina við hjólbarða stórra
vörubifreiða. Með þessari að-
ferö er formmunstraðurog hert-
ur sólinn limdur á með þrýstingi
I stað þess að heitsóla barðann.
Myndin er af starfsmanni hjá
Bandag með borða á stóran
flutningabil.
Bœkur frá œskuárum
foreldranna, — í fullu gildi
Ljósmyndarinn rakst á þessi
börn á einu barnaheimilinu I
borginni. Þau voru niðursokkin I
að lesa bækur, sem foreldrar
þeirra kunna áreiðanlega utan-
bókar, þegar þeir voru á sama
aldri, ævintýraljóð Stefáns
Jónssonar. Barnshugurinn
breytist ekki svo ýkja mikiö,
enda þótt nú séu talsvert aðrir
timar en fyrir þrem áratugum
eða svo.
Þakka
Kjœrnested
Bæjarstjórn Seyðisfjarðar er
ánægö með frammistöðu Guð-
mundar Kjærnested og félaga
hans. A fundi bæjarstjórnarinn-
ar nýlega var gerð samþykkt
þar sem fagnað var þvi að lög-
um var komið yfir þýzkan land-
helgisbrjót. Sendi bæjarstjórnin
þakkir til Guðmundar og skips-
hafnar hans.
Bók
bókanna
Varla er hægt að skilja svo við-
bókafréttir fyrir þessi jól, að
ekki sé minnzt á bók bókanna,
Bibliuna sjálfa. Enda þótt sú
bók sé stærst og merkust allra
bóka á markaðnum, er verðið á
henni mun lægra en almennt
gerist. Er hún nú til i tveim út-
gáfum og I fjölbreyttu bandi og
litum, — veröið frá 700 krónum
auk söluskatts.
Núverandi
heimsskipulag
á ekki langt
eftir,
segja Vottar
„Bjargið lifi ykkar með þvi að
lifa samkvæmt fyrirætlun
Guðs”, eru heiti ræðu á fjögurra
daga landsmóti, sem Vottar
Jehóva halda dagana 26. til 29.
desember i Sjómannaskólanum
I Reykjavik. Vottarnir trúa þvi,
að núverandi heimsskipulag
eigi stutt eftir, en rikið, sem
beðið er um i Faðirvorinu, þeg-
ar sagt er „til komi þitt ríki”,
muni koma i þess stað. Búizt er
við á þriðja hundrað manns
hvaöanæva að af landinu til
mótsins.
NÚ RENNUR JÓLASTJARNA
Það hefur mikið verið rætt
og ritað um það undanfarin ár
að jólaboðskapurinn sé að
kafna i öllu þvi umstangi sem
fylgir jólunum.
Þetta er sjálfsagt rétt aö vissu marki.
Akveðnir þættir jólaundirbúningsins hafa
gengið út I öfgar hjá sumum. En er slikt
ekki bara eðlilegt. Með aukinni dýrtið
verða jólagjafir dýrari og þeim mun
fjölbreyttari sem við getum haft matinn
dagsdaglega, þvi erfiðara verður að hafa
tilbreytingu I þeim efnum á jólum. Við
getum að visu sleppt þvi að gefa jóla-
gjafir, en þetta er gamall siður sem
mörgum mun reynast erfitt að leggja
niöur. Það má kannski segja að það sé
oröin skylda að gefa gjafir við ýms
tækifæri eins og á jólum, afmælum og
þegar fólk fermist. Þetta býður þeirri
hættu heim að fólk hættir aö gefa gjafir,
vegna þess að það langi til þess,
heldur vegna þess að það verður að gera
það.
Jón á Einarsstöðum kveður.
Hvað er það sem kyndir eldinn,
kveiknum elur skærstan loga,
lætur hugann hæst sér voga,
hækkar dag og styttir kveldin?
Sá hugsunarháttur er lika orðinn
nokkuö algengur, að það þurfi að gefa
öðrum jafndýrar gjafir og manni sjálfum
eru gefnar. Þar með skiptir ekki lengur
máli að hugurinn að baki gjafarinnar sé
góður, heldur verðmæti hennar I pen-
ingum.
Þú hefur oft, þaö segi ég satt,
sungið ljóð I haga
og margan dapran getað glatt
gleðisnauöa daga.
En hvernig svo sem þessu er farið, þá
gleymum viö ekki helgi jólanna. Það má
að visu segja að fæst af þvi sem við gerum
I tilefni þessarar hátiðar sé beinlinis gert
Jesú Kristi til dýrðar, en er hún samt sem
áður ekki I anda hans, gleðin og góðvildin
sem virðist verða svo almenn einmitt á
jólunum.
Nú rennur jólastjarna
og stafað geislum Iætur
á strák i nýjum buxum
og telpu I nýjum kjól.
Hve kertaljósin skina
og sykurinn er sætur
og söngurinn er fagur
er börnin halda jól.
Jón á Arnarvatni kvéður.
Gleði vor er hin rauða rós,
er rjóðar veikan og bleikan,
og það er hún sem leiðir i Ijós
lifið og ódauðleikann.
Ég held lika að þvi fleiri sem krásirnar
eru á borðum okkar, og þvi dýrari sem
gjafimar eru sem við fáum eða gefum,
þeim mun auðveldara ætti okkur að verða
að hugsa til þeirra sem eru sjúkir,
hungraðir og fátækir bæði hérlendis og er-
lendis. Þótt hugsunin um þetta fólk verði
kannski ekki til þess að við reynum neitt
að gera fyrir það, getur hún orðið til þess
að við förum að meta betur það sem við
höfum fram yfir þetta fólk, en erum ef til
vill ekkert alltof ánægð með.
Gestur Pálsson yrkir.
En allt, sem bærist innst i sálu minni,
og allt sem neitar mér um stundarró,
er þetta: ég vil elska einu sinni,
bara einu sinni til —og þá er nóg.
Þátturinn endar á ljóðinu Jól eftir örn
Arnarson.
Og mitt i allri dýrðinni
krakkakrili grætur
— það kemur stundum fyrir,
að börnin gráta um jól
en bráðum gleymist sorgin,
og barnið huggast lætur
og brosir gegnum tárin
sem fifill móti sól.
Þá klappa litlar hendur,
og dansa fimir fætur,
og fögrum jólagjöfum
er dreift um borð og stól.
Nú rætast margar vonir
og draumar dags og nætur.
ó, dæmalaust er gaman
að lifa svona jól.
Og ellin tekur hlutdeild
i helgi jólanætur,
er heimur skrýöist Ijóma
frá barnsins jólasól.
En innst i hugans ieynum
er litið barn, sem grætur —
og litla barnið grætur,
aö það fær engin jól.
Ben. Ax.