Vísir - 21.01.1975, Side 3

Vísir. ÞriOjudagur 21. januar 1975.
3
HVER SEM GETUR
MÁ AKA VÉLSLEÐA
— á þá þarf ekki ökuskírteini, þeir eru ekki í skyldu-
tryggingu og ekkert aldurslágmark er fyrir ökumenn þeirra
Ekkert ökuskírteini
þarf til að aka vélsleðum;
og þeir eru ekki
skráningarskyld ökutæki.
Sumir þeirra eru þó með
vélaraf I á borð við bíla og
komast á töluverðan
hraða.
Fimmtán ár eru lágmark til
að stýra skellinöðru og til er
aldurslágmark fyrir stjórnend-
ur dráttarvéla. En engin lög
mæla því i móti, að fimm ára
barn geti þeyst um á vélsleða —
ef það nær upp i stýrið.
„Þetta hefur svolitið borið á
góma hjá okkur, liklega meira i
vetur en undanfarið,” sagði
Ólafur Stefánsson, skrifstofu-
stjóri i dómsmálaráðuneytinu,
er Visir spurði hann um þessi
mál. „Það liggur við, að þessi
farartæki teljist bilar, ef ná-
kvæmlega er farið ofan i skil-
greininguna.”
Nokkur könnun hefur verið á
þvi gerð, hve mikil vélsleðaeign
sé orðin á vissum stöðum, þar
sem þeir eru mest notaðir.
Virðist hún orðin töluverð.
Þannig er til dæmis áætlað, að á
Akureyri séu vélsleðar orðnir á
annað hundrað.
Þar og viðar er notkun vél-
sleðanna bönnuð á götum
bæjarins, en erfiðlega gengur að
lita eftir að þvi banni sé fram-
fylgt, meðal annars vegna þess,
að engin auðkenni svo sem
skrásetningarnúmer eru á
sleðunum. Löggæzlumenn
standa þvi oft eftir án mögu-
leika á að elta ökuþóra uppi, af
þvi þeir bjarga sér burtu yfir
fönnina, sem lögreglan sekkur i.
Sums staðar i þéttbýli er notk
un vélsleða bundin við ökuskir-
teini, en það hefur ekki við
reglugerð eða lög að styðjast,
þótt heimild sé i lögum til að
banna umferð þeirra i þéttbýli
og til dæmis á skiðaslóðum.
„Ég var með það i huganum
að fá upplýsingar um þessi tæki,
og biðja Bifreiðaeftirlitið að
kanna málin,” sagði Ólafur.
„Það er fyrst og fremst hraðinn,
sem sker úr um það, hvar i
flokki ökutæki lenda. Þau öku-
tæki, sem ekki eru skráningar-
skyld, eru yfirleitt þau tæki,
sem ekki komast á neinn telj-
andi hraða og eru litið á vegum,
svo sem vinnuvélar margskon-
ar. Og þótt vélsleðar séu fyrst
og fremst ætlaðir til notkunar
utan vega, má þó nota þá á veg-
um lika, þar sem hraði þeirra
getur notið sin.
Ekki er fráleitt að láta sér
detta i hug, að gilt gætu svipuð
ákvæði um akstur þeirra og
gilda fyrir skellinöðrur, og ég
hef haft i huga hvort ekki væri
heppilegt að hafa sérstök
skráningarmerki fyrir vélsleða.
Ég kann einhvern veginn ekki
við að hugsa mér þá með sömu
skráningarmerki og bila.
En það er alls ekki óliklegt, að
einhver ákvörðun verði tekin
um þetta á næstunni.”
Á það má einnig benda, að
meðan vélsleðar lúta aðeins að
litlu leyti lögum og reglum, er
ekki skylt að hafa þá ábyrgðar-
tryggða, þótt samkvæmt al-
mannatryggingum muni lög um
ökumannstryggingu ná yfir þá.
—SH

Víst er vélsleðaakstur skemmtilegt sport, en eins og öll önnur hrað-
skreið farartæki geta þeir orðið hættulegir. Þessa mynd tók Bj.Bj.
af ökumanni, sem sýnist kunna vel til verka.
Jón Sigurðsson, I miðið, skar á hnútinn og beitti oddaaðstöðu sinni sem fulltrúi hins opinbera til að
ákveða verðið. Fulltrúar seijenda, til hægri, samþykktu hiö nýja verð, Guðmundur Jörundsson og
Ingólfur Ingólfsson, en fulltrúar verksmiðjanna, til vinstri, greiddu atkvæði á móti, Jón Reynir
Magnússon og Guðmundur Kr. Jónsson.
VERÐJÖFNUNARSJÓÐUR
BJARGAR LOÐNU-
VERTÍÐINNI - í BILI
Sæmilega hátt lýsis-
verð og greiðslur úr verð-
jöf nunarsjóði halda
loðnuveiðinni gangandi —
að sinni. Loðnuverð var
ákveðið í gær, og er það
25%, og þaðan af meira,
lægra en var í fyrra,
vegna þess að verð á
mjöli hefur fallið um
helming á erlendum
markaði.
Útvegsmenn sætta sig við
þessa verðlækkun. Allri
innistæðu vegna mjöls og lýsis i
verðjöfnunarsjóði verður varið
til að styrkja loðnuvertiðina,
alls um 200 milljónir króna, sem
mun þýða 60 aurar á hvert kiló.
