Lesbók Morgunblaðsins - 28.02.1926, Blaðsíða 5

28. febr. ’26.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS.
8
Trolle & Rothe h.l. Rvik.
Elsta vðtry99ingarskrifstofa landsíns.
— Stofnnð 1910. —
|Annars vátryggingar gegn sjó og brunatjóni með
bestu fáanlegum kjörum hjá ábyggilegum fyrsta
flokks vátryggingarfjelögum.
Margar milljónir króna greiddar innlendum vá-
tryggjendum í skaðabætur.
Látið því aðeins okkur annast allar yðar vá-
tryggingar, þá er yður áreiðanlega borgið.
ir myiidavjelina í dýrindis skiun-
kápum, sýna sig þar stundarkorn
í allskonar stellingum og hverfa
síðan út, en koma aftur að vörmu
spori í nýrri kápu og með nýjan
hatt. Myndtakan gengur hálf
dkrvkkjótt, því tvær stúlkurnar
eru óvanar þessum „hundakúnst-
um“ og horfa á myndavjehna,
en það mega þær ekki gera.
Inni í stóra salnum standa leik-
t.jöld á víð og dreif, en aðeins á
einum stað er verið að vinna. Þar
er Ernst Rolf að leika í „Styr-
man Oarlssons FIammor“. Leik-
hússtjórinn situr á stól með hand-
ritið á linjánum og einblínir á
leikandann. Rolf hnerrar tveimur
sekúndum of fljótt — myndin
verður að takast aftur. „Akta Er,
vi máste inte spolera för mycket
negativ" segir ljósmyndarinn.
í þessum sal er eigi aðeins hægt
að leilta margar stofusýningar
samtímis. Hjer er hátt til loftsins
og hægt að reisa stóra sali. Hjer
inni voru til dæmis leiknar kirkju
sýningar í myndinni „Hver dæm-
ir —?“ Raflýsingin er mjög full-
komin og eftir allra nýjustu tísku.
Ljósameistarinn er ánauðugur
þjónn ljósmyndarans og rjett lýs-
ing er veigamesta skilyrðið fyrir
góðri mynd.
Milli leiksalanna og áfast þeim
báðum stendur þrílyft hiis. Þar
eru skrifstofur leikstjóranna og
umsjónarmanna, verkstæði, þar
sem allar hárkollur eru gerðar,
tuttugu klæðaherbergi fyrir leik-
endur og á efsta lofti saumastof-
ur. Þai*' er gerður fjölbreytilegri
fatnaður 6n hjá nokkrum skradd-
ara öðrum í endilöngu Svíaríki.
Þegar út er komið, verða fyrir
manni ýmsar smærri byggingar.
Þar er stór trjesmíðastofa og mál-
arasalur. A hæð einni skamt frá
er dálítill sveitabær, sem jeg þótt-
ist þekkja úr einni sænskri mynd.
Stíllinn á fram- og bakhliðinni
var gerólíkur, svo að bærinn get-
ur gilt á við tvo. Þar inni var þó
ekkert sveitaheimili heldur veit-
ingastaður leikenda. ,A hlaðinu
stóð gömul flugvjel auðsjáanlega
úr sjer gengin, því báðir vængirn-
•ir voru af henni. Jeg spurði til
hvers hún væri hingað komin.
-Tú, þc~;r lakajéra:::) vantaði'
6ÍOTO var Ipfhikrúfan ,ett á otað.
Þá bjó hún til allar tegundir af
stormi, alt frá andvara upp í
fárviðri; vandinn var ékki annar
en flytja hana fjær eða nær.
Bak við hæðina er völlur, sem
kann frá mörgu að segja, því þar
hefir verið leikinn fjöldi úti-
mynda. Þar brann herragarðurinn
í „Gösta Berlings saga“ til kaldra
ko!a og þar kofh eldur upp í kon-
ungshöllinni í Stokkhólmi í mynd-
innj „Carl XH“. Þar hafa orust-
ur verið háðar og mörg atriði
gerst, sem Selma Lagerlöf og
fleiri segja frá.
Vestan við leiksalina er hrúg-
ald af leiktjöldum, háir trjeramm-
ar með áþöndum striga. En þetta
er ranghverfan. Hinumegin við
blasa við múrar og turnar, þetta
er Jerúsalem og þarna hefir mikill
hluti af myndinni úr ,,í landinu
helga“ verið tekinn. Skamt frá
eru gamlar fallbyssur í ffkógar-
rjóðri, þær eru frá Karli tólfta.
Loks má minnast á eitt hús
enn, rannsóknarstofuna, sem er
i'itbúin allra nýjustu tækjum og
áhöldum. Því sje tekniska með-
ferðin á mvndinni ekki góð, er alt
ónýtt og mvndin hvergi markaðs-
vara, hversu vel sem hún er leikin
f þessu umhverfi verða þær til,
myndirnar, sem vinsælastar eru á
íslandi, norrænustu myndirnar er
gerðar eru í heiininum. Borinn
saman við sum önnur kvikmynd-
unarhús, t. d. Stolls í London, er
„r.'!;:.stade::“ ekki liltakanlega
mi1 kiifen'gle'gur. En fjelagfo hefir
heldur aldrei kappkostað að fram
leiða myndir í stórum stíl, öll
áherslan hefir verið lögð á að
gera þær vel úr garði. Og 'það
liefir tekist. Menn muna allflestar
sænsku myndirnar, en gleyma hin-
um.. Menn muna „Sigrúnu á
Sunnuhvoli“, „Þorgeir í Vík“,
„Fjalla Eyvind“, „Blómið blóð-
r:‘iiða,“ „Peninga Arnes“, „Mýra-
kotstelpuna“, ,Herragarðssöguna‘
og „Okumanninn,“ meðfraui
af því þær eru norrænar, en
mest af því þær eru listaverk.
Ilið norræna hefir gildi fyrir
Norðurlandabúa, en sænsku mynd-
irnar hafa komist um allan heim,
svo það hlýtur að vera meira sein
þær hafa sjer til gildis.
Jafnvel kvikmyndaþjóðin mikla,
Ameríkumenn, hafa orðið varir
við sainkepni frá Svíum.En þeir
hafa einsett sjer að verða hiu
drotnandi kvikmyndaþjóð og þeir
hafa peningamáttinri. pví hafa
þeir tckið það ráð að seiða til
sín alla leikstjóra og leikendur,
sem mest ber á á heimsmarkað-
inum. Þeir hafa keypt til sín
þýska leilcst jóraim Lubitseh og
Pola Negri. Og fyrir tveimur ár-
um náðu þeir í Victor Sjöström,
og Maurits Stiller er einnig kom-
inn vestur. Sömuleiðis Lars Ilans-
son og Einar Hanson. Dollarinn
sogar alla bestu kraí'ta Evró|iu
vcstur um liaf og það er efanutl
livort nægilegt er til af góðum
r...': aur.i í skarðið.
Svensk Filmindustri heldur eigi