Hins vegar er talið blasa við, að
verðjöfnunarsjóður gangi til
þurrðar, að þessu leyti, og
veiðin stöðvist jafnvel ef ekki
verður breyting til batnaðar á
mjölverði, þegar á liður ver-
tiðina. Verðið er nú ákveðið til
15. marz aðeins, og beðið átekta
eftir þvi, hvernig verðlagsmálin
þróast.
Loðnuverksmiðjurnar sam-
þykktu ekki hið nýja verð, en
munu þó fara eftir þvi fram eftir
vertið, en óvist, hvað verður,
þegar verðjöfnunarsjóður
„tæmist”.
Lágmarksverð á loðnu til
bræðslu var ákveðið þetta: Á 1.
timabili frá 17. jan. til 8. feb. 2,80
á kiló, á 2. timabili 9. feb. — 15.
feb. 2.05, 3. timabil 16. feb. — 22.
feb. 1.90 á kiló, 4. timabil 23. feb.
— 1. marz 1,60, 5. timabil 2.
marz — 8. marz 1.35 og 6. tima-
bil 9. marz — 15. marz 1.25
krónur á kiló.
Auk þessa greiða kaupendur
15 aura fyrir hvert kiló i loðnu-
flutningasjóð frá 17. janúar til
15. febrúar og 10 aura frá 16.
febrúar til 8. marz. Eftir þann
tima fellur sú greiðsla niður.
. —HH
yrðingur. „Kveikjan að þessari
hringhendu er fyrirsögnin:
„Undir mjallarþaki”. Visan er
svona:
Hátt ég kalla: Horfið á,
hylur alla klaki.
Ækin varla eygja má
undir mjallarþaki.”
-SH.
Fyrirsagnir Yísis
veita innblástur
„Þegar ég var að horfa á datt mér visa i hug”, sagði
alíán þennan óskaplega snjó i Lárus Salómonsson, lög-
opnunni i föstudagsvisinum, regluþjónn, glimukappi og hag-
Fjölmiðlar eða
fjölmiðlarar?
— fjölmiðlunarkennsla vœntanlega í
Háskólanum 1976
íslenzkukennslu á mennta-
skólastiginu er mjög ábótavant.
Þetta kom meðal annars fram á
tundi um helgina. Þar var f jallað
um kennslu I fjölmiðlun við Há-
skóla tslands. Það var undirbún-
ingsnefnd sú, sem fjallar um
þessi mál. sem gerði þar grein
fyrir hugmyndum sinum við
Blaðamannafélag tslands.
Formaður nefndarinnar er
Þorbjörn Broddason lektor, og
sagði hann, að vonazt væri til að
nefndin gæti skilað álitsgerð sinni
um mánaðamót febrúar-marz. Ef
allt gengi vel, má búast við að
kennsla gæti hafizt árið 1976.
Nefndin gerir ráð fyrir þriggja
ára námi til B.A. prófs. Þar af
gætu þrfr mánuðir hugsazt á dag-
blaði, útvarpi eða sjónvarpi. En
segja má að eiginleg blaða-
mennska sé ekki nema litill hluti i
menntuninni.
Leggja verður mikla áherzlu á
islenzku og svo verður að gera vel
grein fyrir ýmsum þáttum i þjóð-
félaginu. Menn verða eiginlega að
læra hvernig kerfið virkar, ef svo
má segja. Gert er ráð fyrir hag-
fræði, lögfræði, stjórnmálafræði,
sálarfræði, erlendum tungumál-
um og fleiri greinum.
Blaðamenn komu með ýmsar
tillögur, svo sem að nemar skrif-
uðu eigið blað meðan á námi
stæði. Fyrir Blaðamannafélagið
situr Eiður Guðnason fréttamað-
ur 1 nefndinni.
En gaman verður svo að vita
hvað þeir verða kallaðir sem
ljúka námi af þessari námsbraut.
Verða þeir kannski kallaðir fjöl-
miðlar eða fjölmiðlarar? —EA
Að herferðinni lokinni:
Auglýsingarnar kost-
uðu happdrœttin
um 8 milljónir í ár
„Það er nú ekki hlaupið
að því að taka þessar töl-
ur saman"; sagði Póll H.
Pólsson forstjóri Happ-
drættis Hóskólans; er
blaðið spurði hann,
hversu mikið auglýsinga-
herferð þess hefði kostað
í ór.
„Auglýsingarnar eru svo
margvislegar. Sumt er styrkur
til skólablaða og annarra og
annað eru dýrar sjónvarpsaug-
lýsingar. Annars voru sjón-
varpsauglýsingar okkar i ár
fremur stuttar,” sagði Páll.
Háskólahappdrættið varði
milli þriggja og fjögurra
milljóna til auglýsinga á siðasta
ári og sagði Páll, að upphæðin i
ár væri i það mesta 5 milljónir.
„En við seljum lika fyrir 1000
milljónir i staðinn,” sagði Páll.
Ólafur Jóhannesson, forstjóri
happdrættis SIBS, sagði, að
upphæðin i fyrra hefði numið
þrem milljónum.
„Ég reikna með að upphæðin
sé svipuð i ár, þegar allt er með-
talið. Mest af upphæðinni renn-
ur til auglýsinganna i upphafi
ársins. örlitilli upphæð er lika
varið mánaðarlega til að minna
á endurnýjun”, sagði Olafur Jó-
hannesson,forstjóri happdrættis
SIBS.
—JB